ΟΥΡΑΝΙΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ Ν.29 – Καταπέλτης ο Κύριος για τους λυκοποιμένες του – ΜΟΝΑΧΟΣ Β.Δ. ΕΛΛΑΔΟΣ
Είπε ο Κύριος: Τέσσερις είσαστε και δεν συμφωνείτε, όταν θα είστε με τους άλλους πως θα μπορέσετε να αντέξετε, όταν δεν συμφωνούν με εσάς.
Σας έχω μιλήσει παιδιά μου, ότι κάποια στιγμή θα σταματήσω να σας ομιλώ, όχι ότι δεν θα σας έχω κοντά, αλλά για τα γεγονότα θα σταματήσω να μιλώ, διότι αυτά ήδη γίνονται. Απλώς παιδιά μου ήλθε η ώρα ο καθένας από εσάς να πιάσει το πόστο του, μέσα από τις δυνατότητες που έχει.
Ο δρόμος της αληθείας, πλέον σταμάτησε μεν να είναι δύσκολος αλλά φαρδύς. Τώρα άρχισε να είναι δύσκολος και στενός. Τι εννοώ;
Γιατί τώρα παιδιά μου θα σας μπερδέψουν τόσο πολύ που ο κόσμος δεν θα ξέρει ποιον να πρωτοπιστέψει. Όταν θα σας μιλήσουν πλέον ότι τελείωσαν τα λάθη του χωρισμού και σχίσματος, (με τους παπικούς) και βρήκαμε τον αληθή δρόμο της επικοινωνίας του νου και της προσευχής, όχι της ψυχής, και δαφνοστέφανο θα βάλουν και θα σας το σερβίρουν όπως τον καλύτερο μεζέ στο πιάτο σας, την ένωση αυτήν.
Ως τώρα παιδιά μου καμία φωνή δεν υψώθηκε εναντίον τους. Αλλά όταν χαλαρώνει κι η πέτρα, η λάσπη τι περιμένετε να γίνει; Η πέτρα είναι οι Ιερείς και αυτοί που έγιναν μοναχοί στο Περιβόλι της μάνας Μου. Και η λάσπη με την καλή έννοια της λέξεως «λάσπη», είναι ο κόσμος.
Τότε τι πρέπει να γίνουν αυτοί, όταν η πέτρα μαλάκωσε, χαλάρωσε; Για να δούμε παιδιά μου σε όσους από εσάς μίλησα στα ίσια και ανοικτά, πόσο θα μπορέσετε να εξηγήσετε τον λόγο του Ουράνιου Πατέρα;
Κάποτε σας μίλησα για τον λύκο (Πατριάρχη Βαρθολομαίο) που φόρεσε προβιά, αλλά δεν σταμάτησε να είναι λύκος. Τώρα όμως ήλθε η ώρα, όχι μόνο να πετάξει κάτω την προβιά του παιδιά μου, αλλά πήρε και όλα τα λυκόπουλα, μαζί του. Και να μην φοβόσαστε τον λύκο, αλλά πιο πολύ τα λυκόπουλα (Μητροπολίτες-Ιερείς) όταν πάνε πιστά στον λύκο.
Λόγω άγνοιας, αλλά και πίστεως πολλής στον πατέρα λύκο.
Το θήραμα είναι μπροστά του, αλλά μόλις το πλησιάσει, θα καεί ο λύκος. Καταλάβατε παιδιά μου ποιο είναι το θήραμα; Είναι ο ίδιος ο Κύριος σας! Πως μπορεί να πάτε στον ήλιο και να μην καείτε; Αλλά και όταν η φλόγα καίει, η καθαρή φλόγα χωρίς καπνό (η πίστις), αν περάσεις ανάμεσά της για να την σβήσεις, δεν θα βγεις απλά με ελαφρά εγκαύματα, αλλά φοβάμαι παιδιά μου, δεν θα σε βρουν κάν.
Αλλοίμονο σ΄αυτούς που πίστεψαν στον λύκο. (Πατριάρχη και σε κάθε λυκοποιμένα)
Ακούστε αυτό που θα σας πω: «Γεννήθηκε κάποτε ένα αρνάκι από σωστό πρόβατο και καλόν ποιμένα. Και όμως μεγαλώνοντας έγινε και αυτό πρόβατο! Καλό, πολύ καλό στην αρχή. Και ο Ποιμένας (ο Κύριος) βλέποντας την καλοσύνη του, το άφησε να πάει μπροστά στο κοπάδι. Και να όμως που αυτό το πρόβατο ζήλεψε τον λύκο και θέλησε να γίνει λύκος.
