ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΒΕΡΟΙΑΣ
ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΑΝΥΠΟΓΡΑΦΟΝ ΔΕΛΤΙΟΥ ΤΥΠΟΥ (Της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας Ναούσης και Καμπανίας)
«Εἴθισται, τοὶς ἀνωνυμογράφοις, νὰ ψεύδονται ἀσυστόλως.» (π. Μάξιμος Καραβάς)
Αγαπητοί αδελφοί, διαβάζοντας σε εφημερίδα της Βέροιας (ΗΜΕΡΗΣΙΑ) την «Οφειλόμενη απάντηση στους κυρίους Καραβασιλειάδη Ιάκωβο, Γουλτίδη Αλέξανδρο και Γκαγκάζη Βασίλειο» εκ του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας Ναούσης και Καμπανίας [1] νιώσαμε πόνο και μαζί την ανάγκη κατάθεσης ολίγων σκέψεων και επίκαιρων θέσεων προς αποκατάσταση της αλήθειας περί την αποτείχιση ή καλύτερα περί της διακοπής του μνημοσύνου του ονόματος του τοπικού επισκόπου κατά την Θεία Ευχαριστία από κληρικούς, μοναχούς και λαϊκούς (υπό προϋποθέσεις). Όπως γνωρίζουμε ο όρος της αποτείχισης συμπεριλαμβάνετε εντός του 15ου ιερού Κανόνα* της Πρωτοδευτέρας Συνόδου (861) στην οποία προήδρευε ο Μέγας Φώτιος και δεν αποτελεί επινόηση κάποιων «ζηλωτών» χριστιανών του 21ου αιώνα! Ως γνωστό η αποτείχιση αφορά τόσο την παύση του μνημοσύνου του επισκόπου από τους ιερείς της Μητροπόλεώς του όσο και του πατριάρχου από τους επισκόπους της ορθοδόξου Εκκλησίας.
Πριν αναφερθούμε στην πρώτη πρόταση του εν λόγω Δελτίο τύπου και στο ολέθριο συμπέρασμα αυτής, θυμίζουμε ό,τι σημειώνει ο αείμνηστος π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος στο βιβλίο του με τίτλο «ΤΑ ΔΥΟ ΑΚΡΑ» σχετικά με την αποτείχιση. Σε επιστολή του προς τον αποτειχισθέντα π. Νικόδημο (11 Αυγούστου 1969) γράφει τα εξής: «1. Η παύσις του μνημοσύνου του Πατριάρχου, είναι το έσχατον όριον το οποίον επιτρέπουν οι ιεροί Κανόνες. Μη προχωρήσετε περαιτέρω (δηλαδή εις αποδοχήν μνημοσύνου ετέρων Επισκόπων), διότι τότε προσχωρείτε εις σχίσμα» (Σελ. 102).
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ: «Καθηκόντως σχολιάζουμε απαντητικά το κείμενό τους, όχι τόσο για εκείνους των οποίων γνωρίζουμε το φρόνημα ως αυτοβούλως και εγγράφως «αποτειχισμένων» (εκτός Εκκλησίας, δηλ. εκτός σωτηρίας), αλλά για τους λοιπούς αναγνώστες της εφημερίδας και κατ’ επέκτασιν για όλα τα καλοπροαίρετα μέλη της τοπικής μας Εκκλησίας.» [1]
«Βλέπετε μη τις υμάς πλανήση» (Λόγια Κυρίου)
Η μνημόνευση του ονόματος ενός μεγάλου κανονιολόγου της Εκκλησίας του Χριστού και ο έγκυρος λόγος του κρίνεται αναγκαίος διότι στην πρώτη μόλις πρόταση του εν λόγω Δελτίο τύπου εξάγεται ένα ολέθριο παραπλανητικό συμπέρασμα, δηλ. ότι: Οι αυτοβούλως και εγγράφως αποτειχισμένοι βρίσκονται «εκτός Εκκλησίας, δηλ. εκτός σωτηρίας»!
