ΘΕΜΑ: ΜΙΑ ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΤΕΙΝΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΟΔΑ !!!
ΓΡΑΦΕΙ: ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Β. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ
Λέγετε ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα στην ανθρωπότητα, και εις τον αιώνα των δισ-εκατομμυρίων ανθρώπων, είναι ο υπερπληθυσμός. Στην ουσία όμως το πρόβλημα - πάλι θα μας πουν - βρίσκεται στην σίτιση των ανθρώπων αυτών, γιατί συνεχώς η καλλιεργήσιμη γη μειώνεται, οι δρόμοι και οι κατοικίες πιάνουν χώρο.... και η επιστήμη από την άλλη πλευρά υπόσχεται με την Βιοτεχνολογία και τα συναφή, να κάνει τα αδύνατα δυνατά...
Είναι γνωστό το παράδειγμα με την πατάτα! Ένα στρέμμα δίνει φυσιολογικά τρεις τόννους πατάτες, με λίγες όμως ορμόνες δίνει έξι και παραπάνω, και με τα επιτεύγματα..... τελικά η επιστήμη τείνει*** να κάνει όλους τους νέους μας, τους άπειρους αυτούς ευπειθείς ανθρώπους, να την πιστέψουν(την επιστήμη!). Τι θα πει όμως η λέξη' Τείνει; Ένα απλό παράδειγμα θα μας βοηθήσει: Τι λες για τις δικαιολογίες του Νίκου; - Τείνω να τον πιστέψω !
Η επιστήμη και ο επιστήμονας, δηλαδή πάλι ο άνθρωπος, έτεινε το χέρι σε μια προσπάθεια συμφιλίωσης του με τον άπειρο κόσμο και πλέον όλα τα φαινόμενα μαρτυρούν μία σύγχρονη ''τάση''! που βαθμιαία εξελίσσεται (προς μία ορισμένη κατεύθυνση) προς αυτό που απλά ονομάζεται' νέα εποχή και νέα ''Επιστημονική Θρησκεία''. Είναι πλέον μόδα! Τα 100 χρόνια τεχνολογικών θαυμάτων ήταν αρκετά για να συνηθίσουμε, και για να γίνει μόδα καθετί επιστημονικό, κάθε δηλαδή πραγματικό... κάθε πράγμα και κάθε είδωλο! Σήμερα και πάλι όπως και πάντοτε μετράει αυτό που μπορείς να δεις, να πιάσεις, να γευθείς κ.ο.κ..... και <<εν ουσία>>! η κοινωνία μας οδεύει τάχιστα προς μία αλλιώτικη, μοντέρνα Ειδωλολατρεία!
Γιατί όμως η χείρα μας έτεινε προς τα λόγια αυτά;
Από καιρό διαπραγματευόμαστε με συναδέλφους το επίσης σοβαρό και μεγάλο πρόβλημα που ακούει στο όνομα ''Αυτόχειρας''. Μεγάλο πρόβλημα και το γνωρίζετε. Δεν αφορά κανάτες, ποτά και χρήστες και άι φον.... αφορά τα ''μικρά'' παιδιά μας....κάθε ηλικίας! Η περισπούδαστη, περίτεχνη και περίπλοκη επιστημονική ζωή μας,η άνετη ζωή μας, κρύβει πολύ ανεργία για όλους μας, εκτός από εκείνους τους μαυροφορεμένους επαγγελματίες!
Όμως ακόμη δεν αποκαλύψαμε τον λόγω που αραδιάζουμε τις γραμμές αυτές! Η αιτία λοιπόν βρίσκεται στο ότι πριν από λίγο διάβασα αυτό:<< Άραγε δεν ακούτε τους ρόγχους των αυτόχειρων που πληθαίνουν όσο ποτέ, ώ δολοφόνοι, με το ελεεινό πρόσωπο....>> [ Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς..... http://www.vimaorthodoxias.gr/diafora/theologikos ].
ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ ΚΑΙ ΒΛΑΦΗΜΟΙ
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς [ Επίσκοπος Αχρίδος, της Σερβικής Εκκλησίας, γεννήθηκε το 1880 στην Σερβία. Έλαβε ευρεία μόρφωση... (8/3/2010) ]
.
Στην αγορά της ζωής, μικρά μου μυρμηγκάκια, στέκονταν οι πωλητές του λόγου, οι υποκριτές με την κυρτή ράχη και τη δουλική μάσκα στο πρόσωπο, που έκρυβε αχόρταγη όρεξη για εξουσία.
- Τι έχετε σήμερα στην ημερήσια διάταξη; Τους ρώτησα εγώ.
- Το σεβασμό στις πεποιθήσεις των άλλων, απάντησαν εκείνοι με υποκριτικό χαμόγελο, στο οποίο διαγράφονταν ολόκληρη η γατοφιλοσοφία τους.
