Σελίδες

Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2016

''[...]ἡ θεολογία μπορεῖ νά πλανᾶται, ἡ Ἐκκλησία ὅμως ποτέ!'' (Βλ. Φειδᾶς) Ή καλύτερα, Οι θεολόγοι του ''καιρού'' μπορεί να πλανώνται, ἡ Ἐκκλησία ὅμως ποτέ...

''[...]ἡ θεολογία μπορεῖ νά πλανᾶται, ἡ Ἐκκλησία ὅμως ποτέ!'' (Βλ. Φειδᾶς) 


Ή καλύτερα,

Οι θεολόγοι του ''καιρού'' μπορεί να πλανώνται, ἡ Ἐκκλησία ὅμως ποτέ!

Αὐτο-ἀπολογούμενος....
Ὁ κ. Βλ. Φειδᾶς ὁμολογεῖ καί ἀποκαλύπτει
περί τῆς συνάξεως τοῦ Κολυμπαρίου (Κρήτης)
ὑπό Δημ. Κυρ. Ἀναγνώστου, Θεολόγου
Τήν Πέμπτη τό μεσημέρι, 22/12/2016, στή Θεολογική Σχολή τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν πραγματοποιήθηκε Σεμιναριακή διάλεξη τοῦ ὁμοτίμου Καθηγητοῦ τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας κ. Βλασίου Φειδᾶ, μέ θέμα: " Ἡ ἐκκλησιολογία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας σύμφωνα μέ τίς ἀποφάσεις τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου. ".

Ἡ διάλεξη δόθηκε στήν αἴθουσα Ὀπτικοακουστικῶν τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς, ἐνώπιον πολυπληθοῦς ἀκροατηρίου, τό ὁποῖο ἀποτελεῖτο κυρίως ἀπό φοιτητές τῆς Σχολῆς. Παρέστησαν κάποιοι, σχετικῶς λίγοι, Καθηγητές, ἐν ἐνεργεία καί ὁμότιμοι καί κάποιοι Κληρικοί.
Μετά τή σύντομη παρουσίαση τοῦ πασίγνωστου στόν ἀκαδημαϊκό θεολογικό χῶρο ὁμοτίμου Καθηγητοῦ, τόν λόγο εἶχε γιά περισσότερο τῆς μιᾶς ὥρας ὁ κ. Φειδᾶς, ὁ ὁποῖος, ὁμολογουμένως, παρά τήν ἡλικία καί τήν βεβαρυμένη ὑγεία του, ἐπιβεβαίωσε τήν ἰσχυρή σκέψη καί τή δυναμικότητά του.
Ὅπως, ἴσως, εἶναι γνωστό, ὁ ἐν λόγῳ Καθηγητής ὑπῆρξε βασικό στέλεχος καί σημαντικός παράγων γιά τήν πραγματοποίηση τῆς λεγομένης Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Κρήτης. Ἀρκεῖ νά ἀναφερθεῖ

ΦΟΒΕΡΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ.

''[...]Διʼ ἡμᾶς θρόνος εἶνε τὸ προφορικὸν καὶ γραπτὸν κήρυγμα, ὁ ἀπερίτμητος τῆς Ὀρθοδοξίας λόγος, καὶ ἐπισκοπὴ εἶνε ὁ λαός, ὅστις μᾶς ἀναγινώσκει καὶ ἀκούει. Παρʼ ὅλα τὰ ἐμπόδια, παρʼ ὅλας τὰς ἀδικίας καὶ διωγμούς, παρʼ ὅλα τὰ ψεύδη, τὰς διαβολὰς καὶ τὰς βδελυρὰς συκοφαντίας, πού, καὶ κατʼ αὐτῆς ἀκόμη τῆς μνήμης τῶν ἀειμνήστων γονέων μας, ἐπὶ μίαν ἤδη εἰκοσιπενταετίαν ἐκτοξεύουν καθʼ ἡμῶν ἄσπονδοι φίλοι καὶ ἐχθροί, μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ συνεχίζομεν τὴν πορείαν μας καὶ θʼ ἀποθάνωμεν ἐν τοῖς κόλποις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας κηρύττοντες καὶ διαμαρτυρόμενοι ὄχι κατὰ τὰς ἔξωθεν κοσμικὰς φωνάς, ἀλλὰ κατʼ ἐπιταγὴν καὶ μόνον τῆς συνειδήσεώς μας κατοπτριζομένης ἑκάστοτε ἐν τῆ μελέτη τῶν Γραφῶν καὶ τῶν Πατέρων'' (π. Αυγουστίνος Καντιώτης).




                                      ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ
ΦΟΒΕΡΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ 
ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ: Η ΟΔΟΣ ΠΟΥ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ ΤΑ ΥΨΙΣΤΑ
 ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΑΞΙΩΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΗ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΜΙΑ 
ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ, ΕΚΤΟΣ ΘΑΥΜΑΤΟΣ, ΟΤΙ Ο ΠΟΝΗΡΟΤΕΡΟΣ, Ο ΘΡΑΣΥΤΕΡΟΣ
 ΚΑΙ 
ΑΝΑΙΔΕΣΤΕΡΟΣ, ΜΕ ΑΦΘΟΝΟ ΛΙΒΑΝΩΤΟ ΚΑΙ ΚΟΛΑΚΕΙΕΣ ΘΑ ΓΙΝΗ 
ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ.

