"Οι Πατέρες λένε ότι κατά την πτώση του ανθρώπου εσκοτίσθηκε ο νους του ανθρώπου. Εσκοτίσθη ο νους του Αδάμ. Δεν ασχολούνται οι Πατέρες με τον Αδάμ ως Αδάμ, άλλα με τον νουν του Αδάμ, ο οποίος Αδάμ αρρώστησε, επειδή εσκοτίσθηκε ο νους του. Οι Πατέρες μιλάνε για ασύνετον νουν. Παντού στην Πατερική γραμματεία το θέμα της πτώσεως είναι ο σκοτασμός του νοός του ανθρώπου" (ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΩΜΑΝΙΔΗΣ)...
Ο Άγιος Νείλος πάλι λέγει ότι, «η προσευχή είναι το ανέβασμα του νου στον Θεό»
Αρχιεπίσκοπος της Ουκρανικής Εκκλησίας συλλειτούργησε με Καθολικό Ιερέα
Στο χωριό Μεντίν της περιοχής Τερνούπολης ιερούργησε την Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2022 ημέρα της Αγίας Σκέπης (Ι.Η.) ο Αρχιεπίσκοπος Τερνουπόλεως και Κρεμενέτς κ. Νέστωρ της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ουκρανίας.
Όπως ενημερώνει η σελίδα της Επάρχιας στο Facebook ο Αρχιεπίσκοπος Νέστωρ μετέβη στο Μεντίν, μετά από πρόσκληση του προϊσταμένου του Ιερού Ναού.
Στο Δελτίο Τύπου που εξέδωσε η Ιερά Επισκοπή, δεν γίνεται καμία αναφορά στην συλλειτουργία του Ρωμαιοκαθολικού πρεσβυτέρου κατά τη θεία λειτουργία.
Στις 3 Σεπτεμβρίου του 2009 δημοσίευσα το παρόν κείμενο για το έγκλημα της παιδεραστίας που προωθείται ακόμη και σε σχολικά βιβλία. Επαναφέρω το επίμαχο σημείο όπου φιλοξενείται σε βιβλίο Γλώσσας Γυμνασίου, καθώς και άλλες άθλιες και απαράδεκτες για σχολικά βιβλία αναφορές, για να κατανοήσουμε ότι είναι πολλά τα χρόνια που "διαφημίζεται" η κτηνωδία, αλλά και γιατί ακούω πολλούς να "πέφτουν από τα σύννεφα" ή να τα ανακαλύπτουν εμβρόντητοι σήμερα. Θυμίζω ότι τα βιβλία αυτά εισήλθαν στην εκπαίδευση από το 2006...
Τα βιβλία του Γυμνασίου – της γλώσσας – συνιστούν κι αυτά κακέκτυπα της τηλοψίας, προβάλλουν λανθασμένα πρότυπα, αποϊεροποιούν εδραίες αξίες, προωθούν τον πρόωρο ερωτισμό, την άκαιρη σεξουαλικότητα. Αποαθωοποιούν, με έναν λόγο τα παιδιά, σε μια ηλικία που μονάχη έγνοια τους πρέπει να είναι η σπουδή και η μόρφωση. Για του λόγου το αληθές, παρεμβάλλω ένα κείμενο, το οποίο περιέχεται στο «τετράδιο εργασιών» του μαθήματος «Νεοελληνική Γλώσσα», Α’ Γυμνασίου (σελ. 16). Δηλαδή απευθύνεται σε παιδιά 12-13 ετών, που μόλις εγκατέλειψαν το δημοτικό σχολείο. Τίτλος του «Οσάκις» . Επαναλαμβάνω αποσκοπεί στην γλωσσική και πνευματική καλλιέργεια μαθητών Α’ Γυμνασίου:
«Ο καθηγητής της φιλολογίας έριχνε κάθε μέρα το μπαλάκι. Όλη η τάξη το έπιανε σαν ένα γαργαλιστικό μήνυμα. Το πετούσε ο ένας στον άλλον. Χαράς ευαγγέλια.
ΣΥΝΤΟΜΟ ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΤΟΥ Β΄ ΣΤΙΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΕΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΕΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ ΛΥΚΑΒΗΤΤΟΥ
Είθε ο Κύριος να συγχωρήσει τον αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο το Β΄ για την άδικη αναφορά του στις ιεραποστολικές αδελφότητες (εξ αφορμής των γνωστών γεγονότων του Λυκαβηττού) με την τεράστια θρησκευτική, εθνική και κοινωνική προσφορά(βλέπε kathimerini).
