"Οἱ ὑπερασπιστὲς τοῦ ΕΘ θεωροῦν ὅτι ὁ ἐγκεφαλικὰ νεκρὸς εἶναι νεκρὸς γιατί ἡ κατάστασή του εἶναι μὴ ἀναστρέψιμη,.
Οι προτάσεις της ΝΔ για μεταμοσχεύσεις & δωρεά οργάνων
02/11/2016 09:33
Πέντε προτάσεις για τη βελτίωση του καθεστώτος μεταμοσχεύσεων και δωρεάς ανθρωπίνων ιστών–οργάνων στην Ελλάδα παρουσίασε χθες, Πανελλήνια Ημέρα Δωρεάς Οργάνων και Μεταμοσχεύσεων, η Νέα Δημοκρατία.
Η παρουσίαση πραγματοποιήθηκε παρουσία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, στα κεντρικά γραφεία του Κόμματος, από την Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπο, βουλευτή Επικρατείας, κυρία Νίκη Κεραμέως και τον υπεύθυνο του Τομέα Υγείας της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτή Λάρισας, κ. Χρήστο Κέλλα.
Οι 5 προτάσεις έχουν ως εξής:
1. Κινητές μονάδες Ε.Ο.Μ. διαπίστωσης εγκεφαλικού θανάτου
Η αδυναμία - απροθυμία διαπίστωσης του εγκεφαλικού θανάτου όταν υφίσταται καρδιακή λειτουργία, επιλύεται με τη δημιουργία κινητών μονάδων διαπίστωσης εγκεφαλικού θανάτου, που θα συνεπικουρούν - αντικαθιστούν τους θεράποντες ιατρούς των ΜΕΘ. Υπό το κύρος, τη γνώση και την αναγνώριση του κρατικού φορέα μεταμοσχεύσεων, οι κινητές μονάδες θα προβαίνουν αμιγώς στη διαπίστωση του εγκεφαλικού θανάτου, σύμφωνα με τα σύγχρονα δεδομένα της επιστήμης.
2. Ενεργοποίηση εκ νέου και ενίσχυση του θεσμού των Συντονιστών Μεταμοσχεύσεων
Ο θεσμός των Συντονιστών Μεταμοσχεύσεων πρέπει να ενεργοποιηθεί εκ νέου και να λειτουργήσει άμεσα και αποτελεσματικά. Οι Συντονιστές Μεταμοσχεύσεων πρέπει να αποτελούνται από ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό, το οποίο θα αξιολογείται. Προτείνουμε, επομένως, ως προς τους Συντονιστές, το τρίπτυχο: εκπαίδευση, αμοιβή, αξιολόγηση.
3. Παροχή κινήτρων στις Μ.Ε.Θ. για τον εντοπισμό δοτών
Η παροχή κινήτρων στις Μ.Ε.Θ. που επιτυγχάνουν να συγκεντρώσουν δότες και μοσχεύματα θα μπορούσε να εντείνει τις προσπάθειες του προσωπικού. Προτείνουμε τη στελεχιακή ενδυνάμωση των ομάδων φροντίδας των δοτών, η οποία απαιτεί 24ωρη εγρήγορση και αφοσίωση. Η αναβάθμιση των κτιριακών υποδομών, η παροχή ιατρικού εξοπλισμού, καθώς και τα επιμορφωτικά σεμινάρια για τους εργαζόμενους της Μ.Ε.Θ., μπορούν να αποτελέσουν κινητήριο δύναμη για βελτιστοποίηση των αποτελεσμάτων των Μονάδων.