Ὁ ἀνορθόδοξος τρόπος ἐκλογῆς ἐπισκόπων, μετὰ τὴν ἀπελευθέρωση τῆς Πατρίδος, 
ἀπὸ τὸν τουρκικό ζυγό, ἔμπασε κακούς καὶ ἀθεόθοβους ἐπισκόπους στὴν Ἐκκλησία
ΟΙ ΠΟΛΥΑΡΙΘΜΟΙ ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ ΑΣ ΗΣΥΧΑΣΟΥΝ
ΔΕΝ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΑΓΩΓΗ ΜΑΣ ΕΙΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟ
τρέμομεν ἀκόμη μὲ τὴν σκέψιν ὅτι εἶνε δυνατὸν νὰ εὑρεθῶμέν ποτε ἐπὶ ἀρχιερατικοῦ
 θρόνου ἐν τοιαύταις χαλεπαῖς ἡμέραις, καθʼ ἅς καὶ οἱ ὦμοι ἑνὸς Χρυσοστόμου θὰ 
ἐκάμπτοντο.
«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ» τοῦ Νοέμβριος 1961, φυλ. 242
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
ΔΗΛΩΣΙΣ
Εἰς ἐφημερίδας τῶν ἐπαρχιῶν καὶ τῆς Πρωτευούσης ἐγράφη, ὅτι

''Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός Σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν Σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω...''



ΨΑΛΛΕΙ Ο ΠΑΤΗΡ ΙΕΡΟΘΕΟΣ ΤΣΟΝΑΚΑΣ ΦΙΛΟΘΕΙΤΗΣ

Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός Σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν Σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστιν διὰ παντός. Σοὶ μόνῳ ἥμαρτον καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν Σου ἐποίησα, ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις Σου καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί Σε. Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέν με ἡ μήτηρ μου. Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας Σου ἐδήλωσάς μοι. Ραντιεῖς με ὑσσώπῳ, καὶ καθαρισθήσομαι· πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς με ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην, ἀγαλλιάσονται ὀστεᾶ τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν Σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μὴ ἀπορρίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου Σου καὶ τὸ Πνεῦμα Σου τὸ Ἅγιόν μὴ ἀντανέλῃς ἀπ' ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου Σου καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήρισόν με. Διδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς Σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ Σὲ ἐπιστρέψουσιν. Ρῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεὸς ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου· ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην Σου. Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν Σου. Ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν· ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῷ Θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξ ουθενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ Σου τὴν Σιών, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ιερουσαλημ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα· τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν Σου μόσχους.

Η ΕΥΧΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ.....ΔΙΑ ΒΙΒΛΙΟΥ

ΔΙΑ ΒΙΟΥ! ''[...]Ο Κύριος έδωκεν εις την Εσθήρ την τιμήν της βασιλίσσης, διότι παρέμεινεν δια βίου πιστή εις Αυτόν και τα προστάγματά του...''

[Η ΕΥΧΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ.....ΔΙΑ ΒΙΒΛΙΟΥ]

ΣΕΛ. 3-6

ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ

Η Αγία Εσθήρ ήτο Εβραία, ζούσε εις τα Σούσα της Περσίας, αιχμάλωτη και αυτή, όπως οι Εβραίοι. Είχε μείνει ορφανή από μικρή και ο θείος ης, ο Μαρδοχαίος, είχε ανεδεχθή την όλην φροντίδα της. Εκοσμείτο με πολλάς αρετάς και διέθετε ομού μετά του ψυχικού κάλλους και σωματικόν τοιούτον. Η Εσθήρ εγένετο βασίλισσα της Περσίας συζευχθείσα τον Αρταξέρξην. Διετήρησε την προς τον Θεόν πίστιν και διεφύλαξε τα θεία προστάγματα καθ' όλην την ζωή της. Έζησε την τραγωδία του λαού της και ηξιώθη να σώση τούτον εκ του αφανισμού. Ο πρωθυπουργός της Περσίας Αμάν επέτυχε να υπογράψη ο Βασιλιάς διάταγμα γενικής σφαγής όλων των Εβραίων της χώρας του. Ο Μαρδοχαίος ενημέρωσε την Εσθήρ δια το σατανικόν αυτό σχέδιο του Αμάν κατά των Εβραίων. Εζήτησε δε να εμφανισθή η Εσθήρ ενώπιον  του Βασιλέως και να ζητήση την κατάργησιν αυτού του διατάγματος. Η Εσθήρ απεδέχθη την πρότασίν του.
Εζήτησε να γίνη τριήμερος νηστεία και θερμή προσευχή από τους Εβραίους. Η ίδια ενεδύθη πένθιμα ενδύματα και επί τριήμερον ενήστευσε θερμώς προσευχομένη δια την επιτυχίαν του εγχειρήματός της.
Ενεφανίσθη ενώπιον του βασιλέως και επέτυχε του ποθουμένου. Ούτως εσώθη ο λαός του Θεού και ανεδείχθη πρωθυπουργός ο Μαρδοχαίος.
Είναι χαρακτηριστική η φράσις του Μαρδοχαίου προς την Εσθήρ: "και τις οίδεν, ει εις τον καιρόν τούτον εβασίλευσας;" (Εσθ. δ', 14). Ο Μαρδοχαίος τονίζει εις την Εσθήρ ότι επέτρεψεν ο Θεός να αναδειχθή βασίλισσα, προκειμένου την τραγικήν ώραν του αφανισμού του λαού της να γίνη το δεξιόν όργανον του Θεού προς σωτηρίαν των Εβραίων. Η Εσθήρ απεδείχθη αξία των περιστάσεων και, διακυβεύσασα το αξίωμα και αυτήν την ζωή της, έσωσε τον λαόν. Ο Κύριος έδωκεν εις την Εσθήρ την τιμήν της βασιλίσσης, διότι παρέμεινεν δια βίου πιστή εις Αυτόν και τα προστάγματά του και δια νηστείας και προσευχής εκίνησε δια το λίαν επικίνδυνον εγχείρημά της να παρουσιασθή απρόσκλητη ενώπιον του βασιλέως.

Δύο δίκαιοι άνθρωποι του Θεού, ο Μαρδοχαίος και η Εσθήρ, έσωσαν τον περιούσιον λαόν του Θεού από βέβαιον αφανισμόν. 

