ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Π. ΝΟΥΝΗΣ, [ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ] Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ κ. ΑΝΘΙΜΟΣ ΑΠΕΙΛΕΙ ΤΟΥΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΑΣ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ π. ΘΕΟΔΩΡΟΝ ΖΗΣΗΝ ΚΑΙ π. ΝΙΚΟΛΑΟΝ ΜΑΝΩΛΗ ΔΙΑ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗ ΑΜΕΣΗ ΚΑΘΑΙΡΕΣΗ

                               

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ κ. ΑΝΘΙΜΟΣ ΑΠΕΙΛΕΙ ΤΟΥΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΑΣ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ π. ΘΕΟΔΩΡΟΝ ΖΗΣΗΝ ΚΑΙ π. ΝΙΚΟΛΑΟΝ ΜΑΝΩΛΗ ΔΙΑ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗ ΑΜΕΣΗ ΚΑΘΑΙΡΕΣΗ [ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ]

Τοῦ Παναγιώτη Π. Νούνη

·                     Δεῖτε το παρακαλῶ ἐδῶ, ἐδῶ καί ἐδῶ σέ PDF, Docs Google Drive. 

Δυστυχῶς, πρωτοῦ καλά-καλά στεγνώσει τό μελάνι τοῦ προτελευταίου  ἀντιῤῥητικοῦ κειμένου μας (10 Δεκεμβρίου 2016) κατά τοῦ Ἀρχιοικουμενιστοῦ Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου μέ τίτλον «Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΜΑΣ ΕΙΣΠΗΔΗΣΕΝ ΩΣ ΤΑΥΡΟΣ ΕΝ ΥΑΛΟΠΩΛΕΙῼ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΗΡΩΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΟΥ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ π. ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΖΗΣΗ» τά τελευταία ἐπίσημα ἀπειλητικά γράμματα τά διεμοίρασεν ὁ τρισμοιχεπιβάτης τῆς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης κ. Ἄνθιμος, ἕνα ἀκόμη θλιβερόν φερέφωνον τῶν Οἰκουμενιστικῶν ἐνεργειῶν τοῦ αἱρετικοῦ πατριάρχη μας.

Ἀμφότεροι οἱ Νέοι Ὁμολογητές τῆς καρδιᾶς μας καί Πρωτοπρεσβυτέροι τῆς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, δυστυχῶς,

ὡς ἀναμενόμενον λοιδωρούνται καί κατηγορούνται (πῶς ἐξάλλου θα καθαιρεθῶσι ἄνετα, δύο πολύτιμοι Κληρικοί καί Πρωτοπρεσβύτεροι, ἄν δέν ὑφίστατο καί κάποιο λογικοφανές κατηγορητήριον;), ΑΝΑΠΟΔΕΙΚΤΑ καί ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΑ βέβαια, ἀπό τήν ἐν λόγῳ Μητροπολιτικήν Ἐκκλησιαστικήν Ἀρχήν τους πού μνημονεύει ἀντιΚανονικά τόν Αἱρεσιάρχην τοῦ «Ὀρθόδοξου Οἰκουμενισμοῦ» πατριάρχην Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίον, ὅτι ἄκουσον-ἄκουσον ἀσχολήθησαν μέ ζητήματα πού ἄπτονται τῆς δῆθεν ΑΠΟΛΥΤΗΣ «πνευματικῆς δικαιοδοσίας» τοῦ μή Σεπτοῦ Οἰκουμενιστικοῦ Θρόνου τῆς Βασιλεύουσας.

Ποιά εἶναι ἡ περίφημη πνευματική δικαιοδοσία τοῦ Φαναρίου;

Ὁ διάχυτος ἐωσφορικός «Πνευματικός Οἰκουμενισμός»; Προφανῶς περί τούτου ἀκριβῶς πρόκειται. Τί εἶναι ὅμως ὁ «πνευματικός οἰκουμενισμός»;

Τοῦτο τό Φαναριώτικον «πνευματικόν» ἀκαδημαϊκόν μάθημα, τό διδασκώμεθα καλά, ὡς ἀνυποψίαστα μαθητούδια καί μελλοντικοί φερέλπιδες, ἐξάπαντος νεοΦαναριῶτες δικηγορίσκοι, δηλ. ἐκκολαπτῶμενα πειθήνια ὄργανα τοῦ Πατριαρχείου· ὅμως πρέπει νά γίνει τοῖς πᾶσι κατανοητόν ἤ ἔστω εὐκολο-χώνευτον, ὅτι τοῦτη ἡ σατανική παναίρεσις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἶναι πολύ σοβαρά καί «ἀμετάκλητη δέσμευσις» καθῶς σημειώνουν με ἔμφαση διάφοροι Οἰκουμενιστές Καθηγητές μας στά οἰκουμενιστικά τους ἐγχειρίδια.

