Γιατί ο Αρχάγγελος του Θεού φανέρωσε τη γέννηση του Χριστού πρωταρχικά στους ποιμένες;

 

Γιατί ο Αρχάγγελος του Θεού φανέρωσε τη γέννηση του Χριστού πρωταρχικά στους ποιμένες;

Καθώς μελετά κάθε Χριστιανός τα αναφερόμενα στη Γέννηση του Χριστού στο κατά Λουκά Ευαγγέλιο, βλέπει ότι το πιο μεγάλο κοσμοϊστορικό γεγονός έγινε από έναν Αρχάγγελο του Θεού, φανερό πρωταρχικά σε κάποιους απλοϊκούς ποιμένες που φύλαγαν λίγο πιο πέρα από τη Βηθλεέμ τα ποίμνιά τους «αγραυλούντες» (γλ. Λουκ. 2,8).

Χωρίς δε να το θέλει, θα διερωτάται ίσως το γιατί αξιώθηκαν οι απλοϊκοί εκείνοι ποιμένες να αντικρίσουν με τα μάτια τους το εξαίσιο εκείνο όραμα, κατά το οποίο τους περιέλαμψε «δόξα Κυρίου», δηλ. ένα φως θεϊκό, ενώ ταυτόχρονα ο Αρχάγγελος τους ευαγγελίσθηκε το πιο χαρμόσυνο γεγονός των αιώνων, την ενανθρώπηση του Θεού Λόγου, δηλ. τη Γέννηση του Χριστού - Σωτήρα; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό δίνεται, κατά τη γνώμη μας, με τα όσα αναφέρονται από τον ιερό Ευαγγελιστή στη συνέχεια (στην οποία γίνονται φανεροί ξεκάθαρα οι πιο κάτω λόγοι:

- Εξαιτίας της προθυμίας που έδειξαν να γνωρίσουν ευθύς αμέσως τον νεογέννητο Χριστό - Μεσσία.

Μόλις εξαφανίσθηκε από τα μάτια τους το θέαμα του Αρχαγγέλου και των Αγγέλων, που ανεβοκατέβαιναν στην κλίμακα, που είχε ενώσει τον ουρανό με τη γη, ψάλλοντας το «Δόξα εν υψίστοις Θεώ, επί γης ειρήνη, εν ανθρώπoις ευδοκία» (Λουκά 2,14), οι ποιμένες εκείνοι στράφηκαν ο ένας προς τον άλλο και είπαν: «Διέλθωμεν δη έως Βηθλεέμ και ίδωμεν το ρήμα τούτο το γεγονός, ο ο Κύριος εγνώρισε ημίν» (Λουκά 2,15). Ας πάμε δηλαδή γρήγορα στη Βηθλεέμ, για να ιδούμε από κοντά το μεγάλο θαύμα, που έγινε αυτό το βράδυ και που μας φανέρωσε ο ίδιος ο Θεός με τους Αγγέλους του. Αυτή δε ακριβώς η προθυμία τους να σπεύσουν στη Βηθλεέμ, για να ιδούν από κοντά τον νεογέννητο Χριστό και να εισδύσουν βαθύτερα στα όσα τους είχε φανερώσει ο Θεός, φανερώνει, κατά τη γνώμη μας, το βάθος της πίστης των ποιμένων και της καθαρής τους καρδιάς. Για τον λόγο αυτό είναι ασφαλώς και ένας από τους λόγους, για τους οποίους αξιώθηκαν να προσκυνήσουν πρώτοι τον Χριστό, ενώ έγιναν πρότυπα προθυμίας και πίστης μέσα στους αιώνες.

Το Πηδάλιο μπορεί να μην το εφαρμόσουμε έτσι, αλλά εν τοιαύτη περιπτώσει μάς είναι χρησιμότατο, γιατί μας δίνει την έννοια της αμαρτίας και του μεγέθους της.

  

«Τί εἶναι ὁ ἀφορισμός καί σέ ποιές περιπτώσεις γίνεται αὐτός;»

Μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

Απαντήσεις επί αποριών ανδρών- γυναικών

Απορία 64η:

«Τί εἶναι ὁ ἀφορισμός καί σέ ποιές περιπτώσεις γίνεται αὐτός;»

[Εκφωνήθηκε κατά το έτος 1992]

Λέει μία απορία: «Τι είναι ο αφορισμός και σε ποιες περιπτώσεις γίνεται αυτός;».

Ο αφορισμός, αγαπητοί μου, είναι το εξής πράγμα. Κατ΄αρχάς τι θα πει αφορισμός, η λέξις αφορισμός. Από το ρήμα ἀπό+ ὁρίζω. Το ὁρίζω παίρνει δασεία, το π γίνεται φ, τα ξέρουμε αυτά από το Δημοτικό νομίζω, και έτσι λέμε ἀπό + ὁρίζω, ἀπορίζω, ἀφορίζω. Ώστε από εκεί παράγεται ο αφορισμός.

Τι θα πει αφορίζω; Από και όρια, από και ορίζω. Θα πει βγάζω έξω από τα όρια. Η Εκκλησία έχει όρια. Έχει μάντρα, «καί φραγμόν περιέθηκεν», λέει στην παραβολή ο Κύριος. Και στον Ισραήλ είχε βάλει φραγμόν, δηλαδή νοητά σύνορα: «Δεν θα βγεις στους γειτονικούς σου λαούς που ειδωλολατρούν να κάνεις παρέα μαζί τους, συνοικέσια και γιορτές».

Ο ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΚΑΙ Η ΕΒΡΑΙΟΠΟΥΛΑ - Οικουμενιστικές Ιστορίες για (μικρά και μεγάλα) παιδιά

 

Χανς Κρίστιαν Άντερσεν: Η ΕΒΡΑΙΟΠΟΥΛΑ

Πάλι συμπροσευχήθηκε με αιρετικούς ο Βαρθολομαίος...

