Η αιώνιος και απόλυτος «Βασιλεία του Χριστού»
Η ΑΙΩΝΙΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΟΣ «ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ»
ΚΑΙ Η ΚΑΤΑ ΤΟΠΟΥΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ «ΒΑΣΙΛΕΙΑ» ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
«Δεν μπορούμε να λέμε ότι οι Άγιοι είναι ξεπερασμένοι… »!
Άξιος προσοχής είναι ο δογματικός λόγος που διετύπωσαν οι Πατέρες μας για το θέμα της βασιλείας του Υιού του Θεού, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Κεντρικό ρόλο στην υπόθεσή μας έχει «Η έννοια της παράδοσης της Βασιλείας του Χριστού στον Θεό Πατέρα»!
Ο Μιχάλης Μαυροφοράκης και οι συνεργάτες του με την βοήθεια του Τριαδικού Θεού κατέθεσαν στην αγάπη των ακροατών του Λόγου - δια μέσω του ραδιοφωνικού σταθμού της Πειραϊκής Εκκλησίας - βασικές δογματικές αλήθειες της Πίστεώς μας που μας ωθούν σε μία έρευνα εν σχέσει με τη θέση και τον ρόλο του επισκόπου σήμερα εν τη Εκκλησία.
Οι δύο διαφορετικές «βασιλείες του Θεού»
Όπως καλά γνωρίζουμε στην ορθόδοξη Εκκλησία, τον οποιοδήποτε ιερωμένο τον αποκαλούμε «Πατέρα». Εμείς οι «Υιοί»! Η σχέση λοιπόν του Χριστού, του Υιού του Θεού με τον Θεό Πατέρα αποκαλύπτει στον καθένα μας τη σχέση ημών των λαϊκών με τον Πνευματικό μας πατέρα και κυρίως με τον επίσκοπό μας που είναι εις τύπον και τόπον Χριστού, δηλαδή βρίσκεται στη θέση του Χριστού, Τον εκπροσωπεί, μιλά εξ ονόματός Του και σύμφωνα με τις επιθυμίες Του και το Ευαγγέλιό Του. Όταν κατ’ αυτόν τον τρόπο καθοδηγεί και ποιμάνει τον λαό του Θεού οι πιστοί οφείλουμε να είμαστε ενωμένοι μαζί του, να τον υπακούμε, να τον τιμούμε και να του συμπεριφερόμαστε όπως ακριβώς θα συμπεριφερόμασταν στον ίδιο τον Χριστό.
Εν σχέσει τώρα με τις δύο διαφορετικές «βασιλείες του Θεού» ο Μιχάλης Μαυροφοράκης λέγει: «η μία όπως έχει ήδη αναφερθεί σε άλλες συναφείς μελέτες σχετικές με τη Βασιλεία του Χριστού, είναι η κατά τη δημιουργική ενέργεια του Θεού, όπου όλη η κτίση είναι υποταγμένη θέλοντας και μη εξαιτίας της δημιουργίας και δεύτερον η κατά την «οικείωση» βασιλεία στην οποία ανήκουν όλοι όσοι θεληματικά, υποτάσσονται στον Θεό» [1]. Κατά μίαν έννοια λοιπόν όσοι γεννιούνται μέσα στους κόλπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού είναι υποταγμένοι «θέλοντας και μη εξαιτίας της δημιουργίας» αλλά μένουν, υπακούν και τιμούν θεληματικά τον επίσκοπό τους μόνο όταν αυτός ζει υποτασσόμενος στον Θεό, δηλαδή όταν σκέπτεται αδιαλείπτως το πρόσωπο του Χριστού, τα έργα Του, τα λόγια Του, τον εν γένει βίο και την Πολιτεία του[2] και με τον τρόπο αυτό οδηγεί και παραδίδει αυτούς που ποιμαίνει και διοικεί στον Θεό πατέρα!
