ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΣΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΓΙΑ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟ: ΜΗΝΥΣΙΣ, ΤΟΝ ΚΑΤΑΓΓΕΛΩ ΓΙΑ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΚΑΙ ΣΚΑΝΔΑΛΙΣΜΟ

Δυσπερίγραπτος εἶναι ὁ πόνος, ὁ ὁποῖος κυριαρχεῖ εἰς τήν ταλαίπω-ρον ψυχήν μου, ἔπειτα ἀπό τήν εἴδησιν, ὅτι ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπί-σκοπος Ἀμερικῆς κ.κ. Ἐλπιδοφόρος μόλις πρό δύο ἡμερῶν «ἔκανε την πρώτη βάπτιση υιοθετημένων παιδιῶν gay ζευγαριοῦ στη Αθήνα» (βλ. ὑπ’ ὰριθμ. 1 καί 2 ἐπισυναπτόμενα ἔγγραφα) εἰς τόν ἱερόν Ναόν «Παναγίας Φανερωμένης» τῆς Βουλιαγμένης! Λεπτομερείας περί τῆς προδοτικῆς ταύτης πράξεως θά εὕρετε εἰς τό ἐπισυναπτόμενον 3ον ἔγγρα-φον, τό ὁποῖον δημοσιεύεται εἰς τήν ἱστοσελίδα ΕΚΚΛΗΣΙΑ ONLINE καί ἔχει τίτλον: «Ο Ευάγγελος Μπούσης καί ο σύζυγός του Πίτερ Ντούντας βάφτισαν .....τα παιδιά τους στη Βουλιαγμένη».

Ἐπειδή διά τῆς πράξεως ταύτης ἀνερυθριάστως καταπατεῖται ἡ Ὀρθόδοξος Διδασκαλία καί Παράδοσις, νομοθετεῖται δέ καί ἀμνηστεύεται ἡ πορνεία, δηλ. ἡ παράνομος συζυγική ἕνωσις δύο προσώπων τοῦ αὐτοῦ φύλου, διά τόν λόγον αὐτόν καταμηνύω καί

ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΩ ἐνώπιον Ὑμῶν
τόν Σεβασμιώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀμερικῆς κ.κ. Ἐλπιδοφόρον
α) ἐπί προδοσίᾳ τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν Πίστεως,
β) ἐπί καταπατήσει τῶν Ἱερῶν Κανόνων, καί
γ) ἐπί σκανδαλισμῷ τῆς συνειδήσεως τῶν πιστῶν
τῆς Ἐκκλησίας τέκνων
καί παρακαλῶ διά τά καθ’ Ὑμᾶς.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ, Τι είναι Ορθοδοξία και τι οικουμενισμός (αίρεση)...

 

«Η ταχύτητα του φωτός»

(Ως συμβολή στην ανθρώπινη κατανόηση κτίσης - φύσης)

 

Είναι αλήθεια ότι η Επιστήμη (καθημερινά) αποκωδικοποιεί μέσα στην Κτίση τη θεία βούληση, συνειδητά ή όχι. Ως δημιούργημα (η Κτίση) φανερώνει και διδάσκει στον άνθρωπο τους άξονες δημιουργίας του Κόσμου.

Ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης, τόνισε: «Ο κόσμος, τον οποίον βλέπομεν, εδημιουργήθη υπό του Θεού όχι μόνο προς τρυφήν, συντήρησιν, αύξησιν και τέρψιν του ανθρώπου, αλλά και προς διδασκαλίαν αυτού…

Η φύσις είναι λαμπρόν κάτοπτρον, εις το οποίον αντανακλώνται αι ιδιότητες του Θεού, η παντοδυναμία, η πανσοφία και η αγαθότης Αυτού (Ρωμ. 1, 19-20)» (Βλέπε πρόλογο του βιβλίου του «Ο χρόνος και αι τέσσαρες εποχαί»).

Η Μαθητεία στη φύση, σ’ ότι μας περιβάλλει στη ζωή, είναι πολυεπίπεδη.

Μαθητεία στην Κτίση: «ίθη προς τον μύρμηγκα, ω οκνηρέ».

 "Ἄν ἔτσι ἑτοιμάζουν τήν Πανορθόδοξη Σύσκεψη, νά μήν τήν κάνουν ποτέ, Θεέ μου. " (π. Κωνσταντίνος)

π. Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου

Διαμαρτυρία μέ Ὀρθόδοξο τρόπο, γιά τά τεκταινόμενα περί ὁμοφυλοφιλίας στό Σαμπεζύ :

Ἡ μέθοδος τοῦ κουνουπιοῦ

Ακούστε την ομιλία εδώ

 

Επίκαιρο απομαγνητοφωνημένο ἀπόσπασμα ὁμιλίας πού ἔγινε στά πλαίσια τῶν κατηχητικῶν ἀναλύσεων τῆς πρός Τίτον ἐπιστολή τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, στό χωρίο Κεφάλαιο 1, στίχος 9, στόν Ἱερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου, Δικηγορικῶν Γλυφάδας, τήν Πέμπτη 5-3-2015.