4. Παρακολούθηση και έλεγχος επιδόσεων Μονάδων Εντατικής Θεραπείας
Ο πολυεπίπεδος, τακτικός έλεγχος από το Υπουργείο Υγείας και τον Ε.Ο.Μ. των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας και των επιδόσεών τους στη συγκέντρωση οργάνων είναι μία ακόμη πρόταση, που θα μπορούσε να θεραπεύσει δυσλειτουργίες. Η ενδελεχής εποπτεία των Μ.Ε.Θ., αλλά και των Μονάδων Μεταμόσχευσης θα στοχεύει πρωτίστως στον εντοπισμό και την κάλυψη τυχόν ελλείψεων σε υποδομές, εξοπλισμό, προσωπικό, στον έλεγχο της προσήλωσης της κάθε Μονάδας στη διάσωση των μοσχευμάτων, στην αποτελεσματικότητα των εφαρμοζόμενων πολιτικών.
5. Επανεκκίνηση του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων
Ο Ε.Ο.Μ. θα πρέπει να ανασυγκροτηθεί, με διττό στόχο:
Α. Την ενημέρωση, ευαισθητοποίηση, προώθηση της δωρεάς ιστών και οργάνων στους γιατρούς, τους νοσηλευτές και τα λοιπά μέλη του προσωπικού των Μ.Ε.Θ.
Β. Την εποπτεία των μονάδων μεταμόσχευσης και την ενίσχυση του επιπέδου μεταμοσχεύσεων στη χώρα.
Η δωρεά ανθρωπίνων ιστών – οργάνων αποτελεί ζήτημα που αφορά στην καθημερινότητα και την ποιότητα ζωής πολλών ευπαθών ομάδων συμπολιτών μας. Πρόκειται για μία οικονομική «αιμορραγία» του δημοσίου, που μπορεί και πρέπει να διακοπεί, αφού το σύστημα μεταμοσχεύσεων είναι υπερ-ανταποδοτικό. Το παράδοξο σήμερα είναι ότι δαπανούμε, ως σύστημα υγείας, τεράστια ποσά, χωρίς να προσφέρουμε ποιότητα ζωής στους πάσχοντες.
Το 2015, στην Ελλάδα, οι δότες οργάνων αντιστοιχούσαν σε 2,7 ανά εκατομμύριο πληθυσμού. Την ίδια ώρα, στην Ευρώπη, ο μέσος όρος ήταν 20 δότες ανά εκατομμύριο πληθυσμού. Ειδικότερα, στην Ισπανία, ο μέσος όρος φτάνει τους 33 δότες ανά εκατομμύριο πληθυσμού. Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι στην Ισπανία, ένας νεφροπαθής μεταμοσχεύεται μέσα σε έξι μήνες από τη στιγμή που αρχίζει αιμοκάθαρση. Στην Ελλάδα, ο μέσος χρόνος αναμονής είναι 7 με 8 χρόνια.
Οι βασικές αιτίες του προβλήματος, σύμφωνα με τη ΝΔ, είναι:
-Έλλειψη υποδομών και προσωπικού
-Έλλειψη Συντονιστών Μεταμοσχεύσεων
-Αδυναμία - απροθυμία του θεράποντος γιατρού να διαπιστώσει τον εγκεφαλικό θάνατο ασθενούς
-Χαμηλή χρηματοδότηση και υποστελέχωση του Ε.Ο.Μ.
Οι σημαντικότερες συνέπειες είναι:
-Η επιβάρυνση της υγείας των ασθενών
-Οι ασθενείς συχνά να υφίστανται κοινωνικό και επαγγελματικό αποκλεισμό εξ αιτίας της ανάγκης για νοσηλεία, ιατρική παρακολούθηση κ.ά.
-Να διασκορπίζονται οικογένειες, με σκοπό την παραμονή του ασθενούς σε μεγάλα αστικά κέντρα, όπου μπορούν να του παρέχονται οι απαραίτητες υπηρεσίες υγείας
-Το 70% των πόρων για την Υγεία να κατευθύνεται για την αντιμετώπιση χρόνιων νοσημάτων
-Η διαρροή ασθενών στο εξωτερικό, που κοστίζει περί τα 10.000.000 ευρώ ετησίως.
