Η ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΠΗΔΑΛΙΟΥ
Θέμα α΄: Η διοικούσα Εκκλησία της Ελλάδος ευλογεί
«Η άγνοια των πατερικών χωρίων, η θεολογία, κι αυτό είναι το έγκλημα. Ποιος τα διάβασε αυτά πριν τολμήσει να γράψει περί μεταμοσχεύσεων;...» (π. Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος)
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
έχοντας υπόψη α) ότι το Πηδάλιο της Εκκλησίας συμπεριλαμβάνει όλους του θείους Κανόνες (Αποστολικών, Οικουμενικών και τοπικών Συνόδων, και όχι μόνο), β) ότι «Οι Θείοι Κανόνες υπέρ τους βασιλικούς νόμους ισχύουσιν», δηλαδή έχουν μεγαλύτερη ισχύ από τους νόμους του κράτους, και γ) τη σχετική με το Πηδάλιο μαρτυρία του ορθόδοξου Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Νεοφύτου Ζ΄: «Επειδή η αυτοαλήθεια εστιν ο Χριστός και ο τη αληθεία αντιβαίνων άρα αυτώ τω Χριστώ αντιβαίνει · δια τούτο και ημείς καταχρέως μαρτυρόμεθα πάσαν την της Βίβλου ταύτης αλήθειαν, προς πληροφορίαν των αναγινωσκόντων» [1], προχωρούμε στην εξέταση του εν λόγω θέματος πιστεύοντας πως το μικρό αυτό δάνειο από το θησαυροφυλάκιο των ιερών Κανόνων θα αποδώσει το αναμενόμενο κέρδος που είναι τόσο η θεραπεία, όσο και δοξολογία. Η θεραπεία της μεγάλης αυτής πληγής που ο εχθρός κατάφερε να πετύχει στο σώμα της ανθρωπότητας αλλά και στο σώμα της Εκκλησίας Του και η δοξολογία του αληθινού ιατρού των ψυχών και των σωμάτων ημών, του αναστάντος Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, του νικητή του θανάτου, Αυτού που «σηκώθηκε από το μνήμα και έγινε οδηγός των κεκοιμημένων».
«Χριστὸς γὰρ ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχὴ τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο. αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.» (Κατηχητικὸς λόγος εἰς τὸ ἅγιον πάσχα)
Αναφέραμε ότι για τον πιστό άνθρωπο οι νόμοι μιας κοινωνίας είναι πιο κάτω από τους Θείους Κανόνες της Εκκλησίας γιατί οι δεύτεροι εναρμονίζονται με το θέλημα του Θεού και με τις εντολές Του. Ως Θέλημα του Θεού εννοούμε την ελευθερία του ανθρώπου και μαζί την αναζήτηση της Αλήθειας, σύμφωνα με το «Γνώσεσθε τήν ἀλήθειαν, καί ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς» (Ιωάν. η΄ 32), και ως εντολές, τους μικρούς εκείνους περιορισμούς που πάντοτε θέτει ο Νομοθέτης προκειμένω ο άνθρωπος να αποδεικνύει υπακοή και σεβασμό στον Δημιουργό Θεό. Και τότε ο Θεός ευλογεί.
