ΣΚΕΨΕΙΣ-ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ Ε. ΣΤΑΥΡΙΔΗ
ΕΠΙΜΕΤΡΟ
ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΕ ΤΙΤΛΟ: "ΠΡΟΣ ΤΙ Ο ΦΟΒΟΣ;"
Σημείωσις 1η : «Ἐν γὰρ τῷ Μωϋσέως νόμῳ γέγραπται· οὐ φιμώσεις βοῦν ἀλοῶντα. μὴ τῶν βοῶν μέλει τῷ Θεῷ; 10 ἢ δι᾿ ἡμᾶς πάντως λέγει; δι᾿ ἡμᾶς γὰρ ἐγράφη» (Α’ Κορ. 9, 9-10).
Ἐρώτησις: Ὁ μισθὸς τῶν πρεσβυτέρων εἶναι χρήματα τοῦ κάθε ἐπισκόπου; ἢ εἶναι χρήματα ἀπὸ τὴν φορολογία τῶν Ἑλλήνων ποῦ τὰ δίνει τὸ κράτος στοὺς κληρικούς; Μὲ ποιὸ δικαίωμα ὁ ἐπίσκοπος στερεῖ τὸν κρατικὸ μισθὸ τοῦ κληρικοῦ; Μήπως ὁ πρεσβύτερος εἶναι αἱρετικὸς ἢ ἀνώμαλος καὶ πρέπει νὰ καθαιρεθῆ; Ἐὰν ὄχι, ποιὸς ὁ λόγος; Λέγει ὁ ἐπίσκοπος ὅτι «δὲν μὲ μνημονεύει». Γιατί ἄραγε; Ἐὰν ὁ ἐπίσκοπος μνημονεύει τὸν μεγαλύτερο αἱρετικὸ ὅλων τῶν ἐποχῶν, ἐπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως, δὲν συνευδοκεῖ (συμφωνεῖ) καὶ αὐτὸς ὡς ἐπίσκοπος μαζί του; Ἄρα λοιπὸν, χωρὶς νὰ τὸ διαλαλεῖ, εἶναι ὅμοιος μὲ αὐτὸν ὡς κρυφὸς αἱρετικὸς ἢ καὶ Σαδδουκαῖος. Από τέτοιους Σαδδουκαίους ἐπισκόπους καὶ πρεσβυτέρους γέμισε ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία.
Σημείωσις 2η : Οἱ ἐπίσκοποι πού δὲν ἀρέσκονται στὸν βαθμὸ τῆς ἱερωσύνης τους ἀλλὰ στοὺς κοσμικοὺς τίτλους μὲ τὶς βυζαντινὲς αὐτοκρατορικὲς στολές, δὲν διαβάζουν τί λέγει ὁ Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος; «Οὐ πολὺ τὸ μέσον τῶν πρεσβυτέρων καὶ τών επισκοπων… Τή γαρ χειροτονία μονη υπερβεβηκασι καὶ τούτω μονον δοκούσι πλεονεκτεῖν τοὺς πρεσβυτέρους» (Εἰς Τίμ. Ομιλία 11, 1, MPG. 62, 553).
Σημείωσις 3η : Ἐπειδὴ φθάσαμε στὸ σημεῖο νὰ ἐνδιαφερόμαστε μόνον γιὰ τὴν σωματικὴ ὑγεία μας, αὐτοὶ οἱ Σαδδουκαῖοι ἂς ποῦνε στοὺς Χριστιανοὺς ποὺ τοὺς κλείσανε τὶς πόρτες τῶν Ἐκκλησιῶν: ἀντὶ γιὰ μάσκες ἂς φορᾶνε (πρῶτα αὐτοὶ καί, μετὰ ὁ πιστὸς λαὸς) τὶς μποῦρκες τῶν μουσουλμάνων ποὺ καλύπτουν καλλίτερα τὸ πρόσωπο.
Σημείωσις 4η : Ἂς μάθουμε ὅλοι καὶ νὰ μὴν τὸ ξεχνᾶμε: «Μὴ φοβοῦ, τὸ μικρὸν ποίμνιον· ὅτι εὐδόκησεν ὁ πατὴρ ὑμῶν δοῦναι ὑμῖν τὴν βασιλείαν.» (Λουκ. ιβ’ 32). Εἶπεν ὁ Κύριος: «ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν βιάζεται, καὶ βιασταὶ ἁρπάζουσιν αὐτήν» (Ματθ. 11, 12).