---

 

[…]

Τώρα θά κάνω μιά παρατήρηση ἐδῶ -τό λέω ἀνθρωποπαθῶς- πού μέ σύγχισε πάρα πολύ σήμερα τό μεσημέρι, πού ἔχει σχέση μέ ὅλα αὐτά. Ἐγώ σήμερα τό μεσημέρι τό ἔμαθα καί ἔχει σχέση μέ τήν ὑγιαίνουσα διδασκαλία. Καί θά τό πῶ ὄχι γιατί συγχίστηκα ἐγώ. Συγχίστηκα ὀρθοδόξως. Θά σᾶς τό πῶ γιά νά ἔχετε ἐγρήγορση σέ πολλά μεγάλα θέματα καί τό κριτήριο πολλές φορές τῆς ἀλήθειας εἶναι τό «τάδε λέγει Κύριος» καί πόσο ὁ λαός δέν κοιμᾶται ὄρθιος καί δέν δέχεται πλανημένες διδασκαλίες. Αὐτό πού θά σᾶς πῶ θά σᾶς συγχίσει, ἀλλά εἶναι ἀλήθεια. Δέν μπορῶ νά τό κρύψω. Ἁπλῶς δέν θά πῶ ὀνόματα· θά τά μάθετε ἄν θέλετε. Κι ἐγώ τό βρῆκα καί τό διάβασα τό μεσημέρι καί πραγματικά ταράχτηκα. Τό θέμα εἶναι μεῖζον πάντως. Δέν μιλᾶμε γιά μιά κουβέντα, παρόλο πού ὁποιαδήποτε κουβέντα εἶναι σπουδαία – ἐγώ κι ἐσύ. Μιλᾶμε γιά τή μεγαλύτερη κουβέντα πού μπορεῖ νά γίνει στόν χῶρο τῆς Ὀρθοδοξίας. Τή μεγαλύτερη κουβέντα πού μπορεῖ νά γίνει στόν χῶρο τῆς Ὀρθοδοξίας. Σᾶς ἑτοιμάζω γι᾽ αὐτό πού θά ἀκούσετε. Τή μεγαλύτερη κουβέντα πού μπορεῖ νά γίνει στόν χῶρο τῆς Ὀρθοδοξίας· καί ἔγινε αὐτές τίς μέρες.

Αρχιμ. Μάξιμος Κααραβάς, Οι λαϊκοί οφείλουν να πειθαρχούν εις τους αληθινούς ποιμένας…

  «Η θέσις λοιπόν των λαϊκών εις την Εκκλησίαν δεν είνε η θέσις της ουράς, αλλά η θέσις σώματος, του οποίου κεφαλή είνε ο Χριστός.» (π. Μάξιμος)

Η ΘΕΣΙΣ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΣΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

     Πριν εισέλθωμεν εις το υπό εξέτασιν θέμα, θεωρούμεν αναγκαίον να είπωμεν τι είνε Εκκλησία. Εκκλησία είνε το σύνολο των εις Χριστόν πιστευόντων. Ή όπως λέγει ο ιερός Χρυσόστομος, «εν τω πλήθει των πιστών η Εκκλησία». Και αλλού ο ιερός Πατήρ λέγει∙ «Ου τον τόπον, αλλά το άθροισμα των εκλεκτών Εκκλησίαν καλώ».

     Υπάρχει βεβαίως και η του ιερού Ιγνατίου φράσις «όπου επίσκοπος εκεί και Εκκλησία», αλλά αυτή αφορά εις την έκφρασιν των εν τη Εκκλησία αληθειών και όχι εις την Εκκλησίαν ως θείον καθίδρυμα.

     Η Εκκλησία διαιρείται εις θριαμβεύουσαν και στρατευομένην. Εις την εν ουρανώ των δικαίων και την εν γη των ζώντων και αγωνιζομένων πιστών.

     Η Εκκλησία ως Σώμα Χριστού είνε αρρήκτως ηνωμένη μετ’ Αυτού, του αιωνίου Λόγου του Θεού, ο οποίος είνε η κεφαλή της Εκκλησίας. Επομένως η Εκκλησία είνε αιωνία ως και ο Χριστός. Όπως όμως ο Χριστός εφάνη εν χρόνω επί της γηης δια την σωτηρίαν των ανθρώπων, ούτω και η Εκκλησία ιδρύθη εν χρόνω, δια να διαιωνίση το έργον της εν Χριστώ σωτηρίας. Δια τούτο η Εκκλησία, κατά τον ιερόν Αυγουστίνον, είνε ο Χριστός παρατεινόμενος εις τους αιώνας.

Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, "Πηγαίνετε, ψάξτε να βρήτε αν ποτέ έχει γίνει κάτι τέτοιο και ελευθερώθηκε κανείς μετά θάνατον από το έγκλημα για την πίστι"

 

Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής

 

ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΜΑΞΙΜΟΥ ΤΟΥ ΟΜΟΛΟΓΗΤΟΥ

Διάλογος με τον Θεοδόσιο, τον επίσκοπο Καισαρείας Βιθυνίας, κατά την πρώτη του εξορία στο φρούριο της Βιζύης της Θράκης.

 

       Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, μέγας θεολόγος και Πατήρ της Εκκλησίας, ωμολόγησε την Ορθόδοξο Πίστι σε μία εποχή που παρουσιάζει πολλές ομοιότητες με την ιδική μας. Η πολιτική των τότε αυτοκρατόρων απέβλεπε σε πολιτικοκοινωνικές ενοποιήσεις σαν τις σημερινές. Ως πρόσφορο μέσον για την πραγματοποίησί τους θεωρήθηκε η υποστήριξις της αιρέσεως του Μονοθελητισμού. Είχαν χρησιμοποιηθή και εκκλησιαστικοί άνδρες, οι οποίοι υποστήριζαν την αίρεσι χάριν των κοσμικών αυτών σκοπιμοτήτων. Είχαν πιστεύσει ότι ασκούν τάχα κάποια εκκλησιαστική οικονομία. Δυστυχώς, όλοι σχεδόν οι πατριαρχικοί θρόνοι είχαν πέσει στην αίρεσι του Μονοθελητισμού. Η Ορθόδοξος Πίστις ζούσε μόνο στην συνείδησι του πιστού λαού και εκφραζόταν με το στόμα των ελαχίστων Ομολογητών, οι οποίοι την εστερέωσαν με το μαρτύριό τους.

