Σελίδες

Πέμπτη 30 Απριλίου 2020

Απόστολος Σαραντίδης, ΠΕΡΙ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗΣ- Όποιος δεν αποδέχεται ότι το Κολυμπάρι είναι η αιτία, είναι σε πλάνη. Όποιος επιπρόσθετα αποδέχεται και τις αποφάσεις του, βρίσκεται σε αίρεση. Αυτή είναι η διαχωριστική γραμμή.

... πηγή των οικουμενιστικών δεινών, ακόμη και των κλειστών ναών το Πάσχα, το Κολυμπάρι.

Απόστολος Σαραντίδης, Η τούρτα


Η τούρτα

Η Ιεραρχία έκλεισε τις εκκλησίες και η πολιτεία άνοιξε τα πάσης φύσεως φαγοπωλεία, υπεραγορές και ζαχαροπλαστεία. Να φάει ο κόσμος, να ζήσει για να έχει καλή υγεία που είναι το υπέρτατο αγαθό. Αυτό μας είπαν. Εμείς που νομίζαμε ότι υπέρτατο αγαθό είναι η ελευθερία και το 1821 δεν λιμοκτονούσαν. Στα αγαθά των τροφίμων που για την ώρα δεν στερούμεθα, ανήκουν και οι υδατάνθρακες. Κοινώς, σάκχαρα. Η ζαχαρίτσα. Και τι δεν φτιάχνουν με αυτήν οι ευφυείς ζαχαροπλάστες! Γλυκούδια μπόλικα και περίτεχνες μεγάλες τούρτες προς τερπνήν κατάποση των λιγούρηδων. Καμιά φορά, οι σκηνοθέτες σε ταινίες τις χρησιμοποιούν και για τουρτοπόλεμο. Καλά ξεκινήσαμε. Ξελιγωματικά.

Μια τέτοια τούρτα είδαμε τις προάλλες σε βιτρίνα γνωστού καταστήματος και την σταμπάραμε επειδή πέρα από την ομορφιά ήταν και αναστάσιμη. Έτσι μας είπε ο φουσκωτός ζαχαροπλάστης αλλά δεν μπορέσαμε να την πάρουμε επειδή ήτανε λέει ειδική πασχαλιάτικη παραγγελιά από ένα αφεντικό που πλήρωσε πολλά για να βγει αυτή η κόπια, το αντίγραφο, και αν η μήτρα πετύχαινε και αν μετά πουλούσε, τότες θα βγάζανε πολλές και θα γεμίζανε τον κόσμο να γλυκαθεί. Μόνο που μάταια ψάξαμε να βρούμε κανένα Χριστός Ανέστη, αυγό ή έστω και σκέτο γράμμα Χ πάνω της. Αντί για Χ είχε το Ν. Ρωτήσαμε και μας είπε πως το αφεντικό ζήτησε να αντικατασταθεί το «Χριστός» από το «Νόημα».