Αν η παύση του μνημοσύνου του Πατριάρχου είναι το «έσχατον όριον» το οποίον επιτρέπουν οι ιεροί Κανόνες πώς οι συγγράψαντες το κείμενο του «Τύπου» βεβαιώνουν (τους λοιπούς αναγνώστες της εφημερίδας) ότι οι εν λόγω αδελφοί είναι ΕΚΤΟΣ ΟΡΙΩΝ της Εκκλησίας; Αν οι αδελφοί αυτοί δεν μνημονεύουν άλλον επίσκοπο αλλά θεωρούν έκαστος τον εαυτό του ως μέλος της Μητροπόλεως Βεροίας, τότε πώς (ενώπιον όλων των καλοπροαίρετων μελών της τοπικής Εκκλησίας) τους παρουσιάζουν ως σχισματικούς; Δεν διάβασαν τον Ιερό Κανόνα περί της αποτείχισης που λέγει ότι «[Κι ὄχι μόνο] δέν κατατεμάχισαν μέ σχίσμα τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά, [ἀντιθέτως], προφύλαξαν τήν Ἐκκλησία ἀπό σχίσματα» (*); Και πάλι για ποιο λόγο ο ειρωνικός ερωτηματικής φύσεως λόγος τους: «Γιατί κόπτονται για την Εκκλησία, τους ναούς και τη λατρεία της αφού δεν ανήκουν πλέον σε Αυτήν»[1]; Από πού έβγαλαν το συμπέρασμα αυτό. δηλαδή ότι «δεν ανήκουν πλέον σε Αυτήν», μπορούν να μας πουν; Αλλά και η κατηγορία ότι οι τρεις αδελφοί από την Βέροια δεν είναι «ευγενείς προς όλους» (προς ανθρώπους, προς τον ιερό Κλήρο και προς τον Επίσκοπο που φέρει το αποστολικό αξίωμα) δεν γνωρίζουν ότι «πρίν ἀπό τή συνοδική ἀπόφαση [πού θά τόν καταδικάσει]» (*) ο κάθε επίσκοπος παραμένει (εν ενεργεία) επίσκοπος αλλά όποιος εφαρμόζει τον Ιερό Κανόνα θεωρεί τον επίσκοπο ως ψευδεπισκόπο καὶ ψευδοδιδασκάλο! «Διότι δέν ἐναντιώθηκαν σέ ἐπισκόπους [ὅπως τούς θέλει ὁ Χριστός] ἀλλά σέ ψευδεπισκόπους καί σέ ψευδοδιδασκάλους!» (*). Αλλιώς για ποιο λόγο να αποτειχιστεί;
Επιπλέον, πόσο πιο ευγενικός μπορούσε να είναι ο τρόπος των αδελφών κατά την προσφώνηση του όντως εν «ενεργεία» επίσκοπου της Μητροπόλεώς τους όταν έγραφαν την γνωστή επιστολή με επικεφαλίδα: «Επίσκοπε Βεροίας, ανοίξτε μόνιμα τις εκκλησίες!!» [2]; Δεν αντιλαμβάνονται οι συγγράψαντες ανωνύμως και μη υπογράψαντες επωνύμως το Δελτίο τύπου, ότι με το «Επίσκοπε Βεροίας» οι τρεις αδελφοί ως «ἀποτειχιζόμενοι ἀπό τόν, κατ’ ὄνομα, ἐπίσκοπο»(*) αναγνωρίζουν τον κ.κ. Παντελεήμονα ως (καλούμενον) Επίσκοπο Βεροίας; Τέλος και σύμφωνα με τον 15ο ιερό Κανόνας της ΑΒ΄ οι αποτειχισμένοι –όπως προαναφέραμε- όχι μόνο «δεν κατατεμάχισαν με σχίσμα την ενότητα της Εκκλησίας αλλά προφύλαξαν την Εκκλησία από σχίσματα. Είναι λοιπόν ζωντανά μέλη της του Χριστού Εκκλησίας και ενωμένα αληθινά με όποιον ορθοτομεί τον λόγο της Αληθείας, χωρισμένοι μόνο από την πλάνη κι από τους υποκύψαντες σ’ αυτήν, ασχέτως αν δεν έχουν καταδικαστεί ακόμη από Σύνοδο (δηλ. πριν από συνοδική απόφανση καί οριστική καταδίκη τους).