       Την εποχή αυτή ο άγιος Μάξιμος είχε διαδραματίσει πρωτεύοντα ρόλο για την συγκρότησι της ορθοδόξου τοπικής Συνόδου της Ρώμης (649), η οποία κατεδίκασε τον Μονοθελητισμό. Για τον λόγο αυτό ευρίσκεται εξόριστος στην Βιζύη της Θράκης. Έχει διακόψει την εκκλησιαστική κοινωνία με τους πατριαρχικούς θρόνους της Ανατολής, επειδή έχουν εκπέσει στην αίρεσι. Η αναφορά του είναι στην ορθοδοξούσα τότε Ρώμη και στον Ομολογητή άγιο Πάπα Μαρτίνο.

ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ ΜΙΧΑΗΛ, "Bασίλειον Ἱεράτευμα. Ἔθνος ἅγιον"

 

 

 "Bασίλειον Ἱεράτευμα. Ἔθνος ἅγιον"

   "Ἐποίησεν ἡμᾶς βασιλείαν"! 'Οπως ο Μωυσής έβγαλε τους δούλους των Αιγυπτίων, όσοι ήταν γόνοι του Ισραήλ, στην έρημο και τους οργάνωσε σε έθνος και κράτος, έτσι και ο Χριστός  έβγαλε τους χριστιανούς από τον υπόλοιπο κόσμο κατά το φρόνημα και  τους έκανε βασιλείαν, πίστιν, Εκκλησία, οδός και βασιλείαν λέγεται ο χριστιανισμός στην Κ. Διαθήκη. Ουδέποτε λέγεται "θρήσκευμα" ή "θρησκεία" ούτε αυτός ούτε και το αντίστοιχο του Ισραήλ στην Π. Διαθήκη. Το του Ισραήλ λέγεται δικαιοσύνη {δίκαιος τρόπος ζωής, Εκκλησία, λατρεία}. Τοῦ ζητεῖν τόν Κύριον στήν Κ. Διαθήκη το του Ισραήλ, μετά την ακύρωσή του κατά την σταύρωση του Χριστού που εκφράστηκε θεόθεν με το σχίσμα του καταπετάσματος {Ματθ. 27,51} ο Απ. Παύλος το λέγει θρησκείαν {πράξεις 26,5} και Ιουδαϊσμό {Γαλατ. 1, 13-14}, όπως είχανε αρχίσει να το λένε και οι ίδιοι οι Ιουδαίοι από ειδωλολατρική επίδραση του περιγύρου τους. Επειδή ο Παύλος το κατατάσσει στα μάταια και άκυρα θρησκεύματα του κόσμου, λέγει δε θρησκείαν και εθελοθρησκείαν ο ίδιος και την ειδωλολατρεία των αγγέλων από παγανιστάς και συγκρητιστάς θρησκευόμενους δήθεν "χριστιανούς". Ο  Ιάκωβος χρησιμοποιεί τις λέξεις "θρήσκος και θρησκεία" παραχωρητικώς μόνο σε επιχειρηματολογία ως λέξεις  άλλων, θρησκόληπτων μη χριστιανών. Κατά την αρχαιότητα οι λέξεις θρήσκος και θρησκεία, όροι οργιαστικών δρώμενων, είχαν πολύ ακάθαρτη φόρτιση. Σήμερα από τους θρήσκους και όχι από τους χριστιανούς, η εθελοθρησκεία και η αγγελοθρησκεία έχει καταντήσει από τους θρησκόληπτους σε αγιολατρεία - εικονολατρεία και από τους παπικούς ο Τριαδικός Θεός έχει γίνει τετραδικός αφού η Παναγία είναι και αυτή Θεός!!! {δεν αντέχουν θεό δίχως θεά}.

 

ΟΣΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ

ΥΠΟΜΝΗΜΑ Β΄ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑΝ ΣΥΝΟΔΟΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΟ 1977 [1]

Πανιερώτατε,

Προσφάτως ἐπραγματοποιήθη ἐν Σαμπεζύ τῆς Γενεύης ἡ «Πρώτη Προσυνοδική Διάσκεψις» (21-28 Νοεμβρίου 1976). Λαβὼν εἰς χεῖρας καὶ μελετήσας τὰ Πρακτικὰ καὶ τὰς Ἀποφάσεις τῆς Διασκέψεως ταύτης, αἰσθάνομαι τὴν εὐαγγελικὴν ἀνάγκην, ὅπως, κατὰ τὴν συνείδησίν μου, ὡς μέλος τῆς Ἁγίας καὶ Καθολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, καίτοι ὁ ἐλάχιστος ἐκ τῶν λειτουργῶν Αὐτῆς, ἀπευθυνθῶ διὰ τοῦ παρόντος ἱκετευτικοῦ ὑπομνήματός μου πρὸς τὴν Ὑμετέραν Πανιερότητα καὶ δι' Ὑμῶν πρὸς τὴν Ἱεράν Σύνοδον τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ὀρθοδόξου Σερβικῆς Ἐκκλησίας, ἀναφέρων τὰς διαπιστώσεις καὶ παρατηρήσεις μου ὡς πρὸς τὴν προετοιμασίαν τῆς ἐν λόγῳ μελλούσης Συνόδου. Παρακαλῶ τὴν Ὑμετέραν Πανιερότητα καὶ τοὺς λοιποὺς Πανιερωτάτους Ἀρχιερεῖς, ὅπως μετ' εὐαγγελικῆς ἀγάπης καὶ προσοχῆς ἀκούσητε τὴν φωνὴν ταύτην μιᾶς ὀρθοδόξου συνειδήσεως, τοσούτω μᾶλλον, καθ' ὅσον ἡ φωνὴ αὕτη, δόξα τῷ Θεῷ, σήμερον οὐδόλως εἶναι μία, οὔτε ἀπομονωμένη εἰς τὸν ὀρθόδοξον κόσμον, προκειμένου περὶ τῆς ἐν λόγῳ μελλούσης Συνόδου.