Ο π. Αθανάσιος Μυτιληναίος ερμηνεύοντας την Παλαιά Διαθήκη στέκεται πλήρης προσοχής μπροστά στον στίχο «Καὶ εὐλόγησεν ὁ Θεὸς τὸν Νῶε καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ εἶπεν αὐτοῖς·» (Γεν. 9,1) και ομιλεί περί ευλογίας. Λέγει: «Αυτό αγαπητοί μου να το ξέρουμε, ώστε ό,τι κατασκευάζουμε στη ζωή μας, ό,τι επιχειρούμε, ό,τι συνάπτουμε σε σχέσεις ή οτιδήποτε κάνουμε, πάντοτε πρέπει να έχει τη σφραγίδα της ευλογίας του Θεού (2:20). Είναι βασικοτάτη προϋπόθεση. Είναι τόσο σπουδαίο στοιχείο η ΕΥΛΟΓΙΑ ώστε ο Θεός συνέταξε, ούτως ειπείν, έναν τύπον ευλογίας τον οποίο παρέδωκε εις τους Λευΐτας, εις τους Ιερείς και βρίσκεται ο τύπος αυτός εις το Βιβλίον των Αριθμών, σύντμησις του οποίου διασώζεται εις τους Ψαλμούς και είναι εκείνο «Ὁ Θεὸς οἰκτειρήσαι ἡμᾶς καὶ εὐλογήσαι ἡμᾶς, ἐπιφάναι τὸ πρόσωπον αὑτοῦ ἐφ᾿ ἡμᾶς καὶ ἐλεήσαι ἡμᾶς» (Ψαλμός 66, 1). Είναι σύντμησις, διότι η ευλογία που υπάρχει στους Αριθμούς είναι λίγο μεγαλύτερη, και λέγει εκεί ο Θεός ‘’εσείς οι Ιερείς θα λέτε την ευχήν αυτήν εις τους ανθρώπους και εγώ θα ευλογώ τους ανθρώπους’’ (3:18). Η ευλογία με άλλα λόγια είναι τόσο απαραίτητη· ξαναλέμε ‘’μη ξεκινάτε τίποτε χωρίς ευλογία’’. Γι’ αυτό και κάθε τι το αρχίζουμε με προσευχή, διότι η προσευχή δεν είναι τίποτε άλλο παρά η επίκλησις της ευλογίας του Θεού. Όλα πρέπει να αρχίζουν με ευλογία» [2].
Α'. Η διοικούσα Εκκλησία της Ελλάδος ευλογεί τις μεταμοσχεύσεις και την δωρεά οργάνων!
Αδελφοί, ακούσαμε τι λέγει ο Θεός προς τους ιερείς Του. ‘’Εσείς οι Ιερείς θα λέτε την ευχήν αυτήν εις τους ανθρώπους και εγώ θα ευλογώ τους ανθρώπους’’. Ο λόγος αυτός, ο τόσο διακριτικός του π. Αθανασίου παρηγορεί όλους εμάς που απορούμε για το πώς «αντικρίζουν τις μεταμοσχεύσεις» μία μερίδα ανθρώπων με δύναμη κοσμική και επιρροή δαιμονική επάνω στους Αρχιερείς ώστε «νά δώσουν καί τίτλο τῶν παραπάνω θέσεων: «Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας»».
Το παρήγορο λοιπόν είναι ότι οι «Βασικές θέσεις επί της ηθικής των μεταμοσχεύσεων» της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος μπορεί να εκληφθεί ως ευχή εις τους ανθρώπους και ποτέ ως ευλογία του Θεού στους ανθρώπους.
Για να στηρίξουμε πιθανόν αστήρικτους αδελφούς μας που πρωτοδιαπραγματεύονται το θέμα των μεταμοσχεύσεων καταθέτουμε τρεις αξιόπιστες μαρτυρίες.
