Ιατρική, Δωρεά Οργάνων (Μεταμοσχεύσεις) Καί Ιεραρχία Τής Ορθ. Εκκλησίας
Θά μπορούσαν νά λεχθούν περισσότερα. Βρίσκονται κατατεθειμένα γραπτώς καί προφορικώς σέ αυτό εδώ τό ιστολόγιο. Φρονώ, νά ειπώθηκαν τά κρισιμότερα καί ουσιωδέστερα, στήν ευκαιρία αυτή μέ τόν Δημοσιογράφο κ. Μάκη Βραχιολίδη. Παρέλειψα, πάντως, νά αναφερθώ στόν εισαγωγικό πρόλογο τής ηθοποιού Πέγκυ Ζούνη : «Τό παιχνίδι τής ζωής μέ τόν θάνατο είναι εις βάρος τής πρώτης. Μέ τήν δωρεά οργάνων η ζωή κερδίζει τόν θάνατο» ! Πάντως, γράφω τώρα εδώ, καί μέ τήν δωρεά τών οργάνων ο θάνατος είναι πάντα παρών. Καί ο πρώτος καί ο δεύτερος !
Η νίκη τής Ζωής κατά τού θανάτου συμβαίνει μόνο μέ τό «Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας» καί ουδέποτε μέ τόν θάνατο (επί τής χειρουργικής κλίνης) ενός δωρητή οργάνων. «Μετάγγιση» θανάτου γίνεται μέ τίς μεταμοσχεύσεις καί όχι μετάδοση ζωής. Αμφότεροι, δότης καί λήπτης, κοινωνούν τού δευτέρου θανάτου, όπως μάς πληροφορεί η Ιερά Αποκάλυψις : «14 καὶ ὁ θάνατος καὶ ὁ ᾅδης ἐβλήθησαν εἰς τὴν λίμνην τοῦ πυρός· οὗτος ὁ θάνατος ὁ δεύτερός ἐστιν. 15 καὶ εἴ τις οὐχ εὑρέθη ἐν τῇ βίβλῳ τῆς ζωῆς γεγραμμένος, ἐβλήθη εἰς τὴν λίμνην τοῦ πυρός.» (Απ. κ΄).