Το μέγα σχολείο της διαφθοράς είναι: ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ! ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ Ή ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ!...

 

 Μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος: Να είμαστε έτοιμοι. Διότι θα είναι πάνοπλος ο αντίχριστος. Και θα κάνει πράγματα, τα οποία θα εντυπωσιάζουν και θα προξενούν κατάπληξη στον κόσμο και θα κλονίζουν την πίστη

Nα μη ζήσουμε στις ημέρες του αντίχριστου

Ένα είναι γεγονός αναμφισβήτητο, ότι έρχεται ο αντίχριστος. Και εδώ μας δίνει ο απόστολος Παύλος τα γνωρίσματα του, για να τον καταλάβουμε.

(...)

Θα παλέψουν αυτές οι δύο μεγάλες δυνάμεις, ο Χριστός και ο αντίχριστος. Αυτή θα είναι η μεγάλη σύρραξη.

Φαίνονται παραμύθια αυτά. Φαίνονται σκοτεινά και απίστευτα πράγματα, τα οποία όμως θα γίνουν τώρα πραγματικότης.
Ένα σημείο των καιρών είναι και η τηλεόραση. Εντός ολίγου θα κλείσουν όλα τα σχολεία. Ύστερα από πενήντα χρόνια δεν θα υπάρχουν σχολεία. Θα θεωρείται καθυστερημένος αυτός που πηγαίνει στο σχολείο. Θ’ αλλάξουν επάγγελμα οι δάσκαλοι. Το μέγα σχολείο της διαφθοράς είναι η τηλεόραση. Τους δασκάλους τα παιδιά τους εμπαίζουν, τους κοροϊδεύουν, δεν τους προσέχουν· στην τηλεόραση κάθονται μ’ ανοιχτό το στόμα.

Τὸ κουτὶ ποὺ βρῆκε ὁ διάβολος γιὰ νὰ ἐκφαυλίσῃ ὅλους, τὸ χαζοκούτι... ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ (Ή ΑΛΛΙΩΣ Η ΚΙΝΗΤΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ)...

 Μητρ. Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης, 

Ἡ τηλεόρασι, ὅπως εἶπε ὁ ἅγι­ος Κοσμᾶς, εἶνε τὸ κουτὶ ποὺ βρῆκε ὁ διάβολος γιὰ νὰ ἐκφαυλίσῃ ὅλους, τὸ χαζοκούτι.

Μητρ. Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης, Ποιος θα απαλλάξει τη συνείδηση από το άγχος;

«ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ… ΚΑΘΑΡΙΕΙ ΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΝ ΗΜΩΝ ΑΠΟ ΝΕΚΡΩΝ ΕΡΓΩΝ ΕΙΣ ΤΟ ΛΑΤΡΕΥΕΙΝ ΘΕΩΙ ΖΩΝΤΙ» (ΕΒΡ. 9,14

Κυριακὴ Ε΄ Νηστειῶν (Ἑβρ. 9,11-14)

Κάθε φορά, ἀγαπητοί μου, ποὺ γίνεται θεία λειτουργία, διαβάζονται δύο περικοπὲς ἀ­πὸ τὴν ἁγία Γραφή· μία τὸ εὐ­αγγέλιο καὶ μία ὁ ἀπόστολος. Τὸ εἴπαμε καὶ τὸ ξαναλέμε, δὲν ὑ­πάρχει ἄλλο βι­βλίο ἀνώτερο ἀπὸ τὴν ἁγία Γραφή. Χιλιάδες βιβλία νὰ διαβάσῃς, ἂν δὲν διαβάσῃς τὴν ἁγία Γραφή, τίπο­τα δὲν ἔκανες.

Ἡ ἁγία Γρα­φὴ εἶνε ἀναγκαία. Τόσο ἀναγκαία ὅσο καὶ ἡ Θεία Κοινωνία. Ὅ­πως ἐὰν κάποιος δὲν κοινωνῇ, δὲν μπορεῖ νὰ εἶνε Χριστιανός, ἔτσι καὶ ἂν δὲν διαβάζῃ ἢ δὲν ἀ­κούῃ τὴν ἁγία Γραφή. Προτιμότερο νὰ μὴν ἔ­χῃς ψωμὶ νὰ φᾷς παρὰ νὰ μὴν ἔχῃς ἁγία Γρα­φὴ νὰ μελετᾷς· Ἡμέρα χωρὶς ψωμὶ νὰ περνάῃ, ἡμέρα χωρὶς ἁγία Γραφὴ νὰ μὴν περνάῃ.

