Ο πολύ μεγάλος φόνος!
«Η έκτρωση είναι φοβερή αμαρτία. Είναι φόνος, και μάλιστα πολύ μεγάλος φόνος, γιατί σκοτώνονται αβάπτιστα παιδιά» (Άγιος Παΐσιος)
Θέμα: Όταν σκοτώνονται αβάπτιστα παιδιά!
Αδελφοί, η ιστορία του δίκαιου Νώε και της Κιβωτού είναι πολύ γνωστή όπως κι αυτή του ναυπηγού αρχιτέκτονα Τόμας Άντριους και του Τιτανικού! Εν σχέσει με τη δεύτερη γνωρίζετε καλά ότι «ο Άντριους έχασε τη ζωή του στο ναυάγιο» και επίσης ότι η βύθιση του Βρετανικού επιβατηγού υπερωκεάνιου «προκάλεσε τον θάνατο πάνω από 1.500 ατόμων σε ένα από τα πιο θανατηφόρα ναυτικά δυστυχήματα σε καιρό ειρήνης στη σύγχρονη ιστορία»[1]. Σε σχέση με τον Κατακλυσμό («που κόστισε τη ζωή όλων των ανθρώπων που ζούσαν τότε») θα θυμάστε ότι ο Θεός μια εβδομάδα ενωρίτερα, δηλαδή επτά ημέρες πριν, είπε στον Νώε: «Είσελθε συ και πας ο οίκος σου εις την κιβωτόν…» (Γεν. 7, 1). Από τον Κατακλυσμό λοιπόν σώθηκε μόνον μία «Οικογένεια»…
Αν και οι δύο παραπάνω ιστορίες είναι λίγο πολύ γνωστές θυμίζω λίγα επιπλέον ιστορικά στοιχεία τα οποία αποδεικνύουν του λόγου το αληθές!
Α΄. Από το πρώτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης που ονομάζεται «Γένεσις» ή «Γένεση» τα λόγια του Θεού: «ΟΥ ΜΗ ΚΑΤΑΜΕΙΝΗ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΜΟΥ ΕΝ ΤΟΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ ΤΟΥΤΟΙΣ ΔΙΑ ΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΥΣ ΣΑΡΚΑΣ»!
Β΄. Από το βιβλίο του Π. Τρεμπέλα με τίτλο «Ο ΝΩΕ» τα εξής λόγια:
Οι πρώτες γενιές των ανθρώπων! «Ο Αδάμ… έφτασε… στην ηλικία των εννιακοσίων τριάντα χρονών (930)! Θα σου κάνει μεγάλη εντύπωση, αναγνώστη μου, ο μεγάλος αυτός αριθμός. Η αμαρτία, βλέπεις, τότε μόλις είχε αρχίσει να μπαίνει στο ανθρώπινο γένος. Δεν είχε προκάνει ακόμη να διαφθείρει και να εξασθενήσει το ανθρώπινο σώμα. Σαν ένα σκουλήκι που πρωτομπαίνει σ’ ένα δέντρο σκληρό και πελώριο και θα χρειαστούν πολλά χρόνια να φάγει τον κορμό του, να καταστρέψει την ομορφιά του και την πρασινάδα του. Μα όσο περνούν τα χρόνια, τόσο το δέντρο καταβάλλεται και αδυνατίζουν οι ρίζες του. Όχι μόνο αυτό πέφτει κάτω, αλλά κι όλα τα νέα δέντρα που θα βγουν από τις ρίζες του κι από τους σπόρους του θα είναι κι αυτά αδυνατισμένα. Όσο η αρρώστια του σκουληκιού αυτού θα μένει μέσα στα δέντρα αυτά, τόσο τα νεότερα δέντρα, που θα γεννιόνται απ’ αυτά τα αρρωστημένα, θα αδυνατίζουν περισσότερο. Η αμαρτία λοιπόν ήταν και είναι μια αρρώστια. Αρρώστια φοβερή, που δεν χτυπά μόνο την ψυχή του ανθρώπου αλλά και το σώμα του. Και μια φορά που ο θάνατος είναι τρομερό αποτέλεσμα της αμαρτίας, μπορείς εύκολα απ’ αυτό να καταλάβεις, αδελφέ μου, πώς η αμαρτία στάθηκε ικανή να εξασθενήσει και τον οργανισμό μας και να λιγοστέψει τα χρόνια της αθλίας μας ζωής» [2] [Σελ. 5-6].