Ὁ «Πευματικός Οἰκουμενισμός» εἶναι: θανατηφόρον ὑδροκυάνειον καί τοξικόν δηλητήριον, «θεολογικά ναρκωτικά»,  ἤ ἄν θέλετε ΝΟΘΟΝ καί ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΟΝ ὑβριδικόν παιδίον τινάς τερατογενέσεως, καρπός ὑπό τινός τοῦ κακόμοιρου βιαστοῦ-ἐπιβήτωρος τοῦ Βατικάνειου «Ρωμαιοκαθολικισμοῦ» πού ἐσύναψεν μοιχικήν «διαχριστιανικήν» σχέσιν μετά τοῦ ἑκάστοτε Οἰκουμενι(στι)κοῦ Πατριάρχου. Ὑφίστατο ὅμως καί τινά ἰσχυρόν «ΑΝΤΙΔΟΤΟΝ» γιά ὅσους ἐπιθυμῶσι τήν πνευματικήν ἀσφάλειάν τους.

Ὁ διαβολικός καί ψευδοπνευματικός Οἰκουμενισμός, περιλαμβάνει: «πρωτεῖον προσευχῆς», «πρωτεῖον διακονίας», «πρωτεῖον καθαιρέσεων ἤ καί ἀφορισμῶν», «πρωτεῖον διαστροφῆς», «διάλογον μεταστροφῆς», «μεταστροφῆς τῶν ὀρθοδόξων», «διάλογον μεταξύ κουφῶν», «ληστρικές συνόδους», «προπληρωμένες διακοπές στό Κολυμπάριον», «αὐτοκρατορικές σουΐτες», «ἀνάμεικτον μοναχισμόν», «μεικτούς γάμους», «οἰκουμενική καθηκοντολογία», «νηστεία μετ΄ ἀστακομακαρονάδων», «ἐσωτερική μεταστροφῆ», «γιογκισμός», «ψυχολογισμός», «μασσωνισμός», «φαντασιακή μετάνοια», «αἰσθησιακές βραδυές», «γκέϊ πράϊντ», «χάπυ μπέρτεη» …,  καί ὅλα τούτα τά κοσμικοποιημένα μασκαραλίκια, εἶναι ἡ σημαίνουσα  δογματολογική ῥαχοκοκαλιά τῆς «Οἰκουμενικῆς Κινήσεως» πού οἱ ἐν λόγῳ Πρωτοπρεσβύτεροι, τήν ἐμποδίζωσι ἰσχυρῶς, ἵνα ἐξελιχθεῖ καί κινηθεῖ στά ὑπαρξιακά καί πνευματικο-ὑλικά ἔγκατα τοῦ DNA τοῦ ἀνυπότακτου καί ῥημαγμένου κυρίως νέοἝλληνος, νεοΚύπριου, νεοΣλάβου, νεοΜακεδῶνος, νέοἈμερικανοῦ, νεοΚινέζου, νέοἘσκιμώου, νεοὈρθοδόξου Χριστιανοῦ, κ.ο.κ.!...

Δηλαδή, ὁ Πατρολόγος Καθηγητής παπαΘόδωρος Ζήσης μετά τοῦ παπαΝικόλαου Μανώλη, ἀποκαλύπτωσιν: εὐθυτενῶς, ὁμολογιακῶς, ποιμαντικῶς, ἀληθῶς, κανονικῶς, πνευματικῶς, πράγματα πού ἐμπίπτωσι δηλ. στά Ποιμαντικά, Κανονικά και Ἐκκλησιολογικά τους καθήκοντα, τόν πανοῦργον καί σατανικόν «Πνευματικόν Οἰκουμενισμόν» τῶν Νεοφαναριωτῶν, καί ἐκείνοι οἱ δείλαιοι, λυσάξασι ἀπό αἱμοδιψήν οἶστρον χιλίων Βρυκολάκων γιά νά τούς καθαιρέσωσι.