Πάλι συμπροσευχήθηκε με αιρετικούς ο Βαρθολομαίος «για την ένωση» την ώρα που κατασχίζει την Εκκλησία του Χριστού.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης στην Οικουμενιστική Προσευχή για την Ενότητα των Χριστιανών.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος παραβρέθηκε το εσπέρας της Παρασκευής, 21ης Ιανουαρίου 2022, στην Οικουμενική Προσευχή για την Eνότητα των Χριστιανών στον μεγαλοπρεπή Ναό Αγίας Τριάδος Σταυροδρομίου, με την ολόθυμη παρουσία εκπροσώπων των Χριστιανικών Κοινοτήτων Κωνσταντινουπόλεως.

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος, Οι Προφήτες για τον Χριστό (Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως)

 

  

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ[: Ματθ.1,21]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου με θέμα:

«ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 22-12-1984] (Β128) [ Έκδοσις Β΄]

    Σε λίγες μέρες, αγαπητοί μου, θα γιορτάσομε το πιο μεγάλο ιστορικό γεγονός. Είναι εκείνο που στάθηκε το κέντρον της Ιστορίας. Και που μέχρι τώρα αυλακώνει την Ιστορία και επηρεάζει την Ιστορία. Είναι η  είσοδος του Υιού του Θεού μέσα εις αυτήν την Ιστορίαν. Και που δεν είναι τι άλλο παρά αυτό που λέμε: η Γέννησις του Ιησού Χριστού.

    Με πολλή σαφήνεια ο ευαγγελιστής Ιωάννης μάς παρουσιάζει ακριβώς αυτό το γεγονός: «Ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν». «Ο Λόγος σαρκώθηκε και ήλθε και σκηνώθηκε, σκήνωσε ανάμεσά μας». Από τότε ο Υιός του Θεού, που εμφανίζεται μέσα στην ανθρώπινη Ιστορία, αναταράσσει τις ανθρώπινες καρδιές και θέτει ένα βαθύ, όσο κανένα άλλο, ερώτημα, στην κάθε ψυχή της κάθε εποχής: «Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου;». «Οι άνθρωποι τι λένε για μένα; Ποιος είμαι;».

     Πράγματι, στέκεται το πιο μυστηριώδες πρόσωπο της Ιστορίας ο Ιησούς Χριστός. Είναι τόσο μυστηριώδες το πρόσωπό Του, αλλά και τόσο μεγάλο και φοβερό, που εξαρτάται η ευτυχία ή η δυστυχία των ανθρώπων και των λαών, από την στάση που θα πάρουν απέναντί Του. Αν θα πάρω μία στάση Α ή Β απέναντι στον Πλάτωνα ή στον Αριστοτέλη, αν θα πάρω μία στάση Α ή Β απέναντι στους σύγχρονους φιλοσόφους ή κοινωνιολόγους, δεν έχει και πολλή σημασία. Μόδες είναι όλα και παρέρχονται. Αν όμως πάρω μια θετική ή αρνητική στάση απέναντι στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, έχει επιπτώσεις ή θετικές ή αρνητικές. Εδώ είναι το καταπληκτικό. Έτσι το ερώτημα του Κυρίου: «Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου;», στέκεται όχι επίκαιρο, αλλά τρομακτικά επίκαιρο σε κάθε στιγμή. Θα το δείτε -πολύ απλό- πώς ακριβώς οι άνθρωποι ή θα Τον αγαπούν ή θα στρέφονται εναντίον Του. Και σήμερα· και αύριο· μέχρι που να τελειώσει ο κόσμος.

Η πρώτη Εκκλησία στον κόσμο ήταν η Εκκλησία των Πρωτοπλάστων μέσα στον Παράδεισο

 

Τι λέει για την Εκκλησία ο Απόστολος Παύλος;  Τη χαρακτηρίζει με μια συμβολική έκφραση πολύ περιεκτική και παραστατική. Την ονομάζει Σώμα Χριστού. Χρησιμοποιεί μια θαυμάσια εικόνα, που ακόμα κι εγώ μπορώ να καταλάβω.

Η Εκκλησία παρουσιάζεται ως Σώμα. Τι σημαίνει αυτό θα μου το αναλύσει ο ίδιος Απόστολος σιγά σιγά, ώστε να αντιληφθώ τι κρύβεται πίσω από αυτήν.

Την εικόνα του σώματος ως παράσταση της Εκκλησίας τη χρησιμοποιεί ο απόστολος Παύλος γιατί έχει πολλή βαθιά σημασία και ταυτόχρονα μεγάλη σαφήνεια. Ο ίδιος γράφει στους Χριστιανούς των Κολασσών. «Και αυτός (ο Χριστός) εστι πρό πάντων και τα πάντα εν αυτώ συνέστηκε. Και αυτός εστιν η Κεφαλή του σώματος της Εκκλησίας» (Κολασ. α’ 7-8).

Πριν από όλα υπάρχει ο Χριστός. Όλα αυτός τα συγκρατεί και τα διατηρεί και τα κατευθύνει με την πάνσοφη και στοργική του πρόνοια. Και αυτός που όλα τα συγκρατεί και τα διευθύνει, αυτός είναι και η κεφαλή του σώματος που είναι η Εκκλησία. Πάλι για σώμα μιλάει ο απόστολος Παύλος.

Ἔλεγε ὁ μακαριστὸς π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης: Κάποιος ἄνθρωπος ἐφόνευσεν ἐν τῇ ὀργῇ του μίαν γυναῖκα ἔγκυον...

 

 

Ἱπποκράτης:«Δὲν θὰ δώσω σχετικὰ φάρμακα εἰς βάρος τοῦ ἐμβρύου»

« ἡ γυνὴ ὅταν τίκτῃ, λύπην ἔχει, ὅτι ἦλθεν ἡ ὥρα αὐτῆς· ὅταν δὲ γεννήσῃ τὸ παιδίον, οὐκέτι μνημονεύει τῆς θλίψεως διὰ τὴν χαρὰν ὅτι ἐγεννήθη ἄνθρωπος εἰς τὸν κόσμον (Ἰω. ιστ´, 21)».

