Εκδήλωσις ανθρώπινης αδυναμίας
Την αρμονικήν συνεργασίαν του επισκόπου Ευσεβίου και του
πρεσβυτέρου βασιλείου ήλθε να επισκιάση κάποιο νέφος, το οποίον και προσωρινώς
την διέκοψεν. Τι συνέβη; Ο επίσκοπος Ευσέβιος, κατά μαρτυρίαν του Γρηγορίου του
Θεολόγου, «υπήρξε κατά τα άλλα σπουδαίος και θαυμαστός δια την ευσέβειάν του».
Και όχι μόνον αυτό, αλλά και ανδρείαν πολλήν και θάρρος σπουδαίον επέδειξεν εις
τον διωγμόν κατά της Εκκλησίας, που εκήρυξεν ο αυτοκράτωρ. Όμως απέναντι του
Βασιλείου «έπαθε κάτι το ανθρώπινον». Επειδή δηλαδή ο Βασίλειος από των πρώτων
ημερών της εις πρεσβύτερον χειροτονίας του έδειξεν ικανότητα μεγάλην και
δραστηριότητα πολλήν εις όλους τους τομείς της εκκλησιαστικής δράσεώς και ζωής
και παντού ηκούοντο εγκώμια περί αυτού, ο επίσκοπος ενικήθη από το πάθος της ζηλοτυπίας.
Διότι, όπως χαρακτηριστικώς ελέγχθη, «η ασθένεια των ελαττωμάτων δεν κολλάει
μόνον τους ανθρώπους του λαού και του πλήθους, αλλά και τους αρίστους, δια να
είναι μόνον ο Θεός άπταιστος και ολοτελώς ελεύθερος από τα πάθη» (Γρηγόριος).
«Ο ΦΩΣΤΗΡ ΤΗΣ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ», ΑΡΧΙΜ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ Ι. ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ,
ΕΚΔΟΣΙΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ «Ο ΣΩΤΗΡ», ΣΕΛ 71