'' Πιθανώς στη μεγάλη θλίψη ο Αντίχριστος θ’ απαγορεύσει την ελεύθερη μετακίνηση των ανθρώπων. ''!!!

 

ΟΙ ΔΩΔΕΚΑ ΜΙΚΡΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ

ΖΑΧΑΡΙΑΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΓ’  1-2

Η ΚΑΘΑΡΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΕΙΔΩΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΕΣ

1                    Ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἔσται πᾶς τόπος διανοιγόμενος τῷ οἴκῳ Δαυὶδ καὶ τοῖς κατοικοῦσιν Ἱερουσαλὴμ εἰς τὴν μετακίνησιν καὶ εἰς τὸν χωρισμόν.

(Δηλαδή: Τη μέρα εκείνη θα ‘ναι κάθε τόπος ανοιχτός για τον οίκο Δαυίδ και για τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ, για ταξίδι και για μετανάστευση)

2                    καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, λέγει Κύριος Σαβαώθ, ἐξολοθρεύσω τὰ ὀνόματα τῶν εἰδώλων ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ οὐκ ἔτι αὐτῶν ἔσται μνεία· καὶ τοὺς ψευδοπροφήτας καὶ τὸ πνεῦμα τὸ ἀκάθαρτον ἐξαρῶ ἀπὸ τῆς γῆς.

(Δηλαδή: Και θα γίνει∙ τη μέρα εκείνη, λέει ο Κύριος Σαβαώθ, θα εξαλείψω τα επίσημα των ειδώλων απ’ τη γη και ποτέ πιά δεν θα γίνει σκέψη γι’ αυτά, ενώ τους ψευδοπροφήτες και το πνεύμα το ακάθαρτο θα εξαφανίσω από τη γη.)

-------------------------------------------

      1   Η «μέρα εκείνη» είναι η εποχή της βασιλείας του Χριστού.  Ο «οίκος Δαυίδ» είναι οι Εβραίοι του βασιλείου του Ιησού. Οι «κάτοικοι της Ιερουσαλήμ» είναι όλοι οι υπόλοιποι πιστοί απ’ τα έθνη. Τότε οι Εβραίοι θα είναι ευπρόσδεκτοι σε κάθε περιοχή της γης, αφού θα ‘ναι ευλογία για την οικουμένη.

      Πιθανώς στη μεγάλη θλίψη ο Αντίχριστος θ’ απαγορεύσει την ελεύθερη μετακίνηση των ανθρώπων. Αυτό θα πραγματοποιηθεί με τη βοήθεια του χαράγματός του (Αποκ. ιγ17)…

Περι της εξουσιας στην εκκλησια Συνεντευξη με τον π Ιωαννη Δρoγγιτη ΜΕΡΟΣ Α΄/Β'

 

Π.Μάξιμος Καραβάς για την καύση των νεκρών και την δωρεά οργάνων.

 

Ο Διωγμός μου Από την Ενορία - π. Εμμανουήλ Σαρρής

 

Ενδιαφέρουσα συζήτηση μεταξύ του Δημοσιογράφου Στέφανου Δαμιανίδη και του κ Ἀναστάσιου Πολυχρονιάδη...

 

Ἡ θεολογία τοῦ Ποιμενικοῦ Αὐλοῦ καί οἱ “business” τοῦ μεταπατερικοῦ ὀχετοῦ // HXHTIKO FOCUS FM 103.6

Μία άκρως ενδιαφέρουσα συζήτηση μεταξύ του Δημοσιογράφου Στέφανου Δαμιανίδη και του κ Ἀναστάσιου Πολυχρονιάδη είχαν τη δυνατότητα να ακούσουν οι ακροατές του Focus FM 103.6, με αφορμή το άρθρο του δρ. θεολογίας ΑΠΘ: «Ἡ θεολογία τοῦ Ποιμενικοῦ Αὐλοῦ καί οἱ “business” τοῦ μεταπατερικοῦ ὀχετοῦ».