Το ίδιο είδαμε και στην αναστάσιμη επιφυλλίδα της 19/4/2020 του Χρήστου Γιανναρά με τίτλο «Να ξανασμίξουν η Γιορτή με το «νόημα»». Λέξη για Χριστό! Μόνο νόημα. Κι αυτό αλλοιωμένο με πλήρη αμφισβήτηση του Αγίου Φωτός ως συντηρητικών ψυχολογική ανάγκη και ναρκισσισμός υποταγής σε είδωλα, μαζί με «δεύτερο είδωλο, ο άρτος και ο οίνος της Ευχαριστίας, που (όπως το απαίτησε η ρωμαιοκαθολική νοησιαρχική ειδωλοποιία) υφίστανται «μεταστοιχείωση» (transubstantiatio), θεοποιούνται μαγικά» και «τα «τίμια δώρα» της Ευχαριστίας, η κοινωνία του άρτου και του οίνου, δεν μεταστοιχειώνουν το κτιστό σε άκτιστο, αλλά χαρίζουν στο κτιστό να υπάρχει με τον τρόπο του ακτίστου, την αγαπητική ελευθερία.» Σοβαρά; Ο άρτος και ο οίνος κύριε Χρήστο γίνονται έτσι αόριστα στη Θεία Ευχαριστία τρόπος ακτίστου; Σώμα Χριστού μας τελείωσε; Το Άγιο Φως; Οι μαρτυρίες; Και διερωτάσαι, ξεκούτιανε ο δάσκαλος; Όχι, πάντα τέτοιος ήταν και καλύπτονταν. Τώρα στα 85 του έχει ακράτεια ιδεών. Κρίμα! Τόσα χρόνια διανόησης για να γράψει μια θεολογική α-νόητη ασυναρτησία. Αυτό δηλαδή που στις διδασκαλίες του φιλοσοφικά κατακεραυνώνει και που παρά την εξαιρετική γλώσσα που χρησιμοποιεί, πάσχει τόσο, σε σημείο να ακούγονται μόνο ελάχιστες ορθόδοξες φωνές, ακόμη και σε ζαχαροπλαστεία. Με τη ζαχαροπλαστική βούλα αίρεση ζαχαροπλαστική, δεν την περιμέναμε. Αν βάλεις φιλοσοφικό ύφος σε Χριστό, τον έχασες. Ακόμη και με ζάχαρη για να καταπίνεται εύκολα και ευχάριστα. Αντιχριστιανική κοσμοθεωρία γλυκιά; Ναι, χωρίς να απορρίπτει φανερά Χριστό, τον πλασάρουν αλλοιωμένο με εύπεπτο περιτύλιγμα. Αυτό έκανε και κάνει ο κ. Γιανναράς.
Πας να τα πεις αυτά κι αλλού και δυσανασχετούν. Σε λεν ξερόλα. Εξαρτάται σε τι πνευματική κατάσταση τους βρίσκεις βέβαια και τι γνώσεις έχουν. Ένα σκέτο «αίρεση» αν είναι και γλυκατζήδες, δεν θα το καταλάβουν και θα αντιδράσουν. Θέλει προσοχή και διάκριση. Αλλιώς, κινδυνεύεις να σου φέρουν την τούρτα στα μούτρα, με όλο της το νόημα! Πολύ ειδική περίπτωση που τη ζημιά την κάνει το μυαλό. Ξέρουμε ότι ο εγκέφαλος για να λειτουργήσει, από όλο τον οργανισμό ένα και μόνο στοιχείο έχει ανάγκη να κάψει για να πάρει ενέργεια. Τη γλυκόζη. Τίποτα άλλο. Και αν δεν τη βρει έτοιμη, την μετατρέπει στο πεπτικό σύστημα από άλλη τροφή. Η τούρτα, το αγαπημένο του. Το μυαλό λοιπόν και ο πνευματικός αν δεν έχει μυαλό, η αιτία. Κυρίως, το δεύτερο. Για όλο αυτό το χάλι που βιώνουμε, την κύρια ευθύνη την έχουν πνευματικοί και γεροντάδες που μοιράζουν κοκά με νόημα και με τη σέσουλα. Όποιοι κι αν είναι! Με την αιρετική διδασκαλία τους για την υπακοή άνευ όρων. Αυτή είναι όχι η γλυκιά αλλά η πικρή αλήθεια, με την προσωπική ευθύνη να είναι το πρώτο μας μέλημα. Και η ευθύνη επιλογής πνευματικού προσωπική είναι. Εδώ, είναι η αγορά τούρτας!
Σε θέματα πίστεως και ηθικής αν ο πνευματικός μου με νουθετεί αντίθετα, όχι μόνο δεν του κάνω υπακοή αλλά έχω υποχρέωση να τον ελέγξω αυστηρά και αν δεν συνέλθει να τον εγκαταλείψω, μαζί με την τούρτα. Όσο σεβάσμιος κι αν είναι. Τελικά είναι όλα θέμα προσωπικής ευθύνης. Τελικά όμως. Αν παρασυρθείς, και κάποιος σου ανοίξει τα μάτια και επιμένεις να παραμένεις προσκολλημένος στις ζάχαρες του αιρετικού παππούλη σου, ή βλάκας είσαι ή εγωιστής. Άλλο, δεν έχει.