«Ει τις ου φιλεί τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, ήτω ανάθεμα» (Αʼ Κορ. 16, 22)!
Αδελφοί, «Βλέπετε μη τις υμάς πλανήση»! Δεν υπάρχουν λόγια για να εκφράσουν το ολίσθημα όσων λέγουν πως ο ιερός αποτειχισμένος κληρικός, μοναχός ή λαϊκός είναι «εκτός Εκκλησίας». Χωρίζουν ή καλύτερα σχίζουν οι ίδιοι το σώμα του Χριστού, όσοι δηλαδή πιστεύουν και διαδίδουν πως «αυτόματα» κάποιος – που δεν μνημονεύει το όνομα του επισκόπου – χωρίζεται από το Σώμα του Χριστού χωρίς να κληθεί σε απολογία, χωρίς να δικαστεί, χωρίς να καταδικαστεί και κυρίως δίχως να καθαιρεθεί (αν είναι ιερέας ή επίσκοπος) ή να αφοριστεί (αν είναι λαϊκός)! Έλεος θεολόγοι – κορανιολόγοι και λοιποί αγαπολόγοι του καιρού μας, Έλεος.
«Ὅταν ἀθετεῖται ἡ πίστις διὰ τῶν αἱρέσεων…»!
Χάριν Αληθείας αλλά και των αναγνωστών της εν λόγω εφημερίδας συν των καλοπροαίρετων μελών της Μίας Εκκλησίας συνεχίζουμε με την κατάθεση ολίγων ακόμα θέσεων που αφορούν τον όρο της Αποτείχισης (διακοπής μνημόνευσης). Όρος ο οποίος εδράζεται σε τρεις Ιερούς Κανόνες, στον 13ο, 14ο και 15ο της ΑΒ’΄Συνόδου* που ως κύρια αποστολή της είχε να περιορίσει το φαινόμενο της άνευ (δογματικού) λόγου και αιτίας παύση της μνημόνευσης του ονόματος του επισκόπου κατά την Θεία Λειτουργία, και γενικότερα να εξαλείψει τα σχίσματα των Εκκλησιών για διοικητικούς λόγους και μη δογματικούς!
Α΄ Στις 27 Νοεμβρίου 2014 η Ιερὰ Μητρόπολη Πειραιώς διοργάνωσε (γιατί άραγε;) θεολογική ημερίδα με θέμα: «15ος Κανὼν τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου καὶ διακοπή τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας». Σκοπός της τότε ήταν να προετοιμάσει το λογικό ποίμνιο για «τὴν κρίσιμη ὥρα τῆς Ὀρθοδοξίας» (π. Αυγουστίνος Καντιώτης), εννοείται ενόψει της «Αγίας και Μεγάλης Συνόδου» του 2016…
Καταθέτουμε το πρώτο από τα εννέα (9) πορίσματα του συνεδρίου: «1. Στὴν Ὀρθοδοξία εἶναι σημαντικὴ ἡ μνημόνευση τοῦ ἐπισκόπου ἑκάστης τοπικῆς Ἐκκλησίας, ὡς ἐγγυητοῦ καὶ φύλακος τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, ἀλλὰ καὶ ὡς ἐκφραστοὺ τῆς ἑνότητος τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος, ἡ ὁποία (ἑνότης) πραγματώνεται καὶ διαφυλάσσεται ἐν τῇ Θεία Εὐχαριστία. Ὅταν [όμως] ἀθετεῖται ἡ πίστις διὰ τῶν αἱρέσεων, τότε ἡ Ἐκκλησία, διὰ τῶν ἁγίων καὶ θεοφόρων Πατέρων της ἐπισημαίνει τὶς ἀποκλίνουσες αἱρετικὲς διδασκαλίες καὶ στὴν συνέχεια, ἀκολουθοῦσα τὴν μακραίωνα Κανονικὴ καὶ Συνοδικὴ Παράδοση, προχωρεῖ στὴν καταδίκη της αἱρέσεως ὡς καὶ τῶν ἀμετανοήτως ἐπιμενόντων στὶς αἱρετικὲς διδασκαλίες αἱρετικῶν μὲ τὴν συγκρότηση Ὀρθοδόξων Συνόδων σὲ τοπικὸ ἢ καὶ σὲ οἰκουμενικὸ ἐπίπεδο.» [3]