Ακολουθεί η ομιλία του κ Ἀναστάσιου Πολυχρονιάδη:

Περπατοῦσα λίγο πιό κάτω ἀπό τό Ναό τοῦ Μυροβλήτη, τοῦ Πολιούχου τῆς Θεσσαλονίκης Ἁγίου Δημητρίου, τό ἀπόγευμα τῆς 28ης Δεκεμβρίου 2022, ὅταν ἤχησε τό τηλέφωνο καί εἶδα σχηματισμένο τόν ἀριθμό τοῦ π. Βασιλείου Κοκολάκη. Μοῦ μετέφερε τήν πρόσκληση τῆς Ἑστίας Πατερικῶν Μελετῶν, προκειμένου, σήμερα, νά εἴμαστε ἐδῶ, γιά νά τιμήσουμε ἀπό κοινοῦ τούς Τρεῖς Μεγίστους Φωστῆρες τῆς Τρισηλίου Θεότητος, ἰδιαιτέρως δέ τόν Προστάτη Ἅγιο τῆς Ἑστίας, τόν μέγιστο θεολόγο, Γρηγόριο.

Ὁ Θεὸς εἶναι μόνο ἀγάπη …. καὶ δὲν τιμωρεῖ ;;;

 

 

 Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 28.1 // 10.2.2023

Ἑορτή τοῦ Ἁγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου.

 

 

 

Ὁ Θεὸς εἶναι μόνο ἀγάπη …. καὶ δὲν τιμωρεῖ ;;;

 

Ἀπάντηση Ἁγιορείτη Κελλιώτη Πατέρα σὲ τοποθέτηση ἐν Χριστῷ ἀδελφοῦ ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι μόνο ἀγάπη καὶ δὲν τιμωρεῖ :

 

Χαίρε ἐν Χριστῷ ἀδελφέ  Ἄγγελε.

Μία σύσταση στὰ λεγόμενά σου ...:

Πρῶτον ἡ ἐτυμολογία τῆς λέξεως τιμωρία :

Τιμή + ὤρα = ἡ φροντίδα, ἡ ἀποκατάσταση τῆς τιμῆς....

Δεύτερον, καὶ ὁ Θεὸς τιμωρεῖ....μέ ἀγάπη παιδαγωγική ….!!

Ὁ  Τρισυπόστατος Θεὸς εἶναι ἀγάπη ἐν  Ἀληθείᾳ...( «Ἁγίασον  αὐτοὺς ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου· ὁ λόγος ὁ σὸς ἀλήθειά ἐστι», Ἰωάν. ΚΕΦ.ΙΖ΄, στίχ.17) .

Τὸ σκέτο ἀγάπη εἶναι πλάνη ... Επαναλαμβάνω, τὸ σκέτο....

Εἶναι ἡ πλάνη τῶν οἰκουμενιστῶν παγκοσμιοποιητῶν.....

Μᾶς βολεύει ὁ Θεὸς μόνο νὰ ἀγαπάει.... καὶ ἐμεῖς ὡς ἄνθρωποι νὰ κάνουμε ὅ,τι θέλει ὁ καθένας ἀφοῦ ἀπὸ ἀγάπη ὁ Θεὸς στὸ τέλος θὰ μᾶς συγχωρέσῃ.... Αὐτὸ βολεύει πολλοὺς  γιὰ νὰ μείνουν ἀνεξέλεγκτα ἀδιόρθωτοι.... καὶ ἀμετανόητοι.... Ὁπότε μετὰ Κόλαση....

Ἡ  Κόλαση ὡς ὑπαρκτὴ κατάσταση, τὴν θεωρεῖς τιμωρία ...;;;;.... ναὶ ἢ ὄχι....;;;.......

Μὴν ξεχνᾶμε....Ὁ Θεὸς εἶναι καὶ δικαιοσύνη....( «Δίκαιος εἶ, Κύριε, καὶ εὐθεῖαι αἱ κρίσεις σου», Ψαλμ.118, στίχ.137 ^. « Ἡ δικαιοσύνη σου δικαιοσύνη εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ ὁ νόμος σου ἀλήθεια», Ψαλμ.118, στίχ.142).

