σ.σ. Αδελφοί, λάβαμε την παρακάτω ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ στο e-mail του ιστολογίου μας. Αν συμφωνείτε με το περιεχόμενο της επιστολής,1. Διαδώστε αυτήν σε άλλους αδελφούς μας,
2. Στείλτε αυτήν στην Μητρόπολη, από το προσωπικό σας e-mail
3. Υπογράψτε αυτήν με δύο ή περισσότερα ονοματεπώνυμα και δημοσιεύστε την στα τοπικά αλλά και σε χριστιανικά ιστολόγια - ΜΜΕ.
Ευχαριστούμε για την κατανόηση!
Υ.Γ.
ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ Η ΕΝ ΛΟΓΩ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΝΑ ΑΠΟΣΤΑΛΕΙ ΑΠ’ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ
ΠΙΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ, ΔΙΟΤΙ…
«ΣΙΩΠΗ = ΠΡΟΔΟΣΙΑ
Η εμφάνισις του Αρείου μεγάλον σάλον προεκάλεσεν εις
την Εκκλησίαν του Χριστού… Αλλ' ο Άρειος δεν
έμεινεν απολέμητος. Επίσκοπος Αλεξανδρείας ήτο τότε μία σεβάσμια μορφή, ο άγιος
Αλέξανδρος… Ανησύχησε δια το ποίμνιόν
του. Δεν ήτο δυνατόν να παρίδη το
γεγονός· δεν ήτο δυνατόν να σιωπήση… Την αγωνίαν και ανησυχίαν του δεικνύουν
δύο επιστολαί του…
Εις
τας πρώτας λέξεις της (Β’) επιστολής διαφαίνεται το καθολικόν πνεύμα, υπό του
οποίου διεπνέετο ο Αλέξανδρος. Δεν έβλεπε την υπόθεσιν του Αρείου ως
υπόθεσιν της «παροικίας» του μόνον. Είχε την συνείδησιν, ότι η τοπική Εκκλησία,
της οποίας προΐστατο, ήτο μέλος της καθολικής Εκκλησίας, η οποία αποτελεί εν
σώμα, το μυστικόν σώμα του Χριστού. Η επιστολή του είναι δείγμα της
επιθυμίας του να τηρή «τον σύνδεσμον της ομονοίας και ειρήνης» μετά
των απανταχού της γης τοπικών Εκκλησιών. Είναι μία τρόπον τινά αναφορά
προς όλους τους ορθοδόξους Επισκόπους.» (Αρχιμ.
Δανιήλ Γ. Αεράκης,«ΣΤΑΥΡΟΣ», ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ, ΟΡΓΑΝΟΝ
ΟΜΩΝΥΜΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ, ΕΤΟΣ ΙΘ', ΑΘΗΝΑΙ - ΙΟΥΛΙΟΣ 1971,
ΑΡΙΘΜ. 125
..........................................................................................
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ
ΠΡΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΦΛΩΡΙΝΗΣ, ΠΡΕΣΠΩΝ ΚΑΙ ΕΟΡΔΑΙΑΣ κ.κ.
ΕΙΡΗΝΑΙΟ,
ΠΡΩΤΟΣΥΓΓΕΛΟ ΚΑΙ ΗΓΟΥΜΕΝΟ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ
ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ π. ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΜΑΝΑΔΗ ΚΑΙ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟ ΕΠΙΤΡΟΠΟ ΕΟΡΔΑΙΑΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ
ΑΥΞΩΝΙΔΗ.
Θέμα: «Η ακαταστασία είναι εκτός Εκκλησίας, ο Θεός είναι
Θεός τάξης και αρμονίας. Έτσι πρέπει να είμαστε και εμείς…»
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί και Πατέρες, Σεβασμιώτατε κ.
Ειρηναίε και αγαπητοί μας πατέρα Νικηφόρε και πατέρα Αυγουστίνε,
Αισθανόμενοι το μεγάλο και ιερό χρέος προς τον Εσταυρωμένο
Χριστό, του Οποίου τα πάθη πλησιάζουν –βρισκόμαστε ήδη στην Α’ Κυριακή της
Μεγάλης Τεσσαρακοστής, Κυριακή της Ορθοδοξίας–, επιθυμούμε να αναφέρουμε, στην
αγάπη σας, τον μέγα σκανδαλισμό μας ένεκεν της απομακρύνσεως-μεταθέσεως του
Εσταυρωμένου της Μεγάλης Παρασκευής, όπως ονομάζεται, από την οικεία θέση
Αυτού.