Ο ορθόδοξος λαός μας αντιμετωπίζει εις τας ημέρας μας απειλήν αφανισμού εκ των σατανικών σχεδίων των οργάνων του αντιδίκου. Με έκλυσιν των ηθών, αποστασίαν από τα θεία προστάγματα και με οικονομικόν αποκλεισμόν οι "ισχυροί" της ημέρας απεργάζονται την καταστροφή μας. 

Εμείς πιστεύομεν ότι ο Θεός θα αναδείξη και σήμερον αφομοιώματα των δικαίων Μαρδοχαίου και Εσθήρ προς νήψιν, μετάνοιαν και επιστροφήν προς τον μόνον Σωτήρα Κύριον Ιησούν και καταισχύνην των επιβούλων του Ελληνορθοδόξου έθνους μας ως και ανατροπήν των δολίων αυτών σχεδίων.
ΑΜΗΝ.

''[...]ἡ ἀλήθεια ἦλθεν· ἡ σκιὰ παρέδραμε· καὶ Θεὸς ἀνθρώποις, ἐκ Παρθένου πεφανέρωται...''


ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΙΕΡΟΨΑΛΤΩΝ ΕΟΡΔΑΙΑΣ-ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ




Ἦχος πλ. δ’ Ποίημα Σωφρονίου
Πατριάρχου Ἱεροσολύμων
Βηθλεὲμ ἑτοιμάζου· εὐτρεπιζέσθω ἡ φάτνη· τὸ Σπήλαιον δεχέσθω, ἡ ἀλήθεια ἦλθεν· ἡ σκιὰ παρέδραμε· καὶ Θεὸς ἀνθρώποις, ἐκ Παρθένου πεφανέρωται, μορφωθείς τὸ καθ’ ἡμᾶς, καὶ θεώσας τὸ πρόσλημμα. Διὸ Ἀδὰμ ἀνανεοῦται σὺν τῇ Εὔᾳ, κράζοντες· Ἐπὶ γῆς εὐδοκία ἐπεφάνη, σῶσαι τὸ γένος ἡμῶν.

''[...]«Να είστε πάντοτε έτοιμοι να απολογηθείτε σε καθένα που σας ζητάει λόγο... (για την πίστη σας)» (Α’ Πέτρ. γ’, 15)''

ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ

ΔΗΛΑΔΗ ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΔΙΚΑΙΟΤΑΤΗ

- Υπάρχουν εξάλλου και μερικοί, οι οποίοι δεν γνωρίζουν καθόλου τι σημαίνει η λέξη «ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ» και δεν καταλαβαίνουν την αιτία για την οποία κατηγορούμαστε και δυσφημιζόμαστε. Αυτοί, μόνο και μόνο επειδή ακούνε τους άλλους να μας αποκαλούν "ΔΗΘΕΝ ΖΗΛΩΤΕΣ", "ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ", ''ΨΥΧΙΚΑ ΑΡΡΩΣΤΟΥΣ", και με άλλους παρόμοιους δυσφημιστικούς χαρακτηρισμούς, αμέσως τους ακολουθούν στο να εκτοξεύουν εναντίον μας τις ίδιες δυσφημιστικές ονομασίες.... 

Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ





«Να είστε πάντοτε έτοιμοι να απολογηθείτε σε καθένα που σας ζητάει λόγο... (για την πίστη σας)» (Α’ Πέτρ. γ’, 15). Και τούτο, 

αφενός, για να κλείσουν τα στόματα τους με το να φοβηθούν τον Θεό και την μέλλουσα ανταπόδοση εκείνοι που με εμπάθεια εκτοξεύουν εναντίον μας αυτές τίς κατηγορίες

και αφετέρου, οι αδελφοί πού αγνοώντας (την αλήθεια) σκανδαλίζονται και ψυχραίνονται από όσα λέγονται εναντίον μας, να πάψουν να σκανδαλίζονται, βλέποντας ήδη να φανερώνονται και προφορικά και γραπτά και έντυπα τα φρονήματα πού έχουμε στην καρδιά μας επειδή σύμφωνα με τον απόστολο (Παύλο) «Με την καρδιά πιστεύει κανείς εκείνο, που οδηγεί στη δικαίωσή του, ενώ με το στόμα ομολογεί εκείνο που οδηγεί στη σωτηρία» (Ρωμ, Γ, 10).

''Υπάρχουν εξάλλου και μερικοί, οι οποίοι δεν γνωρίζουν καθόλου τι σημαίνει η λέξη «ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ» και δεν καταλαβαίνουν την αιτία για την οποία κατηγορούμαστε και δυσφημιζόμαστε'' !

ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ

ΔΗΛΑΔΗ ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΔΙΚΑΙΟΤΑΤΗ

- Υπάρχουν εξάλλου και μερικοί, οι οποίοι δεν γνωρίζουν καθόλου τι σημαίνει η λέξη «ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ» και δεν καταλαβαίνουν την αιτία για την οποία κατηγορούμαστε και δυσφημιζόμαστε. Αυτοί, μόνο και μόνο επειδή ακούνε τους άλλους να μας αποκαλούν "ΔΗΘΕΝ ΖΗΛΩΤΕΣ", "ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ", ''ΨΥΧΙΚΑ ΑΡΡΩΣΤΟΥΣ", και με άλλους παρόμοιους δυσφημιστικούς χαρακτηρισμούς, αμέσως τους ακολουθούν στο να εκτοξεύουν εναντίον μας τις ίδιες δυσφημιστικές ονομασίες.... 

Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΤΟΥΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ







'''[...] Λέγεται ότι,οι άνθρωποι συνηθίζουν να διώκουν,να κατηγορούν και να συκοφαντούν τους Αγίους, όταν αυτοί βρίσκονται ακόμη εν ζωή. Μόλις όμως φύγουν από την ζωή, τότε αρχίζουν να τους τιμούν, να τους αγιάζουν και να προστρέχουν σ’ αυτούς.