ΕΠΙΜΕΤΡΟ ΑΛΗΘΕΙΑΣ!
(ΕΜΜΑΝΟΥΗΛΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ, FACS Ἄμ. Ἐπ. Καθηγητὴς Χειρ/κῆς ΕΚΠΑ τ. Συν/τής Δ/τής Χειρουργὸς ΕΣΥ Νοσοκομεῖο «Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ»)
Μέχρι σήμερα ὅμως οὔτε συγκατάθεση τοῦ συνόλου τῆς ἐπιστημονικῆς κοινότητας ὑπάρχει, οὔτε βεβαιότητα ἔχει ἐπιτευχθεῖ γιὰ τὸ ταυτόσημο ΕΘ καὶ θανάτου...
Τὸν Ἰανουάριο τοῦ 2010, τὸ περιοδικὸ Neurology, ὄργανο τῆς Ἀμερικανικῆς Ἀκαδημίας Νευρολογίας σὲ ἄρθρο του μὲ τίτλο ΜΕΤΑΒΛΗΤΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΟΔΗΓΙΩΝ ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΕΘ ΣΕ ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΚΑ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΑ ΤΩΝ ΗΠΑ (12) ἀναφέρθηκε σὲ ἔρευνα σὲ γνωστὰ νευρολογικὰ ἰνστιτοῦτα ποὺ ἔδειξε ὅτι δὲν ὑπάρχει συμφωνία στὶς πολλὲς σειρὲς προσδιορισμοῦ τοῦ ΕΘ. Δηλ κάθε ἰνστιτοῦτο ἔχει τὰ δικά του κριτήρια.
Τὸ φθινόπωρο τοῦ 2010 σὲ ἰατρονομικὸ περιοδικὸ δημοσιεύθηκε ἄρθρο μὲ τίτλο : ΘΑΝΑΤΟΣ, ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ. ΓΙΑΤΙ Η ΙΔΕΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΟΥ ΟΛΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ (13).
Τὸ ἄρθρο ἰσχυρίζεται ὅτι αὐτὴ ἡ δημόσια πολιτικὴ εἶναι ἐσφαλμένη καὶ εἶναι ἀνάγκη νὰ ἀναθεωρηθεῖ. Tό 2010, σὲ ἄλλο ἰατρονομικὸ περιοδικό, δημοσιεύθηκε ἄρθρο μὲ τίτλο : ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΧΕΙΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ; ΝΟΜΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ ΣΤΟΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ (14).
Οἱ συγγραφεῖς τοῦ ἄρθρου ἀναφέρουν : « Σήμερα οἱ ἰατροὶ ὁρίζουν τὸν θάνατο βασιζόμενοι στὴν διάγνωση τῆς ὁλικῆς ἀνεπάρκειας τοῦ ἐγκεφάλου ἤ περιμένοντας λίγο μετὰ τὸ σταμάτημα τῆς κυκλοφορίας τοῦ αἵματος. Ὑπάρχουν ἀποδείξεις ὅτι ἡ ἐννοιολογικὴ βάση αὐτῆς τῆς προσπέλασης στὸν καθορισμὸ τοῦ θανάτου εἶναι θεμελιακὰ ἐσφαλμένη καὶ ἀπέχει σημαντικὰ ἀπὸ τὴν βιολογικὴ ἔννοια τοῦ θανάτου καὶ ἀπὸ τὸν κοινὸ νοῦν.
Ὁπωσδήποτε, ἡ σημαντικὴ συζήτηση γιὰ τὸν προσδιορισμὸ τοῦ θανάτου στὴν ἰατρικὴ καὶ ἐπιστημονικὴ βιβλιογραφία δὲν πληροφορεῖ τὸ κοινὸ ὅτι ὁ τωρινὸς προσδιορισμὸς τοῦ θανάτου δὲν δείχνει ἐπαρκῶς ὅτι τὸ ἄτομο ἔχει πεθάνει. Φαίνεται ἀπίθανο ὅτι αὐτὴ ἡ πληροφορία θὰ παραμείνει κρυμμένη ἐπὶ μακρὸν ».