Ὁμιλοῦμεν διά καθαρά προμελετημένην, παντελῶς ἄδικον καί ἀντιΚανονικήν καθαίρεσιν-ἐκδίκησιν ὑπό τῆς Ζηζιουλέϊκης νοσηρῆς φατριᾶς.

Καθαιρέστε τους λοιπόν γιά νά ἡσυχάσει δῆθεν ἡ ψυχούλα σας, ἵνα φορτώσετε ΔΥΟ ἀκόμη ἀναμένα κάρβουνα στά κεφάλια σας. ΑΝΑΞΙΟΙ!

Ἤδη, τό ἕνα ἀναμένον κάρβουνον, ὁ Νέος Ὁμολογητής τῆς Ἐκκλησίας, ὁ τῷ ὄντι ῥωμαλέος ἀντιΟἰκουμενιστής καί μεγάλος Θεολόγος Νικόλαος Σωτηρόπουλος πού ἐξ ὅσων μάθαμεν ὑπό τινῶν ἀγαπητῶν ἀδελφῶν, μυροβλύζει μάλιστα ὁ τάφος του, πέραν τῆς ὁσιακῆς κοιμήσεώς του, ὡς γνωστόν, ἀφορίσθην ΑΔΙΚΩΣ ὑπό τοῦ ἴδιου πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου.

ΑΝΑΞΙΟΣ!! ΑΝΑΞΙΟΣ!!!

 Ἄς μᾶς πολλαπλασιάσει τότε, τοῦς ἀφορισμένους καί καθαιρεμένους ΑΝΤΙ-ΟΙ-ΚΟΥ-ΜΕ-ΝΙ-ΣΤΕΣ ὁ τρομεράΤΡΙΣΑΝΑΞΙΟΣ καί αἱρετικός Πατριάρχης μας, ὥστε νά ἀποκτήσουμεν, ἐν ζωῇ ἤ καί μετά θάνατον, Νέους Ἐσχατομάρτυρες, Νέους Μυροβλῆτες, Νέους Ὁσιομάρτυρες,  καί Νέους Ὁμολογητές, πού ἀδιάλειπτα πολεμῶσι, ὥς νέοι θεοφόροι Ἡρακλεῖδες, σῶμα με σῶμα, τό διαβολικό θεριό, δηλ. μέ τήν «ἐνδοεκκλησιαστικήν φατριάν» ἤ καί Λερναίαν Ὕδρα τοῦ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ «Φαναριώτικου Οἰκουμενισμοῦ».

Κοντολογίς, πρόκειται βέβαια διά ἕνα φαινομενικά σημαντικό μέν, ἀλλά σαθρόν δέ σοφιστικόν ἐπιχείρημα, τό ὁποῖον μάλιστα εἶναι καί ἀναπόδεικτον ΚΥΡΙΩΣ ἐντός τῆς Ἐπιστολῆς κατά τοῦ πατρός Θεοδώρου Ζήση. Δέν ὑφίσταντο τέτοια σοβαρά ζητήματα «πνευματικῆς ὑφῆς» (πλύν τοῦ προαναφερομένου) πού νά εἶναι ἀπόλυτης ἀρμοδιότητος τοῦ Πατριαρχείου καί νά μή εἶναι ἐκ παραλλήλου  τῆς πνευματικῆς ἀρμοδιότητος ΠΑΝΤΩΝ τῶν ὀρθοδόξων Κληρικῶν τῆς Ἐκκλησίας μας.

Παρ΄ ἐκτός κί ἄν στό Πατριαρχεῖον καί τήν Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, ὑπηρεῖται ἐν πλήρει συνειδήσει ὑπό ἄλλου τινός καί εἶδος πνεύματος ἤ καί πνευματικότητος;! Πνεύματος πονηροῦ, πού χρήζει νηστεία, προσευχήν καί ἐξορκισμόν. Καταλείγουμεν, μαθηματικῶς δηλαδή, στο ταυτόσημον συμπέρασμα.