Πράγματι είναι πολύ γνώριμο και συνηθισμένο το φαινόμενο αυτό, αγαπητοί μου αδελφοί, και συνέβει όχι μόνον σε πάρα πολλούς Αγίους, όπως: Μ. Αθανάσιος, Μ. Βασίλειος, Ιωάννης Χρυσόστομος, Γρηγόριος Θεολόγος, Θεόδωρος Στουδίτης, Μάξιμος Ομολογητής, Νεκτάριος Πενταπόλεως και πολλούς άλλους, αλλά συνέβει ακόμη και σ’ Αυτόν τον ίδιο τον Κύριό μας, τον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό.

Το ίδιο ακριβώς, έπαθε και ο σύγχρονος, σπουδαίος και πολυγραφώτατος Άγιος, ο Όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, ο οποίος και αναγκάστηκε, όπως θα δούμε παρακάτω, να γράψει αυτή την καταπληκτική απολογία, προκειμένου να αποδείξει ότι δεν είναι κακόδοξος και αιρετικός. Τι να πει κανείς! 
Τα λόγια περιττεύουν σε τέτοιες περιπτώσεις...
Ας διαβάσουμε λοιπόν, ένα μέρος απ’ αυτήν την σπουδαία απολογία του και πιστεύω ότι θα ωφεληθούμε τα μέγιστα.

π. Μάξιμος

[...] Για να κάνουμε λοιπόν γνωστή την αλήθεια, αναγκαζόμαστε να εκθέσουμε εδώ την παρούσα ιδιόχειρη ομολογία της Πίστεως μας και να απολογηθούμε με συντομία τι φρονούμε για εκείνα (τα θέματα) για τα οποία αδίκως μας κατηγορούν γιατί ακούμε τον κορυφαίο (απόστολο) Πέτρο που μας παραγγέλλει: «Να είστε πάντοτε έτοιμοι να απολογηθείτε σε καθένα που σας ζητάει λόγο... (για την πίστη σας)» (Α’ Πέτρ. γ’, 15). Και τούτο, αφενός, για να κλείσουν τα στόματα τους με το να φοβηθούν τον Θεό και την μέλλουσα ανταπόδοση εκείνοι που με εμπάθεια εκτοξεύουν εναντίον μας αυτές τίς κατηγορίες και αφετέρου, οι αδελφοί πού αγνοώντας (την αλήθεια) σκανδαλίζονται και ψυχραίνονται από όσα λέγονται εναντίον μας, να πάψουν να σκανδαλίζονται, βλέποντας ήδη να φανερώνονται και προφορικά και γραπτά και έντυπα τα φρονήματα πού έχουμε στην καρδιά μας επειδή σύμφωνα με τον απόστολο (Παύλο) «Με την καρδιά πιστεύει κανείς εκείνο, που οδηγεί στη δικαίωσή του, ενώ με το στόμα ομολογεί εκείνο που οδηγεί στη σωτηρία» (Ρωμ, Γ, 10).

ΠΗΓΗ: http://nefthalim.blogspot.gr/2015/07/blog-post_374.html

''[...]Φοβερό πράγμα είναι ο φθόνος, αγαπητοί μου, και ανήσυχο διαρκώς βρίσκεται σε κίνηση και ποτέ δεν παύει να ενεργοποιεί την φυσική του ιδιότητα. Αυτή συνίσταται στο να προσάπτει μομφή στους άμεμπτους, να κατηγορεί τους ακατηγόρητους και να διαβάλλει ως δήθεν κακόδοξους και ασεβείς ακόμη και αυτούς πού τυχαίνει να είναι οι πλέον ευσεβείς και Ορθόδοξοι''

ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ

ΔΗΛΑΔΗ ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΔΙΚΑΙΟΤΑΤΗ

- Υπάρχουν εξάλλου και μερικοί, οι οποίοι δεν γνωρίζουν καθόλου τι σημαίνει η λέξη «ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ» και δεν καταλαβαίνουν την αιτία για την οποία κατηγορούμαστε και δυσφημιζόμαστε. Αυτοί, μόνο και μόνο επειδή ακούνε τους άλλους να μας αποκαλούν "ΔΗΘΕΝ ΖΗΛΩΤΕΣ", "ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ", ''ΨΥΧΙΚΑ ΑΡΡΩΣΤΟΥΣ", και με άλλους παρόμοιους δυσφημιστικούς χαρακτηρισμούς, αμέσως τους ακολουθούν στο να εκτοξεύουν εναντίον μας τις ίδιες δυσφημιστικές ονομασίες.... 

Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΤΟΥΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ







Λέγεται ότι,οι άνθρωποι συνηθίζουν να διώκουν,να κατηγορούν και να συκοφαντούν τους Αγίους, όταν αυτοί βρίσκονται ακόμη εν ζωή. Μόλις όμως φύγουν από την ζωή, τότε αρχίζουν να τους τιμούν, να τους αγιάζουν και να προστρέχουν σ’ αυτούς.

Πράγματι είναι πολύ γνώριμο και συνηθισμένο το φαινόμενο αυτό, αγαπητοί μου αδελφοί, και συνέβει όχι μόνον σε πάρα πολλούς Αγίους, όπως: Μ. Αθανάσιος, Μ. Βασίλειος, Ιωάννης Χρυσόστομος, Γρηγόριος Θεολόγος, Θεόδωρος Στουδίτης, Μάξιμος Ομολογητής, Νεκτάριος Πενταπόλεως και πολλούς άλλους, αλλά συνέβει ακόμη και σ’ Αυτόν τον ίδιο τον Κύριό μας, τον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό.