Μήπως ὁ Κύριος ἐννοεῖ ἐκτὸς τῶν ἐπὶ τῆς γὴς ζώντων ποὺ κερδίζουν τὴν βασιλεία Του μὲ Πίστι, ἔργα καὶ μαρτύρια καί, τοὺς συνανθρώπους μας πού σκοτώνουν μὲ τὶς ἐκτρώσεις οἱ δολοφόνοι γιατροὶ καί οἱ γυναῖκες; Ἂς μὴν ἔχουμε αὐταπάτες. Ἦταν λίγοι, εἴμαστε λίγοι καί, ἐλάχιστοι στὸ μέλλον καί, ἐννοῶ τοὺς Ὀρθοδόξους. Γιὰ τοὺς ἄλλους ποὺ ὁμολογοῦν Χριστὸ ἀλλά, παραμένουν πωρωμένοι στὶς αἱρέσεις τους δὲν γνωρίζω. Ὁ Κύριος γνωρίζει! Ἡ ἀλήθεια δὲν χρειάζεται συνηγόρους, εἶναι ἡ ΑΛΗΘΕΙΑ, τουτέστιν ὁ ἐνανθρωπήσας Κύριος καὶ Θεός.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΝΑ ΛΕΓΕΤΑΙ!
"ΠΡΟΣ ΤΙ Ο ΦΟΒΟΣ;"
ΣΚΕΨΕΙΣ-ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ Ε. ΣΤΑΥΡΙΔΗ
(21 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017)
"Eτι δεόμεθα υπέρ των ευσεβών και ορθοδόξων ιερομονάχων Μαξίμου και Ιγνατίου και της συνοδείας αυτών " εις καλά τα έτη"
"ΠΡΟΣ ΤΙ Ο ΦΟΒΟΣ;"
Άγιε επίσκοπε Θεόκλητε όταν φύγεις από αυτόν τον κόσμο σε ποιόν θα δώσεις λόγο; Στον Κύριο της δόξης ή στον Βαρθολομαίο, επίσκοπο Κων/πόλεως;
Εισαγωγικα α΄
Ο ενανθρωπίσας Θεός δεν μας έχει (πει) ότι " ει ο κόσμος υμάς μισεί, γιγνώσκετε ότι εμέ πρώτον υμών μεμίσηκεν" Ιωάννης ιε΄18. Προς τι λοιπόν ο φόβος των επισκόπων και των πρεσβυτέρων όταν το αντίχριστο ελληνικό κράτος ζητεί τον χωρισμό κράτους και Εκκλησίας; Δεν γνωρίζουν οι χριστιανοί ότι εφ όσον οι αντίχριστοι διεθνιστές Έλληνες και Ελληνιστές κατέλυαν το αυτοδιάθετο της επικρατείας μέσα στην Ευρωπαική Ένωση θα ερχότανε και ο καιρός του διαχωρισμού πιστών και απίστων; Εάν όχι," ας ρώταγαν, ας μάθαιναν". Τώρα είναι αργά.
Εισαγωγικά β΄
Η εκκλησία επάνω στη γη είναι κατάστασις. Ως κατάστασις δε, αντιδιαστέλλεται από την κατάρα εις την οποίαν ζει ο πτωχικός άνθρωπος μετά την πτώση του Αδαμ και της Εύας. Η κατάρα αυτή είναι διάρρηξις των σχέσεων μετά του Τριαδικού Θεού και η έκπτωσις της αιωνίου ζωής, εις τον θάνατο. Η ανθρωπότητα από τότε έγινε θνησιγενής και ζει ως κατάδικος. Ο Χριστός με το Αίμα Του, του οποίου η προσφορά υπέρ των άλλων ανθρώπων παρέχεται με τέτοιο τρόπο, ώστε ενώ δίδεται εις όλους, δεν γίνεται δεκτή όμως από όλους διότι η αποδοχή της επαφίεται εις την προαίρεη των καταδίκων. Δεν καταργεί δηλ. την ελευθερία και δεν ζητά την εξαναγκασμένη αποδοχή. Κατά συνέπεια η επικύρωση που έγινε με το Αίμα Του, οι μη δεχόμενοι τον μόνο Δεσπότη ουρανού και γης, όχι μόνο δεν ωφελούνται εκ της χάριτος Του αλλά γίνονται και αντίχριστοι σε σημείο που κατά καιρούς εκδίωξαν τους πιστούς, την Εκκλησία.
Πως λοιπόν οι κληρικοί αλλά και οι χριστιανοί ζητούν να μην γίνει ο διαχωρισμός ανθρώπων και κόσμου που συμπεριφέρονται ως άτομα και πολίτες με εμάς, που ως μέλη του Σώματος του Χριστού μας μισούν θανάσιμα αφού μισούν τον αρχηγό της ζωής, τον Σωτήρα Χριστό; Είμαστε ανόητοι για να μην γνωρίζουμε ότι οι κατέχοντες την οικονομική, διοικητική και πολιτική εξουσία εξακολουθούν να είναι οικειοθελώς θνησιγενείς και θανατοποινίτες, άρα αντίχριστοι που σύντομα θα μας διώκουν έως θανάτου. Με αυτούς λοιπόν ζητούν οι επίσκοποι, οι πρεσβύτεροι, οι διάκονοι και ο πιστός λαός να έχουμε κοινωνία;
Εισαγωγικά γ΄
Η Εκκλησία τις πρώτες εκατονταετηρίδες από πλευράς ποιότητος, ήτο κατά πολύ ανώτερη απο τη σημερινή. Τότε είχε απόλυτη ταυτότητα εις την πεποίθηση των χριστιανών, εις την μέχρι θανάτου πίστη στο Χριστό, εις ειλικρινή και κραταιά αγάπη των μελών. Άλλη οργάνωσις δεν υπήρχε πλήν του πιστού λαού μετά των πρεσβυτέρων και τον Επίσκοπο ως κεφαλή της κάθε τοπικής Εκκλησίας.