Ποὺ οἱ νεοταξίτες οἰκουμενιστὲς δὲν ἀναφέρουν ποτὲ στὶς ποικίλες μορφὲς προπαγάνδας τους.... Ἀφήνουν στὰ πελάγοι σκότους καί πλάνης περὶ ἀγάπης σκέτης...

Εἴπαμε ὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη ἐν Ἀληθείᾳ ... («Ἔσται μεθ᾿ ὑμῶν χάρις,  ἔλεος, εἰρήνη παρὰ Θεοῦ Πατρὸς καὶ παρὰ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Υἱοῦ τοῦ Πατρός, ἐν ἀληθείᾳ καὶ ἀγάπῃ», Β΄Ἐπιστ. Ἰωάν., στίχ.3 ).

Δημήτρης Νατσιός, Δύο παράγοντες, ριζιμιά λιθάρια, πρέπει να ξαναβρούν τον κυριολεκτικά εθνοσωτήριο στόχο τους: Η οικογένεια και το σχολείο.

 

 

«Όταν έχεις λύπη ο Χριστός σου λείπει»

  Δημήτρης Νατσιός,   δάσκαλος-Κιλκίς

     «Το επ’ εμοί, εν όσω ζω και αναπνέω και σωφρονώ, δεν θα παύσω, ιδίως κατά τας πανεκλάμπρους ταύτας ημέρας, να υμνώ μετά λατρείας τον Χριστό μου, να περιγράφω μετ’ έρωτος την φύσιν και να ζωγραφώ μετά στοργής τα γνήσια ελληνικά έθιμα…. Αν επιλάθωμαί σου Ιερουσαλήμ, επιλησθείη η δεξιά μου, κολληθείη η γλώσσα μου τω λάρυγγί μου, εάν ου μη σου μνησθώ». (Παπαδιαμάντης).

   «Το μοσκοβόλημα που βγάζουνε τα άνθη και τα βότανα, το κελάηδισμα των πουλιών, το λεπτό τ’ αγέρι που σαλεύει χλωρά κλαριά, τ’ αλαφρό κύμα που γλυκομουρμουρίζει στην ακρογιαλιά, στους κάβους, στα νησιά, στα βουνά και τα λαγκάδια, όλα τα νιώθεις να πανηγυρίζουνε μαζί με τα μακάρια πνεύματα την Ανάσταση του Χριστού». (Κόντογλου).

     Κόντογλου και Παπαδιαμάντης: από τις πιο έντιμες και αγνές μορφές των γραμμάτων μας. «Ζωγραφούν» σ’ όλη τους τη ζωή «μετ’ έρωτος», την γνησιότητα, ξεσκεπάζουν το κίβδηλο, το ψεύτικο, τους «χαλασοχώρηδες». Επιμένουν και οι δύο στην τήρηση της παράδοσης, όχι ως στείρα τυπολατρία και αναιμική μίμηση, αλλά ως πηγή ζώσα που αρδεύει αδιαλείπτως «το ολόδροσο δέντρο της φυλής μας».

«Ακούστε, όλοι οι φιλάργυροι, όσοι έχετε την ασθένειαν του Ιούδα...» (Ι. Χρυσόστομος)

 

«Oυδέ γαρ η προδοσία του Ιούδα την σωτηρίαν ημίν ειργάσατο…»

(Ι. Χρυσόστομος – Ομιλία ΠΑ΄, εις το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον)

 

Μέσα στη διαχρονική προσπάθεια προσέγγισης – ερμηνείας της Γραφής, πολλοί άνθρωποι έχουν σταθεί προβληματισμένοι μπροστά στο ερώτημα: Είναι ο Ιούδας ένοχος ή όχι, για την στάσι του απέναντι στο Χριστό;

Ο Ι. Χρυσόστομος θέτει το ερώτημα ως βάση, για ν’ αποδείξη κλιμακωτά την ενοχή (προδοσία) του Ιούδα. Διατυπώνει ερώτημα εκφοράς, που έχει λειτουργικό χαρακτήρα:

«Αλλ’ ερεί τις∙ Και μην ει γέγραπται παθείν αυτόν ταύτα, διατί εγκαλείται Ιούδας; τα γαρ γεγραμμένα εποίησεν. Αλλ’ ου ταύτη τη γνώμη αλλά δια πονηρίαν. Ει δε μη τον σκοπόν εξετάζοις, και τον διάβολον απαλλάξεις των εγκλημάτων. Αλλ’ ουκ εστι ταύτα, ουκ εστι».