Το ίδιο ακριβώς, έπαθε και ο σύγχρονος, σπουδαίος και πολυγραφώτατος Άγιος, ο Όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, ο οποίος και αναγκάστηκε, όπως θα δούμε παρακάτω, να γράψει αυτή την καταπληκτική απολογία, προκειμένου να αποδείξει ότι δεν είναι κακόδοξος και αιρετικός. Τι να πει κανείς! 
Τα λόγια περιττεύουν σε τέτοιες περιπτώσεις...

Ας διαβάσουμε λοιπόν, ένα μέρος απ’ αυτήν την σπουδαία απολογία του και πιστεύω ότι θα ωφεληθούμε τα μέγιστα.

π. Μάξιμος

ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ

ΔΗΛΑΔΗ ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΔΙΚΑΙΟΤΑΤΗ
Κατά τῶν, ὅσοι ἀμαθῶς καί κακοβούλως ἐτόλμησαν παρεξηγεῖν καί διαβάλλειν Παραδόσεις τινάς τῆς Ἁγίας Ἐκκλησίας καί ἄλλα τινά τῶν περί Πίστεως ὑγιῆ καί ὀρθόδοξα φρονήματα τοῦ ἀοιδίμου Διδασκάλου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου

                       (Α΄ Μέρος)
 

Φοβερό πράγμα είναι ο φθόνος, αγαπητοί μου,
και ανήσυχο διαρκώς βρίσκεται σε κίνηση και ποτέ δεν παύει να ενεργοποιεί την φυσική του ιδιότητα. Αυτή συνίσταται στο να προσάπτει μομφή στους άμεμπτους, να κατηγορεί τους ακατηγόρητους και να διαβάλλει ως δήθεν κακόδοξους και ασεβείς ακόμη και αυτούς πού τυχαίνει να είναι οι πλέον ευσεβείς και Ορθόδοξοι.
Για να επιβεβαιωθεί αυτό που λέω, αρκεί να αναφερθούν τα παραδείγματα των μεγάλων διδασκάλων και αγίων της Εκκλησίας μας∙και εννοώ τον Αθανάσιο, τον Βασίλειο, τον Γρηγόριο, τον Χρυσόστομο και τους υπολοίπους, οι οποίοι ενώ ήσαν οι πλέον ευσεβείς και Ορθόδοξοι, εν τούτοις διαβάλλονταν από τους εχθρούς τους ως δήθεν ασεβείς και κακόδοξοι.
Κι αν, όπως συνέβη, οι τέτοιας λογής και τόσου μεγέθους άγιοι της Εκκλησίας δεν μπόρεσαν να γλιτώσουν από τον φθόνο και τίς διαβολές, πώς ήταν δυνατό να μείνουμε ακατηγόρητοι εμείς και να φανούμε ανώτεροι από αυτούς, εμείς που δεν είμαστε άξιοι ούτε να σταθούμε κοντά τους; Δεν είναι λοιπόν καθόλου παράξενο πού κι εμείς κατηγορούμαστε και διαβαλλόμαστε με δυσφημιστικά και κακόδοξα ονόματα, από κάποιους αδελφούς που κινούνται από φθόνο και πείσμα ή και από μίσος.

Υπάρχουν εξάλλου και μερικοί, οι οποίοι δεν γνωρίζουν καθόλου τι σημαίνει η λέξη «Κολλυβάς» και δεν καταλαβαίνουν την αιτία για την οποία κατηγορούμαστε και δυσφημιζόμαστε. Αυτοί, μόνο και μόνο επειδή ακούνε τους άλλους να μας αποκαλούν Κολλυβάδες και αιρετικούς και κακόδοξους, και με άλλους παρόμοιους δυσφημιστικούς χαρακτηρισμούς, αμέσως τους ακολουθούν στο να εκτοξεύουν εναντίον μας τις ίδιες δυσφημιστικές ονομασίες.

Μοιάζουν λοιπόν μ’ εκείνους τους ανόητους Αθηναίους, οι όποιοι ενώ ήσαν άξεστοι και αγροίκοι, κατηγόρησαν τον δίκαιο Αριστείδη και έγραψαν εναντίον του επάνω στο όστρακο ότι είναι άξιος να εξοστρακισθεί και να εξοριστεί από την Αθήνα. Και το έκαναν αυτό, παρόλο που δεν τον γνώριζαν καθόλου από πριν τους έφτανε μόνο που άκουγαν από τους άλλους ότι είναι άξιος εξοστρακισμού και εξορίας, σύμφωνα με την εξιστόρηση που γίνεται για αυτόν στα «Παράλληλα» του Πλουτάρχου. Παραλείπουμε βέβαια, επειδή είναι κακόφημη, την ταιριαστή σε τέτοιες περιπτώσεις δημώδη και λαϊκή εκείνη παροιμία πού λέγει: «μόλις γαβγίζει ένας σκύλος αμέσως γαβγίζει κι άλλος».

Για να κάνουμε λοιπόν γνωστή την αλήθεια, αναγκαζόμαστε να εκθέσουμε εδώ την παρούσα ιδιόχειρη ομολογία της Πίστεως μας και να απολογηθούμε με συντομία τι φρονούμε για εκείνα (τα θέματα) για τα οποία αδίκως μας κατηγορούν γιατί ακούμε τον κορυφαίο (απόστολο) Πέτρο που μας παραγγέλλει: «Να είστε πάντοτε έτοιμοι να απολογηθείτε σε καθένα που σας ζητάει λόγο... (για την πίστη σας)» (Α’ Πέτρ. γ’, 15). Και τούτο, αφενός, για να κλείσουν τα στόματα τους με το να φοβηθούν τον Θεό και την μέλλουσα ανταπόδοση εκείνοι που με εμπάθεια εκτοξεύουν εναντίον μας αυτές τίς κατηγορίες και αφετέρου, οι αδελφοί πού αγνοώντας (την αλήθεια) σκανδαλίζονται και ψυχραίνονται από όσα λέγονται εναντίον μας, να πάψουν να σκανδαλίζονται, βλέποντας ήδη να φανερώνονται και προφορικά και γραπτά και έντυπα τα φρονήματα πού έχουμε στην καρδιά μας επειδή σύμφωνα με τον απόστολο (Παύλο) «Με την καρδιά πιστεύει κανείς εκείνο, που οδηγεί στη δικαίωσή του, ενώ με το στόμα ομολογεί εκείνο που οδηγεί στη σωτηρία» (Ρωμ, Γ, 10).

