Σελίδες

Πέμπτη 21 Μαρτίου 2019

ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΙΔΩΝ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥΣ


Αποτέλεσμα εικόνας για emfylew taytothtew

ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΙΔΩΝ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥΣ

Μέρος α΄
Αγαπητοί συνάδελφοι,

Στην πρώτη εν αγωνία επιστολή μου προς εσάς τους αγαπητούς εν Χριστώ αδελφούς και πατέρες έδειξα παρ΄όλη τη συγγραφική αδυναμία μου πως Ο,ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΚΑΛΟ! «Μερικοί άνθρωποι νομίζουν ότι, επειδή η χρήση της είναι νόμιμη σε κάποια μέρη, θα πρέπει να είναι και ασφαλής. Το σώμα σου όμως δεν αναγνωρίζει αν ένα ναρκωτικό είναι νόμιμο ή παράνομο. Το μόνο που γνωρίζει είναι οι επιπτώσεις του ναρκωτικού αφότου το έχεις πάρει"[1]! Θυμίζω εδώ στην αγάπη σας και τον λόγο του αποστόλου των εθνών Παύλου προς τον λαό της Κορίνθου«Πάντα μοι έξεστιν, αλλ' ου πάντα συμφέρει» (Α Κορ. 6,12),  δηλαδή ‘’όλα μου επιτρέπεται να τα κάνω, αλλά δεν είναι προς το συμφέρον μου το πνευματικό να τα κάνω όλα’’. Ναι αγαπητέ, όσα λες και κάνεις μέσα στην Τάξη ή στη Σχολική μονάδα είναι μοναδικά και πάντα νόμιμα αλλά είναι όλα μα όλα αυτά για το πνευματικό συμφέρον των μαθητών και όχι μόνον αλλά και σύμφωνα με τη νομική αξίωση των Γονέων και Κηδεμόνων  «που απορρέει από το Ν.Δ. 53/1974 – ΦΕΚ 256/Α ́ που κύρωσε την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ ή Σύμβαση της Ρώμης) και σύμφωνα με το άρθρο 2 του Προσθέτου Πρωτοκόλλου αυτής «Δικαίωμα στην εκπαίδευση» που ορίζει ότι«Ουδείς δύναται να στερηθή του δικαιώματος όπως εκπαιδευθή. Παν Κράτος εν τη ασκήσει των αναλαμβανομένων υπ’ αυτού καθηκόντων επί του πεδίου της μορφώσεως και της εκπαιδεύσεως θα σέβεται το δικαίωμα των γονέων όπως εξασφαλίζωσι την μόρφωσιν και εκπαίδευσιν ταύτην συμφώνως προς τας ιδίας αυτών θρησκευτικάς και φιλοσοφικάς πεποιθήσεις».»;


Επειδή Ο,ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΧΩΡΙΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΝΗΡΟ, προχωρώ σε ακόμη δύο επισημάνσεις χάρη αληθείας, επικαλούμενος το όνομα του κυρού επισκόπου π. Αυγουστίνου Φλωρίνης που έλεγε: «ΑΓΑΠΗ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΤΗ», δηλαδή«ποιος δὲν λέει τὴν ἀλήθεια σ᾽αὐτόν που ἀμαρτάνει καὶ τὸν κολακεύει, εἶναι πατεῶνας καὶ δὲν τὸν ἀγαπ» [2].

Α΄. Ό,ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΚΑΛΟ

Η πρώτη επιφαινόμενη οικουμενική ιδέα έχει να κάνει με τις έννοιες της φύσης, του φυσικού στοιχείου και κατεπέκταση της βιολογικής  ζωής ολοκλήρου του φυτικού και ζωικού βασιλείου. Ό,ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΚΑΛΟ. Ιδού:  «Μπορεί να έχεις ακούσει κάποιον να λέει ότι, επειδή η μαριχουάνα είναι φυτό είναι κάτι το «φυσικό» και, επομένως, είναι ακίνδυνη. Αλλά δεν είναι. Το κώνειο, ένα δηλητηριώδες φυτό, είναι επίσης «φυσικό», αλλά μπορεί να σκοτώσει κάποιον» [1]…

Β΄. Ό,ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟ

Η δεύτερη ιδέα αγγίζει περισσότερο τον άνθρωπο - μαθητή λόγω του ότι έχει να κάνει με τις ψυχικές, ψυχολογικές εμπειρίες του και με την αντιμετώπισή τους από εμάς είτε με τρόπους επιστημονικούς είτε πρακτικούς - εμπειρικούς.