Ερμηνεία – Μετάφρασις

«Θα ερωτήση όμως κάποιος∙ εφ’ όσον ήτο γραμμένον να τα πάθη αυτά ο Χριστός, διατί κατηγορείται ο Ιούδας; Διότι έκανεν αυτά που ήσαν γραμμένα. Δεν τα έκανεν όμως με την σκέψιν αυτήν, αλλά ένεκα πονηρίας. Εάν δε δεν λαμβάνης υπ’ όψιν τον σκοπόν, τότε θ’ απαλλάξει και τον διάβολον από τα εγκλήματα. Δεν είναι όμως δυνατά αυτά, δεν είναι» (Ε.Π.Ε. 12, Σελ. 167).

Είναι αλήθεια ότι η απλή νόηση αντιλαμβάνεται αρχικώς «λογικά» τα περί Ιούδα, δια μέσου μιας δικαιολογητικής μορφής συγκριτισμού.

Μητροπολίτης πρ Καλαβρύτων Αμβρόσιος , Η ΚΑΤΆΣΤΑΣΙΣ καθίσταται ΤΡΑΓΙΚΗ, όταν σκεφθούμε, ότι μεταξύ των άλλων, δυστυχώς, και μερικοί Εκκλησιαστικοί Ηγέτες ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΗΝ ΠΛΑΝΗΝ!!!

 

ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΓΙΑ ΤΕΜΠΗ: ΤΑΛΑΙΠΩΡΟΣ ΣΤΑΘΜΑΡΧΗΣ, ΕΥΘΥΝΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, ΜΟΥΓΓΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΜΕ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΑ

Τρίτη, 07 Μαρτίου 2023 11:42

Γράφει ο Μητροπολίτης πρ Καλαβρύτων Αμβρόσιος στο ΕΚΚΛΗΣΙΑ ONLINE- «Θέλουμε να αγιάσουμε και δεν μας αφήνουν…», λέγει η σοφή λαϊκή παροιμία! Κι’ εμείς θέλουμε να ησυχάσουμε και να κοιτάξουμε την καλλιέργεια του είναί μας για την σωτηρία της ψυχής μας, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΦΗΝΟΥΝ! Διάφορα επώνυμα πρόσωπα, ήτοι Πολιτικοί, Πανεπιστημιακοί, Δημοσιογράφοι, Εκπρόσωποι των Κομμάτων με τις πράξεις των, με τα λόγια των και με τις δηλώσεις των προδίδουν την αμώμητον πίστιν μας και παρά ταύτα ……παραμένουν ανενόχλητοι! Η ΚΑΤΆΣΤΑΣΙΣ καθίσταται ΤΡΑΓΙΚΗ, όταν σκεφθούμε, ότι μεταξύ των άλλων, δυστυχώς, και μερικοί Εκκλησιαστικοί Ηγέτες ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΗΝ ΠΛΑΝΗΝ!!!

Η κατάστασις αυτή, λοιπόν, διεγείρει την συνείδησίν μας και μας εξαναγκάζει να διακόψουμε την σιωπήν μας και να υψώσουμε φωνήν διαμαρτυρίας! Να πάρουμε δηλ. το όπλο μας και να ρίψουμε και πάλιν μερικές βολές στον αέρα, μήπως και ξυπνήσουν οι αρμόδιοι! Γι’ αυτό και ξαναπαίρνουμε τα πνευματικά μας όπλα και ξαναρχίζουμε να ρίχνουμε ντουφεκιές στον αέρα! Εάν κάποιους τούς κτυπήσουν και τους τραυματίσουν οι σφαίρες μας ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗΝ!