 Κάθε γυναίκα, ὅταν γεννᾶ, αἰσθάνεται πόνους καὶ ἔχει λύπη, διότι ἦλθε ἡ ὥρα της νὰ γεννήση. Ὅταν ὅμως γεννήση τὸ βρέφος της, δὲν θυμᾶται πλέον τὴ θλίψη καὶ τοὺς πόνους τοῦ τεκετοῦ, ἐξαιτίας τῆς χαρᾶς, ποὺ νιώθει, διότι ἔφερε ἕναν ἄνθρωπο στὸν κόσμο.

Εἶναι μεγάλη χαρά, ὅταν γεννιέται ἕνα παιδί. Δυστυχῶς παρασύρονται ὁρισμένοι ἀπὸ τὸν ἀνθρωποκτόνο διάβολο καὶ σκοτώνουν, πρὶν γεννηθοῦν τὰ ἴδια τὰ παιδιά τους βοηθούμενοι ἀπὸ ὁρισμένους ἀδίστακτους γιατρούς.

Τὶ λέει ὅμως ὁ ὅρκος τοῦ Ἱπποκράτη;

«Ὅρκον ὀμνύω κατ᾽ἐπιστήμην βιώσομαι ἀσκῶν ταύτην δίκην θρησκείας ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ…οὐδὲ γυναικὶ πεσσὸν φθόριον δώσω». (Δὲν θὰ δώσω σχετικὰ φάρμακα σὲ βάρος τοῦ ἐμβρύου). Δυστυχῶς πολλοὶ ἰατροί παρασπόνδησαν . Ἀσφαλῶς ὑπάρχουν καὶ οἱ συνεπεῖς στὸν ὅρκο τους.

Ὡς πρὸς τὴν τόση τόλμη τῶν γυναικῶν ποὺ φθάνουν στὸ φόνο ἐκ προμελέτης, ἔχουν μιὰ σχέση μὲ αὐτὸ ποὺ ἀναφέρει ὁ Γκαῖ­­τε γιὰ τὴ Μήδεια τοῦ Εὐρυπίδη, ὅτι αὐτὴ πρὶν προβῆ στὸ διπλὸ ἔγκλημα: «εἶχε φονεύσει τὸν ἑαυτό της, μέσα στὸν ἑαυτό της».

Ἔλεγε ὁ μακαριστὸς π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης:

Ἡ (δήθεν) ἔκκλητος εὐθύνη τοῦ (Πάπα) Κωνσταντινουπόλεως...

" Ἡ μετὰ τῆς Ἁγιωτάτης κατὰ Σερβίαν Ἐκκλησίας διαφορετικὴ ἀντίληψις τῶν ἀφορώντων εἰς τὰ καθ’ ὑμᾶς, καὶ ἡ ἀμφοτέρωθεν ἀμετακίνητος παραμονὴ εἰς θέσεις καὶ πρακτικὰς μὴ ὁδηγούσας εἰς διέξοδον, η ὡδήγησαν τὰ πράγματα εἰς ἀδιέξοδον, τὸ ὁποῖον παγιωθὲν ὑπεράνω τοῦ ἡμίσεος αἰῶνος ἀπῄτει ἔμπονον θεραπείαν."

ΣΧΟΛΙΟ: "Ὁ πατριάρχης Σερβίας Εἰρηναῖος σὲ συνέντευξή του ποὺ δημοσιεύθηκε στὸ ἔνθετο τῆς Ἐφημερίδας Politika (27.01.2019),… ἐπεσήμανε ὅτι: «αὐτὸ ποὺ ἔκανε ἡ Βασιλεύουσα (Κωνσταντινούπολη) στὸ Κίεβο, τὴ μητέρα τῶν ρωσικῶν πόλεων, γιὰ τὴ Σερβικὴ Ἐκκλησία εἶναι κενὸ γράμμα. Ἡ Οὐκρανία ἔχει τὴ δική της κανονικὴ Ἐκκλησία καὶ ἡ κανονικὴ κεφαλή της εἶναι ὁ Μητροπολίτης Ὀνούφριος. Δὲν γνωρίζουμε ἄλλους καὶ δὲν θὰ τοὺς ἀναγνωρίσουμε. Στὸ Φανάρι γνωρίζουν ὅτι ἡ Αὐτόνομη Ἀρχιεπισκοπὴ τῆς Ἀχρίδος τελεῖ ὑπὸ τὴ δικαιοδοσία τῆς Σερβικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ἔχει στὴν κεφαλή της τὸν ἀρχιεπίσκοπο Ἰωάννη, καὶ ὑπὸ κανονικῆς ἐπόψεως δὲν τίθεται κανένα σωτηριολογικὸ ζήτημα γιὰ τοὺς πιστοὺς καὶ γιὰ τὴν τέλεση τῶν μυστηρίων, εἴτε αὐτοὶ θεωροῦν τὸν ἑαυτό τους Σέρβο, Μακεδόνα, Βορειομακεδόνα, Βούλγαρο, Ρομά, Ἕλληνα, εἴτε ὁτιδήποτε ἄλλο. Ὅλος ὁ κόσμος δύναται νὰ ἔχει πρόσβαση στὸ κοινὸ ποτήριο τῆς σωτηρίας. Ἑπομένως, δὲν βλέπω νὰ ὑπάρχει δυνατότητα ἐπίκλησης οἱασδήποτε δικαιολογίας γιὰ παρέμβαση στὴν κανονικὴ δικαιοδοσία τῆς Σερβικῆς Ἐκκλησίας. Αὐτὸ θὰ ἦταν μία ψευδο-πνευματικὴ ἐκδοχὴ τοῦ νατοϊκοῦ “ἐλεήμονα ἀγγέλου”. Μόνο στὸ Μαυροβούνιο εἶναι ὅλα σαφῆ»24. Τέλος δὲ προσέθεσε ὅτι οἱ περισσότεροι πιστοὶ ἐκεῖ (στὸ Μαυροβούνιο) προσδιορίζουν τοὺς ἑαυτούς τους ὡς Σέρβους καὶ κατέληξε ὅτι ὁποιαδήποτε κίνηση γιὰ χορήγηση αὐτοκεφαλίας (στὸ Μαυροβούνιο) δὲν θὰ γίνει ἀποδεκτή."  