Τὸν Ἰανουάριο τοῦ 2012, σὲ Βρεττανικὸ περιοδικὸ ἀναισθησιολογίας δημοσιεύθηκε ἕνα editorial, ἄρθρο τῆς συντακτικῆς ἐπιτροπῆς μὲ τίτλο : ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ. ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΔΙΕΘΝΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ (15). Τὸ ἄρθρο ὑποστηρίζει: « ἂν καὶ εἶναι περισσότερο ἀπὸ 40 χρόνια ἀφ᾿ ὅτου ἡ ἰδέα τοῦ ΕΘ πέρασε στὴν κλινικὴ πράξη, πολλὲς ἀπὸ τὶς ἀντιπαραθέσεις ποὺ σχετίζονται μὲ τὸ ζήτημα αὐτὸ δὲν ἔχουν διευθετηθεῖ. Αὐτὲς περιλαμβάνουν τὴ σχέση τοῦ ΕΘ μὲ τὸν θάνατο τοῦ ὅλου προσώπου, τὶς διεθνεῖς διαφορὲς στὴν ὀνοματολογία καὶ στὰ κριτήρια προσδιορισμοῦ τοῦ ΕΘ καὶ στοὺς ἀξεδιάλυτους δεσμοὺς τοῦ ΕΘ καὶ τῆς δωρεᾶς ὀργάνων».
Τὸ φθινόπωρο τοῦ 2012, ὁ καθηγητὴς νευρολογίας Alan Shewmon στὸ φθινοπωρινὸ τεῦχος τοῦ περιοδικοῦ COMMUNIO.ΔΙΕΘΝΗΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ , τὸ ἀφιερωμένο στὸν θάνατο, δημοσίευσε ἕνα ἄρθρο μὲ τίτλο: ΠΕΘΑΙΝΕΙΣ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ. ΓΙΑΤΙ Ο ΕΘ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΟΝΤΟΣ (16).
Στὶς 70 σελίδες τοῦ ἄρθρου μὲ πλούσια ἰατρικὴ καὶ ὄχι μόνον βιβλιογραφία ἀποδεικνύει ὅτι ὁ ΕΘ δὲν μπορεῖ νὰ ταυτισθεῖ μὲ τὸν θάνατο τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ εἶναι ἕνας καὶ μοναδικός. Στὸ ἄρθρο μεταξὺ ἄλλων γράφει: « Δὲν ὑπάρχει ἀπολύτως κανένας ἐπιτακτικὸς φιλοσοφικὸς ἤ ἐπιστημονικὸς λόγος γιὰ νὰ ὑποθέσουμε ὅτι ὁ ΕΘ, ὁπωσδήποτε ὁλικὸς καὶ μὴ ἀναστρέψιμος, εἶναι ipso facto, ἐκ τῶν πραγμάτων ὁ θάνατος τοῦ ἀνθρωπίνου ὄντος ὡς τέτοιου.
Ἡ ἐλάχιστη συστατικὴ σωματικὴ ὁλοκλήρωση ποὺ ἀπαιτεῖται γιὰ τὴν ὕπαρξη ἑνὸς ὀρθολογικὰ ἐμψυχωμένου ἀνθρώπινου ὀργανισμοῦ ὑπάρχει ἐντελῶς χωρὶς τὴν μεσολάβηση τοῦ ἐγκεφάλου». Τὸ ἄρθρο δείχνει ἐμμέσως πλὴν σαφῶς ὅτι δὲν εἶναι ὁ ἐγκέφαλος ἀλλὰ ἡ ψυχὴ ποὺ συνιστᾶ τὴ σωματικὴ ὁλοκλήρωση καὶ ὡς ἐκ τούτου τὴ ζωή...