Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2016

Σέ θέματα Πίστεως καί ἀνηθικότητας, δέν κάνουμε ὑπακοή, ἀλλά ἀκολουθοῦμε τίς ἐπιταγές τῶν Πατέρων...


Καζάνι πού βράζει τό περιβόλι τῆς Παναγιᾶς. Μοναχοί διακόπτουν τή μνημόνευση τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Πογκρόμ διώξεων μοναχῶν στό Ἅγιον Ὄρος


<<Ἤδη πλησιάζουν τίς τρεῖς ἑκατοντάδες οἱ Ἁγιορεῖτες μοναχοί πού διέκοψαν τό μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχη καί ἀπροκάλυπτα τόν ἐκλαμβάνουν πλέον ὡς αἱρετικό>>... 



Καζάνι πού βράζει τό περιβόλι τῆς Παναγιᾶς.
Μοναχοί διακόπτουν τή μνημόνευση τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Πογκρόμ διώξεων μοναχῶν στό Ἅγιον Ὄρος
Εἰδικοί ἀπεσταλμένοι κληρικοί ἀλλά και λαϊκοί ἐπισκέπτονται τίς «ἐπίφοβες» Ἱερές Μονές καί βολιδοσκοποῦν τήν ἀδελφότητα... Ἐμμέσως μάλιστα ὑπενθυμίζουν τήν καθαίρεση τοῦν ἡγουμένου τῆς Μονῆς Ξηροποτάμου καί δύο ἄλλων μοναχῶν  πρίν ἀπό χρόνια ὅταν ἦρθε σέ εὐθεία ἀντίθεση μέ τό Φανάρι!   
 Προσπαθώντας νά ἀποφύγει τά χειρότερα πού ἐκ τῶν πραγμάτων ἔρχονται ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ξεκίνησε ἕνα πογκρόμ διώξεων Ἁγιορειτῶν μοναχῶν πού ἀντιδροῦν σθεναρά στά οἰκουμενιστικά-αἱρετικά σχέδιά του. Τήν ἴδια στιγμή πολλές Ἁγιορείτικες Μονές, οἱ ὁποῖες εἶχαν πρωτοστατήσει στή σύγκληση Διπλῆς Σύναξης καί στήν ἀποστολή τῆς ἐπιστολῆς πού κατέγραφε τίς θέσεις τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων ἔναντι τῶν κειμένων τῆς ψευτοσυνόδου τοῦ Κολυμπαρίου ἐξετάζουν τήν περαιτέρω στάση τους καί τό ἐνδεχόμενο διακοπῆς τοῦ μνημόσυνου τοῦ Πατριάρχη. 

Κι αὐτό γιατί οἱ προσεκτικές πατερικά καί θεολογικά τεκμηριωμένες ἐπισημάνσεις τους ἀγνοήθηκαν παντελῶς. Ἡ Ἱερά Ἐπιστασία ἐξάλλου δέχεται πιέσεις ἀπό διαρκῶς αὐξανόμενη ὁμάδα Ἁγιορειτῶν μοναχῶν νά ἀσχοληθεῖ μέ τό καυτό ζήτημα τῶν ἀποφάσεων τῆς Συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου καί νά προχωρήσει σέ Διπλή Σύναξη τῶν ἡγουμένων τῶν 20 μονῶν, ἡ ὁποία θά κρίνει τό θέμα τῆς διακοπῆς τῆς μνημόνευσης, ὅπως εἶχε ἀκριβῶς γίνει ἐπί πατριαρχίας τῶν δύο προκατόχων τοῦ Βαρθολομαίου. Τήν ἴδια στιγμή ἐκδιώκονται καί τιμωροῦνται μοναχοί ἀπό κελιά τῆς Μονῆς Χιλανδαρίου καί τῆς Μεγίστης Λαύρας.
Ἤδη πλησιάζουν τίς τρεῖς ἑκατοντάδες οἱ Ἁγιορεῖτες μοναχοί πού διέκοψαν τό μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχη καί ἀπροκάλυπτα τόν ἐκλαμβάνουν πλέον ὡς αἱρετικό. Μεταξύ αὐτῶν καί ὁ προϊστάμενος τῆς Μονῆς Μεγίστης Λαύρας π. Σάββας, ὁ ὁποῖος ἔπειτα ἀπό παρασκηνιακές πιέσεις πού ἀσκήθηκαν ἀπό τό Φανάρι πρός τόν ἡγούμενο τῆς Μονῆς ἀρχιμανδρίτη Πρόδρομο μέ φθηνές δικαιολογίες ἀπομακρύνθηκε ἀπό τή θέση του μετά τή δημόσια δήλωσή του ὅτι διακόπτει τή μνημόνευση τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Ὁ π. Σάββας τιμωρήθηκε ἐξ αἰτίας τοῦ ἀγώνα του κατά τοῦ οἰκουμενισμοῦ σέ μία προσπάθεια ἐκ μέρους τοῦ Φαναρίου νά σβήσει τίς ἑστίες του ἀντί-οἰκουμενισμοῦ πού μποροῦν νά ἀνάψουν μεγάλη φωτιά στό Περιβόλι τῆς Παναγίας.
Μέ κάθε τρόπο ἀκόμη τό Φανάρι ἔχει ἐπιστρατεύσει κάθε θεμιτό καί ἀθέμιτο μέσο μέ ἀπώτερο στόχο νά καταστείλει τίς ἀντιδράσεις τιμωρώντας παραδειγματικά τούς πρωτοστατοῦντες σ’ αὐτές μοναχούς. Σύμφωνα μέ πληροφορίες τουλάχιστον ἑπτά ἡγούμενοι Ἱερῶν Μονῶν ἔχουν μπεῖ στό στόχαστρο τοῦ Πατριάρχη. Εἰδικοί ἀπεσταλμένοι κληρικοί ἀλλά και λαϊκοί ἐπισκέπτονται τίς «ἐπίφοβες» Ἱερές Μονές καί βολιδοσκοποῦν τήν ἀδελφότητα... Ἐμμέσως μάλιστα ὑπενθυμίζουν τήν καθαίρεση τοῦν ἡγουμένου τῆς Μονῆς Ξηροποτάμου καί δύο ἄλλων μοναχῶν  πρίν ἀπό χρόνια ὅταν ἦρθε σέ εὐθεία ἀντίθεση μέ τό Φανάρι!   
Τό Ἅγιο Ὄρος ὁμοιάζει, σύμφωνα μέ τίς ἴδιες πηγές, ὡς καζάνι πού βράζει ἀφοῦ ὁλοένα καί περισσότεροι μοναχοί πνέουν μένεα κατά τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου κατηγορώντας τον ὅτι πορεύεται σέ ὀλισθηρό ἀντί-ὀρθόδοξο δρόμο καί ἐναγκαλίζεται μέ τήν αἵρεση τοῦ παπισμοῦ καί ὄχι μόνο. Μέσα στό πλαίσιο αὐτό ἀναμένεται τίς προσεχεῖς ἑβδομάδες νά συνέλθει ἡ Σύναξη Κληρικῶν καί λαϊκῶν προκειμένου νά ἐξετάσει ἀφενός μέν τήν περαιτέρω στάση της καί ἀφετέρου νά στηρίξει τούς 300 κελλιῶτες μοναχούς πού δέν μνημονεύουν τόν Πατριάρχη.
«Ἔχω δηλώσει πῶς σέ θέματα Πίστεως καί ἀνηθικότητας, δέν κάνουμε ὑπακοή, ἀλλά ἀκολουθοῦμε τίς ἐπιταγές τῶν Πατέρων, καί κατ’ ἐπέκτασιν τοῦ Εὐαγγελίου. Μέ καταδικάζετε γιά ἀντιεκκλησιαστική συμπεριφορά, διότι εὐθαρσῶς δηλώνω τήν ἀντίθεσή μου μέ τά αἱρετικά φρονήματα τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου», γράφει μεταξύ ἄλλων στήν ἐπίσημη ἀπολογία του ὁ γέρων π. Σάββας Λαυριώτης.
Μέ λεπτομέρειες μάλιστα καί ἀδιάσειστα στοιχεῖα καταγράφει τίς ὁλοφάνερες διολισθήσεις τοῦ Πατριάρχη πρός τήν αἵρεση.
«Ἡ ἀναγνώριση τοῦ παναιρετικοῦ Παπισμοῦ ὡς ἐκκλησίας προκύπτει στήν πράξη καί ἀπό τήν σκανδαλώδη ὑποδοχή καί συμμετοχή τοῦ αἱρεσιάρχη καί ἀντίχριστου Πάπα στήν θρονική ἑορτή τῆς Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως στίς 30 Νοεμβρίου τοῦ 2014, κατά τήν ὁποία γιά πρώτη φορά μετά τό σχίσμα μνημονεύθηκε ἀπό τόν πατριαρχικό διάκονο στά εἰρηνικά τῆς Θείας Λειτουργίας ὁ πάπας ὡς κανονικός ἐπίσκοπος φέρων τό «ἐπισκοπικόν» του ὠμοφόριον. Τά ἴδια πρωτάκουστα καί πρωτοφανῆ δε ἔγιναν καί κατά τήν ἐπίσκεψη τοῦ προηγουμένου πάπα Βενεδίκτου στήν Κωνσταντινούπολη (Νοέμβριος 2006), ὅταν τοῦ ἔψαλαν πολυχρόνιο, εἰδικά ἀπολυτίκια, τό «εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου», τόν ἐθυμίαζαν οἱ διάκονοι προσερχόμενο, τοῦ ἔδωσε λειτουργικό ἀσπασμό ὁ πατριάρχης μέσα στή Θεία Λειτουργία καί τοῦ ἐπέτρεψαν νά πεῖ τό «Πάτερ ἡμῶν» καί πλεῖστα ἄλλα, μέ τά ὁποῖα κουρελιάσθηκαν οἱ Ἱεροί Κανόνες, πού ἀπαγορεύουν τίς συμπροσευχές μέ τούς αἱρετικούς. Καί δέν φτάνει αὐτό, ἀλλά προχωρᾶ ἔτι περαιτέρω καί στόν διαθρησκειακό Οἰκουμενισμό.
 »Στήν 6ην Παγκόσμια Συνάντηση «Θρησκείας καί Εἰρήνης» στίς 4-1-1994 ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος δήλωσε: Ἐμεῖς οἱ θρησκευτικοί ἡγέτες πρέπει νά φέρουνε στό προσκήνιο τίς πνευματικές ἀρχές τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τῆς ἀδελφοσύνης καί τῆς εἰρήνης. Ἀλλά γιά νά τό πετύχουμε αὐτό πρέπει νά εἴμαστε ἑνωμένοι στό πνεῦμα τοῦ ἑνός Θεοῦ, ΡΚαθολικοί, καί Ὀρθόδοξοι, Προτεστάνται καί Ἑβραῖοι, Μουσουλμάνοι, Ἰνδοί, Βουδισταί….» Ποῖον Θεό ἐννοεῖ; Τό διευκρινίζει: « Αὐτόν πού ταιριάζει στόν καθένα»!!! («ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ» ἀρ. 494, σελ. 23 Γενεύη 1994, καί Ὀρθόδοξος Τύπος 11-9-2009)... ὁ ἴδιος εἶχε δηλώσει (ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ, ἀρ. 523. σελ. 12, Γενεύη 1995) ὅτι  «Ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι ὁδοί σωτηρίας»...».
Καταλήγοντας ὁ π. Σάββας ἐπισημαίνει ὅτι οἱ «γνωστές τακτικές καταστολῆς καί ἐκφοβισμοῦ, τακτικές φιμώσεως καί φαλκιδεύσεως, τακτικές στιγματισμοῦ καί ἐνοχοποιήσεως τῶν ἀντιδρώντων, πέραν τοῦ ὅτι εἶναι ἀνοίκειες καί ἀντίθετες πρός τά μοναχικά ἤθη, δέν πρόκειται σέ καμμία περίπτωση νά μᾶς πτοήσουν καί νά μᾶς κάνουν νά σιωπήσουμε.
»Πολύ περισσότερο δέν πρόκειται νά μᾶς πτοήσουν, ὅταν στήν προσπάθειά μας αὐτή ἔχουμε σύμμαχό μας τήν ὑπέρμαχο Θεοτόκο μας... Τό Ἅγιον Ὄρος καί γενικά ὁ μοναχισμός ἦταν, εἶναι, καί πρέπει νά συνεχίσει νά εἶναι ὁ θεματοφύλακας τῆς ἀμωμήτου Πίστεώς μας. Σάν Ἅγιον Ὄρος, τά 20 μοναστήρια καί ἡ Ἱερά Κοινότης, μποροῦν καί ἐπιβάλλεται νά ἐνεργήσουν συμφώνως τή γνώμη τῶν Ἁγίων της διαχρονικῆς Ἐκκλησίας, ὥστε, ὅπως ἁρμόζει, νά εὐφρανθοῦν οἱ Ὀρθόδοξοι καί νά καταισχυνθοῦν οἱ κακόδοξοι, καί νά παύσει ὁ σκανδαλισμός γιά τήν ἀφωνία καί ἀπραξία τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Μέ τήν πράξη τους αὐτή οἱ Πατέρες τῆς Λαύρας συντάσσονται μέ τίς κακοδοξίες τοῦ Πατριάρχου καί πέρνουν τό μέρος τῶν διωκτῶν. Καί νομίζουν πῶς θά μᾶς φοβήσουν καί θά σταματήσουμε τήν Ὁμολογία μας».
 Συντάκτης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ, Θεολόγος, Δημοσιογράφος 

Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΙΟΥΛΙΟΣ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2016 - orthodoxia.gr

'ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ΄10-3-1991


ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ 'ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ΄ 10-3-91

Ανέβηκε στις 1 Ιαν 2012
΄'ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΠΡΩΗΝ ΦΛΩΡΙΝΗΣ

'ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ΄10-3-1991 ΑΘΗΝΑ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ 44 

Θαυμάσια θεολογική ανάλυση για την "Σύνοδο" της Κρήτης


<<[...]εἶναι φανερό ὅτι στήν Ἐκκλησία, ὄχι μόνον ὁ τρόπος πρόσβασης καί παραμονῆς στήν Ὁδό –πού εἶναι ὁ Χριστός– εἶναι ἐμπειρικός, ἀλλά καί ἡ θεογνωσία καί ἡ ἐξ αὐτῆς θεολογία, ὡς ἐν Χριστῷ ζωή, εἶναι κατεξοχήν ἐμπειρική-βιωματική, ἐπειδή τήν «πάσχουμε» ὑπαρξιακά, καί τήν οἰκειωνόμαστε χαρισματικά, ὡς γνώση ὑπέρ φύσιν, ὑπέρ νοῦν καί ὑπέρ αἴσθησιν, ἀλλά ἐν πάσῃ αἰσθήσει>>[Δημητρίου Ἰ. Τσελεγγίδη].





Παρασκευή, 28 Οκτωβρίου 2016

Θαυμάσια θεολογική ανάλυση για την Σύνοδο της Κρήτης, την Συν-οδικότητα, την Ορθόδοξη Σύν-οδο ως Οδό του Χριστού, αλλά...


Ἡ πρόσφατη ἐκκλησιολογική ἐκτροπή τῆς «Συνόδου» τῆς Κρήτης, κατέδειξε ὅτι τό Συνοδικό Σύστημα ἀπό μόνο του δέν διασφαλίζει μηχανιστικά τήν ὀρθότητα τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως   (Πηγή: "Ρωμαίϊκο Οδοιπορικό")

Εἰσήγηση τοῦ κ. Δημητρίου Ἰ. Τσελεγγίδη, Καθηγητοῦ Θεολογικῆς Σχολής τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης,
στό Ἀντιαιρετικό Σεμινάριο τῆς Ἱ. Μητροπόλεως 
Γλυφάδας, Ἑλληνικοῦ, Βούλας, Βουλιαγμένης & Βάρης, τήν 17η Ὀκτωβρίου 2016

«Ἡ Συνοδικότητα, ὡς ἁγιοπνευματικὸς τρόπος ὁριοθετήσεως τῆς Πίστεως 

καὶ τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας, καὶ οἱ θεολογικὲς προϋποθέσεις της»