Πρώτα-πρώτα,

''[...]Ἐμεῖς ὡς ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ καὶ ἁγιορεῖτες μοναχοί.... Λυπούμεθα, διότι ἡ ὄντως ὀδυνηρὴ καὶ στενάχωρη αὕτη ἀπόφαση ὀφείλεται, καθ᾿ ὁλοκληρίαν, στὴ συνολικὴ αἱρετικὴ πορεία τοῦ Πατριάρχου καὶ τῶν σὺν αὐτῷ, ἐπιστέγασμα τῆς ὁποίας εἶναι οἱ αἱρετικὲς ἀποφάσεις τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης''.

«ΒΌΜΒΑ ΣΤΑ ΘΕΜΈΛΙΑ» ΤΟΥ ΑΓΊΟΥ ΌΡΟΥΣ: ΑΓΙΟΡΕΊΤΕΣ ΠΑΤΈΡΕΣ ΔΙΑΚΌΠΤΟΥΝ ΕΠΊΣΗΜΑ ΤΟ ΜΝΗΜΌΣΥΝΟ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΆΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΊΟΥ – Η ΕΠΙΣΤΟΛΉ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΙΕΡΆ ΚΟΙΝΌΤΗΤΑ


8η Νοεμβρίου 2016
                 
                       %cf%80%ce%b5%ce%bd%ce%b8%ce%b9%ce%bc%ce%b144444

Ήταν κάτι που το περιμέναμε αρκετό καιρό.  Πολλοί πατέρες στο Άγιο Όρος θεωρούν ότι έχουμε φτάσει σε οριακό σημείο ιδιαίτερα μετά τη Σύνοδος της Κρήτης, η οποία σύμφωνα με τους ίδιους αλλά και με πολλούς διακεκριμένους καθηγητές Θεολόγους είναι μια άκυρη, αιρετική και ψευτοσύνοδος για πολλούς και διαφόρους λόγους που έχουμε αναλύσει πάμπολλες φορές μέσα από τη σελίδα μας.
Η Ιερά Κοινότητα δεν έχει πάρει ακόμα θέση σχετικά με τις αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης. Μετά από αυτή την εξέλιξη όμως είναι αναγκαίο να λάβει τεκμηριωμένη θέση, σε αντίθετη περίπτωση θα δικαιωθούν όσοι θεωρούν σκόπιμη τη σιωπή όλων των διοικητικών παραγόντων του Αγίου Όρους.
Ελπίζουμε και ευχόμαστε το Άγιο Όρος να σταθεί εκεί που του ορίζει η ιστορία του ως «Πνευματικός Φάρος του Έθνους». Παρακάτω δημοσιεύουμε την επιστολή των Αγιορειτών Πατέρων με τίτλο: «ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ». Η απόφαση της διακοπής του μνημοσύνου του Πατριάρχη Βαρθολομαίου τεκμηριώνεται θεολογικά από τους πατέρες. Είναι υποχρεωτικό όλοι οι πιστοί να τη διαβάσουν να τη μελετήσουν και να τη διαδώσουν προς ενημέρωση όλων των μελών της Εκκλησίας.

ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ

Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 8η Νοεμβρίου 2016
Σύναξις τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Μιχαὴλ καὶ Γαβριὴλ
καὶ πασῶν τῶν ἀσωμάτων καὶ ἐπουρανίων Δυνάμεων.
Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος,
τῆς Ἁγίας καὶ ὁμοουσίου καὶ ζωοποιοῦ Τριάδος.
Πρὸς τὴν Ἱερὰ Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ τοὺς Σεβαστοὺς ἁγίους Καθηγουμένους τῶν Ἱερῶν Μονῶν.

Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔπροσθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς· ὅστις δ᾿ ἄν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπωνἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς.(Μτ. Ι, 32)
“Eὐχαριστοῦντες τῷ Θεῷ καὶ Πατρὶ τῷ ἱκανώσαντι ἡμᾶς εἰς τὴν μερίδα τοῦ κλήρου τῶν ἁγίων ἐν τῷ φωτί”, ὅπου κατεξοχὴν εἶναι καὶ λέγεται ὁ μοναχισμός, τὸ ἀκρότατον τῆς εὐαγγελικῆς πολιτείας, ἡ κλήση τῆς ὁποίας ἀπαιτεῖ κατὰ τὸ ἀποστολικὸν λόγιον: “περιπατῆσαι ὑμᾶς ἀξίως τοῦ Κυρίου εἰς πᾶσαν ἀρέσκειαν ἐν παντὶ ἔργῳ ἀγαθῷ καρποφοροῦντες καὶ αὐξανόμενοι εἰς τὴν ἐπίγνωσιν τοῦ Θεοῦ”, “ ὃς ἔλαμψεν ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν πρὸς φωτισμὸν τῆς γνώσεως τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ έν προσώπῳ Ἰησοῦ Χριστοῦ”, αὐτῆς τῆς γνώσεως διὰ τῆς φωτουργοῦ διδασκαλίας τῶν ἁγίων καὶ θεοφόρων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, ἤλθαμε εἰς ἐπίγνωσιν τῶν κρισίμων δογματικῶν ζητημάτων πίστεως, τὰ ὁποῖα σχετίζονται μὲ τὴν παναίρεσιν τοῦ διαχριστιανικοῦ καὶ διαθρησκειακοῦ Οἰκουμενισμοῦ, καὶ τὰ ὁποῖα διενεργοῦνται κατὰ τῆς ἁγίας καὶ ἀμωμήτου ὀρθοδόξου πίστεως. Ἐπὶ 114 συναπτὰ ἔτη, ἀρχῆς γενομένης τὸ 1902, ὁ ἑκάστοτε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως πρωτοστατεῖ, ἔργῳ καὶ λόγῳ, στὴν ἐπιβολὴ τῆς παναιρετικῆς καινοφανοῦς διδασκαλίας τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Δυστυχῶς,