Στο πρώτο, μπορεί και να απαλλαγείς λόγω βλακείας. Το δεύτερο, σε πάει κατευθείαν κατά Διαόλου μεριά, με την πάστα στο χέρι.
Μας λένε πολλοί όσοι λέμε παρόμοια, να συνέλθουμε, να μην έχουμε έπαρση, ότι γινόμαστε αλάθητοι, να προσευχόμαστε και να μετανοούμε. Τα δύο τελευταία δεν τα γνωρίζουν αν και πώς τα κάνουμε. Συνεπώς, να το σταματήσουν αυτό το παραμύθι. Για τα πρώτα, τους λέμε καλοπροαίρετα να μας αποδείξουν ότι είναι έτσι, άλλως να μας ζητήσουν Συγγνώμη. Δεν το κάνουν. Ποτέ δεν καταλάβαμε γιατί έχουμε έπαρση όταν δεν μεταφέρουμε δικές μας απόψεις αλλά αγίων. Δεν καταλαβαίνουν ότι έτσι έμμεσα βλασφημούν αγίους;
Στην περίπτωση που όταν πέφτει μια κουτσουλιά στην τούρτα, τρώω από άλλη μεριά, αν μπορώ. Αν όμως ανακατευτεί, την πετάω. Αυτό, λέγεται στη θεολογία αποτείχιση. Π.χ. σε ένα χριστιανικό σωματείο που παρεκτρέπεται μπορώ ακόμη να «φάω» αλλά καθαρίζω. Τον αιρετίζοντα ή αιρετικό μου επίσκοπο όμως, τον «πετάω» χωρίς να αρνούμαι ότι είναι «τούρτα». Δυστυχώς αυτά που καταλαβαίνουν και τα νήπια, για κάποιους είσαι μουτζαχεντίν. Ποιος είναι για να συνέλθει τώρα;
Δεν έχει ακολουθώ σε κάποια κάνοντας επιλογή σε θέματα πίστεως και σε άλλα όχι. Η αίρεση σε αντιδιαστολή με την ερμηνεία, απορρίπτει θεμελιακό στοιχείο στο οποίο αδυνατεί να γίνει συμβιβασμός και διαπραγμάτευση. Ή υψώνεις τείχος προς την αίρεση ή όχι. Το πρόβλημά τους είναι ότι δεν έχουν πεισθεί πως είναι αιρετικοί κάποιοι επίσκοποι κι ότι πρέπει τάχα να το πει Σύνοδος για να γίνουν. Όχι μόνο πλάνη, αλλά και βλακεία. Επίσης αρνούνται ότι η αιτία του κακού είναι το Κολυμπάρι και ότι όποιος επίσκοπος το αποδέχεται είναι αιρετικός. Εκεί έγινε η προδοσία της πίστεως το 2016 και αυτή είναι η πηγή. Διότι αν είναι αιρετικός, με οδηγό την Ιερά Παράδοση, διακόπτω κάθε εκκλησιαστική κοινωνία μαζί του μέχρι να συνέλθει, όπως δεν πάω κοντά σε φορέα κορονοϊού μέχρι να γίνει καλά αλλά δεν τον μισώ. Τη νόσο αποφεύγω για να μην πεθάνω. Είναι θέμα σωτηρίας η αποτείχιση. Τόσο απλά πράγματα και κλοτσούν οι πολλοί όταν τους τα λες. Δίχως να μασάμε τα λόγια μας, η αλήθεια είναι αυτή. Την ιεροσύνη που έχουν οι επίσκοποι, ουδείς τους την αμφισβήτησε.