Σεβασμιώτατε, Σεβαστοί Πατέρες, ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
Καταρχήν, θά προβῶ σέ κάποιες ἀπαραίτητες ἐννοιολογικές διευκρινίσεις. Καί, ἐπειδή οἱ λέξεις εἶναι φορεῖς νοημάτων, θά πρέπει νά διασαφηνίσω πρωτίστως τή σημασία τους. Ἡ λέξη «Συνοδικότητα» εἶναι οὐσιαστικοποιημένο ἐπίθετο, πού προκύπτει ἀπό τό οὐσιαστικό «Σύνοδος». Ἡ λέξη «Σύνοδος» εἶναι σύνθετη. Ἀποτελεῖται ἀπό τό συνθετικό «σύν», πού σημαίνει μαζί, καί τή λέξη «ὁδός», πού σημαίνει τόν δρόμο, τόν τρόπο δηλαδή ἀφίξεως σέ κάποιο τόπο ἤ σκοπό.
    Στη Βιβλική γλώσσα ἡ λέξη «ὁδός» νοηματοδοτήθηκε κατά ἕνα μοναδικό τρόπο. Ὁ Χριστός ὀνόμασε τόν ἑαυτό Του ὡς Ὁδό, Ζωή καί Ἀλήθεια. Οἱ λέξεις Ὁδός, Ζωή καί Ἀλήθεια πῆραν ὑποστατικό περιεχόμενο, τό περιεχόμενο τοῦ Δευτέρου Προσώπου τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ μας.
    Ἔτσι, ὁ Χριστός εἶναι ὄχι μόνον ἡ Ὑποστατική Ἀλήθεια καί ἡ Ὑποστατική Ζωή, ἀλλά καί ἡ Ὑποστατική Ὁδός, ὁ τρόπος δηλαδή πρόσβασης στήν ὄντως Ἀλήθεια καί Ζωή, πού εἶναι ὁ Ἴδιος.
  Ἡ Ὑποστατική Ὁδός δέν εἶναι μιά ἀντικειμενοποιημένη πραγματικότητα, πού μπορεῖ νά τήν προσεγγίσει καί νά τήν ἐννοήσει κάποιος ἁπλῶς διανοητικά, ἀλλά εἶναι κυριολεκτικά μιά ζωντανή πραγματικότητα, ἡ ὁποία γνωρίζεται βιωματικά καί κατά μετοχή, μόνο μέσα στήν Ἐκκλησία,

ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ. Τά «ἀκοινοποίητα» ἰδιώματα


ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ. Τά «ἀκοινοποίητα» ἰδιώματα


<<Στήν Ἁγία Τριάδα δέν ὑπάρχει τάξη. Ὄχι γιατί ὁ Θεός εἶναι «ἄτακτος», ἀλλά εἶναι «ὡς ὑπέρ τήν τάξιν», ὅπως λέγει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς>>. 

(Μητροπολίτου Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμία)




ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ-ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ
Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2016
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

3 Ξαναλέμε, ἀγαπητοί μου, ὅτι ἐνῶ τά θεῖα Πρόσωπα τῆς Ἁγίας Τριάδας εἶναι ὁμότιμα καί ἔχουν τά πάντα κοινά, τό καθένα ὅμως ἀπ᾽ αὐτά ἔχει καί ἕνα προσωπικό ἰδίωμα. Ὁ Πατέρας ἔχει τό ἀγέννητο, ὁ Υἱός τό γεννητό καί τό Ἅγιο Πνεῦμα τό ἐκπορευτόΑὐτά εἶναι προσωπικά καί ὄχι κοινά ἰδιώματα· καί γι᾽ αὐτό λέγονται «ἀκοινοποίητα», γιατί ἀνήκουν στό καθένα Πρόσωπο χωριστά. Τό «ἐκπορεύειν», γιά παράδειγμα, εἶναι ἰδίωμα τοῦ Πατρός καί δέν μπορεῖ νά δοθεῖ στόν Υἱό. Ἔτσι, οἱ Παπικοί πού εἰσήγαγαν στό «Πιστεύω», στό ἱερό Σύμβολο τῆς ἐν Νικαίᾳ Α´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, τό «Φιλιόκβε» καί λέγουν ὅτι τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐκπορεύεται καί ἀπό τόν Υἱό, σφάλλουν θεολογικά. Σφάλλουν, γιατί μπλέκουν καί μπερδεύουν τά κοινά μέ τά ἀκοινοποίητα ἰδιώματα, γιά τά ὁποῖα εἴπαμε σήμερα στό κήρυγμά μας.[1] Οἱ Παπικοί, δηλαδή, σκέπτονται ὡς ἑξῆς: Ἀφοῦ καί ὁ Υἱός εἶναι Θεός, ὅπως ὁ Πατέρας, ἄρα τό Ἅγιο Πνεῦμα, πού ἐκπορεύεται ἀπό τόν Πατέρα, θά ἐκπορεύεται καί ἀπό τόν Υἱό, πού εἶναι ὅμοιος μέ τόν Πατέρα, πού ἔχει τήν ἴδια οὐσία μέ τόν Πατέρα. Εἶναι αὐτό πού σᾶς εἶπα, χριστιανοί μου, ὅτι μπερδεύουν τήν κοινή Οὐσία τῶν θείων Προσώπων μέ τά προσωπικά τους ἰδιώματα. Ἄλλο πατρότης, ἄλλο υἱότης καί ἄλλο ἐκπόρευση. Οἱ Παπικοί εἶναι σάν νά λέγουν αὐτό πού εἶπε ὁ αἱρετικός Σαβέλλιος: Ἐπειδή τά τρία θεῖα Πρόσωπα ἔχουν τήν ἴδια θεία Οὐσία, ἄρα μποροῦμε νά ποῦμε τόν Πατέρα Υἱό ἤ τό Ἅγιο Πνεῦμα Πατέρα. Ἀλλά ἐκεῖνο πού μᾶς κάνει ἰδιαίτερα κακή ἐντύπωση εἶναι τό ἑξῆς: Ἐνῶ ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός μιλώντας γιά τό Ἅγιο Πνεῦμα εἶπε καθαρά ὅτι αὐτό ἐκπορεύεται μόνο ἀπό τόν Πατέρα (βλ. Ἰωάν. 15,26), γιατί οἱ Παπικοί λένε ὅτι τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐκπορεύεται καί ἐκ τοῦ Υἱοῦ; Καί τό ἄλλο: Οἱ ἅγιοι Πατέρες τῆς Β´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου γιά τό Ἅγιο Πνεῦμα διετύπωσαν τό δόγμα ὅτι αὐτό ἐκπορεύεται μόνο ἀπό τόν Πατέρα, σύμφωνα μέ τόν λόγο τοῦ Χριστοῦ, γιατί οἱ Παπικοί λένε καί «Φιλιόκβε», ὅτι δηλαδή ἐκπορεύεται καί ἀπό τόν Υἱό; Καί ὑπῆρχε εἰδικός λόγος νά μήν τό γράψουν αὐτό οἱ Παπικοί, γιατί οἱ Πατέρες τῆς Γ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου θέσπισαν καί ἀπαγόρευσαν νά προσθέσει κανείς ἤ νά ἀφαιρέσει ἀπό τό «Πιστεύω» τῆς πίστης μας.* Πῶς τό τόλμησαν αὐτό οἱ Παπικοί καί «ἔβαλαν χέρι» στό ἱερό Σύμβολο τῆς Πίστης μας, παραβαίνοντας ρητή ἐντολή τῶν Πατέρων;

[1] Δες εδώ: http://aktines.blogspot.gr/2016/10/blog-post_103.html#more


ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ. Τά «ἀκοινοποίητα» ἰδιώματα

<<Στήν Ἁγία Τριάδα δέν ὑπάρχει τάξη. Ὄχι γιατί ὁ Θεός εἶναι «ἄτακτος», ἀλλά εἶναι «ὡς ὑπέρ τήν τάξιν», ὅπως λέγει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς>>. 

