—Ἐσὺ, τί σειρὰ ἔχεις;
―Εἶμαι ὁ τελευταῖος, δωδέκατος!…
Κυριακὴ μετὰ Χρ. Γέννησιν (Μτθ. 2,13-23)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Καντιώτου
Γενοκτονια!
«Φωνὴ ἐν Ραμᾷ ἠκούσθη…» (Ματθ. 2,18)
ΤΑ Χριστούγεννα, ἀγαπητοί μου, ποὺ μᾶς ἀξίωσε ὁ Θεὸς νὰ ἑορτάσουμε, εἶνε ἡ ἀρχὴ τῶν ἑορτῶν. Ἐὰν ὁ Χριστὸς δὲν ἐγεννᾶτο, δὲν θὰ εἴχαμε ἄλλες ἑορτές. Καὶ σήμερα ὁ ἑορτασμὸς συνεχίζεται. Χαίρουν οἱ ἄγγελοι, ἡ ὑπεραγία Θεοτόκος, ὁ δίκαιος Ἰωσήφ, οἱ ποιμένες, οἱ μάγοι, ὁ οὐρανός, τὸ ἀστέρι, τὰ βουνά, οἱ πηγές, ὅλη ἡ κτίσις. Ἕνας μόνο δὲν χαίρει· ὁ Ἡρῴδης. Δὲν κοιμᾶται· συστρέφεται σὰν τὸ φίδι ἀπ᾽ τὴν κακία του. Λυπήθηκε, γιατὶ ἄκουσε ὅτι γεννήθηκε ὁ βασιλεὺς τοῦ κόσμου καὶ φοβήθηκε πὼς αὐτὸς θὰ τοῦ πάρῃ τὴ βασιλεία.
Ταράχθηκε, ἀδίκως ὅμως. Πρῶτον μὲν διότι ὁ ἴδιος ἦταν γέρος πιά, 70 – 80 ἐτῶν, καὶ ἕως ὅτου νὰ μεγαλώσῃ τὸ μικρὸ παιδάκι ὁ Χριστὸς καὶ νὰ διεκδικήσῃ βασιλικὰ δικαιώματα, αὐτὸς θὰ εἶχε πεθάνει – ὅπως καὶ ἔγινε· ὅταν ὁ Χριστὸς ἦταν τεσσάρων – πέντε ἐτῶν, ὁ Ἡρῴδης πέθανε. Ταράχθηκε ἀδίκως, δεύτερον, διότι ἡ βασιλεία τοῦ Χριστοῦ δὲ μοιάζει μὲ τὶς βασιλεῖες τοῦ κόσμου, ποὺ στηρίζονται στὰ ὅπλα καὶ τὴ βία· ἡ βασιλεία του στηρίζεται στὴν ἐλευθερία, τὴν ἀγάπη, τὴ δικαιοσύνη. Θρόνος τοῦ βασιλέως Χριστοῦ εἶνε οἱ καρδιὲς τῶν πιστῶν. Ταράχθηκε ἄδικα, τρίτον, διότι, ἂν εἶνε θέλημα Θεοῦ νὰ γίνῃ κάτι (νὰ βασιλεύσῃ ὁ Χριστός), ποιός μπορεῖ νὰ πάῃ κόντρα; Ἀδύνατον νὰ ματαιώσῃ κανεὶς τὶς βουλές Του.