-
Συγγνώμη αλλά αυτή η παρατεταμένη παρεξήγηση πρέπει επιτέλους να διευκρινηστεί:
Ο επίσκοπος είναι «εις τόπον και τύπον Χριστού», μόνο σε ό,τι αφορά την Ευχαριστηριακή Σύναξη. Δλδ στη Θ.Λειτουργία και μόνον εκεί. Όχι γενικώς και αορίστως με ό,τι πονηρές προεκτάσεις μπορεί να έχει αυτό.
Πάπα δεν είχαμε αλλά Πάπες πολλούς τελικά αποκτήσαμε....
-
Αδελφέ, έχεις δίκιο στο κλείσιμο του σχολίου σου και αυτό είναι σοβαρό πρόβλημα. Το επανέλαβα πολλάκις, αλλά θα το ξαναγράψω, τι σημαίνει "εις τόπον και τύπον Χριστού", όσον αφορά τον επίσκοπο. Το άκουσα κάποτε από έναν σεβάσμιο ιερομόναχο, προ ετών και το καταθέτω:
Για τον επίσκοπο, η χειροτονία του, μεταξύ των άλλων, είναι μια απόφαση πορείας προς την ομολογία και το μαρτύριο, υπέρ της σωτηρίας του ίδιου και των λογικών προβάτων, που του εμπιστεύθηκε το Άγιον Πνεύμα. Συνεπώς, "τόπος" σημαίνει Γολγοθάς και "τύπος" σημαίνει Σταύρος! Και στην ορθοδοξία και στην ορθοπραξία. Και στο δόγμα και στο ήθος. Και στην πίστη και στα έργα. Και στον βίο του και στην πολιτεία του! Όλα τα υπόλοιπα έπονται αυτονοήτως.