(Μητροπολίτου Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμία)





ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ-ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ
Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2016
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
1. Στήν σειρά τῶν κηρυγμάτων μας, ἀδελφοί χριστιανοί, πού ἀναφέρονται στήν ὀρθόδοξη πίστη μας, βρισκόμαστε στό Τριαδικό δόγμα, στό δόγμα, δηλαδή, πού ἀναφέρεται στή Ἁγία Τριάδα, τόν Θεό μας. Καί λέγαμε στό προηγούμενο κήρυγμά μας ὅτι τό δόγμα αὐτό μᾶς θυμίζει τό Χριστολογικό δόγμα, τό δόγμα, δηλαδή, πού ἀναφέρεται στόν Ἰησοῦ Χριστό. Γιατί, ὅπως στήν Ἁγία Τριάδα ἔχουμε μία οὐσία, ἀλλά τρία θεῖα Πρόσωπα, τόν Πατέρα, τόν Υἱό καί τό Ἅγιο Πνεῦμα· καί τά Πρόσωπα αὐτά διακρίνονται μεταξύ τους (ἄλλο Πρόσωπο εἶναι ὁ Πατέρας, ἄλλο ὁ Υἱός καί ἄλλο τό Ἅγιο Πνεῦμα), ἀλλά καί εἶναι ἑνωμένα καί περιχωροῦν τό ἕνα τό ἄλλο, ἔτσι καί στό Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ: Ἕνα εἶναι ἐδῶ τό θεῖο Πρόσωπο, τό Πρόσωπο τοῦ Υἱοῦ τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά μέ δύο φύσεις: Τήν θεία, πού ἔχει ἀπό τήν γέννησή του ἀπό τόν Θεό Πατέρα προαιώνια, καί τήν ἀνθρώπινη, πού ἔλαβε μέ τήν σάρκωσή του στήν Κοιλία τῆς Παναγίας Θεοτόκου. Καί οἱ φύσεις αὐτές, ἡ θεία καί ἡ ἀνθρώπινη, εἶναι μέν διαφορετικές, ἀλλά εἶναι ἑνωμένες στόν ἕνα Πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι «διπλοῦς τήν φύσιν, ἀλλ᾽ οὐ τήν ὑπόστασιν», στό Πρόσωπο, δηλαδή.

Τά λέγω αὐτά, χριστιανοί μου, γιατί ὁ Σταυρός πού κάνουμε, καί μέ τόν ὁποῖο δηλώνουμε ὅτι εἴμαστε ὀρθόδοξοι χριστιανοί, σχετίζεται μέ αὐτά πού λέμε. Τώρα κάνουμε τόν Σταυρό μέ τά τρία δάκτυλα, γιά νά δηλώσουμε τήν πίστη μας στήν Ἁγία Τριάδα. Καί τά ἔχουμε ἑνωμένα τά τρία δάκτυλα, γιά νά δηλώσουμε τήν ἑνότητα τῶν Προσώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος. Στήν ἀρχή ὅμως, παλαιότερα, τόν Σταυρό τους οἱ χριστιανοί τόν ἔκαναν μέ τά δύο δάκτυλα, γιά τό Χριστολογικό δόγμα· γιά νά δηλώσουν δηλαδή ὅτι στό Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἑνωμένες δύο φύσεις. Καί ἐμεῖς οἱ ἱερεῖς σήμερα, ὅταν σᾶς σταυρώνουμε – θά τό ἔχετε προσέξει – σᾶς σταυρώνουμε μέ τόν παλαιό τύπο, μέ τά δύο δάκτυλα, γιά νά δηλώσουμε τίς δύο φύσεις στό ἕνα Πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
2. Στό σημερινό μου κήρυγμα, ἀδελφοί μου, θά σᾶς πῶ γιά ἄλλο ἰδιαίτερο πού ἔχουν τά Πρόσωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ὅ,τι ἔχει τό ἕνα θεῖο Πρόσωπο τό ἔχει καί τό ἄλλο. Ἔχουν τά πάντα κοινά. Ἔχουν

Καθ. Κυριάκος Κυριακόπουλος: Σχετικά με την παύση μνημοσύνου – Αδίκημα σχίσματος ή ομολογία πίστης στην Ορθοδοξία;



Η ΜΗ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ ΩΣ ΠΑΝΑΙΡΕΤΙΚΗ ΤΗΝ ΨΕΥΔΟ-ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΑΥΕΙ ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΗΣ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΗΣ ΤΟΥ ΑΡΧΗΣ – ΑΠΟ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗΣ ΤΟΥ
ΣΤΟΙΧΕΙΟΘΕΤΕΙ ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΑΔΙΚΗΜΑ ΤΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ
Ή
ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟΘΕΤΕΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΠΊΒΑΛΛΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΣΗ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΤΗΣ ΠΡΕΠΟΥΣΑΣ ΣΕ ΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ ΤΙΜΗΣ ΠΡΟΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ;


Του Κυριάκου Κυριαζόπουλου
καθηγητή (επ.) του Εκκλησιαστικού Δικαίου στη Νομική Σχολή Α.Π.Θ.

Ερώτηση: Με δεδομένο ότι, μετά τη λεγόμενη «Αγία και Μεγάλη Σύνοδο» της Κρήτης, ένας Μητροπολίτης από τις δέκα (10) Αυτοκέφαλες που συμμετείχαν σε αυτήν, αν υποτεθεί ότι έχει ορθόδοξο φρόνημα, αλλά, συμβιβαζόμενος με τις «συνοδικές» αποφάσεις της Ψευδο-συνόδου της Κρήτης, μνημονεύει την προϊσταμένη του αρχή (π.χ. με δεδομένο ότι ένας Μητροπολίτης από τις λεγόμενες Νέες Χώρες της Βόρειας Ελλάδος, αν υποτεθεί ότι έχει ορθόδοξο φρόνημα, αλλά μνημονεύει τις προϊσταμένες του αρχές, ήτοι τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως και την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος), αν ένας υφιστάμενός του, ιερομόναχος ή ιερέας, παύσει το μνημόσυνο του εν λόγω Μητροπολίτη, τότε ο ιερομόναχος ή ο ιερέας διαπράττει το εκκλησιαστικό ποινικό αδίκημα του σχίσματος ή όχι ;

Απάντηση: Σαφώς όχι, για τους εξής λόγους:
1 – Οι κανόνες που είναι συναφείς με το συγκεκριμένο ζήτημα είναι οι Κανόνες 13, 14 και 15 της Πρωτοδευτέρας (ή ΑΒ) Συνόδου επί Μεγάλου Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.
Ο Κανόνας 13 της ΑΒ Συνόδου ορίζει: «Αφού ο παμπόνηρος έριξε στην Εκκλησία του Χριστού τους σπόρους των αιρετικών ζιζανίων και τους βλέπει να κόβονται σύρριζα με το μαχαίρι του Πνεύματος, μεταχειρίστηκε άλλη μέθοδο προσπαθώντας να διαιρέσει το Σώμα του Χριστού με τη μανία των σχισματικών. Η Αγία Σύνοδος, όμως, αναχαιτίζοντας ολοκληρωτικά και αυτήν την επιβουλή του, όρισε από εδώ και στο εξής, αν κάποιος πρεσβύτερος ή διάκονος τολμήσει, επειδή τάχα έχει κατηγορήσει τον επίσκοπό του για κάποια εγκλήματα, να απομακρυνθεί από την κοινωνία του πριν από τη συνοδική απόφαση και εξέταση και την αμετάκλητη καταδίκη του, και δεν αναφέρει το όνομά του στις ιερές ευχές των λειτουργιών σύμφωνα με την παράδοση της Εκκλησίας, αυτός να υπόκειται σε καθαίρεση και να στερείται από κάθε ιερατική τιμή. Διότι αυτός που είναι ταγμένος στην τάξη του πρεσβυτέρου και που αρπάζει την κρίση των μητροπολιτών και που καταδικάζει, όσο εξαρτάται από αυτόν, ο ίδιος πριν από την κρίση τον πατέρα του και επίσκοπο, αυτός δεν είναι άξιος ούτε για την τιμή ή την ονομασία του πρεσβυτέρου. Και όσοι τον ακολουθούν, αν είναι κάποιοι από τους ιερωμένους, να χάνουν και αυτοί την δική τους τιμή, και αν είναι μοναχοί ή λαϊκοί, να αφορίζονται πλήρως της Εκκλησίας, μέχρι που να απορρίψουν τη σχέση τους με τους σχισματικούς και να επιστρέψουν στον επίσκοπό τους».
Ο Κανόνας 14 ΑΒ Συνόδου προβλέπει: «Αν κάποιος επίσκοπος,

Νικόλαος Γεωργόπουλος

Χειρότερο και από τον οικουμενισμό, είναι η Επισκοπική ΑΠΟΥΣΙΑ και ΕΚΤΡΟΠΗ που ξεπερνά ακόμη και αυτά τα όρια της ύβρεως.

