ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΣΑΡΑΝΤΙΔΗ
Τα παιδιά τα παιδιά τα φιλαράκια τα καλά
Ο Γιώργος Κοινούσης ας μας συγχωρέσει αλλά έσωσε τον τίτλο που θα ήταν «Τα καλά και τα κακά παιδιά». Πάντως «Όλοι θα ζήσουμε». Είχε δίκιο. Όταν σε μια συνέντευξη τον ρώτησαν αν θα γυρνούσε πίσω στην παλιά του ζωή, ήταν αφοπλιστικότατος: «Κουτός είμαι να γυρίσω;»
Ακριβώς αυτό. Το πρόβλημα δεν είναι τόσο η παράνοια αλλά να μην την καταλαβαίνεις. Ποιος τρελός στην τελική παραδέχεται ότι είναι βλαμμένος; Ο εμβολιάκιας επίσκοπος που πήρε στον λαιμό του παπάδες και ποίμνιο και κάνει ότι δεν βλέπει τώρα τους τάφους τους; «Από δω το εμβόλιο, από κει ο τάφος». Ξέχασε όμως να μας σημειώσει τη συνεπαγωγή. Ή ο πολιτικός και ο γιατρός που ξεπάστρεψαν ξαφνικώς! χιλιάδες; Βέβαια δεν είναι εμβόλιο αλλά ψιλά γράμματα. Ό,τι τσιμπάει και υπόσχεται υγεία, πάει στα εμβόλια. Μαζί και η βδέλλα ίσως. Το ρυθμιστικό της πίεσης του 19ου αιώνα και πιο πριν. Εκείνο λειτουργούσε όμως.
Η πρωινή γυμναστική που κράτησε 3 χρόνια πέτυχε. Τρέλα! Γνωρίζουν πλέον πως αν τον όχλο τον φοβίσεις ότι θα χάσει τη ζωή του γίνεται ά-λογο και πάει από το βουνό στον στάβλο να κοπρίσει. Τώρα δε, με τις παρατεταμένες αλκυονίδες και τους νοτιάδες, σίγουρα θα ξεκόλλησε κι άλλο παγόβουνο πάνω από την Ισλανδία. Κλιματική παραλλαγή και κόβιντ συνιστούν διπλή μάσκα. Κι αν προσκυνάς άγια λείψανα, τριπλή. Για εικόνες, ίσως γίνει εξαίρεση και με μία. Μπορεί το Τριώδιο να μην άνοιξε αλλά το καρναβάλι μέσα σε μερικά ιερά εκκλησιών, είναι παρόν. Συνιστάται ο ιερέας να αυξάνει τον θερμοστάτη του Αγίου Πνεύματος διότι όσοι φορούν τη μάσκα δίπλα στην Αγία Τράπεζα χρειάζονται πρόσθετη κάλυψη. Όσοι βρίσκονται στον Νάρθηκα, «Τας θύρας – Τας θύρας». Όχι για την αίρεση. Για τον ιό, μην ξεφύγει από τα κλίτη και τους πιάσει στον ύπνο που τους έχει πάρει.
Προπάντων όταν περνά ο Χριστός αυτοπροσώπως στους ώμους του ιερέα στη Μεγάλη Είσοδο για να θυσιαστεί, η μάσκα είναι απαραίτητη. Δεν είμαστε τίποτα Μονοφυσίτες εμείς! Πιστεύουμε ότι είναι και άνθρωπος. Και σε ανθρώπους κολλάει. Για τέτοια είμαστε τώρα, να αρρωστήσει Χριστός! «29 κατασκευαστές χριστών συνιστούν μάσκα. Αυτοί, ξέρουν». Και «Η θεία Όλγα ξέρει». Με μπλε και πράσινους κόκκους θα λάμπει το Κοινοβούλιο. Νομοσχέδιο για να παντρεύονται τα όμοια. Και καθάρισαν. Και μάλιστα βιολογικά. Για δύσκολους λεκέδες. Όσοι λακέδες αντιστέκονται υπάρχει και ατμοκαθαριστής. Με νέφος ατμού δεν φαίνεται τίποτα και συμπυκνώνεται κιόλας στα νέφη για να γίνεται πάγος και να μειώνει την κλιματική αλαλαγή.