(https://www.ecclesia.gr/greek/press/theologia/material/2019_4_4_panagiotopoulos.pdf)

Σήμερον χαρὰ μεγάλη γίνεται ἐν τῷ οὐρανῷ

Ὁμιλία 

τῆς Α. Θ. Παναγιότητος

τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου

κ. κ. Βαρθολομαίου

κατὰ τὸν Μ. Ἑσπερινὸν τῶν ὀνομαστηρίων Του

(Ἱ. Μονὴ Ζωοδόχου Πηγῆς Βαλουκλῆ, 9 Ἰουνίου 2022)

 

Ἱερώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Ἀχρίδος κύριε Στέφανε, μετὰ τῆς περὶ ὑμᾶς τιμίας συνοδείας,

Τιμιώτατοι ἐκπρόσωποι τῶν ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν Ἱεροσολύμων καὶ Κύπρου,

Ἱερώτατοι καὶ Θεοφιλέστατοι ἀδελφοὶ Ἱεράρχαι,

Ἐξοχωτάτη κυρία Ὑπουργέ,

Ἐντιμολογιώτατοι Ἄρχοντες ὀφφικιάλιοι τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας,

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,  

 

Η διαρκὴς ἀνακύκλωσις τῶν σωτηριολογικῶν γεγονότων τῆς Θείας Οἰκονομίας εἰς τὴν ζωὴν τῆς Ἐκκλησίας ἀποτελεῖ τὸν ἀκρογωνιαῖον καὶ ἀμετάβλητον λίθον, εἰς τὸν ὁποῖον αὕτη ᾠκοδομήθη καὶ τὴν ἀενάως βρύουσαν πηγήν, ἐξ ἧς καὶ ζωοποιεῖται. Χωρὶς τὴν ἑορτάσιμον ἐπανάληψιν τῶν ἀνεπαναλήπτων καὶ τὴν ἀκόρεστον ἐπιθυμίαν εἰσόδου μας εἰς τὸ βάθος τῶν μυστηρίων τῆς εἰς Χριστὸν πίστεως, ἡ Ἐκκλησία δὲν θὰ ἠδύνατο νὰ ἐξαγγέλλῃ τὴν σωτηρίαν καὶ νὰ διαβεβαιοῖ τὴν ἀλήθειαν τῶν ἐξαγγελλομένων. 

Οικουμενικός Πατριάρχης: Υπολογίζουμε στη νέα γενεά θεολόγων και κληρικών, η οποία μπορεί να συμβάλει στη σύσφιξη των σχέσεων γειτονικών λαών και μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών

 " ετοιμάσαμε τα κείμενα τα οποία θα ενέκρινε η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος. Ετοιμάσαμε τον Κανονισμόν λειτουργίας της και είπαμε, “τον Ιούνιο, καλή Αντάμωση στην Κρήτη”. Τα υπέγραψαν όλοι και πέρασαν τρεις, τέσσερις μήνες χωρίς να προκύψει κάτι το καινούργιο, χωρίς να διαμαρτυρηθεί κανείς, και την τελευταία στιγμή τέσσερις Εκκλησίες είπαν εμείς δεν ερχόμαστε. Όμως η Σύνοδος έγινε.  Αλλά αυτό δεν δείχνει εντιμότητα και ειλικρίνεια από μέρους αυτών των τεσσάρων Εκκλησιών, αφού τα είχαμε συμφωνήσει και τα είχαμε υπογράψει όλα"!

Πατριάρχης Βαρθολομαίος: Μητέρα Εκκλησία όλων των βαλκανικών λαών είναι η Κωνσταντινούπολη

Την επισήμανση ότι στις διορθόδοξες σχέσεις θα πρέπει να υπάρχει ευθύτητα, εντιμότητα και ειλικρίνεια, έκανε ο Οικουμενικός Πατριάρχης, Βαρθολομαίος, απευθυνόμενος σε όμιλο καθηγητών και τελειοφοίτων σπουδαστών του Σεμιναρίου των Σκοπίων «Άγιος Κλήμης της Αχρίδος», οι οποίοι χθες επισκλεφθηκαν το Οικουμενικό Πατριαρχείο, στο πλαίσιο προσκυνηματικής εκδρομής τους στην Κωνσταντινούπολη και τη Θεσσαλονίκη.

ΤΟ ΕΝ ΦΑΝΑΡΙΩ ΗΦΑΙΣΤΕΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ! «Και οι μαθηταί κοιμώνται…»

 

https://episkopisyrou.gr/i-throniki-eorti-tou-oikoumenikou-patriarcheiou/

ΤΟ ΕΝ ΦΑΝΑΡΙΩ ΗΦΑΙΣΤΕΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ!  

(ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΘΡΟΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ)  

Θέμα: Το κατά Βαρθολομαίον Ευαγγέλιον και η νέα Τάξη των Προσκαλουμένων  

«Και οι μαθηταί κοιμώνται…» (π. Αυγουστίνος Καντιώτης)  

 

Αγαπητοί αδελφοί,

η ημέρα μνήμης του Αγίου Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου, του ψαρά στο επάγγελμα και αδελφού του Αποστόλου Πέτρου, του οποίου το Κοντάκιον καλεί τους όπου γης εορτάζοντας να κράξουν από καρδίας «Εὑρήκαμεν δεῦτε τὸν ποθούμενον» βρίσκει και εφέτος πλήθος ιεραρχών της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας συναθροισμένους εντός του Πατριαρχικού καθεδρικού ιερού Ναού του Αγίου Γεωργίου στην Κωνσταντινούπολη!