Και ενώ σχεδόν όλοι μας εστιάζουμε εδώ και καιρό στο θέμα της αντισυνόδου της Κρήτης και στα περί και μετά αυτής με κεντρικό άξονα τον εφιάλτη του Οικουμενισμού, λησμονούμε κάτι ακόμη πιο επικίνδυνο και γενεσιουργό κάθε προσεχούς συμφοράς στην Εκκλησία μας.
Είναι η Επισκοπική απουσία και εκτροπή που ξεπερνά ακόμη και αυτά τα όρια της ύβρεως.

Πάντα μέσα στην πνευματική οικογένεια της Εκκλησίας μας πρέπει να λειτουργούμε παράλληλα με το ανάλογο εκκλησιολογικό φρόνημα και την ανάλογη τάξη.Δηλαδή καθέτως και ποτέ οριζοντίως.
Συνολικά και όχι μεμωνομένα από ένα πρόσωπο ή μία συγκεκριμένη εκκλησιαστική ομάδα, πραγματώνεται και εκφράζεται η Εκκλησία.
Δεν μπορούν λ.χ. να εκφράστουν εκκλησιαστικά μονάχα οι Ιεροδιάκονοι της θεσσαλονίκης ή Ιερείς της Πελοπονήσου ή οι νεοκώροι της Μυτιλήνης , αλλά σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να υπάρχει η παρουσία όλων των εκκλ.τάξεων δηλαδή :Επισκόπου, Ιερέων ,κατώτατου κλήρου, Μοναχών και λαϊκών.


Και εδώ ακριβώς βρίσκεται η τραγωδία της εποχής μας που είναι το Επισκοπικό έλλειμα από την ζωή της Εκκλησίας πράγμα το οποίο ακυρώνει και την σωστή και κανονική λειτουργία του εκκλησιαστικού σώματος.

Οι Ορθόδοξοι επίσκοποι κατήντησαν Μητροπολιτικοί περιφεριάρχες με υπεράνθρωπα δικαιώματα.Αφοσιωμένοι και εγκλωβισμένοι στην θεσμική και διοικητική τους μόνον ιδιότητα προσπαθούν να προασπίζονται την Εκκλησία αποκλειστικά ως επίγειο θεσμό ακυρώνοντας μέσα στην δίνη της διπλωματίας και εκκλ.πολιτικής τους την ουράνια αποστολή της.
Με απλά λόγια ο Χριστός και η αλήθεια Του επέχει γιαυτούς τον τελευταίο λόγο δίνοντας προτεραιότητα στις γνωστές ισορροπίες, στην θεσούλα τους και το πώς θα τα έχουν καλά με όλους, θεούς τε και δαίμονες έστω και με κόστος την Ορθόδοξη αλήθεια.



Η επισκοπική απουσία ,αφού ούτε μισός επίσκοπος δεν βγαίνει με τόλμη για να καταδικάσει, έργω και λόγω ,την συνοδική κατοχύρωση της παναιρέσεως τους Οικουμενισμού στο Κολυμπάρι της Κρήτης, θα έχει 
την ίδια ακριβώς συνέχεια και στο θέμα των προσεχών ηλεκτρονικών Ταυτοτήτων και στο μελλοντικό χάραγμα του Αντιχρίστου και σε άλλα πολλά.


Θεατές στο ίδιο έργο θα παρακολουθήσουμε και σε επόμενα κρίσιμα πνευματικά θέματα το ίδιο σκηνικό και πάλι, ήτοι ολίγους Μοναχούς Αγιορείτες να αντιδρούν ομολογιακά και τους Μητροπολίτας να τους διώκουν και να τους υβρίζουν ως πλανεμένους και σχισματικούς, κ.ο.κ.

Είναι λοιπόν αυτό εγκατάλειψη και οργή Θεού ή όχι;
Ο Χριστός μας αναφερόμενος στους μαθητές του λέει : «ο μεν θερισμός πολύς οι δε εργάται ολίγοι».
Στην δική μας περίπτωση όμως ο μεν θερισμός είναι πολύς και εκατομμύρια Χριστιανών προσδοκούν μία Ορθόδοξη στάση από τους Επισκόπους που 

Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τοῦ ὁράν τά ἐμά πταίσματα, καί μή κατακρίνειν τόν ἀδελφόν μου...


Περί Σωφροσύνης
- «Αργία», πρώτα απ’ όλα, είναι η αδράνεια, τα σπάσιμο της διορατικότητας και της ενεργητικότητάς μας, η ανικανότητα να βλέπουμε καθολικά, σφαιρικά. Επομένως αυτή η ολότητα είναι το εντελώς αντίθετο από την αδράνεια. 

Περί αργολογίας 

- Ο λόγος σώζει και ο λόγος σκοτώνει· ο λόγος εμπνέει και ο λόγος δηλητηριάζει. Ο λόγος είναι το μέσο της Αλήθειας αλλά είναι και μέσο για το δαιμονικό ψέμα. 

(Αγίου Εφραίμ του Σύρου).




                               Η ευχή του Αγίου Εφραίμ του Σύρου

Ανάμεσα σ’ όλες τις προσευχές και τους ύμνους τις Μεγάλης Τεσσαρακοστής μπορεί να ονομαστεί η προσευχή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Η Παράδοση την αποδίδει σε έναν από τους μεγάλους δασκάλους της πνευματικής ζωής, τον Άγιο Εφραίμ το Σύρο. Να το κείμενο της προσευχής:

«Κύριε καί Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργίας, φιλαρχίας, καί ἀργολογίας μή μοι δῷς.

Πνεῦμα δέ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονής καί ἀγάπης χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ.

Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τοῦ ὁράν τά ἐμά πταίσματα, καί μή κατακρίνειν τόν ἀδελφόν μου, ὅτι εὐλογητός εἶ εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Αμήν».

Τούτη η προσευχή λέγεται δύο φορές στο τέλος κάθε ακολουθίας της Μεγάλης Σαρακοστής από τη Δευτέρα ως την Παρασκευή.

ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ «ΜΑΥΡΟΣ» ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ;

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΜΑΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ-ΖΩΗ ΝΑ ‘ΧΕΙ-ΠΡΙΝ ΑΠΟ 22 ΧΡΟΝΙΑ, ΣΤΙΣ 4 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1994 ΕΙΠΕ….




ΘΕΜΑ: ΕΣΥ ΣΗΜΕΡΑ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙΣ ΘΕΑΤΗΣ; ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ «ΜΑΥΡΟΣ» ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ; ΑΛΛΑ ΑΣ ΕΙΝΑΙ, ΜΙΑΣ ΚΑΙ «τούτο δυνάμεθα να επιτύχωμεν μόνον εάν είμεθα ηνωμένοι εν τω πνεύματι του ενός Θεού», του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού!

Αδελφοί,
Πάει πολύς καιρός που με απασχολεί το φαινόμενο του Θεατισμού! Οι άνθρωποι θεατές ΕΊΝΑΙ ΤΟ Νο 1 πρόβλημά μας! Η παιδεία μας φροντίζει μαζί με του ψυχικούς επιστήμονές της, για την μαζική παραγωγή τηλεοπτικών ανθρώπων, που θα ζουν με μπόλικη φαντασία καταναλώνοντας εικόνα και ήχο! Τηλεοπτικά υπέρ-προϊόντα που μεθούν τον άνθρωπο, για να μην πω’ πως τον «Δαιμονοποιούν» καθώς αδρανοποιούν το νου του!!!
Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μίλησε για τα έσχατα και για το φαινόμενο των «Αδρανών»! Τότε λέει θα ‘ρθει ο «Όλεθρός τους», η ολοκληρωτική καταστροφή τους, αλλά…   Πως είναι τώρα δυνατόν να ζεις μέσα στην Στρατευόμενη Εκκλησία του Χριστού και να έχεις πνεύμα θεατή; Πώς είναι δυνατόν ενώ είσαι μέσα στο πεδίο της μάχης να αρνείσαι να πολεμήσεις… και όχι φυσικά με Σάρκα και Αίμα, αλλά με κάθε «πονηρό νου», που γεννά διαστροφικές ιδέες, φράσεις και λεξοέννοιες που εναντιώνονται στην Ορθή πίστη μας και που είναι -οι ιδέες αυτές- τόσο καινές όσο και κενές και μάλιστα "ακριβώς" αντίθετες με την αγία πίστη των αγίων Πατέρων μας;