Εν σχέσει πάντα με «την έννοια της παράδοσης της Βασιλείας του Χριστού στον Θεό Πατέρα» ο Μιχάλης Μαυροφοράκης αφού μας αποκαλύπτει μία σωρεία από κακοδοξίες των ψευδομαρτύρων του Ιεχωβά σταματά για λίγο στη γενικότερη σύγχυση των αιρετικών που έχουν γύρω από τη «φύση της Βασιλείας»! Λέγει: «Υπενθυμίζουμε ότι, εκτός από τη σύγχυση που έχουν γύρω από τη φύση της Βασιλείας, ότι τη θεωρούν δηλαδή ένα κτιστό κατασκεύασμα και όχι ως την άκτιστη παρουσία του Θεού, οι αιρετικοί που έχουν αυτές τις αντιλήψεις, δεν κατανοούν ότι υπάρχουν δύο διαφορετικές «βασιλείες του Θεού»…
Αδελφοί, τον καιρό εκείνο οι Φαρισαίοι ρώτησαν τον Χριστό «πότε έρχεται η βασιλεία του Θεού» και εκείνος τούς απάντησε· «Οὐκ ἔρχεται ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ μετά παρατηρήσεως, οὐδέ ἐροῦσιν· ἰδού ὧδε ἤ ἰδού ἐκεῖ· ἰδού γάρ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντός ὑμῶν ἐστι» (Λουκ. 17,20-21).
Αρωγός στην έρευνά μας αυτή στέκεται και ο αείμνηστος Στέργιος Σάκκος. «Δεν είναι – λέγει - σαν τις επίγειες βασιλείες η φύση της βασιλείας αυτής· είναι πνευματική». «Ναι, αυτός ο ταπεινός Ιησούς είναι ο αναμενόμενος Μεσσίας που λυτρώνει τον άνθρωπο και τον πολιτογραφεί στη βασιλεία των ουρανών, την Εκκλησία του. Είναι αυτός το θεμέλιο και η κεφαλή της Εκκλησίας, της βασιλείας του Θεού» (ΚΑΙ ΟΧΙ Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ)! «Για να καταλάβουν όμως όλα αυτά οι άνθρωποι – συνεχίζει - και στην περίπτωσή μας οι Φαρισαίοι πού ρωτούν τον Χριστό, πρέπει να εννοήσουν την πνευματική διάσταση της βασιλείας του Θεού. Να μην την περιμένουν πλέον ως μία ενδοκοσμική βασιλεία…» [3], όπως δηλαδή την οραματίζονται οι αιρετικοί Οικουμενιστές επίσκοποί μας που δέχονται πλήρως και χωρίς επιφυλάξεις τα αιρετικά ψηφίσματα της ψευδοσυνόδου της Κρήτης και που θεμελιώνουν με τον τρόπο τους μία νέα ψευδεκκλησία-βασιλεία αυτήν του Αντιχρίστου, που επικρατεί κατά τόπους (ή πιο ορθά κατά μητροπόλεις)! «Πες τε μου. Μήπως και στην Ορθόδοξη Εκκλησία κάθονται όργανα του Αντιχρίστου;»[4]
Οι δύο διαφορετικές Διαθήκες (η Παλαιά και η Νέα), και η «Τρίτη Διαθήκη» του Οικουμενισμού!
Αγαπητοί, στην εποχή της βασιλείας του Αντιχρίστου όπου «Οι Πατέρες και οι Άγιοι της Εκκλησίας θα θεωρούνται ξεπερασμένοι», ο Αντίχριστος με τα όργανά του θα κηρύξει σύμφωνα με τον αείμνηστο π. Αθανάσιο Μυτιληναίο την έλευση μίας «νέας βασιλείας», (μιας νέας εποχής)! «Ο Αντίχριστος θα κηρύξει αγαπητοί μου την έλευση νέας εποχής εις την γην, η οποία θα διαδεχθεί την Χριστιανικήν εποχή, δημιουργώντας ίσως μια τρίτη διαθήκη. Έχουμε την Παλαιά Διαθήκη, έχουμε την Καινή Διαθήκη και θα δημιουργήσει μία τρίτη διαθήκη. Αυτό το κακόδοξον δόγμα περί τρίτης διαθήκης είναι παλαιόν και το αναφέρει ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος. Όμως μην σας κάνει εντύπωση αυτό, δεν είναι τίποτε άλλο παρά αυτό που ήδη ζούμε… Οι Πατέρες και οι Άγιοι της Εκκλησίας θα θεωρούνται ξεπερασμένοι. Σας είπα με μελαγχολικό τρόπο, μήπως ο Αντίχριστος κάθεται και σε Χριστιανικούς Ναούς; Το αναφέρει αγαπητοί μου ο Ιερός Χρυσόστομος αυτό αλλά με ποιάν έννοια; Όχι με την έννοια ότι θα καθίσει τότε ο Αντίχριστος, αφού λέγει ο Άγιος Κύριλλος, μη γένοιτο, τέτοιο πράγμα όχι, αλλά με την έννοια των υπηρετών του Αντιχρίστου. Όταν υπάρχουνε οικουμενισταί κληρικοί, ή μασονίζοντες ή μασόνοι, ή αιρετικοί: - ορθόδοξοι, που είναι κρυμμένοι, δεν φαίνονται -μα είτε Πατριάρχαι είναι αυτοί, είτε επίσκοποι είναι, είτε αρχιμανδρίται, πρεσβύτεροι, διάκονοι, ό,τι είναι, και οι άνθρωποι αυτοί λέγουν πράγματα αιρετικά… Πες τε μου. Μήπως και στην Ορθόδοξη Εκκλησία κάθονται όργανα του Αντιχρίστου;» [4].