1η Μαρτυρία
π. Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος: Ἡ Ἐκκλησία ποτέ δέν ἀποφάσισε
«Ἡ πλάνη, πού προβάλλεται ἀπό τίς θέσεις τῆς Ἐπιτροπῆς τῆς Βιοηθικῆς εἶναι: «Ὁ λήπτης λαμβάνει θνητό σῶμα, ὁ δότης δίνει ἀπό τήν ἀθάνατη ψυχή του». Αὐτό ἔχει νά κάνει μέ Βουδισμό, μέ μετεμψύχωση. Ποιό εἶναι τό πνευματικό ὄφελος; Ἡ Ἐκκλησία ποτέ δέν ἀποφάσισε. Ἔπαιξαν μέ τήν βιβλική καί τήν πατερική θεολογία. Τόλμησαν μάλιστα νά δώσουν καί τίτλο τῶν παραπάνω θέσεων: «Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας». Ὁ Χριστός, λένε, ὅταν εἶπε «Ἐγώ τίθημι τήν ψυχή μου ὑπέρ τῶν προβάτων» ἐννοοῦσε τίς μεταμοσχεύσεις· «....Διά τοῦτό ὁ πατήρ με ἀγαπᾶ, ὅτι ἐγώ τίθημι τήν ψυχήν μου, ἵνα πάλιν λάβω αὐτήν» (Ἰωάν. ι΄, 17). Δέν διάβασαν ὅλο τό κείμενο; «ἵνα λάβω αὐτήν» συνεχίζει. Μόνο Αὐτός μπορεῖ νά τή δώσει καί νά τή λάβει. Ὁ Χριστός, εἶναι κυρίαρχος, καί λέει «ἵνα λάβω αὐτήν». Τήν βάζω καί τήν παίρνω. Ποῦ τήν βάζει τήν ψυχή του; Πρέπει νά θεολογήσωμε ἐδῶ. «Τίθημι», λέει. Ποῦ; Γιά ποιούς; Γιά τόν λαό. Ποῦ; Ἐδῶ εἶναι καθαρή θεολογία, ἡ περί Ἀναστάσεως θεολογία, καί ἡ περί καθόδου στόν Ἅδη θεολογία τῆς Ὀρθοδοξίας μας.» [3] .
2η Μαρτυρία
Αθανάσιος Β. Αβραμίδης, , Καρδιολόγος – Καθηγητής Παθολογίας Παν/μίου Αθηνών.
«Προβληματισμοί από τις βασικές θέσεις επί της ηθικής των μεταμοσχεύσεων της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος»
Συμπέρασμα
«Από τα ανωτέρω εκτεθέντα καθίσταται εμφανές ότι, «Οι Βασικές Θέσεις της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος επί της Ηθικής των Μεταμοσχεύσεων», παρουσιάζουν ατέλειες, ασάφειες και αρκετά λάθη. Αποδεικνύεται δε, ότι η ενασχόληση με την «στιγμή του θανάτου» και τα άπειρα περί αυτήν προβλήματα ουδόλως συνιστά «σχολαστικισμόν». Επί πλέον, παραθεωρείται παντελώς ολόκληρη η επιστημονική «γραμματεία» περί του «καρδιοαναπνευστικού» θανάτου, αλλά και η εκκλησιαστική περί καρδίας «ως κέντρου ζωής». Για την τέτοια «παράλειψη», μάλιστα, έχει ασκηθεί και σφοδρή αντιπαράθεση εκ μέρους ειδημόνων της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Η Επιτροπή Βιοηθικής της Ι.Σ.Ε.Ε., με την έκδοση του βιβλίου της «Εκκλησία και Μεταμοσχεύσεις», διετύπωσε την ευχή «να ακολουθήσουν και άλλες μελέτες, οι οποίες θα συντελέσουν στην τελική διαμόρφωση της εκκλησιαστικής τοποθετήσεως της Ιεράς Συνόδου». Προς τον σκοπό αυτόν, λοιπόν, μετά το προηγούμενο βιβλίο μου «Μεταμοσχεύσεις. Προβληματισμοί και Διλήμματα», κατατίθεται και το παρόν από το προς έκδοση βιβλίο μου με τίτλο «Μεταμοσχεύσεις και Εκκλησία», ως ελάχιστη συμβολή στην πράγματι εργώδη και συγκινητική προσπάθειά της για την προαγωγή των μεταμοσχεύσεων.» [4].
3η Μαρτυρία
Κωνσταντίνος Γ. Καρακατσάνης, Πρώην Καθηγητής τής Πυρηνικής Ιατρικής, της Ιατρικής Σχολής τού Α.Π.Θ.