ΣΗΜΕΡΑ ΘΑ ΣΧΟΛΙΑΣΟΥΜΕ ΘΕΟΛΟΓΙΚΩΣ
ΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΤΟΥ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΥ:
«Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ»

Ἀπόστολος Σαραντίδης: Λόγος Ἕλληνα Ἀρχιεπισκόπου

 

Ἀπόστολος Σαραντίδης: Λόγος Ἕλληνα Ἀρχιεπισκόπου

Στὶς 24/3/1943 ὁ κατοχικὸς πρωθυπουργὸς Λογοθετόπουλος διὰ τοῦ Γενικοῦ Γραμματέα του, ἀποστέλλει εἰς τὸν τότε Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καὶ μετέπειτα ἀντιβασιλέα Δαμασκηνό - ὁ ὁποῖος εἶναι ἐξάδελφος τοῦ πάππου μου ἐκ μητρός -  μία ἐπιστολὴ ζητῶντας του καὶ ἀνακοινώνοντάς του, ἡ ἑορτὴ τῆς 25ης Μαρτίου νὰ μὴν ἑορτασθεῖ λόγῳ τῶν ἀνωμάλων συνθηκῶν οὔτε νὰ ἀναγνωσθοῦν ἐκκλησιαστικὲς ἐγκύκλιοι, καθιστῶντας τὸν ἴδιον ὑπεύθυνο ἀλλὰ καὶ κάθε ἐφημέριο ποὺ θὰ παρακούσει.

Τὸ ἐθνικὸ ἔργο τοῦ Δαμασκηνοῦ τεράστιο. Δὲν εἶναι τῆς παρούσης.

Τὸ γράμμα αὐτὸ ἐπιστρέφεται στὸν ἀποστολέα του δίχως κἂν πρωτόκολλο, μὲ τὸ ἑξῆς σημείωμα:

«Ἐ π ι σ η μ ε ι ω μ α τ ι κ ώ ς:

Ἐπιστρέφεται, ἐντολὴ τῆς Αὐτοῦ Μακαριότητος τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος, πρὸς τὸν κ. Γεν. Γραμματέα, ὡς ἀπαράδεκτον, ἀφ᾿ ἑνὸς μὲν διότι οὗτος, ὅλως ἀτόπως καὶ ἀναρμοδίως, ἀπευθύνεται πρὸς τὸν Ἀρχιεπίσκοπον ἐπὶ ζητημάτων ἀναγομένων εἰς τὴν πνευματικὴν δικαιοδοσίαν αὐτοῦ, ἀφ᾿ ἑτέρου δέ, διότι τὸ ἔγγραφον, διὰ τε τὸ προπετὲς ὕφος καὶ τὸ ἀνοίκειον περιεχόμενον ἀποτελεῖ προφανῆ ἀνευλάβειαν, εἰς ἦν προσήκει ὁ βαρύτερος χαρακτηρισμός.

26.3.1943                             Ἐκ τοῦ Ἰδιαιτέρου Γραφείου

τῆς Αὐτοῦ Μακαριότητος τοῦ Ἀρχιεπισκόπου»

Ἔξοδος τῆς Ἐφεστίας Εἰκόνος« Ἄξιόν Ἐστιν» μὲ περιφρόνησιν τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. «Μὴ κωφεὶς ἐοίκαμεν ἄδειν» ;;;

 

                                                                                                                  

Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 20.2 //5.3.2023.

                                                                                                                         Α΄ Νηστειῶν. ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ.

                                                                                                                                            

                                                                 

                    

 

             

                                              Ἔξοδος τῆς Ἐφεστίας Εἰκόνος« Ἄξιόν Ἐστιν»

μὲ περιφρόνησιν τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης  Τεσσαρακοστῆς.