''[...]ἐσύ, ποὺ χωρὶς λόγο πράγματι τὸν κυνηγᾶς καὶ - γιὰ νὰ τὸ ποῦμε μὲ μιὰ ἀνάλογη ἔκφραση τῆς ἁγίας Γραφῆς - τὸν τρομοκρατεῖς, πῶς θὰ πρέπει νὰ χαρακτηριστεῖς;''

«Τὶ φλυαρεῖ ὁ μέγας παπᾶς;»


ΤΙ ΦΛΥΑΡΕΙ Ο ΜΕΓΑΣ ΠΑΠΑΣ; ΑΓΙΟΥ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΠΕΡΙ ΗΓΟΥΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΜΗ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΕΩΣ  ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ
185…
Μάλιστα αὐτοὶ (οἱ καλόγηροι καὶ οἱ ἡγούμενοι) ὀκνοῦν ἀκόμη καὶ νὰ μνημονεύσουν τὸ ὄνομα τοῦ ἀρχιερέα τους…
186. Ὅμως ἡ πραγματικότητα εἶναι διαφορετική, ἂν προσέξουμε, τὶ λέει ἡ Ἁγία Γραφή. Καὶ νομίζω ὅτι ἀξίζει νὰ τὸ προσέξουνε αὐτό. Θὰ τὸ πῶ, λοιπόν, ἀπερίφραστα: Τὴν περιοχὴ ἐκείνη ποὺ δὲν ποιμαίνει ὁ κανονικὸς τοπικὸς ἐπίσκοπος, αὐτὸς ποὺ εἶναι κυριολεκτικὰ ἐγκάθετος τοῦ Θεοῦ, ὁ φυτεμένος ἐκεῖ μὲ τὴ διαδικασία ποὺ προβλέπουν οἱ ἀποστολικοὶ κανόνες, ὁ μόνος κατὰ τὴν παράδοσι αἰώνων τῆς ἐκκλησίας νόμιμος, ὅπως προαναφέραμε στὴν ἀρχή, τὸν τόπο λοιπὸν αὐτὸν οὔτε ὁ Θεὸς ἐπισκοπεῖ καὶ προστατεύει.
187.  Τὰ βασικὰ ὅμως αἴτια αὐτοῦ τοῦ καλογηρικοῦ μίσους κατὰ τῶν ἐπισκόπων εἶναι ἀφενὸς ἡ σφοδρὴ ἐπιθυμία τους νὰ ζοῦν ἀνεξέλεγκτοι καὶ χωρὶς καμιὰ αὐστηρὴ ἐπιτήρησι κανόνων, ἀφετέρου ὁ ἐγωϊσμὸς καὶ ἡ διαβολικὴ ἔπαρση ποὺ τοὺς διακρίνει. Κι ἂν δὲν ὑπῆρχαν οἱ ἐπίσκοποι, θὰ πίστευαν, πὼς εἶναι τὰ ἀνώτερα ἴσως πλάσματα αὐτοῦ τοῦ κόσμου, κι ὅτι καμιὰ ἐκκλησία δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ ὑπόκειται στὴ δικαιοδοσία  ὅποιουδήποτε παρὰ μόνο σ’ αὐτοὺς τοὺς κατάμαυρους ἀπὸ τὴν κορυφὴ ὡς τὰ νύχια. Γι’ αὐτὸ λοιπόν, ἐπειδὴ εἶναι αὐτὸ ποὺ εἶναι καὶ ἐπειδὴ μισοῦν τόσο πολὺ κάθε ἐπίσκοπο γενικά, μὲ μίσος ὄχι συνηθισμένο ἀλλὰ μὲ αὐτὸ ποὺ λέει ὁ μεγάλος μας ψαλμωδός, δηλαδὴ μὲ μίσος ὁλοκληρωτικό, μὲ ἐμπάθεια τρομακτική, τόσο ποὺ τοὺς κάνει νὰ τρέμουν κυριολεκτικὰ καὶ νὰ ἀποφεύγουν ἀπὸ φόβο τοὺς δυστυχεῖς τοὺς ἐπισκόπους, γι’ αὐτὸ ἀκριβῶς θεωροῦν μνησίκακους τοὺς ἐπισκόπους, ἐνῶ οἱ ἴδιοι εἶναι ἡ ἐνσάρκωση τοῦ κακοῦ.
188. Γιὰ πές μου, ὅμως, ἅγιε καλόγηρε, ἂν ὁ ἐπίσκοπός σου ποὺ τὸν κυνηγᾶς καὶ τὸν διώχνεις, μνησικακεῖ ἐναντίον σου, ἐσύ, ποὺ  χωρὶς λόγο πράγματι τὸν κυνηγᾶς καὶ - γιὰ νὰ τὸ ποῦμε μὲ μιὰ ἀνάλογη ἔκφραση τῆς ἁγίας Γραφῆς - τὸν τρομοκρατεῖς, πῶς θὰ πρέπει νὰ χαρακτηριστεῖς; Μήπως μνησίκαλος - γιὰ νὰ φτιάξουμε καὶ μιὰ νέα λέξη; 
«Τὶ φλυαρεῖ ὁ μέγας παπᾶς;»
Ἐπίσκεψις βίου μοναχικοῦ.
Κείμενο ἀπὸ FrTafel 1832 καὶ 1964
Εἰσαγωγή, Μετάφραση, Σχόλια
Φάνης Καλαϊτζάκης, Δρ Φιλοσοφίας
ἐκδόσεις ΣΑΒΒΑΛΑΣ 2003, σελίδες 263-267.
Μόνο ἀντιγραφὴ ἀρ.νι.μα. 31 Δεκ 2016.


