Χαιρετισμός του Σεβ. Κερκύρας Νεκταρίου στην λαοσύναξη διαμαρτυρίας κατά του προσωπικού αριθμού, Θεσσαλονίκη 6/7.5
Χαιρετισμός, του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκταρίου. Ανεγνώσθη στην ομιλία του π. Αρσενίου Βλιαγκόφτη (δείτε στο τέλος).
Για την Λαοσύναξη Διαμαρτυρίας κατά του Προσωπικού Αριθμού στην Θεσσαλονίκη.
Αγαπητοί μου Πατέρες, αδελφοί και αδελφές εν Χριστώ,
Με όλως ιδιαίτερα αισθήματα και συγκίνηση χαιρετίζω τη σημερινή σύναξη διαμαρτυρίας της Θεσσαλονίκης κατά του Προσωπικού Αριθμού. Χαιρετίζω την επαγρύπνηση της συνείδησής σας, την αντίσταση της ψυχής σας, την πίστη και την καρτερία σας απέναντι σε αυτό που διαφαίνεται ολοένα και πιο καθαρά: έναν κίνδυνο που απειλεί όχι μόνο τα πολιτικά ή ατομικά δικαιώματά μας, αλλά πρωτίστως την ίδια την πνευματική ελευθερία του ανθρώπου και την εικόνα του Θεού μέσα στον άνθρωπο.
Λυπάμαι βαθύτατα που, εξαιτίας σοβαρών ποιμαντικών υποχρεώσεων, δεν μπορώ να είμαι σωματικά παρών ανάμεσά σας. Όμως σας διαβεβαιώνω ότι είμαι μαζί σας – όχι απλώς με τη σκέψη μου, αλλά με όλη μου την καρδιά. Συμμερίζομαι πλήρως την αγωνία του ευσεβούς λαού του Θεού, που δεν ζητά παρά να ζήσει ως πρόσωπο, και όχι ως αριθμός. Που διεκδικεί να μείνει ελεύθερος, και όχι να παραδοθεί σιωπηρά σε ένα σύστημα ελέγχου, επιτήρησης και πνευματικής ασφυξίας.
Ο Προσωπικός Αριθμός Πολίτη –ο διαβόητος Π.Α.– δεν είναι απλώς μια τεχνική καινοτομία. Δεν είναι απλώς ένα εργαλείο διευκόλυνσης. Είναι μια θεολογική και ανθρωπολογική πρόκληση. Είναι ένα κατώφλι που δεν πρέπει να διαβούμε. Είναι ένας μηχανισμός που απειλεί να εισχωρήσει βαθιά στην καρδιά του μυστηρίου του προσώπου, απογυμνώνοντάς το από την ελευθερία του και καθιστώντας το ψηφιακό προϊόν καταγραφής και ελέγχου.
Η ορθόδοξη θεολογία μας διδάσκει με σαφήνεια: ο άνθρωπος είναι πρόσωπο, ανεπανάληπτο, ελεύθερο, πλασμένο κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν του Θεού. Όταν η Πολιτεία επιχειρεί να συγχωνεύσει όλες τις πτυχές της ταυτότητας, της ζωής, της υγείας, των σχέσεων και των κινήσεων κάθε πολίτη σε έναν ενιαίο αριθμό – και μάλιστα υποχρεωτικό – τότε δεν έχουμε απλώς να κάνουμε με τεχνολογία. Έχουμε να κάνουμε με αλλοίωση της θεώρησης του ανθρώπου. Η μετατροπή της ανθρώπινης ύπαρξης σε ψηφιακό δεδομένο αποτελεί βεβήλωση του προσώπου και κατάργηση της ιερής του ετερότητας.
Κι εδώ, αδελφοί μου, βρίσκεται η μεγάλη ευθύνη της Εκκλησίας. Δεν μπορεί η Εκκλησία να σιωπά, δεν μπορεί να παρατηρεί αδιάφορα, δεν μπορεί να ερμηνεύει τα πάντα ως ουδέτερα, όταν διακυβεύεται η πνευματική ελευθερία των παιδιών της. Η σιωπή της Εκκλησίας σε τέτοια ζητήματα ισοδυναμεί με αποστασία από την ευθύνη και την αποστολή της. Η Εκκλησία δεν είναι θεσμικό παράρτημα καμίας κρατικής αρχής, αλλά είναι φωνή του Χριστού στον κόσμο, τροφός των ψυχών και φύλακας της ελευθερίας των ανθρώπων.