Γ΄. Και από το βιβλίο του Αγίου γέροντος Παϊσίου «ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ», εκδ. Ιερού Ησυχαστηρίου «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσ/νίκης: «Για πολλούς που ζουν κοσμικά η οικογένεια σήμερα δεν έχει νόημα. Γι’ αυτό ή δεν παντρεύονται ή παντρεύονται και δεν κάνουν παιδιά ή σκοτώνουν τα παιδιά με τις εκτρώσεις και έτσι μόνοι τους εξαφανίζουν το σόι τους. Δηλαδή μόνοι τους καταστρέφονται· δεν τους καταστρέφει ο Θεός. Ενώ οι πιστοί, που τηρούν τις εντολές του Θεού, δέχονται τη Θεία Χάρη διότι ο Θεός είναι «υποχρεωμένος» κατά κάποιον τρόπο να τους βοηθάη στα δύσκολα χρόνια που ζούμε…
Οι εκτρώσεις είναι φοβερή αμαρτία
- Γέροντα, κάποια κυρία σαράντα χρόνων, που έχει μεγάλα παιδιά, είναι έγκυος τριών μηνών. Ο άνδρας της την απειλεί πως αν δεν κάνη έκτρωση, θα τη χωρίση.
- Αν κάμη έκτρωση, θα την πληρώσουν τα άλλα παιδιά τους με αρρώστιες και ατυχήματα. Σήμερα οι γονείς σκοτώνουν τα παιδιά με τις εκτρώσεις και δεν έχουν την ευλογία του Θεού. Παλιά, αν γεννιόταν ένα παιδάκι άρρωστο, το βάπτιζαν, πέθαινε αγγελούδι, και ήταν πιο ασφαλισμένο. Είχαν οι γονείς και άλλα γερά παιδιά, είχαν και την ευλογία του Θεού. Τώρα γερά παιδιά τα σκοτώνουν με τις εκτρώσεις και διατηρούν στη ζωή άλλα που είναι αρρωστημένα. Τρέχουν οι γονείς στην Αγγλία, στην Αμερική να τα θεραπεύσουν. Και συνεχίζεται μετά να γεννιούνται πιο άρρωστα, γιατί και αυτά, αν ζήσουν και κάνουν οικογένεια, μπορεί να γεννήσουν πάλι άρρωστα παιδιά, οπότε τι βγαίνει; Ενώ, αν γεννούσαν μερικά παιδιά, δεν θα έτρεχαν τόσο πολύ για το ένα, το άρρωστο, θα πέθαινε και θα πήγαινε αγγελούδι....
Πόσες χιλιάδες έμβρυα σκοτώνονται κάθε μέρα! Η έκτρωση είναι φοβερή αμαρτία. Είναι φόνος, και μάλιστα πολύ μεγάλος φόνος, γιατί σκοτώνονται αβάπτιστα παιδιά. Πρέπει να καταλάβουν οι γονείς ότι η ζωή αρχίζει από την στιγμή της συλλήψεως»….
Ως μικρό επίλογο στα μεγάλα χριστουγεννιάτικα μηνύματα και υπομνήματα της εκκλησιαστικής μας ιστορίας έχω να πω πως όπως «Η έκτρωση είναι φοβερή αμαρτία. Είναι φόνος, και μάλιστα πολύ μεγάλος φόνος, γιατί σκοτώνονται αβάπτιστα παιδιά» (Άγιος Παΐσιος), έτσι και ο «αφορισμός» των Ορθοδόξως Βαπτισμένων Χριστιανών από Οικουμενιστές ή Φιλοοικουμενιστές! Ο Θεός να μην επιτρέψει ποτέ ούτε το «Ἐμεῖς μένουμε στὴν Ἐκκλησία, δὲν φεύγουμε» (π. Γεώργιος Μ.), αλλ’ ούτε και το «Αυτοί αποτειχίστηκαν. Βγήκαν από την Εκκλησία» (του Φλωρίνης Θεόκλητου) να γίνουν εργαλεία «έμμεσου φόνου» στα χέρια του σχισματοεφευρέτη Βαρθολομαίου, αμήν.
Μετά τιμής
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
Πτολεμαΐδα 27 -12 - 2018