Σήμερα η Εκκλησία με τους ανάξιους κληρικούς πήρε στραβό δρόμο. Δια αυτό και μόνο οι ανάξιοι φοβούνται τον χωρισμό Εκκλησίας και κράτους. Σήμερα οι ανάξιοι διώκουν τους άξιους και πιστούς κληρικούς που προσπαθούν να κρατήσουν ζωντανή "την άπαξ παραδοθείσαν πίστιν" όπως την παρέλαβαν από τους Πατέρες της Εκκλησίας. Σήμερα η ενοριακή ζωή διώκεται αφού διώκεται ο πρεσβύτερος όταν θέλει να κρατήσει " την άπαξ παραδοθείσαν πίστιν"
Οι φωνές της Αγίας Γραφής, της Ιεράς Παραδόσεως και των Οικουμενικών Συνόδων διώκονται όχι απο το κράτος αλλά από τους κρυφοαιρετικούς και αντίχριστους κληρικούς. Αυτοί είναι φίλοι με το κράτος και το αντίχριστο κράτος φίλος αυτών. Το κράτος δεν ζητά τον διαχωρισμό με αυτούς αλλά με την Εκκλησία του Χριστού που αντιστέκεται κατά των αντιχρίστων. Εάν λοιπόν αγαπάτε τον Χριστό, ζητήστε εσείς τον πλήρη διαχωρισμό με αυτούς που διώκουν την Εκκλησία.
Εισαγωγικά δ΄
Οι άνθρωποι του κόσμου ως άτομα { δούλοι} και πολίτες { δήθεν ελεύθεροι} είναι άκρως συμφεροντολόγοι δια αυτό και πείθονται από τους πλάνους πολιτικούς. Οι πολιτικοί του κόσμου δεν απευθύνονται στους χριστιανούς αλλά στους συμφεροντολόγους. Σε αυτούς που ως αποστάτες εκ του Χριστιανισμού στηρίζουν την ελπίδα τους στους ανθρώπους και έχει αποστεί η καρδιά τους από τον Θεό τον Ζώντα. Δια αυτό λοιπόν αντί να φοβόμαστε τον διαχωρισμό από αυτούς, ας τον επιδιώξουμε διότι εφησυχάζουσα Εκκλησία δεν είναι Εκκλησία.
Έρχεται λοιπόν ο καιρός που καθώς το προείπε ο Κοσμάς ο Αιτωλός, θα διανύουμε μεγάλες αποστάσεις για να βρούμε Ορθόδοξο ιερέα για να λειτουργηθούμε. Δυστυχώς μέσα στη συναγωγή της Ευρωπαικής Ένωσης, οι λαοί θα υποφέρουν { ήδη υποφέρουν}. Να λοιπόν που πλάνοι και πλανόμενοι, που πίστεψαν στην έβδομη κοσμοκρατορία της Ευρωπαικής Ένωσης, να υποταχθούν δουλικώς στο παγκόσμιο οφιτικό, σιωνιστικό, αντιχριστιανικό κίνημα που θα γεννήσει τον παγκόσμιο δικτάτορα, ήτοι τον τελευταίο ψευδοπροφήτη.
Καλό λοιπόν είναι να γίνει ο διαχωρισμός με αυτούς για να προετοιμαστούμε για τους αγώνες, υπερασπιζόμενοι την χριστιανική μας πίστη. Την πίστη που οι αμόρφωτοι κληρικοί ονομάζουν θρησκεία, λές και ο χριστιανισμός είναι θρησκεία, όπως τέτοιες υπάρχουν εκτός χριστιανισμού. Ο χριστιανισμός ουδεμία σχέση έχει με τον όρο θρησκεία και θρησκείες. Ο χριστιανισμός είναι πίστις στο Χριστό και δεν ταυτίζεται με καμμιά θρησκεία του κόσμου.
Ας ευχαριστήσουμε λοιπόν Θεό που δεν μας εγκαταλείπει λόγω εφησυχασμού και βαθέως ύπνου αλλά ζητά από εμάς να ξαναβρεθούμε κοντά Του με συνεχείς αγώνες, αγώνες μέχρι θανάτου.
Στώμεν καλώς, Πίστη και φόβος δεν συμβιβάζονται.