Δυστυχώς οι λαλούντες κατά των αποτειχισμένων δεν βλέπουν πουθενά να «ἀθετεῖται ἡ πίστις διὰ τῶν αἱρέσεων». Φαίνεται πως τίποτα το φοβερό δεν εγκυμονούν οι καιροί μας…
Β’. «Ἡ παῦσις τοῦ μνημοσύνου είνε συνταρακτικόν γεγονός…» (π. Αυγουστίνος Καντιώτης)
Η οφειλόμενη απάντηση του π. Αυγουστίνου Καντιώτη σε επιστολή υπαλλήλου ΕΛΤΑ Δ.Γ. φωτίζει ακόμη περισσότερο την αθέατη πλευρά της αποτείχισης και μαζί εκείνους που πιθανόν να παραπλανήθηκαν από τα γραφόμενα του Δελτίου τύπου (θεωρώντας ή πιστεύοντας ότι οι τρεις αδελφοί «είναι εκτός Εκκλησίας και σωτηρίας» λόγω αποτείχισης).
Ο υπάλληλος μεταξύ άλλων σημειώνει στην επιστολή του: «Η φωτοτυπία την ὁποῖα σᾶς συναποστέλλω παρουσιάζει τον Πατριάρχη σε ὲξώφυλλο μασονικοῦ περιοδικοῦ. Τί σχέση έχει ο πατριάρχης με την μασονία; Η φωτογραφία αὺτή περιῆλθε εὶς γνώσιν σας και εν γνώσει τῆς Ἱεραρχίας; Και ποίαι ὲνέργειαι ὲπ` αὺτοῦ; Ὡς ὰγωνιστης Ὸρθόδοξος Ἱεράρχης είχατε διακόψει τη μνημόνευση τοῦ Ὰθηναγόρα. Πῶς όμως μνημονεύετε ὲτοῦτον (ενν. τον κ.κ. Βαρθολομαίο)».
Και ιδού η απάντηση: «Ὲν Φλωρίνη τη 3.3.1988
Ὲλάβαμεν την ὲπιστολήν σας, ἡ ὁποία δεικνύει ότι παρακολουθεῖτε μετά ὲνδιαφέροντος τά ὲκκλησιαστικά θέματα. Νά είσθε βέβαιος ότι μέ την βοήθεια τοῦ Θεοῦ μετά ὲξακρίβωσιν ὡρισμένων λεπτομερειῶν, θα πράξωμεν τό καθῆκον μας, ὡς ὲπράξαμεν και άλλοτε, ότε ὲπαύσαμεν το μνημόσυνο τοῦ Ὰθηναγόρου, ὡς μή όθοτομοῦντος τον λόγο τῆς ὰληθείας.
Ἡ παῦσις τοῦ μνημοσύνου είνε συνταρακτικόν γεγονός καί χρήζει προσοχῆς και περισκέψεως. Παρακαλῶ δέεσθε και ὑπέρ ἡμῶν.»[4]
Γ΄. «Προετοιμάζω τὴν ψυχή μου, τὸ ποίμνιό μου, καθὼς καὶ τὶς ψυχὲς τῶν φίλων ἀναγνωστῶν, γιὰ τὴν κρίσιμη ὥρα τῆς Ὀρθοδοξίας.» (π. Αυγουστίνος Καντιώτης)
Η παρακάτω ευχή του αείμνηστου π. Αυγουστίνου Καντιώτη που σχετίζεται με την παύση της μνημόνευσης του ονόματος του πατριάρχη Αθηναγόρα (ας μην ξεχνούμε ότι ακόμη δύο επίσκοποι διέκοψαν τη μνημόνευσή του, μαζί με όλο το Άγιον Όρος – συν του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου) έχει μεγάλη αξία και αποτελεί μία έμμεση απάντηση στους ανωνύμως συντάξαντες το Δελτίο τύπου.