Και κάτω από την προβιά φόρεσε του λύκου την στολή. Μπροστά στον Ποιμένα έκανε τον άριστο και ο Ποιμένας τον άφησε να δει που το πάει! Και μετά στο τέλος ο Ποιμένας έβγαλε (ελευθέρωσε) από το μαντρί ένα από τα πρόβατα που ήταν για σφαγή και πήρε το πρώτο πρόβατο (Πατριάρχη). Αλλά δεν πρόλαβε ούτε στην σφαγή να πάει. Το φάγανε οι ίδιοι οι λύκοι γιατί δεν το αναγνώρισαν ως δικό τους.
Λυπήθηκε πολύ ο Ποιμένας για την κατάληξη, αλλά χάρηκαν πολύ τα άλλα πρόβατα, που σώθηκαν από τα δόντια του. Και χάρηκαν όχι με την έννοια της χαράς, αλλά με την έννοια του κινδύνου.
Το όνομά παιδιά μου μη το ζητάτε από Εμένα. Βάλτε το εσείς για όποιον νομίζετε ότι είναι ο λύκος με την προβιά.
Πείτε τους όμως (στους λύκους) ότι ο Ποιμένας έρχεται ως Βασιλεύς, γιατί ήταν Βασιλιάς αλλά έκανε τον Ποιμένα.
Όποιος δεν το κατάλαβε, ας προσπαθήσει να το καταλάβει και όποιος γνωρίζει τον Ποιμένα, να πάει πίσω από Αυτόν και να τον ακολουθεί. Γιατί τότε θα είναι και αυτός Βασιλόπουλο γιατί θα ακολουθεί τον Βασιλιά.
Ποιο αιρετικοί από αυτούς που έρχονται τώρα υπάρχουν (Οικουμενιστές); Και ξαναρωτώ. Ποιο ισχυροί που θα με πολεμήσουν από αυτούς που έρχονται τώρα υπάρχουν;
Κοιμούνται αγκαλιά με την μεγαλομανία και μεγαλογνωμία! Απλώς πήραν μια πέτρα την έριξαν σε βαθύ πηγάδι, άκουσαν τον αντίλαλο και νομίζουν ότι χάλασαν τον κόσμο. Αυτοί θα έλθουν από εδώ και πέρα. Ξέρετε ποιο είναι το όνομά τους; «Απίστευτοι».
Και ακούνε ξανά τον αντίλαλο να λέει το όνομά τους και νομίζουν, ότι νίκησαν το βουνό. Αυτοί θα έλθουν τώρα. Θα πάνε για ξύλα και δεν θα προλάβουν να πάνε να βάλουν φωτιά επάνω τους. (Δεν θα προλάβουν να υλοποιήσουν την ένωση των «Εκκλησιών»).
Η γλώσσα τους αρκετές πιθαμές έξω θα είναι. Ο νους τους δεν θα είναι στην ρίζα της γλώσσας αλλά στην άκρη!
Όταν θα ακούσετε τέτοιους να γελάτε πολύ. Αλλά και επίσης να λυπηθείτε πολύ. Γιατί οι σαλοί έγιναν γνωμικοί και οι δήθεν γραμματισμένοι και οι γνωμικοί, θυμηθείτε τους γραμματείς και φαρισαίους, θα γίνουν πιο σαλοί από τους σαλούς γιατί δεν γνωρίζουν τι θα λένε.
Γιατί οι πραγματικοί σαλοί, η ψυχή τους γνωρίζει από μέσα τι λέει, μόνο ο νους της δεν λειτουργεί.
Αλλά αυτοί που θα γίνουν πιο σαλοί από τους σαλούς δεν θα γνωρίζει η ψυχή τι θα λένε, αλλά ο μπερδεμένος νους. Όταν μίλησα για τους σαλούς, μιλώ για τις ψυχές που γνώριζαν τι έλεγαν, αλλά εσείς τους λέγατε σαλούς.
https://www.triklopodia.gr/%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%BC%CE%B7%CE%BD%CF%85%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%BD-29-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%80%CE%AD%CE%BB%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BF-%CE%BA%CF%8D%CF%81/#