ΟΙ άνθρωποι που στελεχώνουν τις εν λόγω κινήσεις, παρά τα αναπόφευκτα σφάλματά τους, καθό άνθρωποι "σάρκα φορούντες και τον κόσμον οικούντες", κατά το Παύλειο, διακρίνονται έκπαλαι για το ταπεινό τους φρόνημα, τον αγνό ιεραποστολικό τους ζήλο, την ανιδιοτέλεια, την έλλειψη καλλιέργειας του νοσηρού πνεύματος του γεροντισμού και της προσωπολατρείας, την ασκητική τους βιοτή, τη θέση του εαυτού τους στη διάθεση των εκασταχού επισκόπων, προς αρτιότερη και πληρέστερη διεξαγωγή του πολυσχιδούς έργου της Εκκλησίας.
Το καρκίνωμα της παναιρέσεως του Οικουμενισμού, προχωρεί δυστυχώς καλπάζοντας και διαβρώνει επικίνδυνα ολόκληρο το Εκκλησιαστικό Σώμα, χωρίς να διαφαίνεται στον ορίζοντα κάποια ελπίδα αναχαιτίσεώς του. Ιδιαίτερα μετά την «Σύνοδο» της Κρήτης, στην οποία, ως γνωστόν, αντί καταδίκης εθριάμβευσε η παναίρεση,
η μεγάλη πλειοψηφία της Ιεραρχίας, του λοιπού Κλήρου, του Μοναχισμού και του θεολογικού κόσμου της χώρας αγωνίζεται ακάθεκτη, με ζήλο «ου κατ’ επίγνωσιν» βέβαια, στην προώθηση των στόχων της, στην επανένωση σε πρώτη φάση, του κατακερματισμένου χριστιανικού κόσμου με την Ορθόδοξη Εκκλησία, χωρίς όμως την μετάνοια των ετεροδόξων και παρά τις υπάρχουσες δογματικές διαφορές. Και σε δεύτερη φάση στο συγκερασμό του Χριστιανισμού με όλες τις άλλες θρησκείες. Φυσικά δεν πρόκειται για επιδίωξη πραγματικής ενώσεως εν τη αληθεία, σύμφωνα με την πατερική μας Παράδοση, αλλά περί συγκολλήσεως ετεροκλήτων στοιχείων, η οποία θα προέλθει ύστερα από συμβιβασμούς και «επανερμηνείες» των πλανών των ετεροδόξων, αλλά και με καινοφανείς ερμηνείες βιβλικών χωρίων, που οδηγούν σε αστήρικτα συμπεράσματα, μη μαρτυρούμενα από τους αγίους Πατέρες μας.
Είναι
αλήθεια, ότι η θεμελίωση της ελευθερίας εντός του εκκλησιαστικού χώρου
εμπεριέχει και την (ως ποιμαντική πράξη) ελευθερία της εκλογής νέων επισκόπων,
η οποία εκλογή οφείλει να κινείται ανάμεσα στους δύο πόλους «ψήφω κλήρου και
λαού».
Η
θέση αυτή είναι μια συμμετρική κατάληξη της ανώτατης πνευματικής (Ευαγγελικής)
αρχής: «Ου δε το Πνεύμα Κυρίου, εκεί ελευθερία» (Β΄ Κορ. 3, 17).
Η
πνευματική παράδοση που διέπει την εκλογή νέων επισκόπων «Ψήφω κλήρου και
λαού», έτυχε θεολογικής αρθρώσεως (στο παρελθόν) σε εκτενές εργασίες – λόγους
διακεκριμένων εκκλησιαστικών προσωπικοτήτων, όπως:
Α)
«Εκ της τάξεως των Ιεραρχών δριμύτερον παντός άλλου εξεφράσθη ο αοίδιμος
αρχιεπίσκοπος Γερμανός Καλλιγάς… Ας αναγνωσθή η ομιλία του προς τους Συνοδικούς
κατά την εναρκτήριον Συνεδρίασιν της ΜΑ΄ Συνοδικής περιόδου και ας ριφθή εν
βλέμμα εις το υπόμνημά του, όπερ υπέβαλεν εις την βουλήν των Ελλήνων περί
διορθώσεως των εκκλησιαστικών πραγμάτων» (Βιβλίο «Ελευθέρα και Ζώσα Εκκλησία»,
σελ. 96, Αρχιμ. Αυγουστίνος Καντιώτου).