Ιδού η ευχή: «Είθε νὰ μὴ διασπασθῇ ἡ ἑνότης διὰ τῆς πραγματοποιήσεως ἐνδομύχων πόθων ὡρισμένων οἰκουμενιστῶν ταγῶν της Ἐκκλησίας.».
Αγαπητοί, δυστυχώς οι γράφοντες και μη υπογράφοντες ονομαστικώς το Δελτίο τύπου εργάζονται όχι για να μη διασπασθεί η ενότης εν τη Εκκλησία αλλ’ αντιθέτως (ως γνήσια τέκνα της παναιρέσεως του Οικουμενισμού που δυστυχώς είναι…)!
Η παραπάνω ευχή αποτελεί τμήμα ενός απολογητικού λόγου του π. Αυγουστίνου με θέμα το «Πώς φθάσαμε στην διακοπή του μνημοσύνου του πατριάρχου Αθηναγόρα το 1970». Ο π. Αυγουστίνος συμπεριλαμβάνει στο λόγο του τις φράσεις:
α) «Δὲν ἐφαρμόζω ὅμως ἀκόμη τὸν κανόνα αὐτόν» (ενν. τον 15ο της ΑΒ΄ Συνόδου),
β) Η αποτείχιση είναι «μία ἐνέργεια ποὺ θὰ ἔχῃ χαρακτῆρα δονήσεως μέσα στὴν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία»,
γ) «Περιμένω πληροφορία τῆς συνειδήσεώς μου, ἡ ὁποία ἰσχυρῶς νὰ μὲ πείθῃ ὅτι ἤγγικεν ἡ ὥρα» (για διακοπή μνημοσύνου)
δ) «Κάτι φοβερὸ ἐγκυμονοῦν οἱ καιροί μας»…
Ως επίλογο της παρέμβασής αυτής που κρύβει αγάπη και πόνο για τους πεπλανημένους εντός της Αγίας Εκκλησίας μας παραθέτουμε ένα «εναρμόνιο μέλος» από την εν λόγω απολογία:
«Ἐξακολουθῶ νὰ πιστεύω ὅ,τι πίστευα καὶ τότε. Δὲν ἐφαρμόζω ὅμως ἀκόμη τὸν κανόνα αὐτόν, ὄχι διότι φοβοῦμαι· διεκινδύνευσα ἤδη τὸ θρόνο κατ᾿ ἐπανάληψιν γιὰ τὴν ἐφαρμογὴ ἱ. κανόνων. Ἀλλ᾿ ἐνῷ ἔχω τὴν ἀπόφασι νὰ τὸν ἐφαρμόσω, τρέμω καὶ ἰλιγγιῶ ἐμπρὸς στὴν εὐθύνη ἀπέναντι στὸ Θεὸ καὶ τοὺς ἀνθρώπους γιὰ μία ἐνέργεια ποὺ θὰ ἔχῃ χαρακτῆρα δονήσεως μέσα στὴν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία.
Ἐρευνῶ λοιπὸν καὶ βασανίζω τὸ πρᾶγμα βαθύτερα, καὶ περιμένω πληροφορία τῆς συνειδήσεώς μου, ἡ ὁποία ἰσχυρῶς νὰ μὲ πείθῃ ὅτι ἤγγικεν ἡ ὥρα.
Παρακολουθῶ μὲ προσοχὴ καὶ ἀγωνία τὴν ἐξέλιξι τῆς καταστάσεως. Βλέπω, ὅτι καὶ ἄλλοι ἀρχιερεῖς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀνησυχοῦν καὶ διερωτῶνται· ποῦ πᾶμε; Κάτι φοβερὸ ἐγκυμονοῦν οἱ καιροί μας. Συνεχῶς προετοιμάζω τὴν ψυχή μου, τὸ ποίμνιό μου, καθὼς καὶ τὶς ψυχὲς τῶν φίλων ἀναγνωστῶν, γιὰ τὴν κρίσιμη ὥρα τῆς Ὀρθοδοξίας. Είθε ὁ Κύριος ἀποτρέψῃ ἀπὸ μᾶς τὸ πικρὸ ποτήριο. Είθε νὰ μὴ διασπασθῇ ἡ ἑνότης διὰ τῆς πραγματοποιήσεως ἐνδομύχων πόθων ὡρισμένων οἰκουμενιστῶν ταγῶν της Ἐκκλησίας.» [5].
