«Ζούμε σ’ ένα παγκόσμιο ρεύμα
πλάνης, που αρχίζει από τα μικρότερα και φτάνει έως τα μεγαλύτερα. Θα πέσουν,
λέει εδώ ο απόστολος, στα δίχτυα του αντιχρίστου όχι όλοι, αλλά αυτοί που δεν
έχουν καλή διάθεσι. Αυτοί που τεντώνουν τ’ αυτιά τους πότε εδώ και πότε εκεί.
Θυμάμαι, ήταν στην Αθήνα κάποιος σοβαρός αλλά όχι πνευματικός άνθρωπος, που είχε μια υπόθεση. Πήγε σε δέκα πνευματικούς. Ο πρώτος του άνοιξε του Ευαγγέλιο και του είπε∙ Παιδάκι μου, έτσι να κάνεις. Δεν του άρεσε. Πήγε σε άλλον, κ’ εκείνος του είπε τα ίδια. Πήγε σε τρίτο, και σε τέταρτο, και σε πέμπτο, και σε έκτο, και σε έβδομο, και σε όγδοο, και σε ένατο, και του είπαν τα ίδια. Πήγε και στον δέκατο. Κ’ εκείνος του λέει∙ Δεν είναι τίποτα αυτό… Τότε ευχαριστήθηκε αυτός και είπε∙ Α, εσύ είσαι καλός πνευματικός, εσύ μου είπες την αλήθεια! Είδατε; Με τον τελευταίο, το «μασκαρά», συμφώνησε, που είχε το πνεύμα του, και αυτόν άκουσε. Τους άλλους εννιά, που εξέφραζαν το πνεύμα του Ευαγγελίου δεν τους άκουσε. Και τώρα κάτω στην Αθήνα αυτοί οι πνευματικοί έχουν πέρασι. Ε, σου λέει, δεν είναι τίποτε αυτά, όλος ο κόσμος τα κάνει.
Δεν είδατε τι έγινε στην Αθήνα; Καθηγηταί, ανώτεροι άνθρωποι, μαζεύτηκαν για να επισημάνουν τα κακά του σεξ. Και μαζεύτηκαν στη διάλεξι χιλιάδες νέοι, και φώναζαν και ωρύοντο∙ Κάτω η παρθενία, ζήτω ο αυνανισμός και η μαλακία… Φρικτή είνε η κατάστασι. Πνεύμα πλάνης εξαπλώνεται με καταπληκτικό ρυθμό. Δεν είναι τίποτε, σου λέει, η μοιχεία∙ δεν είναι τίποτε η πορνεία∙ δεν είναι κακά πράγματα αυτά. Τι κάθεσαι και μου λες εσύ… Το προφήτευσε αυτό η Αγία Γραφή. Έλεγε, ότι θα έρθη ημέρα, που οι άνθρωποι, ενώ θα πορνεύωνται και θα κάνουν τα αίσχη, θα το θεωρούν κάτι αθώο, σαν να πίνουν ένα ποτήρι νερό, ένα γλυκό πιοτό («εβδελυγμένος και ακάθαρτος ανήρ, πίνων αδικίας ίσα ποτώ» Ιώβ 15,16). Αυτό είναι το πνεύμα της πλάνης που θα έχη τεράστια διάδοσι. Και αυτά μεν θα συμβαίνουν στον κόσμο, που θα πέφτη στα δίχτυα που απλώνει η αμαρτία»
"ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ" (σελ. 134).