Ἡ ἁγία Γραφὴ εἶνε προστασία. Ὁ ἱερὸς Χρυ­σόστομος λέει ὅτι ὅπου ὑπάρχει Εὐαγγέλιο, ἐ­κεῖ διάβολος δὲν πατάει· ὅπου ὑπάρχει Εὐ­αγ­­γέλιο, δηλαδὴ ἀνάγνωσις ἢ ἀκρόασις καὶ ἐφαρ­μογή του καὶ προσπάθεια νὰ μεταδοθῇ καὶ σὲ ἄλλους τὸ φῶς του, ἐκεῖ διάβολος δὲν πατάει.

Ελένη Παπασταματάκη, Μήπως πλανήθηκε και ο Άγιος Παΐσιος από δεξιό πειρασμό όταν διέκοψε τη μνημόνευση του Πατριάρχη Αθηναγόρα;

 

Μήπως πλανήθηκε και ο Άγιος Παΐσιος από δεξιό πειρασμό όταν διέκοψε τη μνημόνευση του Πατριάρχη Αθηναγόρα;

Άρθρο της Ελένης Παπασταματάκη

Στις 22 του μηνός Ιουνίου, ο Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος μίλησε στους πιστούς στον Ιερό Ναό Παναγίας Χρυσελεούσας της κοινότητας Ακακίου. Αφού αναφέρθηκε σε διάφορα πνευματικά θέματα, όπως της εξομολόγησης, της συχνής Θείας Κοινωνίας, της προσευχής των γονέων για τα παιδιά τους, έθιξε με αρνητικό σχολιασμό και το θέμα της Αποτείχισης.

Η αναφορά του στην Αποτείχιση ήταν παντελώς άστοχη και αντιπατερική και για μία ακόμη φορά δήλωσε δημόσια την άγνοια του περί της οδού την οποία υπέδειξαν οι Άγιοι μας, αυτή της διακοπής μνημόνευσης του Επισκόπου ή   του Πατριάρχη,  όταν εκείνος “γυμνή τη κεφαλή” κηρύσσει αίρεση.

Ἡ στάση τῶν λαϊκῶν ἔναντι αἱρετιζόντων Ἐπισκόπων, κατά τήν ἀκαδημαϊκή θεολογία

 

Ἡ στάση τῶν λαϊκῶν ἔναντι αἱρετιζόντων Ἐπισκόπων, κατά τήν ἀκαδημαϊκή θεολογία

τοῦ Μοναχοῦ Σεραφείμ

Οἱ πρόσφατες ἐξελίξεις στήν κατά τήν οἰκουμένη Ἐκκλησία, ἐξ αἰτίας τῆς κακοδόξου Συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου, ἡ ὁποία ἐμπέδωσε τά δόγματα τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀναδεικνύουν καί πάλιτό θέμα τῆς συμμετοχῆς τῶν λαϊκῶν Χριστιανῶν στήν προάσπιση τῶν ὑγιῶν ἐκκλησιαστικῶν δογμάτων.

Τό θέμα εἶναι βεβαίως εὐρύτατο, καί ἡ πλήρης ἀνάπτυξή του ἀπαιτεῖ λιπαρή γνώση τῆς Ἐκκλησιολογίας, τῆς Ἱστορίας τῶν Δογμάτων, τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας ἐν γένει, καθώς καί τῆς Πατερικῆς Θεολογίας. Ἐδῶ ἐπιχειροῦμε μιά πρώτη ἁπλῆ προσέγγιση.

Είναι όλες οι Εκκλησιαστικές Σύνοδοι έγκυρες;

 

Κάθε εκκλησιαστική σύνοδος η οποία συγκαλείται από Επισκόπους ή και Πατριάρχες είναι έγκυρη σύνοδος της Εκκλησίας, ανεξαρτήτως από το τί αυτή αποφασίζει, απλώς και μόνον επειδή την συνεκάλεσαν υψηλά ιστάμενοι άνθρωποι της Εκκλησίας; Με άλλα λόγια, το Άγιον Πνεύμα «υποχρεούται» να επικυρώση τις αποφάσεις κάθε Συνόδου, δυνάμει του αξιώματος αυτών που συμμετέχουν, ασχέτως αν αυτοί αποφασίζουν αντιθέτως από τη διαχρονική Πίστη της Εκκλησίας;

 

ΕΙΝΑΙ  ΟΛΕΣ  ΟΙ  ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΕΣ  ΣΥΝΟΔΟΙ  ΕΓΚΥΡΕΣ;

 

 Κάθε εκκλησιαστική Σύνοδος είναι αλάθητη; Σε κάθε εκκλησιαστική Σύνοδο επιφοιτά «αναγκαστικώς» το Άγιον Πνεύμα, επειδή απλώς αυτοί που την συνεκάλεσαν ήταν Επίσκοποι; Επειδή μία Σύνοδος επιδιώκει να ονομασθή και αναγνωρισθή ως «Οικουμενική», γι' αυτό «αναγκάζεται» το Άγιον Πνεύμα να επικυρώση οπωσδήποτε τις αποφάσεις της; Οι αποφάσεις μιας εκκλησιαστικής Συνόδου είναι δεσμευτικές για τους Χριστιανούς, όπως οι διαταγές ενός στρατιωτικού στους υφισταμένους του,  αν οι αποφάσεις αυτές συγκρούονται με την ως τότε Πίστι και διδασκαλία της Εκκλησίας; Αυτά είναι μερικά ερωτήματα που ανακύπτουν στη συνείδησι πολλών Χριστιανών, όταν συγκεκριμένα γεγονότα τούς φέρνουν σε αντίθεσι με τις απόψεις της διοικήσεως της Εκκλησίας και με τις συνοδικές Της αποφάσεις.