Άκουσον- άκουσον τώρα, σήμερα,  τι λένε οι αυτό-ονομαζόμενοι και αυτοπροσδιοριζόμενοι ως «Ρήτορες της αγάπης»! [Φαίνεται πως γι’ αυτούς δεν είναι το άγιον Πνεύμα που ενώνει τον άνθρωπο με τον Θεό, δηλ.  με την αλήθεια, και με τον αληθινό Θεό…] αλλά, άκουσον (τι περίπου λένε):
-          - "Θεατές" του κόσμου ενωθείτε!  όλοι οι άνθρωποι καλής θελήσεως ελάτε να πολεμήσουμε…
-           - Τι να πολεμήσουμε;
-         -  Την πίστη των Πατέρων σας που μας κληροδότησαν το ΣΧΙΣΜΑ, αλλά, και τα εν ζωή μέλη της Ορθόδοξης Εκκλησίας  που «χρήζουν της εν Εκκλησία θεραπείας ή ενδεχομένως της εν Ψυχιατρείω θεραπείας!»…..
    -[Και πως και γιατί;]
Γιατί (όπως λένε και γράφουν!): <<Είμεθα διασπασμένοι, τα αδέλφια εχώρισαν, εμοίρασαν την σχέση, απώλεσαν την ενότητα. Ήλθε όμως ο καιρός έπειτα από τις σπουδαίες προσπάθειες του Οικουμενικού Πατριάρχου και του Πάπα της Ρώμης να ενωθούν οι Εκκλησίες. Ο μέχρι τώρα υπέρ της αληθείας διάλογος αρχίζει να φέρνει τα αποτελέσματα της ενότητος με την ήρεμη και εν ταπεινώσει συγκατάθεση των απλών πιστών όλων των Εκκλησιαστικών Κοινοτήτων σε Ανατολή και Δύση. Ξεπερνώντας τις ελάχιστες φωνασκίες φανατικών κύκλων των οποίων τα μέλη χρήζουν της εν Εκκλησία θεραπείας ή ενδεχομένως της εν Ψυχιατρείω θεραπείας, ήλθε η στιγμή να να πραγματώθουν οι λόγοι του Κυρίου: «ίνα πάντες εν ώσιν». Μία ενότητα που βασίζεται στον σεβασμό της διαφορετικότητας …. Μία ενότητα που ……αρχίζει πλέον να γίνεται έκφραση κοινής πίστης, η οποία στερεώνεται στην εκκλησιαστική συνείδηση και μακάρι να εκφρασθεί και λειτουργικά σε Ιερό Συλλείτουργο του Επισκόπου της Ρώμης και του Επισκόπου της Νέας Ρώμης.>> [http://www.romfea.gr/katigories/10-apopseis/2428-i-panagia-theotokos-kai-i-enotita-ton-ekklision-]….
Φυσικά όταν ο ίδιος ο πατριάρχης μας, μας λέγει (τα παρακάτω)…  τι να μας πουν τα έμμισθα παπαγαλάκια ή αλλιώς οι «Υπηρέτες των Φαρισαίων», ή διαφορετικά οι «θεολόγοι του κάκιστου καιρού»!

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, πριν ακούσουμε την θεμελιώδη κακόδοξη και παράδοξη, αλλά και ανορθόδοξη θέση του -γλυκού κατά τα άλλα- νυν πατριάρχη μας, ας έχουμε και πάλι κατά νου ότι’ «Η αλήθεια δεν είναι ύβρις» (π. Αυγουστίνος Καντιώτης), και ακόμη ότι’ όταν οι Πατέρες μιλούν για την πτώση του Αδάμ δεν εξετάζουν τον Αδάμ ως άνθρωπο, αλλά ως ένα «Αρρωστημένο-διεστραμμένο νου» (Ι. Ρωμανίδης)! Κατά συνέπεια,  δεν είναι υπερβολή να πούμε πως εκεί κάτω στην Κρήτη, με τον ποιο επίσημο τρόπο, οι 10 αρχιερείς μας διακήρυξαν προς όλους τους κοσμικούς ανθρώπους (Ορθοδόξους Χριστιανούς, αλλά και προς κάθε άνθρωπο καλής θελήσεως) την βασική αρχή του Οικουμενισμού που είναι’  η πίστη στον «Ένα Θεό» (ανωμάτιστο βέβαια και ανώνυμο!), ή αλλιώς σ’ « Έναν Οικουμενικό Θεό», ή διαφορετικά και ειδικά έθεσαν την  βασική αρχή της πίστης των «Δαιμόνων»!
 «Και τα δαιμόνια πιστεύουν* και φρίττουν» ( Ιακ. 2,19 )! Πράγματι και τα δαιμόνια το αυτό πιστεύουν (και φρίττουν!), ότι δηλαδή ο θεός είναι ένας!!! Την πίστη αυτή πλέον είναι απολύτως σίγουρο ότι πιστεύει και ευαγγελίζεται ο νυν αντίνομος και παράνομος «Πράσινος σωτήρας» μας, ο Οικουμενικός πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος  που στις  4 Νοεμβρίου 1994 είπε:
- «Πρέπει να συμβάλωμεν ώστε να φέρωμεν εις το προσκήνιον τας πνευματικάς αρχάς του Οικουμενισμού, της αδελφοσύνης και της ειρήνης. Πράγματι, δια τον λόγον αυτόν, συγκεντρωθήκαμεν εδώ! Αυτός είναι ένας τρόπος, δια του οποίου  ημείς οι κληρικοί  δυνάμεθα να βοηθήσωμεν αυτούς οι οποίοι κυβερνούν. […] Αλλά τούτο δυνάμεθα να επιτύχωμεν μόνον εάν είμεθα ηνωμένοι εν τω πνεύματι του ενός Θεού, ‘’Δημιουργού των πάντων, ορατών τε και αοράτων’’.
Ρωμαιοκαθολικοί και Ορθόδοξοι, Προτεστάνται και Εβραίοι, Μουσουλμάνοι και Ινδουϊσταί, Βουδδισταί και Κομφουκιανισταί είναι καιρός όχι μόνον δια συμφιλίωσιν, αλλ’ ακόμη και δια συμμαχίαν και συνεργασίαν, δια να συντελέσωμεν εις την απομάκρυνσιν της ανθρωπότητος από τους ψευτοπροφήτας του εξτρεμισμού και της μη ανεκτικότητας» (Περιοδικό «Ορθοδοξία» του Πατριαρχείου, τεύχος ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1994, «6ο Παγκόσμιο Συνέδριο Θρησκείας και Ειρήνης», προς τους εκπροσώπους διαφόρων Θρησκειών, στην πόλη RIVA DEL GARDA της Ιταλίας)…..

ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ…

ΕΠΙΜΕΤΡΟ

«Κύριε καί Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργίας, φιλαρχίας, καί ἀργολογίας μή μοι δῷς.
Πνεῦμα δέ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονής καί ἀγάπης χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ.
Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τοῦ ὁράν τά ἐμά πταίσματα, καί μή κατακρίνειν τόν ἀδελφόν μου, ὅτι εὐλογητός εἶ εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Αμήν»(Ευχή του Αγίου Εφραίμ του Σύρου)

Αδελφοί, Πράγματι, δια τον λόγον αυτόν, «συγκεντρωθήκαμε εδώ»...  Αυτός είναι ένας τρόπος, δια του οποίου  ημείς οι λαϊκοί  δυνάμεθα να βοηθήσωμε  αυτούς οι οποίοι κυβερνούν (και φυσικά εννοούμε και την θεσμική- αληθινή «διοικούσα Εκκλησία» μας)! Και αυτό πάλι το λέμε γιατί στο τιμόνι της Εκκλησίας είναι ο ίδιος ο Χριστός, ο αληθινός Θεός των όλων , ο ένας , ο μοναδικός ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ μας.

ΤΕΛΙΚΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΘΕΑΤΗΣ, ΘΥΤΗΣ Ή ΘΥΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ;

 ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ, ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ «ΜΑΥΡΟΣ» ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ [δια να συντελέσωμεν εις την απομάκρυνσιν της ανθρωπότητος από τους ψευτοπροφήτας του εξτρεμισμού και της μη ανεκτικότητας»], Ή ΟΧΙ; 

ΜΕ ΤΙΜΗ

Δημήτριος Β. Εμμανουήλ, Εκπαιδευτικός, Συνδικαλιστής

Πτολεμαΐδα 31 Οκτωβρίου 2016

ΜΗ ΥΠΕΡΒΑΙΝΕΤΕ ΟΡΙΑ «α, οι Πατέρες ημών έθεντο»

ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΕ, ΣΑΣ ΙΚΕΤΕΥΟΜΕΝ......



                        ………ΜΗ ΥΠΕΡΒΑΙΝΕΤΕ ΟΡΙΑ 

«α, οι Πατέρες ημών έθεντο»



 ___________ Με το σημείωμά μας αυτό επιθυμούμε να εκφράσουμε δημόσια μια θερμή, θερμότατη, παράκληση προς τον πολυσέβαστό μας Πατριάρχη του Γένους, τον Παναγιώτατο Οικουμενικό μας Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο. Απευθυνόμεθα δημόσια προς τον Ανώτατο αυτόν εκκλησιαστικό  Άρχοντα, επειδή στη ζωή μας εφαρμόζουμε την παλαιά αρχή, σύμφωνα με την οποία «τα δημοσίως πραττόμενα, δημοσίως και ελέγχονται»! Η ελαχιστότης μου, ένας ασήμαντος και ανάξιος Ιεράρχης της Εκκλησίας της Ελλάδος, τολμά να απευθύνει συμβουλές και υποδείξεις προς τον υπ΄ αριθμόν  ΕΝΑ της Ορθοδοξίας, όχι βέβαια από έλλειψη σεβασμού προς το σεπτό Πρόσωπό Του, αλλά από αγάπη προς την Εκκλησία μας και προς την αλήθεια!  Παρακαλούμε, λοιπόν, τους αναγνώστες μας να μας συγχωρήσουν την «παρρησία».  Βλέπετε, μόνον ο Πάπας της Ρώμης καυχάται, ότι είναι αλάθητος! Όλοι οι άλλοι, μικροί και μεγάλοι, επίσημοι και άσημοι, επιφανείς και ασήμαντοι, όλοι ανεξαιρέτως υποκείμεθα στην γενική αρχή, ότι «το σφάλλειν ανθρώπινον»!
_____________Απευθυνόμεθα δημοσίως προς τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη από την ώρα, που μια φήμη, η οποία έως χθες συρόταν εδώ και εκεί, ή και μεταφερόταν μυστικά από αυτί  σε αυτί, τελικά είδε  το φώς της δημοσιότητος. Τόσον ο Αθηναϊκός Τύπος έγραψε, όσο και τα διάφορα διαδικτυακά μέσα (ιστότοποι, e-mails κλπ) μας πληροφόρησαν, ότι για την χηρεύουσα θέση της Μητροπόλεως Ιωαννίνων ο Παναγιώτατος ενδιαφέρεται ζωηρά, προωθεί δε με όλα τα στη διάθεσή Του μέσα την υποψηφιότητα ενός Ιερομονάχου από το Μάζι των Μεγάρων, οπωσδήποτε καλού κληρικού, πιέζει δε ασφυκτικά, μέχρι πνιγμού θα λέγαμε, τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ. Ιερώνυμο  για να προωθήσει και να επιβάλλει στα Ιωάννινα το πρόσωπό αυτό. «Σε σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες εξελίσσεται η μάχη της διαδοχής στη Μητρόπολη Ιωαννίνων….» γράφει το διαδικτυακό πρακτορείοELL NEWS της 18ης Ιουνίου. Και προσθέτει: «Σύμφωνα με πηγές της «ELLNEWS» το όλο κλίμα δυναμιτίζεται καθώς σύμφωνα με όλες τις συγκλίνουσες πληροφορίες, υπάρχει διαφωνία στο πρόσωπο που θα επιλεγεί μεταξύ Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου και Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Ιερώνυμου. Η διαφωνία αυτή, μας μεταφέρει σε παρελθοντικές εποχές το 2004, όταν και η διαφωνία του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου κυρού Χριστόδουλου με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο είχε οδηγήσει σε επιτίμιο ακοινωνησίας. Αφορμή για τη κρίση στάθηκε τότε ο θάνατος του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Παντελεήμονα και η έμμεση αμφισβήτηση του ιδιαίτερου καθεστώτος των Μητροπόλεων αυτών από τον Αρχιεπίσκοπο. Το Φανάρι ζήτησε την εφαρμογή της Πράξης του 1928, βάσει της οποίας παραχώρησε προσωρινά τη διοίκηση των Μητροπόλεων αυτών στην Ελλαδική Εκκλησία. Ο Αρχιεπίσκοπος αρνήθηκε, η σύνοδος στην πλειοψηφία της τον ακολούθησε και επήλθε η σύγκρουση που διήρκησε ένα χρόνο. Μετά την παρέμβαση της νεοεκλεγείσης κυβέρνησης και της τότε υπουργού Παιδείας Μαριέττας Γιαννάκου, η Αθήνα αποδέχθηκε την εφαρμογή της Πράξης του ’28, ενώ η ενδημούσα Σύνοδος του Πατριαρχείου ήρε το επιτίμιο της ακοινωνησίας που, στο μεταξύ, είχε επιβάλει στον Αρχιεπίσκοπο»……» «Και εδώ αρχίζουν τα δύσκολα, καθώς ο Οικουμενικός Πατριάρχης, μετά από πολλά χρόνια, επιζητεί να εκλεγεί στη μητρόπολη Ιωαννίνων, ο δικός του ''εκλεκτός” και συγκεκριμένα, ο Αρχιμανδρίτης Α…… Στ…. της Ιεράς Μονής  Μάζι, στη Μητρόπολη Μεγάρων. .
______________Εάν όντως έχουν έτσι τα πράγματα, όπως τα διαβάσατε, τότε ο Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, με ειδικές σπουδές στο Κανονικό (δηλ. το εκκλησιαστικό) Δίκαιο παραβιάζει θεμελιώδεις αρχές και διατάξεις του Κανονικού Δικαίου, σύμφωνα με τις οποίες ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η ανάμειξη ενός εκκλησιαστικού προσώπου, οιουδήποτε βαθμού, στα εσωτερικά ζητήματα μιάς άλλης τοπικής Εκκλησίας, όπως είναι η Εκκλησία της Ελλάδος!  Δηλ. όπως εμείς, οι της Εκκλησίας της Ελλάδος, ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ το δικαίωμα να επεμβαίνουμε στα ζητήματα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, όπως π.χ. σε εκλογές Αρχιερέων, διορισμούς,  τυχόν επιβαλλόμενες ποινές σε κληρικούς του Πατριαρχείου,  έτσι ακριβώς και ο κάθε Οικουμενικός Πατριάρχης δεν έχει το δικαίωμα να παρεμβαίνει στα εσωτερικά ζητήματα της Εκκλησίας μας, δηλ. της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος, και μάλιστα στις εκλογές Αρχιερέων! 
___________Οι περαιτέρω πληροφορίες μας λέγουν ότι οι Σεβ. Μητροπολίτες Μιλήτου κ. Απόστολος, Περγάμου κ. Ιωάννης, καθώς και άλλοι υπηρεσιακοί παράγοντες του Φαναρίου, έχουν ήδη παραζαλίσει τους Αρχιερείς της Ελλάδος, μεταφέροντάς τους την επιθυμία (ή την εντολή ;;;) του Παναγιωτάτου Πατριάρχου για την Μητρόπολη Ιωαννίνων, ώστε  να ψηφισθεί εκεί ο «εκλεκτός» του Πατριάρχου μας κληρικός!
__________Ανεφέρθη μάλιστα, ότι και ο ίδιος ο Πατριάρχης τόσο στην Αλβανία, όπου συναντήθηκε προσφάτως με τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο, όσο και στην Αθήνα κατά την τελευταία συνάντηση τους, καθώς ο Πρώτος πορευόταν προς την Ύδρα, πίεσε φορτικότατα τον κ. Ιερώνυμο, για να υποστηρίξει τον πατριαρχικό υποψήφιο!  Στην Αλβανία δε, καθώς λέγουν, ήταν τόση η πίεση, ώστε ΔΕΝ ΔΙΕΦΥΓΕ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΠΑΡΙΣΤΑΜΕΝΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ! Λέγεται μετ΄επιτάσεως, ότι ο Πατριάρχης έχει γίνει «στενός κορσές» στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών! Ξςχνάει, φαίνεται, ο Πατριάρχης μας, ότι εκλογής θα γίνει και ΟΧΙ ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ στη Μητρόπολη Ιωαννίνων!
____________Σήμερα, η εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» σε ολοσέλιδο δημοσίευμά της γράφει και τα εξής: «Η μάχη για τον διάδοχο….Η εκλογή του νέου Μητροπολίτη Ιωαννίνων απειλεί τις καλές σχέσεις Ιερώνυμου- Βαρθολομαίου» Αναλυτικώτερα, λοιπόν, η εφημερίδα γράφει τα εξής: «Τις καλές σχέσεις του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίου απειλεί να διαταράξει η μάχη για τον διάδοχο του μακαριστού μητροπολίτη Ιωαννίνων Θεόκλητου …Πληροφορίες αναφέρουν πως τις τελευταίες ημέρες ο Πατριάρχης πίεσε τον Αρχιεπίσκοπο προς την κατεύθυνση της ιδικής του επιλογής. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ο κ. Βαρθολομαίος μετά το επίσημο γεύμα με τον κ. Ιερώνυμο προχθές στην Αθήνα, τον κάλεσε για ένα νέο τετ α τετ στο ξενοδοχείο του, όπου συζήτησαν για περίπου ένα τέταρτο. Εκεί του ξαναζήτησε να συμφωνήσει με την πατριαρχική επιλογή» (βλ. ΤΑ ΝΕΑ, 20.06.2014).

