«…Όλα θα υποστούν τρομακτική αλλοίωσι, ένα όμως θα μένη μεσ’ τα ερείπια της ανθρωπότητος ως παρηγοριά, ως άστρο φωτεινό και ως ήλιος αθάνατος, μαγνήτης ουράνιος∙ ο Εσταυρωμένος! Όταν το 1953 στη Ζάκυνθο έγεινε σεισμός, ένας Ζακυνθινός μου έφερε μια φωτογραφία (την έχω δημοσιεύση στη «Σπίθα»). Από το σεισμό καταστράφηκε μια εκκλησία και, ενώ έπεσαν τα πάντα, όταν πήγαν το πρωί, τι να δουν∙ μόνο ο Εσταυρωμένος ήταν όρθιος μέσα στα ερείπια! Κύριε ελέησον! Εικόνα μιας μεγάλης πραγματικότητος. Ερείπια θα γίνει ο κόσμος∙ βασίλεια θρόνοι, σοφίες, μηχανές, πύραυλοι, διαστημόπλοια, αστέρες και γαλαξίες∙ αλλά μέσα στα ερείπια εκείνα, μέγας θριαμβευτής, που θα καλύπτη τους αιώνες, θα είναι ο Εσταυρωμένος.
Δεύτε, σκώληκες της γης αμαρτωλοί, που δεν είμαστε άξιοι να τον ατενίσουμε, δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν Χριστώ, και άντρες – γυναίκες – μικρά παιδιά να του πούμε∙ Χαίρε, ο βασιλεύς ημών!»
https://www.eulogia.gr/2024/05/blog-post_03.html