Ἐνῷ, στήν ἐπιστολήν τοῦ παπαΝικόλα Μανώλη, προσπαθῶσι κάπως ἀσύστολα, καί ἐδῶ βέβαια ἀνεπιτυχῶς, νά μᾶς ἀποδείξουν καί νά μᾶς παραθέσουν τό φαιδρόν καί ἔωλον παρελθοντικόν κατηγορητήριον κατά αὐτοῦ· γιά τό ποῖον ἀκριβῶς εἶναι τό μείζον ἐκκλησιαστικόν πρόβλημα τοῦ Οἰκουμενιστικοῦ Πατριαρχείου μας καί τοῦ δορυφόρου αὐτοῦ τοῦ κατά τά ἄλλα καί «Μονοφυσίτου ἀντιΧαλκηδώνιου» Σεβ. Μητροπολίτη κ. Ἄνθιμου.

Οἱ Πρωτοπρεσβύτεροι «τῶν Νέων Χωρῶν» παπαΝικόλαος Μ. και παπαΘόδωρος Ζ., λοιδωρούνται καί συκοφαντούνται, προφανῶς ΑΔΙΚΩΣ, ὅτι διά μέσῳ τῶν πνευματικῶν τους παιδιῶν καί μαθητῶν δημιούργησαν ὀπαδοῦς καί φατριά!... ΕΛΕΟΣ! Ἐδῶ μᾶλλον χασκογελάει, πέραν τοῦ παρδαλοῦ κατσικιοῦ, τῶν βουνοκορφῶν τῶν Ἰμαλαΐων, καί ἐκείνο τό  ἄλλο ἐξωγήϊνον ὄν (ὁ Ε.Τ. «φόουν χόουμ»;) πού κατοικοεδρεύει στόν Ἅρην καί χαζεύει τήν ὅλη κλαυσίγελον «ἐκκλησιαστικήν» ὑπόθεσιν. Ἀπορῶ και ἐξίσταμαι, διότι τοῦτη ἀκριβῶς ἡ κατηγορία, δύναται νά ὑπερισχύσει, νά ἐμπεδωθεῖ καί νά ἐπικρατήσει, διά πᾶν ἀνυπότακτον Πνευματικό Κληρικό, Ἡγούμενον, Γέροντα, Μοναχούς, Μητροπολίτην, Πατριάρχην, Ἀρχιεπίσκοπον κ.ο.κ. Εἶναι ἔτσι ἤ δεν εἶναι ἔτσι;

Τότε οἱ Θεσσαλονικεῖς κ.ἄ. Κληρικοί καί πεπαιδευμένοι λόγιοι Λαϊκοί θεολόγοι, καί δή οἱ Ἱερομόναχοι καί Μοναχοί, πού δέν ἔχετε τίποτε ἀπολύτως νά χάσετε, ΓΙΑΤΙ δέν μιλάτε καί παραμένετε ἀσύστολα σιωπηλοί σέ τοῦτον τόν ἄδικον διωγμόν; Τί ψυχήν θα παραδώσουμεν ἀδελφοί καί πατέρες διά τό προμελετημένον ἔγκλημα πού διεπράττεται ἐνώποιόν μας;

Τόν Γέροντα Ζηζιούλα λ.χ. μετά τῶν ἀχρείων Κληρικολαϊκῶν ὀπαδίσκων αὐτοῦ, ποῖος ἀκριβῶς θά τούς καθαιρέσει ἤ καί ἀφορίσει; Προφανῶς κανένας! Τά ἴδια και ἀπαράλακτα ἐρωτήματα, ἰσχύουν καί γιά τόν Ἀρχιεπίσκοπον Κρήτης, Κύπρου καί Ἀθηνῶν κ.ο.κ. πού ἀφήσαν τούς θρασύδειλους νεοΦαναριῶτες νά ξεσαλεύουν ἀνενόχλητοι.