Λοιπόν, τα χριστιανικά σωματεία που τώρα ξύπνησαν, πού ήταν το 2016 να σκεφτούν και με την απλή λογική να ερωτήσουν τους επισκόπους τους, γιατί στην Κρήτη μετάλλαξαν την ορθόδοξη εκκλησιολογία και προσπαθούν με διώξεις να την επιβάλλουν σε όσους καλώς αντιδρούν; Πού ήταν το 2018 για την Ουκρανία; Πρώτα να πράξουν το μείζον και μετά το έλασσον. Τώρα, δυστυχώς είναι αργά. Η δικτατορία επεβλήθη. Να σταματήσουν να μυξοκλαίνε. Ή αποτειχίζονται από τους αιρετικούς επισκόπους τους όσοι είναι ή να κλείσουν το στόμα. Οι ευθύνες τους για το σημερινό χάλι, τεράστιες. Και των γεροντάδων τους μέγιστες.
Όποιος δεν αποδέχεται ότι το Κολυμπάρι είναι η αιτία, είναι σε πλάνη. Όποιος επιπρόσθετα αποδέχεται και τις αποφάσεις του, βρίσκεται σε αίρεση. Αυτή είναι η διαχωριστική γραμμή. Ή από δω ή από κει. Όποια μεριά κι αν είναι. Ουσιαστικά, επικαιροποιώ για κάθε νέα κατεγνωσμένη αίρεση από Σύνοδο ή προ Συνόδου από άγιο ή αγίους, κάθε φορά το τείχος που ύψωσα στον Σατανά την ημέρα της βαπτίσεώς μου δια του αναδόχου. Αποτείχιση δεν σημαίνει βγαίνω από την Εκκλησία αλλά βγάζω την αίρεση έξω μένοντας εντός, και εκδηλώνεται από ιερωμένο με διακοπή μνημόνευσης του οικείου επισκόπου του για να μη γίνει σχίσμα, που την κηρύττει δημόσια απροκάλυπτα και γυμνή τη κεφαλή προ συνοδικής καταδίκης, σύμφωνα με τον 31ο αποστολικό κανόνα και τον 15ο της ΑΒ Συνόδου του Μ. Φωτίου, και σε λαϊκό με τη διακοπή εκκλησιαστικής κοινωνίας με αιρετίζοντα ή αιρετικό ιερωμένο, με τους ίδιους όρους. Δεν μπορείς να συγκατοικείς με την πλάνη. Για λόγους οικονομίας όμως και για βραχύ διάστημα μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο (κάτι που γίνεται σήμερα), αν είναι δύσκολο να κρατηθεί η ακρίβεια, σε συνεννόηση με πνευματικό, δύναται ο λαϊκός να έχει κοινωνία με μη αποτειχισμένο ιερέα ακόμη, ο οποίος όμως έχει ορθόδοξο φρόνημα. Το πότε θα κάνει την αποτειχιστική κίνηση, είναι δικό του θέμα. Τα Μυστήρια των άλλων, είναι μεν έγκυρα προ συνοδικής καταδίκης αλλά δεν πάμε σε άλλους εκτός αν δεν γίνεται διαφορετικά και για δική τους νουθεσία και για να μην υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα να μολυνθούμε έστω και στο ελάχιστο στην πίστη. Δεν έχει λίγο και πολύ στην αίρεση. Αν δεν υπάρχει η δυνατότητα να φας από καθαρή μεριά την τούρτα, την πετάς στα σκουπίδια. Αίρεση ίσον θάνατος. Άλλο πρόσκαιρη πλάνη κι άλλο αίρεση. Και πηγή των οικουμενιστικών δεινών, ακόμη και των κλειστών ναών το Πάσχα, το Κολυμπάρι.