«Η έννοια της παράδοσης της Βασιλείας του Χριστού στον Θεό Πατέρα»! Κατά μίαν έννοιαν…
Αδελφοί, μέσα στην Εκκλησία μας την Ορθόδοξη εκπληρώνεται ο λόγος του Χριστού «ἰδού γάρ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντός ὑμῶν ἐστι». Πώς; Διά των αγίων Του! Όλοι οι άγιοι μας με τη ζωή και τον λόγο τους έδωσαν την καλή μαρτυρία μπροστά στους πονηρούς ανθρώπους. Όλους αυτούς τους αληθινά υπηκόους του Μεγάλου Βασιλέως Χριστού, ο ίδιος ο Κύριός μας τους φανερώνει δια της παράδοσης των ονομάτων τους στον Θεό Πατέρα προκειμένου να συνδοξάζονται με Αυτόν νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων! «Κάνει εντύπωση – συνεχίζει ο π. Αθανάσιος - ότι ο Θεός σε κάθε εποχή έχει τους Αγίους Του. Γιατί λέτε; Για να δίδει την απάντηση εις τους πιστούς ότι δεν μπορούμε να λέμε ότι οι Άγιοι είναι ξεπερασμένοι. Σε κάθε αιώνα θα δώσει πολλούς Αγίους. Στον 20ον αιώνα έδωσε τον Άγιο Νεκτάριο. Έδωσε τον Άγιο Νεκτάριο… Είσαι Ορθόδοξος Χριστιανός; ΚΡΑΤΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ»[4]...
Μετά τιμής
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
Εκπαιδευτικός
Υ.Γ
Ο Θεός έδωσε τον Άγιο Νεκτάριο για να αποδοκιμάσει και να καταδικάσει την Ρωμαιοκαθολική «Εκκλησία» και τον Προτεσταντισμό του Λούθηρου που αρνήθηκε μαζί με τους ομοϊδεάτες του την Ιερά Παράδοση και μαζί τα ιερά Μνημόσυνα υπέρ των Κεκοιμημένων αδελφών και πατέρων μας! Αυτός πάλι, ο Θεός των Πατέρων μας και Κύριός μας Ιησούς Χριστός ζητά από εμάς τους υπηκόους Του να υπακούσουμε στους Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας Του, που μας παραδόθηκαν, και να αποδοκιμάσουμε δια της αποτειχίσεως - διακοπής μνημοσύνου- τον πατριάρχη Βαρθολομαίο τον θαυμαστή του «Αγίου» Λούθηρου και αρνητή της Ιεράς μας Παραδόσεως, αυτής που ο ίδιος ο Χριστός παραδίδει σε κάθε γενιά αιώνες τώρα προκειμένου να τελεστεί η «Αγία Αναφορά» μας προς τον Πατέρα Του και Θεό μας, αμήν.
“Ἄξιον καί δίκαιον Σέ ὑμνεῖν, Σέ εὐλογεῖν, Σέ αἰνεῖν, Σοί εὐχαριστεῖν…”