Η εμπειρία της Εκκλησίας από την ως τώρα ιστορία Της, δίνει μια ολοκάθαρη απάντησι στα παραπάνω ερωτήματα : «Ο Χ Ι»!

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος, Τι να ζητάμε από τον Θεό; (Κυριακή Γ΄ Ματθαίου)

 

 

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ

 Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου με θέμα:

«ΤΙ ΝΑ ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ;»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 9-7-1989]  (Β219)                                                                          

     Η σημερινή ευαγγελική περικοπή, αγαπητοί μου, είναι ένα απόσπασμα από την επί του Όρους ομιλία του Κυρίου μας. Στην ομιλία Του αυτή ο Κύριος, που είναι μία, θα λέγαμε, συναγωγή, ένα μάζεμα, πλουσιοτάτη συναγωγή διδαχών πνευματικού βίου και προσανατολισμού, μας τονίζει όπως είδαμε, ότι ο γήινος θησαυρός σκοτίζει τον νου και δεν τον αφήνει να δει τα αγαθά του ουρανού. Αυτό είναι το ένα θέμα από αυτό το απόσπασμα από την επί του Όρους ομιλία του Κυρίου. Γι΄αυτό, λέει, αν ξεκίνησες, άνθρωπε, με στόχο σου τα ουράνια αγαθά, αλλά προσβλέπεις με πάθος και εις την φιλαργυρίαν, δηλαδή εις την αγάπη του χρήματος -φιλαργυρία δεν θα πει τσιγκουνιά, θα πει αγάπη προς το χρήμα, φίλος του αργυρίου- πρέπει να μάθεις ότι δεν μπορείς, λέει ο Κύριος, να δουλεύεις σε δύο αφεντικά, στον Θεό και στο χρήμα.

    Κατόπιν, ένα δεύτερο σημείο, αναφέρεται ο Κύριος με πολλές εικόνες και παραδείγματα από την Δημιουργία, όπως τα κρίνα του αγρού, όπως τα πουλάκια, όπως ο Σολομών πώς ντύθηκε κ.τ.λ. ότι η αγωνιώδης φροντίδα για την ζωή σου δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία ολιγοπιστία· διότι δεν σκέφτηκες ότι πάνω από σένα φροντίζει ο ουράνιος Πατήρ. Συνεπώς αν έχεις αυτήν την αγωνιώδη φροντίδα, αυτή θα σε βλάψει.

Σφίγγει ὁ κλοιός ἀπέναντι σέ ὅσους κρατᾶνε πνευματικές Θερμοπύλες…

 

Σφίγγει ὁ κλοιός ἀπέναντι σέ ὅσους κρατᾶνε πνευματικές Θερμοπύλες…

τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Βυζαντινῆς Ἱστορίας

     Μέσα στόν δαιμονικό ζόφο τῶν τελευταίων χρόνων, εἶναι πολύ «φυσικό» νά κλιμακώνεται καί ὁ πόλεμος ἐναντίον τοῦ ὀρθόδοξου μοναχισμοῦ (καί φυσικά ἐννοῶ τό τμῆμα του πού ἔχει μείνει πραγματικά ὀρθόδοξο, ἀνόθευτο ἀπό τήν οἰκουμενιστική παναίρεση καί ἀπό τίς πρόσφατες κακοδοξίες). Καί ἐννοεῖται ὅτι ὁ πόλεμος δέν προέρχεται μόνο ἀπό τήν ἀντίχριστη πολιτεία, ἀλλά καί ἀπό τά ἀνώτερα ἐκκλησιαστικά κλιμάκια (μαζί πᾶνε ἄλλωστε αὐτά).

      Πέραν μάλιστα ὅσων συμβαίνουν στό Ἅγιο Ὄρος, τήν αὐξημένη κρατική (καί παρακρατική) ἐμπλοκή καί τούς φόβους πού ἐκφράζονται πλέον ἀκόμη καί γιά τό αὐτοδιοίκητο, ὑπάρχει καί μία πολύ δυσάρεστη ἐξέλιξη πού ἀφορᾶ γενικά τά ἱερά ἡσυχαστήρια. Γιά τήν ἀκρίβεια, δείχνει νά ἐνεργοποιεῖται μία τροπολογία πού εἶχε περάσει πρό τεσσάρων ἐτῶν ἀπό θερινό τμῆμα τῆς Βουλῆς, ἐντελῶς στά μουλωχτά (καί μέσα σέ νομοσχέδιο μέ παντελῶς ἄσχετο περιεχόμενο καί τίτλο), καί πού ἀκολούθως πάγωσε στήν πράξη λόγῳ ἀντιδράσεων. Πλέον ὅμως ἐπανῆλθε στό προσκήνιο (ἔχει ἤδη ἐκδοθεῖ μάλιστα καί τό σχετικό ΦΕΚ).