Όπως διαβάζουμε: «Σε πανηγυρική ατμόσφαιρα το Οικουμενικό Πατριαρχείο τίμησε τη μνήμη του ιδρυτού του, Αγίου Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου. Την Τρίτη, 30 Νοεμβρίου, τελέστηκε Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου» [1+]…

Συνοψίζοντας τα αποτελέσματα των ειδήσεων από ποικίλα ειδησεογραφικά κέντρα, στις 30 Νοεμβρίου 2022, τελέστηκε Θεία Λειτουργία με τη συμμετοχή 30 και πλέον «εκλεκτών» ιεραρχών. Ένας ο προεξάρχον, δέκα οι συλλειτουργούντες και είκοσι δυο οι συμπροσευχόμενοι! Στην τάξη των συμπροσευχομένων Ιεράρχων προστέθηκε μία ακόμη τάξη, η Τάξη των προσκαλούμενων. Μέλη αυτής οι «εκπρόσωποι χριστιανικών κοινοτήτων της Πόλεως», πιθανότατα και «πιστοί (άλλων πίστεων) από την Πόλη, την Ελλάδα και άλλες χώρες».

«Στην Θ. Λειτουργία», όπως πληροφορούμαστε «παρίσταται, ως κατ’ έτος, αντιπροσωπεία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.». «Κατά τη Θεία Λειτουργία», την 30^η Νοεμβρίου 2022 «παρέστη Αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ρώμης υπό τον Σεβ. Καρδινάλιο κ. Kurt Koch, Πρόεδρο του Ποντιφικού Συμβουλίου για την Προώθηση της Χριστιανικής Ενότητας.» [1+].

Βρισκόμαστε λοιπόν ενώπιον μιας παν-χριστιανικής σύναξης! Και οι μαθηταί κοιμώνται…

Η διοικούσα Εκκλησία της Ελλάδος αντιπράττει τω Χριστώ!

 

Η ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΠΗΔΑΛΙΟΥ

(Θέμα α΄: Η διοικούσα Εκκλησία της Ελλάδος ευλογεί)

Θέμα β΄: Η διοικούσα Εκκλησία της Ελλάδος αντιπράττει τω Χριστώ

 

«Οἱ «ἐγκεφαλικῶς νεκροί» ἀσθενεῖς δέν εἶναι βιολογικῶς νεκροί, καί γιά τόν λόγο αὐτόν ἡ ἀφαίρεση τῶν ζωτικῶν τους ὀργάνων γιά μεταμοσχεύσεις σηματοδοτεῖ τήν ἀφαίρεση τῆς ζωῆς τους.» (Κωνσταντίνος Γ. Καρακατσάνης) [1]

 

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,

Ο εισαγωγικός λόγος περί ευλογίας του π. Αθανασίου Μυτιληναίου που αποτελεί ερμηνευτικό σχόλιο πάνω στον στίχο «Καὶ εὐλόγησεν ὁ Θεὸς τὸν Νῶε καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ εἶπεν αὐτοῖς· αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν καὶ κατακυριεύσατε αὐτῆς.» (Γεν. 9,1) ως άλλος θεοδρόμος αστέρας συνεχίζει να φωτίζει τον δρόμο προς το Πηδάλιο (που είναι τόπος αλλά κυρίως ο τύπος όλων των αρωματικών φυτών και δένδρων του Παραδείσου). Το κήρυγμα του Πατρός πάνω στο Βιβλίο της Γενέσεως και συγκεκριμένα στην μετά τον Κατακλυσμό Διαθήκη του Θεού με το Νώε ξεκινά με την «Εὐλογία τοῦ Νῶε», μεταβαίνει στην «Κρεωφαγία» και φτάνει έως την «Νέα Διαθήκη» [2].

Τα ερμηνευτικά σχόλια τώρα του πατρός Αθανασίου πάνω στην «Κρεωφαγία» είναι άμεσα συνδεδεμένα με την Πατερική ερμηνεία του 63^ου Αποστολικού Κανόνα που καταθέτει ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης εντός του Πηδαλίου. Θυμίζουμε τις δύο πρώτες σειρές: «Επειδή και ο Θεός δίδωντας τον περί των βρωμάτων νόμον εις τον Νώε, είπεν αυτώ· «Ως λάχανα χόρτου δέδωκα υμίν τα πάντα, πλην κρέας εν αίματι ψυχής ου φάγεσθε.» (Γεν. 9, 3-4)» [3]. 

Α΄. Η συμφωνία του Θεού με το Νώε ως θεμέλιο του 63^ου Αποστολικού Κανόνα

Ο π. Αθανάσιος Μυτιληναίος ερμηνεύοντας το «Καὶ εὐλόγησεν ὁ Θεὸς τὸν Νῶε καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ» (Γεν. 9,1) στέκεται μετά πάσης προσοχής και θέτει στους ακροατές του το εξής ερώτημα: «Δεν είναι αρκετό το ότι ο Θεός έκανε τους ανθρώπους, έπρεπε να προβεί και εις ευλογίαν;».

• Όπως ενθυμείσθε όταν ο Θεός έκανε τους Πρωτοπλάστους, τους ευλόγησε (Καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, κατ᾿ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς. καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς ὁ Θεός, λέγων· «αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν καὶ κατακυριεύσατε αὐτῆς». Γεν. 1,27 -28)».  «Τίθεται όμως το ερώτημα! Δεν είναι αρκετό το ότι ο Θεός έκανε τους ανθρώπους, έπρεπε να προβεί και εις ευλογίαν; Διότι εκείνο το οποίο εξέρχεται από τα χέρια του Θεού, δεν είναι καθ’ εαυτόν ευλογημένο; ΄Καθ’ εαυτόν΄ ευλογημένο; Και πρέπει ο Θεός επιπλέον να το ευλογήσει;

Η Μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως..., η οποία έφερε μέσα στην κανονικότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας και τους αδελφούς μας στην Βόρειο Μακεδονία!!!

 «Όπως φαίνεται, αγάπησε μίαν άλλην γυναίκα μοντέρνα, που λέγεται Παπική Εκκλησία, διότι η Ορθόδοξος Μητέρα μας δεν του κάμνει καμμίαν εντύπωσι, επειδή είναι πολύ σεμνή. Αυτή η αγάπη, που ακούσθηκε από την Πόλι, βρήκε απήχησι σε πολλά παιδιά του, που την ζούν εις τας πόλεις. Άλλωστε αυτό είναι και το πνεύμα της εποχής μας: η οικογένεια να χάση το ιερό νόημά της από τέτοιου είδους αγάπες, που ως σκοπόν έχουν την διάλυσιν και όχι την ένωσιν.» (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης).