Για το λόγο αυτό και η πρόσφατη γνωμοδότηση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου για τον Π.Α. – ότι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας – δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή.
Η Εκκλησία δεν μπορεί να αντιμετωπίζει τον άνθρωπο σαν ψηφιακή οντότητα. Δεν μπορούμε να παραδώσουμε τη μοναδικότητα του προσώπου στις επιταγές των κάθε είδους τεχνοκρατών τις οποίες υλοποιούν οι κατά τόπους εντολοδόχοι τους. Δεν επιτρέπεται να συμβιβαστούμε με την ιδέα ενός πανταχού παρόντος αριθμού, που θα παρακολουθεί, θα καταγράφει, θα αναλύει και θα κρίνει τις κινήσεις, τις προτιμήσεις και την καθημερινότητα του ανθρώπου. Διότι τότε ο άνθρωπος παύει να είναι ελεύθερος – και όταν δεν είναι ελεύθερος, δεν μπορεί να αγαπήσει, να προσευχηθεί, να σωθεί.
Ο άνθρωπος που ζει με το αίσθημα της παρακολούθησης, του ελέγχου, της πλήρους διαφάνειας, είναι ένας φοβισμένος άνθρωπος, ένας άνθρωπος που δεν ελπίζει. Είναι ένας αποδυναμωμένος πιστός. Και αυτό, αδελφοί μου, είναι η μεγαλύτερη αποτυχία: να χαθεί το θάρρος, η εμπιστοσύνη στον Θεό, η εσωτερική ειρήνη.
Ανακαλώ, σχεδόν πάντα κάτω από αυτές τις περιστάσεις, στη μνήμη μου τα προφητικά λόγια του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, του μεγάλου εκείνου Ποιμένα που δεν φοβήθηκε να μιλήσει για το χρέος μας απέναντι στον Χριστό και στην πατρίδα μας:
«Αντίσταση και ανάκαμψη!»
Δεν υπάρχει ανάκαμψη χωρίς αντίσταση. Δεν υπάρχει πνευματική πρόοδος χωρίς στάση ευθύνης. Δεν υπάρχει ορθόδοξη ποιμαντική χωρίς παρουσία στον πόνο και στην αγωνία του λαού. Δεν μπορούμε να καλλιεργούμε την αδιαφορία ενώ γύρω μας φουντώνει φωτιά.
Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος φώναζε να μη ξεπουλήσουμε τα πρωτοτόκια μας αντί πινακίου φακής. Τι είναι τα πρωτοτόκια αυτά; Είναι η πίστη μας, η πατερική μας Παράδοση, η ελευθερία μας εν Χριστώ, η σχέση μας με τον Θεό. Αυτά δεν μπαίνουν σε συναλλαγή και διαπραγμάτευση. Δεν υποθηκεύονται σε κανένα σύστημα, όσο ισχυρό και να φαίνεται, όσο «αθώο» κι αν παρουσιάζεται.
Αγαπητοί μου, η σημερινή σας σύναξη είναι η φωνή της Εκκλησίας. Είναι η φωνή λαού του Θεού που δεν δέχεται να γίνει νούμερο. Που δεν ανέχεται να του αφαιρούν τη συνείδησή του. Που διεκδικεί να ζήσει με ελευθερία, με αξιοπρέπεια, με πρόσωπο.
Σας επευλογώ. Σας στηρίζω. Σας χαιρετίζω με πατρική αγάπη και ειλικρινή συμπαράσταση. Είμαι μαζί σας όχι ως θεατής, αλλά ως Ποιμένας. Μαζί σας στον αγώνα, στην προσευχή, στην αγωνία, στην ελπίδα. Μαζί σας στον αγώνα σας για την ορθόδοξη μαρτυρία.
Η σιωπή δεν είναι πάντα ταπείνωση, αλλά μερικές φορές μετατρέπεται σε εγκατάλειψη. Για το λόγο αυτό, μείνετε σταθεροί. Μη φοβάστε. Η Εκκλησία είναι σώμα Χριστού και δεν συμβιβάζεται ποτέ όταν διακυβεύεται η αλήθεια.
Αν ο Θεός είναι μαζί μας, ποιος μπορεί να είναι εναντίον μας;
Σας ευχαριστώ πολύ!