Ἡ ἱστορία τῆς νομιμοποίησης τῶν ἀμβλώσεων καί ἡ ἀνάγκη γενικῆς ἀνατροπῆς της

Ἡ ἱστορία τῆς νομιμοποίησης τῶν ἀμβλώσεων καί ἡ ἀνάγκη γενικῆς ἀνατροπῆς της

Εστία Πατερικών Μελετών

Τό Ἀνώτατο Δικαστήριο τῶν Η.Π.Α., στίς 24 Ἰουνίου 2022, ἡμέρα πού ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ τή γέννηση τοῦ Τιμίου Προδρόμου, ἐξέδωσε τήν ἱστορική ἀπόφαση μέ τήν ὁποία ἀνέτρεψε τήν προηγούμενη ἀπόφαση στήν ὑπόθεση  «Roe v. Wade» (1973), μέ τήν ὁποία ἀνατραπεῖσα ἀπόφαση, ἀναγνωρίστηκε τό «συνταγματικό δικαίωμα» τῆς γυναίκας στήν ἄμβλωση, παραβλέποντας τά δικαιώματα τοῦ κυοφορουμένου ἀνθρώπου. Ἡ ἐξ ἀρχῆς ἐσφαλμένη ἐκείνη ἀπόφαση ἀπετέλεσε «σημαία» γιά τά φεμινιστικά κινήματα, παρασύροντας σχεδόν ὅλο τόν κόσμο στήν ἀποδοχή τῆς ἔκτρωσης, ὡς μίας ἁπλῆς χειρουργικῆς ἐπέμβασης.

Ανοιχτή επιστολή - απάντηση προς τον ἀποτει(σ)χισθέντα από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος π. Παΐσιο Παπαδόπουλο

Ανοιχτή επιστολή - απάντηση προς τον ἀποτει(σ)χισθέντα από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος π. Παΐσιο Παπαδόπουλο

Πρὸς π.Παΐσιον, 

ἀποτει(σ)χισθέντα, ἀνεμοδέροντα καὶ ἀνεμοδερόμενον!

ἀγαπητὲ π.Παΐσιε. 

ΕΙΔΑ σήμερα 6/7 ἕνα βίντεό σου στὸ γιου τουμπ, τῆς 5.7.2022, στὸ ὁποῖο μημονεύεις σὺν τοῖς ἄλλοις καὶ τοῦ ὀνόματός μου. Ἰσχυρίζεσαι δηλαδή, «ὡσεὶ αὐτόπτης μάρτυς», ὅτι ὁ Παναγιώτατος Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης μας κύριος Βαρθολομαῖος μοῦ ἔδωσε πολλὲς δεσμίδες χρημάτων, πιθανὸν τῶν 500 εὐρώ ἢ καλλίτερα τῶν 10.000!!! Μάλιστα δὲ ὅτι τὰ ἐπεδείκνυα κιόλας στὸ Γραφεῖο τῆς Συμβολαιογράφου κυρίας Ἀθηνᾶς Τερζοπούλου. Αὐτὰ εἶναι δικά σου λόγια, σὰν αὐτόπτου καὶ αὐτηκόου μάρτυρος. Θὰ τῆς εἰπῶ, ἐὰν εὐαρεστῆται, νὰ καταθέση κιαὐτὴ ἐπὶ γεγονότος «γενομένου» στὸ Γραφεῖον της!  Ὅτι κάπως ἔτσι δηλαδὴ χτίσαμε τὸ Μοναστήρι. Πολὺ θἄθελα νὰ ἦταν ἀλήθεια τὸ λεχθέν σου ρῆμα καὶ νὰ εἴχαμε τελειώσει καὶ τὸ Καθολικό. Πλὴν ὅμως μάτην. Εἶπες κάτι μὴ πραγματικό.

Αναστάσιος Πολυχρονιάδης, Παράδειγμα σύγχρονης Χριστομαχίας!

 

Παράδειγμα σύγχρονης Χριστομαχίας

 

      Στην εκπομπή «DE PROFUNDIS» με θέμα: «Για ποιό λόγο ο Θεός θέλησε να γίνει άνθρωπος», στη Δημοτική Τηλεόραση Θεσσαλονίκης-TV100, στις 24/12/21, καλεσμένος ήταν ο κ. Σταμούλης. Στην παρατήρηση της δημοσιογράφου ότι «Ο Χριστός ήταν άνδρας», προέκυψε η ερώτησή της: «Ως άνδρας πώς διαχειρίσθηκε την ερωτική επιθυμία και γιατί δεν αναφέρεται πουθενά ότι μίλησε για τον έρωτα;» (41:45-42:07).

    Ο Χρυσόστομος Σταμούλης, Καθηγητής Δογματικής στη Θεολογική Σχολή ΑΠΘ, μεταξύ των άλλων, είπε: «Τώρα, αν ο Χριστός είχε επιθυμία ερωτική. Στην εκκλησιαστική μας Γραμματεία υπάρχουν διάφορες σκέψεις και απόψεις. Πρέπει να πούμε ότι ο Χριστός είχε όλη την ανθρωπινότητα. Αν θεωρήσουμε ότι η ερωτικότητα είναι έξω από τη φυσική μας κατάσταση της ανθρωπινότητας, τότε θα μπορούσαμε να πούμε εύκολα ότι ο Χριστός δεν είχε ερωτικότητα. Αν θεωρήσουμε ότι ο έρωτας είναι στοιχείο της φυσικής μας πραγματικότητας, βεβαίως ο Χριστός έχει μέσα του και την φυσική επιθυμία της ερωτικότητας. Εγώ θα έμενα στο δεύτερο. Απλώς αυτή η ερωτικότητα δεν εμφανίζεται με τον τρόπο της σεξουαλικότητας, διότι επιλέγει, είναι πρότυπο ασκητικής ζωής» (43:53-44:38)[1].