Νά προσθέσω  ὥς κατακλείδα κάτι πού ἔγραψα μόλις προχθές, χωρίς νά γνωρίζω βέβαια τίς νεώτερες ἀποδεικτικές ἐξελίξεις, σέ προηγούμενο δοκίμιον με τίτλον: ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΙΜΟΤΗΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ «ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΑ»

« (…) Τά λέγομεν ὅλα αὐτά, κυρίως, γιά στενοκέφαλους πρώην καρδιακούς μας φίλους. Ἀλλά καί ἐξ ἰδικῆς μας μόλις παρελθοντικῆς μέν, ἐξάπαντος ἀκόμη μετέωρης δέ, ἐναγώνιας ἐμπειρίας, διότι μέχρι στιγμῆς, ἔχουμεν ἀπειληθεῖ σοβαρώτατα, παραμονές τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνα τό 2014, μέ μίαν καταπελτώδην Μητροπολιτικήν Μηνυτήριον Ἀναφορά ἀπό τούς μεγαλοΔικηγόρους τοῦ τρισμοιχεπιβάτη καί δεινοῦ σφετεριστοῦ ΔΥΟ Μητροπολιτικῶν Θρόνων, καί στυγεροῦ «Μονοφυσιτόφιλου Ἀρχιοικουμενιστοῦ» (=τρίτη μοιχεπιβασία) τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου τῆς Θεσσαλονίκης κ. Ἀνθίμου· ὅπως δηλ. ἀμέσως «κατεβάσομεν ῥολά» τόσον στά προσωπικά μας ἡμερολογιακά ἱστολόγια ὅσον καί ἀπό τό «Φέϊσμπουκ». Ὁ Μητροπολίτης Θε/νίκης κ. Ἄνθιμος μετά τοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, ἐνεργῶσι κάπως θρασύδειλα καί ἐν πανουργείᾳ χιλίων Κληρικάντηδων Κερκοπιθήκων ἵνα καθαιρεθῶσι οἱ Κληρικοί τοῦ πρώτου, π.χ. τόν παπαΘόδωρον Ζήσην καί τόν παπαΝικόλαον Μανώλη, καί ἐπιτέθην μέχρι καί στήν ἰδικήν μας «Δαβιδικήν σφενδόνη», ὅπως μᾶς ἐξοντώση κυρίως ψυχολογικά. Πρόκειται διά στυγνή Νεοφαναριώτικην φατριά, κλειστόν κύκλωμα συνεργάζονται μετά τινῶν ἰσχυρῶν Μασσώνων, ὅπερ συστηματικῶς τήν ὁποῖαν καί ἀποκαλύπτουμεν. Να γνωρίζεται, ὅτι ἄν τυχόν καθαιρεθῶσι οἱ πιό πάνω Κληρικοί, κύριος πρωταἴτιος θά εἶναι ὁ τριεμοιχεπιβάτης Σεβασμιώτατος κ. Ἄνθιμος (…)».

Μεγίστην διαστροφήν στίς ἐν λόγῳ μητροπολιτικές ἀπειλές περί καθαιρεσέως τῶν συγκεκριμένων Ὁμολογητῶν Κληρικῶν μας, εἶναι ἡ σκόπιμη ἀλλοίωσις καί πάγια σύγχησις τῆς ἱερᾶς Ἀποτειχίσεως μετά τινός Σχίσματος. Ἡ Εὐαγγελική Ἀποτείχισις ἀπό τους αἱρετικούς ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Σχίσμα καθῶς ψευδολογῶσι οἱ ἑτερόδοξοι Οἰκουμενιστές. Ἡ Ἱερά Ἀποτείχισις εἶναι τό ἔσχατον πυρηνικόν μας ὀπλοστάσιον. Ἡ ἱεροκανονική Ἀποτείχισις εἶναι δυνητική συνάμα καί ὑποχρεωτική αὐτεξούσια Κανονική ἐνέργεια ὑπό τοῦ Βασίλειου ἱερατεύματος. Ὑφίστατο καλή ἀποτείχισις καί κακή ἀποτείχησις. Ἡ κακή ἀποτείχισις εἶναι Σχίσμα. Τοῦτο σκόπιμα ΔΕΝ μᾶς τό ξεκαθαρίζωσι τά γνωστά πολύ-αἱρετικά δύο ἄκρα τοῦ «ΖΗΛΩΤΙΣΜΟΥ» καί τοῦ «ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ». Χρειζώμεθα μᾶλλον ἕνα ἀντίδοτον!...

Ποία καί ποῦ ἀκριβῶς εἶναι, ἡ στενή καί τεθλιμένη ἡ μέση Βασιλική καί Ἱερά Ὁδός;

 Τοῦ Παναγιώτη Π. Νούνη

Ὀρθόδοξος Θεολογῶν