‘’«Γράμμα από τον Αγ. Παΐσιο» (Επιστολή του Γέροντα σε ιερέα)’’ https://imml.gr  

9 Αυγούστου, 2022

Είμαστε μία πανορθόδοξος οικογένεια

Η Α.Θ. Παναγιότης, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος χοροστάτησε, στη Θεία Λειτουργία που τελέστηκε στο Μετόχιο της Ι. Μονής Αγίου Παντελεήμονος Αγίου Όρους, στον Γαλατά της Πόλεως, για την εορτή της μνήμης του Αγίου Παντελεήμονος του Ιαματικού κατά το Ιουλιανό ημερολόγιο. Τη Θεία Λειτουργία τέλεσε ο Πανοσιολ. Μ. Σύγκελλος κ. Ιάκωβος και εκκλησιάστηκαν ο Θεοφιλ. Επίσκοπος Ναζιανζού κ. Αθηναγόρας, Αρχιγραμματεύς της Επαρχιακής Συνόδου της Ι. Αρχιεπισκοπής Αμερικής, με κληρικούς από τις ΗΠΑ, και πλήθος ρωσοφώνων πιστών.

 

Στην ομιλία του, ο Παναγιώτατος, εξέφρασε την χαρά του που βρέθηκε στο Μετόχι του Αγίου Παντελεήμονος για να συνεορτάσει με τα μέλη της ρωσοφώνου Κοινότητας.

 

“Είναι η αγάπη η μητρική, η στοργή, η θαλπωρή, με την οποία η Μητέρα Εκκλησία αγκαλιάζει όλα ανεξαιρέτως τα τέκνα της, που μας έφερε σήμερα εδώ. Είναι η αγάπη με την οποία η Κωνσταντινούπολις έδωσε πρώτα στους Βουλγάρους και ύστερα σε όλα τα σλαβικά φύλα τα φώτα της χριστιανικής πίστεως, το κυριλλικό αλφάβητο και τον πολιτισμό. Είναι η αγάπη με την οποία αγκάλιασε τον Ουκρανικό λαό και του έδωσε αυτό το οποίο του ανήκε. Είναι η αγάπη με την οποία προσεύχεται για την κατάπαυση του πολέμου στην Ουκρανία, εδώ και έξι μήνες περίπου.

Η Μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως κατεδίκασε ευθύς εξ αρχής αυτόν τον πόλεμο, αγαπά όμως όλους τους ανθρώπους και προσεύχεται για τα θύματα του πολέμου, και για την ταχυτέρα κατάπαυση αυτού του πολέμου με τα τόσα θύματα και τα εκατομμύρια των προσφύγων. Είναι η ίδια αγάπη της Μητρός Εκκλησίας με την οποία αυτή προσεύχεται για όλους τους Ορθοδόξους Προκαθημένους των Αγίων του Θεού Εκκλησιών, έστω και αν τινές εξ αυτών δεν μνημονεύουν και δεν τιμούν την Μητέρα τους Εκκλησία. Είναι η αγάπη της Μητέρας Εκκλησίας, όχι της μητριάς, αλλά της πραγματικής και γνησίας Μητέρας Εκκλησίας, η οποία έφερε μέσα στην κανονικότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας και τους αδελφούς μας στην Βόρειο Μακεδονία, πρόσφατα, και άνοιξε τον δρόμο για να εισέλθει αυτός ο λαός μέσα στην πανορθόδοξο οικογένεια.”

Ἀπόστολος Σαραντίδης: Συγκρητισμός

 "(...) ἡ τιμὴ ποὺ ζητοῦν οἱ νεοταξῖτες δὲν εἶναι χρήματα. Δὲν τοὺς ἐνδιαφέρουν. Αὐτὰ τὰ ἔχουν καὶ τὰ ἐλέγχουν. Ἡ κοστολόγηση εἶναι ἡ ψυχὴ τοῦ καθενὸς καὶ πλῆθος ἀπὸ κουτορνήθια εἶναι πρόθυμα νὰ τὴν πουλήσουν νομίζοντας μάλιστα ὅτι κάνουν καὶ μαγκιά,  ξεπουλῶντας σὲ τιμὴ εὐκαιρίας κάτι ποὺ θεωροῦν ἀνέμυαλα ὅτι δὲν ὑπάρχει."

Ἀπὸ τίς μασονικὲς ἀναδενδράδες στὸν συγκρητιστικὸ θεωρητισμὸ τῆς ἀνοησίας

τοῦ Ἀπόστολου Σαραντίδη

 

Ἡ Πατριαρχικὴ ἐγκύκλιος τοῦ 1902 τοῦ μασόνου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Ἰωακεὶμ τοῦ Γ΄ περὶ τὴν ἐν χριστιανικὴ ἀγάπῃ σχέση καὶ προσέγγιση τῶν δύο μεγάλων τοῦ χριστιανισμοῦ ἀναδενδράδων, τοῦ εἰδωλικοῦ Καθολικισμοῦ καὶ εἰκονομαχικοῦ Προτεσταντισμοῦ, ὑπῆρξε ἡ μασονικὴ βάση πάνω στὴν ὁποία στηρίχθηκε τὸ 1924 ἐπὶ τοῦ ἐπίσης ἀρχιμασόνου Μελετίου Μεταξάκη ἡ ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου, πυροδοτῶντας τὸ πρῶτο μεγάλο ὀρθόδοξο σχίσμα καὶ μετρῶντας ἔκτοτε ἐπίσημα τὴν Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