Ο νέος αριθμός θα αποδίδεται μια φορά σε κάθε πολίτη
Έρχεται ο Προσωπικός Αριθμός Πολίτη που βάζει τέλος σε ΑΦΜ, ΑΜΚΑ και αριθμό ταυτότητας
Το επόμενο διάστημα αναμένεται να τεθεί σε εφαρμογή ο Προσωπικός Αριθμός Πολίτη που θα αντικαταστήσει ΑΦΜ, ΑΜΚΑ και αριθμό ταυτότητας.
Όπως δήλωσε στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Κυριάκος Πιερρακάκης, η εφαρμογή του είναι μία πολύ πολύπλοκη διαδικασία, καθώς πλέον θα χρειάζεται ο πολίτης να ξέρει έναν και μόνον αριθμό, τον οποίο θα πρέπει να «διαβάζουν» και όλα τα συστήματα.
Αν και το αρχικό σχέδιο προέβλεπε ότι ο νέος Ενιαίος Αριθμός θα είναι ουσιαστικά ο ΑΦΜ που έχει ο κάθε πολίτης, τελικά θα είναι δωδεκαψήφιος και στον υπάρχοντα ΑΦΜ θα προστεθούν μπροστά τρία ψηφία, κατά πληροφορίες γράμματα και αριθμοί.
Ένα
σοβαρό πρόβλημα στην περίοδο της «πανδημίας», σοβαρότερο από τον Κορονοϊό, ήταν
και η θεωρία περί υγειονομικής επικινδυνότητας του Ορθοδόξου Ιερού Ναού ∙
θεωρία που προβλήθηκε ως αίσθησις (δήθεν) ποιμαντικής μέριμνας από πλευράς
διοικούσης εκκλησίας για το εκκλησιαστικό πλήρωμα.
Πολλές
οι επισκοποκεντρικές και πρεσβυτεροκεντρικές τοποθετήσεις γύρω από τις «Μάσκες»
και την συνέχιση της λειτουργικής ζωής εν καιρώ «πανδημίας». Απουσίαζε, όμως, η
εκφορά του αληθινού περί Ορθοδόξου Ναού λόγου, όπως αυτός καταγράφεται στην
Αγία Γραφή και στην Παράδοση της Εκκλησίας∙ όπως τον έχει εμπιστευθεί ο Χριστός
στη διαχρονική Εκκλησία Του, μέσα στην ιστορική – θεολογική διαδρομή της ανά
τους αιώνας.
Στο
κύλισμα των αιώνων πάρα πολλές είναι οι επινοήσεις του σατανά εναντίον της
Εκκλησίας.
«Παράβασιν είναι της ορθοδόξου πίστεως το
ονομάζειν αιρετικούς εν τη αγία αναφορά»
(ΜΗΤΕΡΙΚΟΝ – ΣΤ, εκ του βίου της Αγίας Μελάνης)
Στο
«ΜΗΤΕΡΙΚΟΝ» (τόμος ΣΤ΄), εκδόσεως «Ι. Ησυχαστηρίου Τιμίου Προδρόμου
Ακριτοχωρίου», στις σελίδες 205-323, υπάρχει (εκτεταμένος) ο βίος της Οσίας
Μελάνης (338-439 μ. Χ.).
Διασώζεται
στις σελίδες του βίου της και η εκκλησιολογική (κριτική) διαμαρτυρία της Αγίας
προς λειτουργό ιερέα, που μνημόνευσε αιρετική στην Αγία Αναφορά της Θ.
Λειτουργίας.
Ως
Λειτουργική υπενθύμιση να υπογραμμίσουμε, ότι στο τμήμα της Αγίας αναφοράς
εμπεριέχεται και η μνημόνευση ονομάτων (Δίπτυχα). Μνημονεύονται πρώτα οι άγιοι
της Εκκλησίας, ιδιαίτερα δε η Υπεραγία Θεοτόκος, στη συνέχεια οι κεκοιμημένοι
και τέλος οι ζώντες.
Να
τονίσουμε, επίσης, ότι η σύνολη αυτή μνημόνευση μαρτυρεί και την ενότητα της
Εκκλησίας στη βάση της ορθής Πίστεως – αλήθειας.