- Και πάνω σε τι βασίζετε αυτό το αστείο;
- Επάνω στην προαποφασισμένη θέση της ισότητας όλων. Όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, η πεποίθηση φτιάχνει την ουσία των ανθρώπων, άρα σ’ όλες τις πεποιθήσεις ανήκει ίσος σεβασμός. Αυτό είναι, έτσι δεν είναι; Τόσο προφανής συλλογισμός χωρίς αντιφάσεις, όπως κι εκείνος ο παλιός: όλοι οι άνθρωποι είναι θνητοί, ο Γάιος είναι άνθρωπος, άρα ο Γάιος είναι θνητός…
…Ώ πωλητές του λόγου, ώ υποκριτές, πόσο άνοστη έγινε η ζωή απ’ τη σοφία σας! Πόσο βαριά και ασφυκτική έγινε η ατμόσφαιρα από τη λιπαρή σοφία σας για όλα τα πνεύματα που έχουν συνηθίσει στον αιθέρα και στο φως! Δεν βλέπετε, πόσες τρυφερές ψυχές φεύγουν από τη ζωή, όπου εσείς κυριαρχήσατε; Άραγε δεν ακούτε τους ρόγχους των αυτόχειρων που πληθαίνουν όσο ποτέ, ώ δολοφόνοι, με το ελεεινό πρόσωπο, άραγε δεν ακούτε; Ή μόνο καμώνεστε ότι δεν τους ακούτε;
Ώ πωλητές του λόγου, ώ υποκριτές! Εάν είχατε οποιαδήποτε πεποίθηση μέσα σας και ξέρατε να τη σέβεστε, δεν θα μπορούσατε να μιλάτε για σεβασμό της πεποίθησης του καθενός, της κάθε πεποίθησης δηλαδή είτε είναι χρήσιμη είτε επιζήμια, είτε έξυπνη είτε ανόητη. Για σας οι διάφορες πεποιθήσεις είναι όπως και τα διαφορετικά κουστούμια των ανθρώπων. Ο άνθρωπος με το μαύρο κουστούμι δεν έχει λόγο να ξεσηκώνεται ενάντια στον πλησίον του με το λευκό κουστούμι. Έτσι νομίζετε εσείς πως είναι και με τις πεποιθήσεις, όπως και με τα κουστούμια, φαφλατάδες στατιστικολόγοι ξένων πεποιθήσεων. Όμως δεν είναι έτσι!
Το να σέβεσαι όλες τις πεποιθήσεις σημαίνει να εξισώνεις όλες τις πεποιθήσεις. Ώ εσείς, εξισωτές του άσπρου και του μαύρου, του στρογγυλού και του αιχμηρού, που μόνο την εξομοίωση των πάντων απολαμβάνετε, το ίσιωμα, την ισοπέδωση όλων!
Όταν οι νεκροθάφτες θάψουν το νεκρό στο χώμα, τότε λένε, ότι ο νεκρός άνθρωπος και το χώμα είναι ίσοι. Όμως εσείς λέτε και για τους ζωντανούς ανθρώπους ότι είναι ίσοι με τον πηλό, σεις οι νεκροθάφτες των Ζωντανών! Και για τις πεποιθήσεις από αίμα και νεύρα λέτε, ότι είναι ίσες με τις πεποιθήσεις από πηλό.
Πώς είναι δυνατόν να γίνεται σεβαστό το ψέμα;Έτσι αναρωτιέται ο άνθρωπος στου οποίου την καρδιά και το νου βρίσκεται η Αλήθεια. Όμως αυτό το ερώτημα ούτε κατεβαίνει στην καρδιά σας, επειδή μπαζώσατε το χαντάκι ανάμεσα στο ψέμα και την αλήθεια, και τα βάλατε κάτω από την ίδια στέγη και τους δώσατε ίσα δικαιώματα. Και γι’ αυτό κηρύττετε τώρα το σεβασμό και του ψεύδους και της αλήθειας, επειδή για σας το ψέμα και η αλήθεια δεν είναι πια δύο αντιμαχόμενες δυνάμεις, αλλά δύο δίδυμα της ίδιας αγελάδας, που θηλάζουν κάτω από την ίδια μητέρα και γλείφονται χορτάτα στη λιακάδα.
Γιατί λέτε ψέμματα στους ανθρώπους, υποκριτές; Ιδού, εσείς δεν σέβεστε καμία πεποίθησή τους, αν και κάνετε υποκλίσεις και λιβανίζετε τον οποιονδήποτε. Ιδού, για σας κάθε πεποίθηση και κάθε μη πεποίθηση έχει μία και την ίδια αξία. Γιατί μπερδεύετε τους ανθρώπους, που αναζητούν δίδαγμα από σας, εσείς οι αυτοαποκαλούμενοι διδάσκαλοι; Πώς τολμάτε να κάθεστε στην έδρα του δασκάλου χωρίς κανένα δικαίωμα, όταν οι πεινώντες και διψώντες τη δικαιοσύνη και οι πτωχοί τω πνεύματι και οι καθαροί τη καρδία τίποτα από σας δεν μπορούν να λάβουν παρά μόνο ζάλη;
Ώ πωλητές του λόγου, ώ υποκριτές! Είστε η κραυγαλέα απόδειξη εκείνης της κατάρας που κρέμεται πάνω από το ανθρώπινο γένος.
Μικρά μυρμήγκια, μικρά μου μυρμηγκάκια, μ’ ακούτε; Με καταλαβαίνετε; Δεν είναι απαραίτητα να τα καταλάβετε όλα αυτά ακριβώς, αφού φοβάμαι, μη τυχόν μ’ αυτό δυναμώσει μέσα σας το μίσος για τους ανθρώπους, εάν όμως συμβεί αυτό, τότε περιορίστε το μίσος σας μόνο στους πωλητές του λόγου, σ’ όσους σέβονται την πεποίθηση οποιουδήποτε, στους υποκριτές!
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
«Λόγοι πάνω από μία μυρμηγκοφωλιά»...........................
«Λόγοι πάνω από μία μυρμηγκοφωλιά»...........................