    «Μὴ κωφεὶς ἐοίκαμεν ἄδειν» ;;;  

 

                                                                                               «Ὁ διάβολος ἰδὼν κατάλληλον διὰ τὸν ἑαυτόν του

τὸν καιρόν, ἐπεχείρησε νὰ καταστρέψῃ αὐτὰ ταῦτα

                                                                                                       τὰ θεμέλια τῆς εὐσεβείας».

                                                                                                                                          ( Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς )¹

 

Πρὸ τῆς παρούσης Ἱερᾶς Ἐπιστασίας² τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἡ Πάνσεπτος Εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου «Ἄξιὸν  Ἐστιν» ἐξῆλθε τοῦ Ἁγίου Ὄρους μόνον πέντε φορές καὶ γιὰ εἰδικὸ μόνο λόγο (1963, 1985, 1987, 1999, 2012 )*. Κατὰ τὴν θητείαν ταύτης τῆς Ἱ.Ἐπιστασίας** ἐντὸς ἑξαμήνου καταγράφει ΔΥΟ -2- (!!!) ἐξόδους. Τί συμβαίνει ἄραγε μὲ τὴν συγκεκριμένη Ἱ. Ἐπιστασία; Τί ἔπαθε ἡ Ἱερὰ Κοινότης ;

Ἡ τελευταία ἔξοδος ἔχει προγραμματισθεῖ ἀπὸ τίς 2//15.3.2023 ἕως τίς 14//27.3.2023. Ποιός θὰ ἀντέξει ἀδακρυτὶ τὸ ἑπόμενο ἄκουσμα; Πότε θὰ ἐξέλθει; Τὴν κατανυκτικὴ περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς (!!!) κατὰ κατάφορη περιφρόνηση τῶν Ἁγιορειτικῶν πατροθεσμικῶν Ἱερῶν παραδόσεων, τῶν ὁποίων ὡς ἱερῶν καὶ ἀνεκτιμήτων κειμηλίων, τηροῦνται μὲ εὐλάβεια περισσή χιλίων ἑτῶν καί πλέον.

«ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ: Η ανόθευτος πίστις» (και η βεβαιότης (σωτηρίας) που την συνοδεύει)

 

«ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ: Η ανόθευτος πίστις»

(και η βεβαιότης (σωτηρίας) που την συνοδεύει)

Το «ΣΥΝΟΔΙΚΟΝ», που διαβάζουμε την Κυριακή της Ορθοδοξίας, λειτουργεί εποικοδομητικά, ως εποπτική και συνθετική θεώρηση της Ιστορίας της Εκκλησίας, ως επικαιρότητα μόνο στις γρηγορούσες – άγρυπνες συνειδήσεις (εκ των Ορθοδόξων).

Όσοι έχουν αγκιστρωθεί με πάθος ή αδιαφορία στην άμεση πραγματικότητα της εκκοσμικευμένης – οικουμενιστικής εποχής, δεν αντιλαμβάνονται (δυστυχώς) την θεολογική – εκκλησιολογική δύναμή του. Απλά το αρχειοθετούν στα ράφια του ιστορικού παρελθόντος, γι’ αυτό και δεν αντιδρούν, σήμερα, στις πυκνές εκκλησιολογικές εκτροπές των οικουμενιστών Επισκόπων – Πατριαρχών.

Στην εισαγωγή του «ΣΥΝΟΔΙΚΟΥ», διαβάζουμε:

«Εποφειλομένη προς Θεόν ετήσιος ευχαριστία, καθ’ ήν ημέραν απελάβομεν την του Θεού Εκκλησίαν συν αποδείξει των της ευσεβείας δογμάτων και καταστροφή των της κακίας δυσσεβημάτων».

Μετάφραση (ελεύθερη): «Οφείλουμε στο Θεό ετήσια ευχαριστία, για την ημέρα κατά την οποία πήραμε (ως δώρο) την αληθινή Εκκλησία από το Θεό, μαζί με την απόδειξη της αλήθειας των δογμάτων της ευσεβείας – ορθοδοξίας και την καταστροφή των της κακίας ασεβών διδασκαλιών».