ΠΗΓΗ: ''ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑΣ'' [ http://www.eordaia.org/index.php/14-2016-dekemvrios/1806-ti-flyarei-o-megas-papas-agiou-efstathiou-thessalonikis-peri-igoumenon-kai-mi-mnimonefseos-tou-episkopou]                                                                                            

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΜΟΝΑΧΟ ΠΑΪΣΙΟ ΚΑΡΕΩΤΗ (ΚΑΡΥΕΣ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ) ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΠΡΕΣΠΩΝ ΚΑΙ ΕΟΡΔΑΙΑΣ ΘΕΟΚΛΗΤΟ


ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΜΟΝΑΧΟ ΠΑΪΣΙΟ ΚΑΡΕΩΤΗ (ΚΑΡΥΕΣ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ) ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΠΡΕΣΠΩΝ ΚΑΙ ΕΟΡΔΑΙΑΣ ΘΕΟΚΛΗΤΟ
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΦΛΩΡΙΝΗΣ, ΠΡΕΣΠΩΝ ΚΑΙ ΕΟΡΔΑΙΑΣ
ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ                                                
 Φλώρινα19.12.2016

ΠΡΟΣ
ὁσιολογιώτατο
μοναχὸ Παΐσιο Καρεώτη
Καρυὲς Ἁγίου Ὄρους.
Ὁσιολογιώτατε π.Παΐσιε.
Ἔλαβα τὴν ἐπιστολή σου καὶ ἀφοῦ τὴν ἀνέγνωσα ἐπικράνθην πολύ. «Τὶ νὰ ἐννοοῦσε ὁ ποιητής;». Ὁ καθένας δηλαδὴ μπορεῖ νὰ ἐξάγη, ὅποιοδήποτε συμπέρασμα διαβάζοντας ἕνα κείμενο! Μὲ τὴν παροῦσα δὲν ἀπολογοῦμαι, οὔτε θὰ ἐπιχειρήσω ἀναίρεσι, οὔτε καὶ θὰ ὑπεραμυνθῶ τῶν πανεπιστημιακῶν, οἱ ὁποῖοι ἔχουν τὶς καλὲς θέσεις τους, ἢ καὶ τὰ λάθη τους ἐφ’ ὅσον εἶναι ἐρευνηταί, ἀλλὰ εἶναι γεγονός, ὅτι τοὺς χρησιμοποιεῖ πάντοτε ἡ Ἐκκλησία μας. 
Ἀναγινώσκοντας

Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2016

Σήμερα 31/12/2016 εορτάζουν




Απολυτίκιο της ημέρας

31 Δεκεμβρίου 2016



Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.

Οσίως ανύσασα, των αρετών την οδόν, τω Λόγω νενύμφευσαι, ω Ανυσία σεμνή, και χαίρουσα ήθλησας, αίγλη δε απαθείας, λαμπρυνθείσα Μελάνη, ήστραψας εν τω κόσμω, αρετών λαμπηδόνας, και νυν ημίν ιλεούσθε, Χριστόν τον Κύριον.


Άγιος Γεώργιος ο Μαχαιρωμένος

Βιογραφία

Ο Άγιος Γεώργιος ο Μαχαιρωμένος είναι ένας Κύπριος Άγιος που σήμερα είναι άγνωστος στον περισσότερο κόσμο. Τον Άγιο αυτό τον αναφέρει ο Λεόντιος Μαχαιράς στο Χρονικό του: «Εις τον Αχλίοντα ο Άγιος Γεώργιος ο Μαχαιρωμένος τοπικός και θαυματουργός».

Ο Καταλιόντας ήταν ένας μικρός οικισμός, ένα χλμ. νοτιοανατολικά του χωριού Αναλιόντα. Η περιοχή υπάγεται διοικητικά στον Αναλιόντα. Στο μέσο περίπου του δρόμου που οδηγεί από το χωριό Αναλιόντας προς το χωριό Λυθροδόντας στην επαρχία Λευκωσίας, κοντά στον εγκαταλελειμένο οικισμό Καταλιόντα, υπάρχουν τα ερείπια της αρχαίας εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου του Μαχαιρωμένου. Ο Κύπριος εθνολόγος και λαογράφος, Νέαρχος Κληρίδης, αναφέρει ότι στα χρόνια της Φραγκοκρατίας, αλλά και τη Βυζαντινή περίοδο, το χωριό Αναλιόντας και η συγκεκριμένη εκκλησία ήταν ξακουστά για τα πολλά θαύματα του Αγίου Γεωργίου του Μαχαιρωμένου. Η φήμη της εκκλησίας αυτής συνδέεται με τη θαυματουργή εικόνα του Αγίου Γεωργίου του Μαχαιρωμένου, η οποία για αρκετά χρόνια κοσμούσε την κύρια εκκλησία του χωριού Αναλιόντας, την Αγία Μαρίνα. Στις μέρες μας, η εικόνα του Αγίου φυλάσσεται στην Αρχιεπισκοπή.

Ο Άγιος Γεώργιος ο Μαχαιρωμένος είναι πολύ πιθανό να ήταν ασκητής της περιοχής, διότι δίπλα από την ερειπωμένη εκκλησία του, στα νοτιοανατολικά, δεσπόζει λόφος που στην ανατολική του πλευρά υπάρχουν δύο σπηλιές, μια μικρή και μια μεγάλη, όπου πολύ πιθανόν ο Άγιος να ασκήτευσε σε μια από αυτές.

Η μνήμη του τέλος, αναφέρεται και στον Πατμιακό Κώδικα 266.

http://www.saint.gr/12/31/index.aspx