Όσο για τα ομοφιλοφυλλόφυλα άλαλα και μπάλαλα, τα πανεπιστήμια φυσικής τα καλά, περιμένουν νόμο για να ενώνονται επιτέλους οι ίδιοι πόλοι του μαγνήτη. Τότε θα πάμε στην Ανδρομέδα πιο γρήγορα. Τα κακά, «τα σνομπάρεις κι ούτε δίνεις σημασία πια καμιά». Είναι «ψεκασμένα» με σταγονίδια άχνης. Είναι «ταλιμπάν» και «θρησκόληπτοι». «Εμείς δεν είχαμε χαρτί κι αυτοί είχαν τον ρήγα». Τώρα έχουμε κι εμείς χαρτί, σε νομοσχέδιο.
Για χιλιετίες η ανθρωπότητα πέρασε από σαράντα κύματα. Από αιμομιξίες, πολυγαμίες, μητριαρχίες και κατέληξε ότι το σταθερό συνεκτικό στοιχείο της κοινωνίας είναι η πυρηνική οικογένεια. Και έτσι πορεύθηκε για να διατηρήσει το είδος με άγραφους θεσμούς αρχικά και δίκαιο αργότερα. Αποκλίσεις πάντοτε υπήρχαν αλλά όταν φανερώνονταν δέχονταν την κοινωνική κατακραυγή. Ήταν η κοινωνική άμυνα στη διατήρηση του γένους. Όποιος δεν το βλέπει είναι απλά ανόητος.
Όταν πάντρευε παιδί του γονιός, δεν του έδινε ποτέ την συμβουλή να πάει και με τον κουμπάρο. Ο ίδιος μπορεί μετά να πήγαινε με την κουμπάρα. Αλλά στα κρυφά… Στα σιγανά… Διότι αν γίνονταν φανερά, κινδύνευε αν γενικεύονταν θεσμικά – πόσο μάλλον με νόμο και νόμο ομοιοπολικό – να διαρραγεί ο κοινωνικός ιστός. Στο κοινωνικό ασυνείδητο ήταν εντυπωμένο. Και αλίμονο αν επικρατούσε σε εποχή που με τους συχνούς πολέμους η οικογένεια βαστούσε τα θεμέλια. Ακόμη και σε μη χριστιανικούς λαούς. Τώρα όμως που η τεχνητή νοημοσύνη θα…λύσει όλα τα προβλήματα, ποιο το πρόβλημα; Ο μετάνθρωπος δεν φοβάται τίποτα. Όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει, όλα τα ξεπατώνει.
Ακόμη και η εκκλησία στην απαγόρευση των προγαμιαίων σχέσεων ενδιαφέρεται άμεσα για την κοινωνική υγεία που αν υπάρχει αποτελεί το μέσον και με τα υλικά μέσα δι’ Αγίου Πνεύματος – αυτό που μέσα στο ιερό και στον ναό δεν μπορεί να προστατεύσει από τα μικρόβια και χρειάζεται να γίνεις μασκαράς! – οδηγεί στη Σωτηρία. «Από δω η Χάρις από κει ο τάφος». Έτσι πάει. «Πώς; Γιατί να μη συζήσω με τον άνθρωπό μου αστεφάνωτα; Αφού είναι καλό παιδί». Δεκτόν. Αλλά εδώ υπάρχει μία λεπτομέρεια: Καί τα καλά παιδιά καί τα κακά παιδιά καί τα φιλαράκια τα πολλά, έχουν μία ιδιότητα: Κάνουν παιδιά. Δηλαδή εν δυνάμει αγίους. Ας δουν οι εξυπνόπουλοι της αποδόμησης μόνο τις στατιστικές από τα δράματα σχέσεων που διαλύθηκαν με απογόνους εκτός γάμου και τι πορεία κοινωνική και κατάντημα είχαν αυτοί οι απόγονοι. Προσεχώς και παρένθετα στα όμοια. Και μετά ας έρθουν να τραγουδήσουμε «Δεν καταλαβαίνω τίποτα και ας χάσω τη ζωή μου τη μισή».