ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ:
ΕΝ ΣΧΕΣΕΙ ΜΕ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΙΕΡΑΡΧΟΥ: Φτάσαμε, αντί τα έξοδά μας να
γίνονται για το φαγητό, το σπίτι και τις ανάγκες μας, ό,τι ξοδεύουμε να
πηγαίνει σε δύο φοβερές λέξεις: σε φόρους και σε χρέη….
ΘΥΜΙΖΩ ΤΙΣ ΔΥΟ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΕΣ ΓΡΑΠΤΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ «ΑΥΤΟΧΕΙΡΙΑΣ» (ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ Π. ΤΡΕΜΠΕΛΑ):
-Η ΠΡΩΤΗ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΙΟΥΔΑ
-Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΤΟΝ 1ο ΑΙΩΝΑ, ΣΤΗ ΡΩΜΗ, ΛΟΓΩ ΒΑΡΙΑΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ!!!
ΣΗΜΕΡΑ! «Αν δεν ξυπνήσουμε, τελειώσαμε. Δεν θα υπάρχει συνέχεια!». Συγκλονιστικός και αφυπνιστικός ο λόγος του Μητροπολίτη Μεσογαίας Νικόλαου
«Αν δεν ξυπνήσουμε, τελειώσαμε. Δεν θα υπάρχει συνέχεια!». Συγκλονιστικός και αφυπνιστικός ο λόγος του Μητροπολίτη Μεσογαίας Νικόλαου.
«Η χάρις και η ευλογία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού εύχομαι να σκεπάζει όλους σας, την κοινωνία, το έθνος και την Εκκλησία μας. Σκέφθηκα πολύ για να συντάξω αυτή την εγκύκλιο και να την απευθύνω στην αγάπη σας.
Μέχρι την τελευταία στιγμή δεν ήμουν σίγουρος αν έπρεπε να το κάνω. Τις τελευταίες όμως μέρες, μέσα στην κατάσταση του γενικευμένου πανικού που επικρατεί στην πατρίδα μας, των σπασμωδικών αποφάσεων των υπευθύνων διαχειριστών της ζωής και του μέλλοντός μας, την επαναλαμβανόμενη εναλλαγή υποσχέσεων και διαψεύσεων που έχουν τραυματίσει το ηθικό και την αξιοπρέπεια μας, τον καταιγισμό των χωρίς τέλος φορολογικών επιβαρύνσεων, δέχθηκα σωρεία τηλεφωνημάτων και μηνυμάτων πολιτών της περιοχής μας που ζητούν απεγνωσμένα μία παρέμβαση και κάποια συμπαράσταση στο οικονομικό τους αδιέξοδο και δράμα.
Οι μισθοί και οι συντάξεις περικόπηκαν, αρκετοί απολύθηκαν, οι άνεργοι πληθύνονται, πολλοί στέγνωσαν οικονομικά.
Και ξαφνικά μας ζητείται απειλητικά και εκβιαστικά να πληρώσουμε, επί πλέον φόρο για το σπίτι που μένουμε σαν να είναι το κράτος πλέον φτωχότερο από τους φτωχούς.
Φτάσαμε, αντί τα έξοδά μας να γίνονται για το φαγητό, το σπίτι και τις ανάγκες μας, ό,τι ξοδεύουμε να πηγαίνει σε δύο φοβερές λέξεις: σε φόρους και σε χρέη.
Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς το αίσθημα πνιγμού που διακατέχει ίσως και την πλειοψηφία των συμπολιτών μας, σίγουρα και αρκετούς από μας.
Ποιός μπορούσε να φαντασθεί ότι ο υπέροχος και υπερήφανος λαός μας θα έφτανε σε αυτό το κατάντημα;