«Πολλοὶ γὰρ ἐλεύσονται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου λέγοντες, ἐγώ εἰμι ὁ Χριστός, καὶ πολλοὺς πλανήσουσι» (Μτ.24,4-5).
Τέλος αν πιστεύετε πως απαντήσαμε σε κάποιο βαθμό στο παραπλανητικό απαντητικό Δελτίο Τύπου της Μητροπόλεως Βεροίας (προς τους εν Χριστώ αδελφούς Καραβασιλειάδη Ιάκωβο, Γουλτίδη Αλέξανδρο και Γκαγκάζη Βασίλειο) επιτρέψτε μας να καταθέσουμε στην αγάπη σας, ως επίμετρο, λίγα αφυπνιστικά στοιχεία από μια άλλη απαντητική επιστολή ενός αποτειχισμένου πατέρα, του π. Θεοδώρου Ζήση, προς τον επίσκοπό του. Στοιχεία που αληθώς πείθουν «ὅτι ἤγγικεν ἡ ὥρα» της αποτείχισης!
«Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω».
Στο άρθρο με τίτλο: «Τι απαντάει ο π. Θεόδωρος Ζήσης στον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμο» (05/02/2017) φαίνεται καθαρά πως «Κάτι φοβερὸ εγκυμονούν οι καιροί μας».
Και το φοβερό φανερό εγένετο και δεν είναι άλλο από την ψευδοσύνοδο της Κρήτης το 2016, της δήθεν «Αγίας και Μεγάλης Συνόδου»! Η ψευδοσύνοδος αυτή δυστυχώς έγινε η αιτία όχι μόνο οι τρεις αδελφοί αλλά και πολλοί άλλοι να πιουν αυτό «τὸ πικρὸ ποτήριο», δηλαδή λόγω αποτειχίσεώς τους να θεωρούνται από τους πολλούς ως Χριστιανοί «εκτός Εκκλησίας και Σωτηρίας», δηλ. ως αιρετικοί… Άπαγε της βλασφημίας!
Λέγει λοιπόν ο π. Θεόδωρος: «Δεν διαβάσατε, λοιπόν, και δεν εμάθατε ότι καθ᾽ όλη την διάρκεια του 20ου αιώνος το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το οποίο μέχρι τότε εσέβετο και τηρούσε τους Ιερούς Κανόνες, τους εξευτέλισε έκτοτε και τους κατερράκωσε με τα αντικανονικά και απαράδεκτα ανοίγματά του προς τους αιρετικούς Παπικούς, Προτεστάντες, Μονοφυσίτες κ.α, τώρα δε και προς τις άλλες θρησκείες, που πραγματοποίησαν οι μασόνοι πατριάρχες Μελέτιος (Μεταξάκης) και Αθηναγόρας, τώρα δε και ο πατριάρχης Βαρθολομαίος πολύ περισσότερο, οικοδομούντες σύντρεις το μασονικό όραμα της πανθρησκείας της Νέας Εποχής του Αντιχρίστου πάπα; Δεν εφρίξατε, και δεν εξηγέρθη η συνείδησή σας, όταν για πολλοστή φορά γίναμε όλοι μάρτυρες των συμπροσευχών του πατριάρχη και του πάπα είτε στο Φανάρι είτε στη Ρώμη; Ιδιαίτερα κατά την επίσκεψη του πάπα Βενεδίκτου στην Κωνσταντινούπολη το 2006, όταν όχι μόνον τον εθυμίαζαν προσερχόμενον οι «Ορθόδοξοι» διάκονοι, ενώ οι ψάλτες έψαλλαν το «Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου», αλλά επί πλέον στις δεήσεις των Ειρηνικών ο διάκονος εξεφώνησε δέηση και «Υπέρ του παναγιωτάτου Πάπα Βενεδίκτου», οι ψάλτες του έψαλαν ειδικά συντεθειμένο απολυτίκιο, ο πατριάρχης στο «Αγαπήσωμεν αλλήλους» εξήλθε του Ιερού Βήματος και ησπάσθη τον