Οι περισσότεροι από εμάς ερχόμαστε αντιμέτωποι με προβλήματα μέσα στη Σχολική Μονάδα ή καλούμαστε να απαντήσουμε στα αναπάντητα ερωτήματα των μαθητών μας. Είναι πολύ γνωστή και πεντάκουστη η φράση «Καλές πρακτικές» που σημαίνει πρακτικά αποτελέσματα χάρη της εμπειρίας των έμπειρων ή της γνώσεως των εκπαιδευμένων συναδέλφων εν σεμιναρίοις. Όμως ό,τι είναι αποτελεσματικό είναι και αληθινό; Ο «διαλογισμός» για παράδειγμα που μπαίνει στο ελληνικό Σχολείο δια της Ψυχολογίας ως μία «καλή πρακτική» αντιμετώπισης του στρες τί είναι; Δεν είναι πράγματι αποτελεσματικός και δεν «λειτουργεί»; Σαφώς ναι, αλλά το «Αν λειτουργεί» ή το ότι «λειτουργεί» ή «ό,τι λειτουργεί» σημαίνει πως είναι αληθινό και καλό; Αλήθεια τι ακούμε για την έννοια της «πραγματιστικής απάτης»; Ιδού:

«Το Ζεν πράγματι δεν έχει θεολογικά θεμέλια, καθώς βασίζεται αποκλειστικά στην εμπειρία κι έτσι πέφτει στην «πραγματιστική απάτη» που έχει ήδη αναφερθεί νωρίτερα σαυτό το βιβλίο, στο κεφάλαιο για τον Ινδουϊσμό: «Αν λειτουργεί, θα πρέπει να είναι αληθινό και καλό». Το Ζεν, χωρίς καθόλου θεολογία, δεν είναι περισσότερο ικανό από τον Ινδουϊσμό να διακρίνει τις καλές από τις κακές πνευματικές εμπειρίες μπορεί μόνο να δηλώσει τι νομίζει ότι είναι καλό, επειδή φέρνει «ειρήνη» και «αρμονία». Όπως κρίνουν οι φυσικές δυνάμεις του νου κι όχι κάποια αποκάλυψη - κάθε τι άλλο το απορρίπτει ως περισσότερο ή λιγότερο απατηλό. Το Ζεν γοητεύει την ανεπαίσθητη υπερηφάνεια - τόσο διαδεδομένη σήμερα - αυτών που σκέφτονται ότι μπορούν να σωθούν μόνοι τους, κι έτσι δεν έχουν ανάγκη από κανένα Σωτήρα έξω από τον εαυτό τους. [3]

Εν τέλει καλός ή κακός για την ελληνική πραγματικότητα ο διαλογισμός, δηλαδή η Ινδουιστική γιόγκα και το Βουδιστικό Ζεν; Αυτά τα «αρνητικά» τώρα που τα γνωρίζεις θα τα διδάξεις; Την αλήθεια για το πνευματικό συμφέρον των μαθητών σου θα τη σεβαστείς ή όχι μέσα στο νόμιμο (κατάνθρωπο) πολυπολιτισμικό - εκπαιδευτικό και οικουμενιστικό περιβάλλον, εντός και εκτός μαθητικής τάξεως; Την αγωνία των Γονέων και Κηδεμόνων που δεν παρακολουθούν επαρκώς την ποικίλη εισβολή της «πραγματιστικής απάτης» την ακούς με την καρδιά σου;

ΌΤΙ Η «ΣΙΩΠΗ» ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΕΙΔΟΣ ΑΘΕΪΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΡΗΓΟΡΙΟ ΠΑΛΑΜΑ ΤΟ ΔΙΔΑΣΚΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΣΟΥ ΠΟΥ ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΑΚΟΥΣΟΥΝ «ΑΛΗΘΕΙΕΣ»ΚΑΙ ΝΑ ΔΟΥΝ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΣΟΥ «ΚΑΛΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ» ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΧΑΘΕΙ Η ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ Η ΑΡΜΟΝΙΑ ΣΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΑΣ  (ενν. ΜΕ ΔΙΑΚΡΙΣΗ);

Ευχαριστώ για την υπομονή

Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
Πτολεμαΐδα 21-3-2019


[3] «Η Ορθοδοξία και η θρησκεία του μέλλοντος», Ιερομονάχου Σεραφείμ Ρόουζ (1934-1982), Εκδόσεις «Μορφή», Αθήνα Δεκέμβριος 2006,  Σελ. 103