«Εγκεφαλικός θάνατος»: Ένα χρησιμοθηρικό κατασκεύασμα, όχι βιολογικός θάνατος
Ἐπίμετρο
«Οἱ ἀδελφές Νοσοκόμες ἀποτελοῦν μεγάλο τμῆμα τοῦ νοσηλευτικοῦ προσωπικοῦ, οἱ ὁποῖες προσφέρουν τίς πολύτιμες ὑπηρεσίες τους μέ θυσιαστική ἀγάπη, ἰδιαίτερα στούς σοβαρῶς πάσχοντες ἀσθενεῖς. Τό καθῆκον τους εἶναι νά ἀνακουφίζουν τούς ἀσθενεῖς ἀπό τό σωματικό καί ψυχικό πόνο. Ἡ ἄποψή μας εἶναι ὅτι ὑπό ὁποιεσδήποτε περιστάσεις δέν θά πρέπει νά ἐμπλέκονται σέ ἐνέργειες, οἱ ὁποῖες εἶναι βλαπτικές γιά τούς ἀσθενεῖς.
Συμφώνως μέ τά προναφερθέντα ἐπιχειρήματα, οἱ «ἐγκεφαλικῶς νεκροί» ἀσθενεῖς δέν εἶναι βιολογικῶς νεκροί, καί γιά τόν λόγο αὐτόν ἡ ἀφαίρεση τῶν ζωτικῶν τους ὀργάνων γιά μεταμοσχεύσεις σηματοδοτεῖ τήν ἀφαίρεση τῆς ζωῆς τους. Αὐτή ἡ πρακτική εἶναι ἐμφανῶς ἀντίθετη μέ τόν ὅρκο τοῦ Ἱπποκράτη καί τούς νόμους τοῦ ἀνθρωπισμοῦ.
Περαιτέρω, ἡ ἔννοια τοῦ «ΕΘ» εἶναι μία ἐπινόηση γιά καθαρῶς ὠφελιμιστικούς σκοπούς, γεγονός τό ὁποῖο ὁμολογεῖται ἀκόμη καί ἀπό τήν Ἐπιτροπή τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Harvard, ἡ ὁποία ἐπινόησε τήν ἔννοια τοῦ «ΕΘ». Μέ βάση τά ἀνωτέρω, προσπαθήσαμε νά δώσουμε ἀφορμή στό νοσηλευτικό προσωπικό νά προβληματισθοῦν κατά πόσον ἡ συμμετοχή τους στίς πρακτικές ἀφαίρεσης ζωτικῶν ὀργάνων ἀπό «ἐγκεφαλικῶς νεκρούς» ἀσθενεῖς εἶναι ἠθικῶς ἐπιτρεπτή.» [5].
(Συνεχίζεται)
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
Πτολεμαΐδα 1-12-2022
………………………
[1] «ΠΗΔΑΛΙΟΝ», ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ 2003, ΣΕΛ.81-82
[2] Ομιλία Μυτιληναίου: Εὐλογία τοῦ Νῶε. - Κρεωφαγία. - Νέα Διαθήκη. http://www.arnion.gr/mp3/omilies/p_athanasios/genesis/genesis_010.mp3?fbclid=IwAR0qzBNVLguud8qFnoC-N5eh_J1E0t-v4WwJJdkC_T8CjjgHAeysnKW-ZPA
[3]https://emmadimitris.blogspot.com/2022/11/blog-post_39.html
[4] https://alopsis.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B2%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CE%AF-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%B8%CE%AD%CF%83%CE%B5%CE%B9/
[5] https://alopsis.gr/afieroma/%ce%b5%ce%b3%ce%ba%ce%b5%cf%86%ce%b1%ce%bb%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%ce%b8%ce%ac%ce%bd%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%82-%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%cf%87%cf%81%ce%b7%cf%83%ce%b9%ce%bc%ce%bf%ce%b8%ce%b7-2/