            Φαίνεται στα παραπάνω ότι ο συνεντευξιαζόμενος πιστεύει στην άποψη ότι «ο Χριστός έχει μέσα του και την φυσική επιθυμία της ερωτικότητας» και ότι στη φυσική του αυτή φορά ο Χριστός απλά δεν επιλέγει την έκφραση της σεξουαλικότητάς του, διότι γίνεται ένα απλό ηθικό πρότυπο άσκησης. Είναι εμφανές ότι ο ανωτέρω συνεντευξιαζόμενος επιλέγει την πίστη σε έναν απλό άνθρωπο, ένα ηθικό παράδειγμα, και όχι στον ίδιο τον σαρκωθέντα Θεό. Προσδίδει, για να χρησιμοποιήσω τη γλώσσα του αγίου Μαξίμου του Ομολογητή, αμαρτητικό γνωμικό θέλημα στόν Χριστό υποβαθμίζοντάς τον σε ψιλό άνθρωπο, για να αφεθεί χώρος και στη διάπραξη της διαφθορικής ερωτικότητας. Η ερωτικότητα αυτή δεν είναι εγχριστωμένη, αλλά πτωτικότροπη.

Αναστάσιος Πολυχρονιάδης, Κατάπτωση της θεολογίας

 

Κατάπτωση της θεολογίας

 

Με τις εναντιώσεις, ως προς το Ορθόδοξο δόγμα, του Χρυσόστομου Σταμούλη έχουμε ασχοληθεί και σε παλαιότερα κείμενά μας[1]. Τώρα, στάθηκε αφορμή μια τοποθέτησή του περί της πτώσεως του ανθρώπου. Το θέμα αυτό είναι περιεκτικό όλων των δογμάτων της Πίστεως. Διότι, όλες οι θεϊκές ενέργειες έχουν ένα σκοπό, τη σωτηρία του πεπτωκότος ανθρώπου. Όταν, λοιπόν, αποδομείται το γεγονός της πτώσης, αποδομείται ολόκληρο το οικοδόμημα της Πίστεως.   

Γράφει ο Χ. Σταμούλης: «Πάντα θυμάμαι, όταν διαβάζω τα κείμενά του, την ερμηνεία της πτώσης που κάνει ο άγιος Κύριλλος ο Αλεξανδρείας, ο οποίος λέγει πως οι πρωτόπλαστοι έπεσαν από τον παράδεισο, γιατί έχασαν τη δυνατότητα να εκπλήσσονται απέναντι στον εκπλήσσοντα Θεό»[2].

Πέρα από την ανύπαρκτη παραπομπή σε κείμενο του αγίου Κυρίλλου, εδώ ο Σταμούλης, διαστρεβλώνει πλήρως τον λόγο του Αλεξανδρινού Πατρός.

Αυτό φανερώνεται, σε σχετική διδακτορική διατριβή, με τίτλο Η περί σωτηρίας του ανθρώπου διδασκαλία του αγίου Κυρίλλου Αλεξανδρείας. Εκεί, ο συγγραφέας τονίζει ότι στα κείμενα του Αλεξανδρινού Πατρός «κυριαρχεί η περιγραφή και η κατανόηση του προπατορικού αμαρτήματος με ιατρικούς όρους και ο προσδιορισμός του ως ‘‘νόσου’’. Η αναφορά και η περιγραφή από τον άγιο Κύριλλο του προπατορικού αμαρτήματος ως ασθένειας», συνεχίζει ο πονήσας, «δεν γίνεται εφ’ άπαξ, δεν είναι μια τυχαία λεκτική αναφορά, αλλά δεσπόζει στη σκέψη του ως η κύρια ερμηνεία και προσέγγιση του γεγονότος αυτού στην ιστορία του ανθρωπίνου γένους»[3].

Ουδέποτε τόσο πολλοί οφείλουν τόσα πολλά σε τόσους λίγους!

 

«Έθετο ο Θεός εν τη εκκλησία πρώτον αποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους…»

(Απ. Παύλος – Α΄ Κορινθ. 12, 28)

 

Διαβάζοντας τις ομιλίες του Ι. Χρυσοστόμου στις «Πράξεις των Αποστόλων», θαυμάζουμε (γενικά) την πυκνότητα συνοχής των θεολογικών επιχειρημάτων του, τα οποία καλύπτουν τεράστια νοηματική – θεολογική έκταση, που διαλαμβάνει πολλές δογματικές θέσεις, πρακτικές τοποθετήσεις σε θέματα χριστιανικής ζωής, ερμηνευτικές – ρυθμιστικές αναλύσεις της Αγίας Γραφής και ανάλυση μεγίστων θεολογικών και ιστορικών γεγονότων, που επηρεάζουν και διαμορφώνουν το Ορθόδοξο φρόνημα της Εκκλησίας.

Στις ομιλίες αυτές αναφέρεται στη συνέχιση του απολυτρωτικού έργου του Σωτήρος Χριστού και στην διάδοση αυτού υπό των Αποστόλων, σ’ ολόκληρη την οικουμένη. Τονίζει, σχετικά:

«Άρχοντες γαρ εισιν υπό Θεού χειροτονηθέντες οι απόστολοι∙ άρχοντες, ουκ έθνη και πόλεις διαφόρους λαμβάνοντες, αλλά πάντες κοινή την οικουμένην εμπιστευθέντες» (Ομιλία 34 – Στις «Πράξεις των Αποστόλων»).

Επιστολή διαμαρτυρίας φοιτητών Θεολογικής ΑΠΘ κατά του Χρυσόστομου Σταμούλη