____________Περαιτέρω 'ΤΟ ΒΗΜΑ" της Κυριακής 22.06.2014 γράφει: "Ιερός Πόλεμος για τα Ιωάννινα" Και συνεχίζει: "Ημέρες Ψυχρού Πολέμου θυμίζουν για πρώτη φορά ύστερα από πολλά χρόνια οι σχέσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Εκκλησίας της Ελλάδος".  Τι κρίμα! Ο Πατριάρχης τελικά προδίδει τους φίλους Του! Πράγμα, που σημαίνει, ότι ο άνθρωπος (ο Πατριάρχης) ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ή ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΙΛΟΥΣ! Μόνν σκλάβους  θέλει νά έχει καί "θεραπαινίδες"! Τελικά σήμερα  φέρει σε τόσο δύσκολη θέση  τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο, ενώ  χθες (το 2004) έφερε μέχρι ενός κρημνού τον άλλοτε καρδιακό φίλο του, τον μακαριστό Χριστόδουλο, τον Οποίο εντελώς άκαρδα καί κατακρήμνισε στο βάραθρο της "ακοινωνησίας"! Να είσαι Μεγάλος και συγχρόνως  Άφιλος, τα δύο αυτά  συνθέτουν, ό,τι ονομάζεται ανθρώπινη δυστυχία!   
____________Εάν όλα αυτά αληθεύουν, και γιατί όχι, τότε τα πράγματα καθίστανται πάρα πολύ σοβαρά! Διακινδυνεύουμε να υποστηρίξουμε, ότι ευρισκόμεθα προ μιάς νέας μεγάλης κρίσεως στις σχέσεις των δύο Εκκλησιών, αναλόγου προς εκείνην του έτους 2004 με τον αείμνηστο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χριστόδουλο! Ασφαλώς το σκηνικό θα είναι κάτι καινούργιο, αλλά η ουσία παραμένει η αυτή! Ο Πατριάρχης θέλει να έχει λόγο στα δρώμενα της Εκκλησίας μας! Χωρίς να έχει ένα τέτοιο δικαίωμα επεμβαίνει φορτικώτατα και άρα παραβιάζει την κανονική Τάξη! Πλην όμως με τον τρόπο αυτό οδηγεί τα πράγματα όχι μόνο σε ρήξη ανάμεσα στο Φανάρι και τη Αθήνα, αλλά και σε εσωτερικό διχασμό μεταξύ των Αρχιερέων της Παλαιάς λεγομένης Ελλάδος και των (κάκιστα ακόμη αποκαλουμένων)  Νέων Χωρών, δηλ. των Μητροπόλεων από την Λάρισα και πάνω! Διερωτώμεθα: η Ελλάδα δεν αποτελεί ένα ενιαίο Κράτος, ένα ενιαίο Χώρο;
_____________Έπειτα από όλα αυτά απευθυνόμεθα δημοσίως προς τον σεπτό Οικουμενικό Πατριάρχη:

Παναγιώτατε,
        Κάτω τα χέρια Σας από την Εκκλησία της Ελλάδος! Αφήστε μας να διοικήσουμε μόνοι μας τα του Οίκου μας. Δεν είμεθα παρακλάδι του Πατριαρχικού Σας Θρόνου! Δεν είμεθα εξάρτημα της Πατριαρχικής Σας δικαιοδοσίας! Αποτελούμε μέλη μιάς Αυτοκεφάλου Τοπικής Εκκλησίας! Είμεθα ελεύθεροι να διοικήσουμε τα του Οίκου μας! Μη παρεμβαίνετε, λοιπόν, στη συνείδησή μας, με το να μας πιέζετε, όλως αναρμοδίως και όλως αντικανονικώς επίσης, να ψηφίσουμε πρόσωπα της ιδικής Σας επιλογής! Επικειμένης εκλογής για την πλήρωση μιάς χηρευσάσης Μητροπολιτικής έδρας εμείςψηφίζουμε κατά συνείδηση, και άρα εμείς αναλαμβάνουμε την ευθύνη έναντι Θεού και ανθρώπων, για την ποιότητα του προσώπου της προτιμήσεώς μας. Μη, λοιπόν, οδηγείτε τους Αδελφούς Αρχιερείς σε κρίση συνειδήσεως! Δεν είναι ζήτημα υπακοής προς το σεπτό πρόσωπό Σας! Δεν είμεθα υποχρεωμένοι να Σας υπακούσουμε! Για την καλή ή κακή επιλογή του έκαστος εξ ημών θα λογοδοτήσουμε  στο Θεό και στη συνείδησή μας! Όχι βέβαια και στο σεπτό Πρόσωπό Σας!  Τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο!

             Κατακλείοντας αυτό το σημείωμα, θα θέλαμε να σημειώσουμε και τα εξής: Εξ ορισμού είσθε τεταγμένος να υπηρετείτε την ενότητα της Εκκλησίας του Χριστού! Παρά ταύτα με τα τελευταία  δρώμενα στην Εκκλησία μας, τα οποία εκπορεύονται από το Φανάρι με την δική Σας προτροπή, τίθεται σε άμεσο κίνδυνο η ενότης  της Εκκλησίας της Ελλάδος, αλλά και γενικώτερα η ενότης της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Σύννεφα  συσσωρεύονται πια ανάμεσα στο Φανάρι και την Αθήνα! Από τις προσεχείς εκλογικές διεργασίες ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να βγείτε ηττημένοι, ούτε Σεις, ούτε όμως και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών! Διερωτώμαι: ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών δεν έχει δικαίωμα να έχει γνώμη για τα δρώμενα στο χώρο της δικαιοδοσίας του; Δεν έχει δικαίωμα να επιλέξει αυτός ένα πρόσωπο και να το προτείνει στους εκλέκτορες; Γιατί του αρνείσθε αυτό το δικαίωμα; Η ωμή και καταπιεστική επέμβασή  Σας  δεν συνιστά υπέρβαση δικαιοδοσίας;  Γιατί τα θέλετε όλα δικά Σας;  Γιατί, άραγε, καταπατείτε τις επιταγές της χριστιανικής αγάπης, του αλληλοσεβασμού και της εν Χριστώ αδελφωσύνης;    
      
 __________Με πολύ σεβασμό, λοιπόν, Σας παρακαλώ και Σας ικετεύω: Κάτω τα χέρια Σας από την Εκκλησία της Ελλάδος! Αφήστε μας να διοικήσουμε την Εκκλησία μας! Δεν δεχόμεθα ούτε επιτηρητές, ούτε και καταπιεστές!  
Αίγιον, 21 Ιουνίου 2014
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