Ἡ προτεσταντικὴ Θεωρία τῶν Κλάδων προϋπῆρξε τὸ θεωρητικὸ ἀντιδάνειο πρὸς τὸ Φανάρι. Ἀπὸ τότε, καὶ μὲ τὴν ἀμερικανικὴ ἐπιβολὴ τοῦ τέκτονα Ἀθηναγόρα, ἡ μασονικὴ εἰσβολὴ ἑδραιώθηκε μὲ τίς γνωστὲς μὴ συνοδικὲς δῆθεν ἄρσεις τῶν ἀναθεμάτων τὸ 1964 καὶ τὴ σταδιακὴ ἀντικατάσταση τῶν Ἱεραρχῶν σὲ κάθε Σύνοδο ἐντὸς καὶ ἐκτὸς ἑλληνικῆς ἐπικράτειας ἀπὸ κανονικοὺς τὴ ἐκκλησιαστικὴ τάξη ἀλλὰ στρατευμένους ἀντίθεους πράκτορες μὲ ἱερατικὰ ἄμφια. Τὸ σωτήριο ὡς τότε πεῖσμα τοῦ Ἀθηνῶν Σεραφεὶμ Τίκα, καθυστέρησε τὴν ἐξέλιξη ἀλλὰ κατόπιν ὁ Βαρθολομαῖος ἐπιτάχυνε ἐπικίνδυνα μὲ Μπαλαμάντ, Πόρτο Ἀλέγκρε καὶ Πουσάν, πάντοτε πιστὰ στὴ Διακήρυξη τοῦ Τορόντο καὶ ἀφοῦ φρόντισε νὰ ἀπαλλαγεῖ ἀπὸ τὸ φράγμα ποὺ ἐλέγετο π. Θεόδωρος Ζήσῃς. Σήμερα ἡ ἀντικατάσταση ἔχει σχεδὸν ὁλοκληρωθεῖ γιὰ ὅποιο ἐκπαιδευμένο μάτι εἶναι σὲ θέση νὰ τὴ διακρίνει.

" Μερικοί σύγχρονοι θεολόγοι, γιά νά δικαιολογήσουν τόν ὅρο Ἐκκλησία καί γιά τούς ἑτεροδόξους, ἐπικαλοῦνται καί τήν φράση αὐτή..." !

 "Μερικοί σύγχρονοι θεολόγοι, γιά νά δικαιολογήσουν τόν ὅρο Ἐκκλησία καί γιά τούς ἑτεροδόξους, ἐπικαλοῦνται καί τήν φράση αὐτή καί ἰσχυρίζονται ὅτι ὁ Μέγας Βασίλειος ὀνομάζει Ἐκκλησίες καί τίς κοινότητες τῶν αἱρετικῶν, ὁπότε αὐτό, ὅπως ἰσχυρίζονται, δίδει τό δικαίωμα νά ὀνομάζουν ὅλους τούς Χριστιανούς ἐκτός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία εἶναι ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, ὅτι ἀνήκουν σέ Ἐκκλησίες."

Τά «σχίσματα τῶν Ἐκκλησιῶν»

τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

Στήν ἀναφορά τῆς θείας Λειτουργίας τοῦ Μεγάλου Βασιλείου γίνεται λόγος γιά τά «σχίσματα τῶν Ἐκκλησιῶν». Ὁ Μέγας Βασίλειος μεταξύ τῶν ἄλλων προσεύχεται στόν Θεό: «Παῦσον τά σχίσματα τῶν Ἐκκλησιῶν».

Μερικοί σύγχρονοι θεολόγοι, γιά νά δικαιολογήσουν τόν ὅρο Ἐκκλησία καί γιά τούς ἑτεροδόξους, ἐπικαλοῦνται καί τήν φράση αὐτή καί ἰσχυρίζονται ὅτι ὁ Μέγας Βασίλειος ὀνομάζει Ἐκκλησίες καί τίς κοινότητες τῶν αἱρετικῶν, ὁπότε αὐτό, ὅπως ἰσχυρίζονται, δίδει τό δικαίωμα νά ὀνομάζουν ὅλους τούς Χριστιανούς ἐκτός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία εἶναι ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, ὅτι ἀνήκουν σέ Ἐκκλησίες.

Αὐτό ἐκ πρώτης ὄψεως εἶναι λογικοφανές, ἀλλά ἐάν ἀναλύση κανείς τό θέμα θά διαπιστώση ὅτι τέτοιες ἑρμηνευετικές ἀποδόσεις στόν Μέγα Βασίλειο εἶναι ἐσφαλμένες.

Κατ’ ἀρχάς ἀμέσως μετά τήν προσευχή «παῦσον τά σχίσματα τῶν Ἐκκλησιῶν» ἀκολουθεῖ ἡ προσευχή: «τάς τῶν αἱρέσεων ἐπαναστάσεις ταχέως κατάλυσον τῇ δυνάμει τοῦ ἁγίου σου Πνεύματος». Αὐτό σημαίνει ὅτι ἐδῶ γίνεται διάκριση μεταξύ τῶν σχισμάτων, πού πρέπει νά παύσουν νά ὑπάρχουν, καί τῶν ἐπαναστάσεων τῶν αἱρέσεων πού πρέπει νά καταλυθοῦν μέ τήν δύναμη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Καί αὐτό γιατί οἱ αἱρέσεις εἶναι προϊόντα τοῦ πονηροῦ πνεύματος, τῶν δαιμονικῶν δυνάμεων.

Ἔπειτα, στήν ἴδια εὐχή τῆς ἀναφορᾶς προσεύχεται: «τούς ἐσκορπισμένους ἐπισυνάγαγε∙ τούς πεπλανημένους ἐπανάγαγε καί σύναψον τῇ ἁγίᾳ σου καθολικῇ καί ἀποστολικῇ Ἐκκλησία». Ἔτσι, ὑπάρχει ἡ Μία, Ἁγία, Ἀποστολική καί Καθολική Ἐκκλησία καί «οἱ πεπλανημένοι» πού ἔχουν ἀπομακρυνθῆ ἀπό αὐτή καί πρέπει νά ἐπιστρέψουν σέ αὐτήν.

Ὅποιος δέν μπορεῖ νά κάνη τήν διάκριση μεταξύ σχισμάτων καί αἱρέσεων, δέν μπορεῖ νά καταλάβη τόν λόγο τοῦ Μεγάλου Βασιλείου καί κατά τόν τρόπο αὐτό τόν παρερμηνεύει καί τόν ἀδικεῖ.

Ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ προς τη Σύνοδο σχετικά με την απόφαση χειροτονία γυναικών στην Αγγλικανική Κοινωνία

                                                       

"Παρέλκει νά ἐπισημειώσωμε ὅτι ἡ τοπική Ἐπισκοπελιανή «Ἐκκλησία»

τῆς Ἀμερικῆς πού ἀνήκει στήν Ἀγγλικανική Κοινωνία ἔχει ἤδη θεσμοθετήσει τόν ὁμοφυλοφιλικό «γάμο» καί χειροτονεῖ κατεγνωσμένους ὁμοφυλοφίλους στόν «Ἐπισκοπικό» βαθμό ἀνατρέπουσα κατά τόν πλέον τραγικό τρόπο τήν ἀνθρώπινη ὀντολογία καί ἀνθρωπολογία καί διαστρέφουσα πλήρως τό Εὐαγγελικό κήρυγμα γιά τήν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου." (Μητροπολίτης Πειραιῶς)

                                                         

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Ἀκτὴ Θεμιστοκλέους 190, 185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ, Τηλ. +30 210 4514833+30 210 4514833 (19), Fax +30 210 4518476 e-mail: impireos@hotmail.com

Πειραιεύς, 28 Ἰουλίου 2014



Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ.κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ σχετικῶς πρός τήν Ἀπόφαση χειροτονίας γυναικῶν στήν Ἀγγλικανική Κοινωνία, ἀπέστειλε τήν ἀκόλουθη ἐπιστολή πρός τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ


᾿Αριθ. Πρωτ. 907                                           ᾿Εν Πειραιεῖ τῇ 25ῃ Ἰουλίου 2014

Πρός
Τόν Μακαριώτατον
Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν
καί πάσης Ἑλλάδος
Κύριον κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΝ
καί τήν Διαρκῆ Ἱεράν Σύνοδον
Ἰω. Γενναδίου 14
11521 ΑΘΗΝΑΙ


Μακαριώτατε Πρόεδρε,
Σεβασμιώτατοι Συνοδικοί Σύνεδροι,

Ἡ πρόσφατη ἀπόφαση τῆς Γενικῆς «Συνόδου» τῆς Ἀγγλικανικῆς Κοινωνίας πού συνεκλήθη στήν Ὑόρκη τῆς Μ. Βρετανίας, μέ τήν ὁποία ψηφίστηκε ἡ χειροτονία γυναικῶν «Ἐπισκόπων» μετά ἀπό πρόταση πού προώθησε ὁ «Ἀρχιεπίσκοπος» τοῦ Καντέρμπουρυ Τζάστιν Οὐέλεμπι μέ ψήφους 152 ὑπέρ καί 45 κατά, δημιουργεῖ πλέον ἕνα ἀνυπέρβλητο ἐμπόδιο στόν διαχριστιανικό διάλογο τῆς Ἁγιωτάτης μας Ἐκκλησίας μέ τόν Ἀγγλικανισμό καί θέτει μέ ἐπιτακτικό τρόπο τήν ἀναγκαιότητα τῆς Πανορθοδόξου ἀντιδράσεως στήν τραγική αὐτή ἐκκοσμίκευση καί ἀλλοτρίωση τῆς Ἀγγλικανικῆς Κοινωνίας, ἡ ὁποία δυστυχῶς ἦταν ἀναμενόμενη μετά τήν παραίτηση τοῦ προερχομένου ἐκ τῆς ὑψηλῆς θεωρουμένης Ἀγγλικανικῆς Κοινωνίας «Ἀρχιεπισκόπου» Ρόουαν Οὐΐλλιαμς ἐπί τῶν ἡμερῶν τοῦ ὁποίου τόν Νοέμβριο τοῦ 2012 ἡ ἰδία πρόταση εἶχε ἀπορριφθεῖ.

Ο Άγιος Παΐσιος αποτειχίστηκε. 2020-07-31

 

Η Αποτείχιση του Αγίου Παϊσίου - Αδιάψευτες Μαρτυρίες.

Ο Διάβολος και συνεπώς οι υποτακτικοί αυτού έχουν ως σκοπό τον πνευματικό θάνατο του ανθρώπου και αυτό το επιτυγχάνουν με πολλούς τρόπους π.χ. αμαρτία, αίρεση ή κοινωνία με αιρετικούς ΠΡΟ συνοδικής καταδίκης ή σχισματικούς [σχίσμα στην Ουκρανική Εκκλησία] κ.λπ.

Ο Θεός όμως μας έδωσε τα «όπλα» τα οποία καταστρέφουν τις σκοτεινές δυνάμεις. Ποια είναι αυτά τα «όπλα»;

• Η Εξομολόγηση και η Θεία κοινωνία και γενικά τα Άγια Μυστήρια της Ορθοδόξου Εκκλησίας, τα οποία ΠΡΕΠΕΙ να τα λαμβάνουν οι Χριστιανοί ΜΟΝΟ από Αποτειχισμένους = Ορθόδοξους Ιερείς.
• Η Προσευχή και Κυρίως την Ευχή (Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησον με)
• Η Ιερά Αποτείχιση η οποία είναι ευαγγελική καί αγιοπατερική εντολή και ως εκ τούτου έχει σωτηρολογικό χαρακτήρα.

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός μας λέγει να γίνουμε Άγιοι όπως αυτός. Άγιος όμως γίνεται αυτός που μιμείται τον Χριστό και αυτοί που το έκαναν πλήρως είναι οι Άγιοι. Όλοι οι Άγιοι τήρησαν ανεξαιρέτως όλες τις εντολές του Θεού και τις περί ηθικής και τις περί ομολογίας: Προσευχή, Μετάνοια, Υπομονή, Άσκηση και φυσικά εν καιρώ αιρέσεως όπως σήμερα εν καιρώ της παναιρέσεως του Οικουμενισμού, την Ιερά Αποτείχιση.