κατελθόντα εκ του αρχιερατικού θρόνου και φέροντα αρχιερατικό ωμοφόριο πάπα, ο οποίος απήγγειλε και το «Πάτερ ημών», ωσάν να ήτο ορθόδοξος επίσκοπος; Η Ιερά Κοινότης του Αγίου Όρους αντέδρασε τότε άμεσα και δυναμικά. Εξέδωσε Ανακοίνωση (30-12-2006), στην οποία, μεταξύ άλλων, εσημείωνε: «Κατ᾽ αρχήν η υποδοχή του πάπα έγινε ωσάν να επρόκειτο περί κανονικού επισκόπου Ρώμης. Κατά την τελετή ο Πάπας φορούσε ωμόφορο, προσφωνήθηκε από τον Οικουμενικό Πατριάρχη με το “ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου”, ωσάν να πρόκειται περί Χριστού Κυρίου, ευλόγησε το εκκλησίασμα και πολυχρονίσθηκε ως αγιώτατος και μακαριώτατος επίσκοπος Ρώμης. Επίσης η χοροστασία του Πάπα στην Ορθόδοξη Θεία Λειτουργία με ωμόφορο, η απαγγελία του “Πάτερ ημών”, ο λειτουργικός ασπασμός με τον Πατριάρχη, είναι εκδηλώσεις που ξεπερνούν τις απλές συμπροσευχές»[12], που βέβαια και αυτές απαγορεύονται.
Και όλα αυτά με βλάσφημη και θρασύτατη παράβαση και παραβίαση των Ιερών Κανόνων, που απαγορεύουν με αυστηρά επιτίμια, με καθαίρεση και αφορισμό, όσους τους παραβαίνουν. Θα σας παραθέσω ένα μόνον εξ αυτών, τον 45ο των Αγίων Αποστόλων: «Επίσκοπος η Πρεσβύτερος η Διάκονος, αιρετικοίς συνευξάμενος μόνον, αφοριζέσθω, ει δε επέτρεψεν αυτοίς, ως Κληρικοίς, ενεργήσαί τι, καθαιρείσθω» [6].
«Νά είσθε βέβαιος (κ. Παντελεήμων) ότι μέ την βοήθεια τοῦ Θεοῦ μετά ὲξακρίβωσιν ὡρισμένων λεπτομερειῶν, θα πράξωμεν τό καθῆκον μας…» (επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης)
Αλήθεια, ο Επίσκοπος Βεροίας άνοιξε «μόνιμα τις εκκλησίες»; Ο μόνιμος ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΘΡΗΝΟΣ είναι ή όχι μία πραγματικότητα στην «πριν Χριστό» και «μετά Κορωνοϊού» εποχή μας; Φέτος δεν μπορέσαμε ούτε το «ΧΡΙΣΤΟ ΑΝΕΣΤΗ» να ψάλλουμε…
Ιδού τι έγραφαν προς τον επίσκοπο Βέροιας στις 30 Ιανουαρίου 2021 οι τρεις εν Χριστώ αδελφοί μας: «Τα φετινά Χριστούγεννα δεν ήταν χαράς ευαγγέλια για όλους εμάς, αλλά ένας ΘΡΗΝΟΣ! Δεν μπορέσαμε να ψάλλουμε, «Χριστός γεννάται δοξάσατε», διότι τη θέση του την πήρε ο ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΘΡΗΝΟΣ.
Ο θρήνος αυτός ας φτάσει στα αυτιά σας κ. Παντελεήμων και ας ραγίσει την καρδιά σας λέγοντας στον εαυτό σας, αλλά και δημοσίως το αποστολικό, «πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον ή ανθρώποις». Πειθαρχείστε λοιπόν στο Θεό κι εσείς ως διάδοχος των αποστόλων και ανοίξτε μόνιμα τις εκκλησίες. Αμήν, γένοιτο! [2].
ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑ!
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ, Ιεροψάλτης
Πτολεμαΐδα 13 Μαΐου 2021
………………………………….