Σε όλα τα άλλα πλην θεμάτων πίστεως, η κριτική που ασκείται λέγεται κατάκριση και είναι σοβαρό αμάρτημα. Σε θέματα πίστεως που αν δεν υπάρχει ορθή δεν σώζεσαι, είναι επιβεβλημένη και προς ενημέρωση και των υπολοίπων, και λέγεται ομολογία. Από πότε η ομολογία της πίστεως λέγεται έπαρση; Αυτά τα λένε οι Οικουμενιστές. Δεν καταλαβαίνουν όσοι μας τα λεν ότι παίζουν λόγω ανοησίας στο γήπεδό τους, και μετά τρέχουν στο μεταφορικό ζαχαροπλαστείο; Η διάκριση είναι για όλα τα άλλα. Εδώ έχουμε να κάνουμε με παναίρεση και ελάχιστοι θα μείνουμε.
Επαναλαμβάνουμε: Οι ναοί έκλεισαν από την Ιεραρχία και το ουκρανικό έγινε και τα βλάσφημα νομοσχέδια πέρασαν χωρίς αντίδραση ιεραρχών και όλα τα υπόλοιπα που θα γίνουν, γίνονται όλα ως απότοκα της ψευδοσυνόδου του Κολυμπαρίου. Όταν χωνευτεί αυτό, θα χωνευτεί και η καθαρή τούρτα ή θα πεταχτεί η δηλητηριασμένη. Όση ζάχαρη κι αν βάλουν. Η αποτείχιση, για τη σύνοδο της Κρήτης γίνεται. Αλλιώς, γιατί να γίνει; Χιλιοειπωμένα αλλά ας αρχίζει το μυαλό να τα επεξεργάζεται. Κλείνοντας γλυκά, θα πούμε ότι μια τούρτα χρησιμεύει και ως μαλακή βόμβα εκτοξευμένη στα κεφάλια των ξεροκέφαλων. Χριστός Ανέστη!
Δείτε σχετικά:
– π.Νικόλαος Μανώλης, Διαολεμένο Ιερατείο [ΒΙΝΤΕΟ 2020]
 Το ρεζίλεμα του Ναυπάκτου στον ΣΚΑΪ
– Ανεπιθύμητα πρόσωπα οι εχθροί της Αναστάσεως, Δελτίο Τύπου του ΟΧΣ Άγ. Ιωσήφ ο Ησυχαστής
– Συνοδικά παραμύθια…
– Η υποτέλεια της Ελλαδικής Εκκλησίας, απέναντι στους άθεους νόμους της Κυβέρνησης
– Εγκύκλιος Περί της τελέσεως των Ιερών Ακολουθιών της Μεγάλης Εβδομάδος
– Ο Καίσαρας αποφασίζει, η Εκκλησία υποτάσσεται!
– Δόξα σοι ο Θεός! Χαράς Ευαγγέλια! Ο Μητροπολίτης Μόρφου, αποκαταστάθηκε μέσα μας εκ νέου ως Πανιερώτατος!
– Το μένος και το μίσος της κοσμικής εξουσίας ενάντια στην Εκκλησία του Χριστού
– Συνεργασία του Αρχιεπισκόπου με την Πολιτεία και όχι με τον Χριστό! Αδιανόητη φαυλότητα!
– Το μένος και το μίσος της κοσμικής εξουσίας ενάντια στην Εκκλησία του Χριστού
– Ποια είναι η εισήγηση του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου για το Πάσχα με φόντο τον Κορωνοϊό;
– π.Θεόδωρος Ζήσης, Έργο του διαβόλου το κλείσιμο των Ναών από την Ιερά Σύνοδο
– Ο Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος, συμφώνως με το πνεύμα των φίλων του Προτεσταντών, μας νουθετεί!
– Θα ανασταίνεται ο Κύριός μας, κατά τις ανθρώπινες επιθυμίες και βουλές;
– Μας εξόργισε η επιστολή του Μητροπολίτου Μεσογαίας προς την Υπουργό Παιδείας
– Δημητριάδος: «Δε διώκεται ο Χριστιανισμός και η Εκκλησία»
– Μοναχού Σεραφείμ (Ζήση), Ο κορωνοϊός διδάσκει το «πως» της Αποτειχίσεως (…μάλλον δε και το «δια τι»)