(*) 15Ος ΙΕΡΟΣ ΚΑΝΩΝ ΑΒ΄[ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ-ΕΡΜΗΝΕΙΑ): «Ἐκεῖνα πού έχουν ορισθεί [ἀπό τούς προηγούμενους Ἱερούς Κανόνες, δηλ. τόν 13ο καί 14ο τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου] γιά πρεσβυτέρους, ἐπισκόπους καὶ μητροπολίτες, πολύ περισσότερο ἰσχύουν καί γιά τούς Πατριάρχες. Ὥστε, ὅποιος πρεσβύτερος ἤ ἐπίσκοπος ἤ μητροπολίτης τολμήσει νά σταματήσει τήν [ἐκκλησιαστική] κοινωνία μέ τόν πατριάρχη στόν ὁποῖο ὑπόκειται καί δέν τόν μνημονεύει ὀνομαστικῶς ―ὅπως εἶναι ὁρισμένο καί διατεταγμένο στήν τέλεση τῆς Θείας Λειτουργίας―, ἀλλά κάνει σχίσμα πρίν ἀπό τη συνοδική απόφανση καί ὁριστική του καταδίκη [ἐννοεῖ τοῦ Πατριάρχη], αὐτόν [τόν κληρικό] ὅρισε ἡ ἁγία Σύνοδος [δηλ. ἐκείνη πού νομοθετεῖ τά παρόντα, ἡ Πρωτοδευτέρα ἐπί Μ. Φωτίου] νά μήν ἱερουργεῖ καθόλου, ἐφ’ ὅσον [πρώτα] ἐλεγχθεῖ ἄν ὄντως παρανόμησε. Καί, βέβαια, αὐτά ἔχουν μέν ὁρισθεῖ καί θεσμοθετηθεῖ γιά ἐκείνους [τούς κληρικούς] πού βρίσκουν πρόφαση νά διακόψουν την κοινωνία γιά κάποια παραπτώματα [δηλ. προσωπικά ἁμαρτήματα] πού ἐγκαλοῦνται οἱ δικοί τους Πρόεδροι [δηλ. οἱ πνευματικοί τους προϊστάμενοι], προκαλώντας σχίσμα καί διασπώντας τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας.
Ἐκεῖνοι ὅμως [οἱ κληρικοί] πού ἐξ αἰτίας κάποιας αἱρέσεως ― καταδικασμένης ἀπό Ἃγιες Συνόδους ἤ Πατέρες ― διέκοψαν τήν [ἐκκλησιαστική] κοινωνία μέ τόν Πρόεδρό τους [δηλ. τον πνευματικό τους προϊστάμενο] ἐπειδή ἐκεῖνος κήρυττε τήν αἵρεση δημόσια καί ἀπροκάλυπτα, αὐτοί λοιπόν ὄχι μόνο δέν ὑπόκεινται σέ Κανονικό ἐπιτίμιο ―ἀποτειχιζόμενοι ἀπό τόν, κατ’ ὄνομα, ἐπίσκοπο καί πρίν ἀπό τή συνοδική ἀπόφαση [πού θά τόν καταδικάσει]―, ἀλλά καί πρέπει, από τους Ορθοδόξους, νά τούς ἀποδοθεῖ ἡ τιμή πού τούς ἀξίζει! Διότι δέν ἐναντιώθηκαν σέ ἐπισκόπους [ὅπως τούς θέλει ὁ Χριστός] ἀλλά σέ ψευδεπισκόπους καί σέ ψευδοδιδασκάλους! [Κι ὄχι μόνο] δέν κατατεμάχισαν μέ σχίσμα τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά, [ἀντιθέτως], προφύλαξαν τήν Ἐκκλησία ἀπό σχίσματα»
- [1] ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ: https://www.facebook.com/
- [2] [https://apotixisi.blogspot.com/
- [3] http://aktines.blogspot.com/
- [4] http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=76713
- [5] «Πως φθάσαμε στήν διακοπή τοῦ μνημοσύνου του πατριάρχου Αθηναγόρα το 1970»: https://aritirion.wordpress.com/
- [6] https://www.vimaorthodoxias.gr/