ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΨΕΙΣ... ΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΥΡΙΔΗ
τους δούλους των Αιγυπτίων, όσοι ήταν γόνοι του Ισραήλ, στην έρημο και τους οργάνωσε σε έθνος και κράτος, έτσι και ο Χριστός έβγαλε τους Χριστιανούς από τον υπόλοιπο κόσμο κατά φρόνημα και τους έκανε βασιλείαν. Πίστις, εκκλησία, οδός και βασιλεία λέγεται ο χριστιανισμός στην Κ.Διαθήκη. Ουδέποτε λέγεται «θρήσκευμα» ή «θρησκεία» ούτε αυτός ούτε το αντίστοιχο του Ισραήλ στην Π. Διαθήκη. Το του Ισραήλ λέγεται δικαιοσύνη (=δίκαιος τρόπος ζωής), εκκλησία,λατρεία. Και ζητείν τον Κύριον. Στην Κ. Διαθήκη το του Ισραήλ, μετά την ακύρωση του κατά την σταύρωση του Χριστού που εκφράστηκε θεόθεν με το σχίσιμο του καταπετάσματος (ΜΘ27,51), ο απ. Παύλος το λέει θρησκείαν (πρξ26,5) και Ιουδαϊσμό (Γαλ 1, 13-14), όπως είχαν αρχίσει, να το λένε και οι ίδιοι οι Ιουδαίοι από ειδωλολατρική επίδραση του περιγύρου τους, επειδή ο απ. Παύλος το κατατάσσει στα μάταια και άκυρα θρησκεύματα του κόσμου. Λέγει δε θρησκείαν και έθελοθρησκέιαν ο ίδιος την ειδωλολατρία των αγγέλων από παγανιστάς και συγκριτιστάς θρησκευόμενους δήθεν «Χριστιανούς». Ο Ιάκωβος χρησιμοποιεί τις λέξεις «θρήσκος και θρησκεία, παραχωρητικώς μόνο σε επιχειρηματολογία, ως λέξεις άλλων, θρησκόληπτων μη «Χριστιανών».Κατά την αρχαιότητα οι λέξεις οι λέξεις θρήσκος και θρησκεία, όροι οργιαστικών δρωμένων, είχαν πολύ ακάθαρτη φόρτιση. Σήμερα από τους θρήσκους και όχι από τους Χριστιανούς η εθελοθρησκείακαι η αγγελοθρησκεία έχει καταντήσει από τους θρησκόληπτους σε «αγιολατρεία» και από τους παπικούς η Αγία Τριάς ο Θεός έχει γίνει τετραδικός αφού η Θεοτόκος είναι και αυτή Θεός!!
«Ιερείς τω Θεώ».Ο Χριστός έκανε τους Χριστιανούς όλους ιερείς που ιερατεύουν ενώπιον του Θεού υπέρ του υπολοίπου κόσμου. Μεταξύ Χριστιανών και Θεού είναι ιερεύς και μεσίτης ο άνθρωπος Χριστός και ουδείς άλλος (Α’ Τιμθ Β’5). Ο απ. Πέτρος ονομάζει τους Χριστιανούς «Ιεράτευμαάγιον» (Α’ Πετρ 2,9).Ο Χριστός είναι ο μόνος που λέγεται από τον απ. Παύλο Ιερεύς και αρχιερεύς και ουδείς άλλος μπορεί να λέγεται «αρχιερεύς». Εμείς οι Χριστιανοί λαϊκοί και κληρικοί λεγόμαστε απλώς ιερείς. Ουδέποτε γίνεται λόγος στην Κ. Διαθήκη για Χριστιανούς ιερείς ως Χριστιανοί ή Χριστιανική ιεροσύνη και ουδέποτε λέγονται ιερείς Χριστιανοί επίσκοποι και πρεσβύτεροι. Είναι φυσικά και αυτοί ιερείς ως Χριστιανοί, όπως και όσο κι άλλοι Χριστιανοί που πήραν Πνεύμα άγιον με το χρίσμα το μετά το βάπτισμα τους. Το επιπλέον που έχουν οι επίσκοποι και οι πρεσβύτεροι έναντι των άλλων, δεν είναι η ιεροσύνη, αλλά η εξουσία του ηγείσθαι.Και κατά την τάξιν και ευσχημοσύνη της Εκκλησίας αυτοί μόνονιερατεύουν, διότι αυτοί χειροτονούνται πρεσβύτεροι και επίσκοποι και όχι ιερείς και αρχιερείς!!
Αυτό λοιπόν το «ηγείσθαι» έχει παρεξηγηθεί τόσο πολύ από τους επισκόπους από την βυζαντινή περίοδο, ώστε ο ένας τίτλος μετά τον άλλον κοσμικού ενδιαφέροντος να υποβαθμίζει τον άλλον «επίσκοπο» που μόνον αυτού του φυλάρχου ακόμη δεν έχουν πάρει. Αυτή η κοσμική φυλαρχία τους τουςοδηγεί σε δύσκολα μονοπάτια που γυρισμό δεν έχουν. Το σίγουρο πάντως είναι ότι με τις ανόητες ενωτικές τους κινήσεις θα παρασύρουν και πολύ λαό ο οποίος κατά το πλείστον θρησκεύει δίχως καν να είναι Χριστιανοί Ας προσέξουν οι αφελείς θρησκόληπτοι ότι οι φύλαρχοι αυτοί δεν ενδιαφέρονται για αυτούς αλλά για το πορτοφόλι τους. Αφού λοιπόν φθάσαμε στην κατάντια να έχουμε προδότες πολιτικούς ας μη φθάσουμε και στην κατάντια των Γιώργηδων Γεμιστών αλλά στους Μάρκους Ευγενικούς.
Σημείωσις: Είναι προτιμότερο να είσαι ένας ήρεμος άθεος από το να είσαι ένας θρήσκος(θρησκόληπτος) προσκυνημένος. Ο πρώτος είναι ακίνδυνος δια την εκκλησία, ο δεύτερος γίνεται εύκολα ένα φαρμακερό φίδι. Οι φύλαρχοι προτιμούν τον δεύτερο γιατί τους χρησιμοποιούν για τους επίγειους θρόνους τους.
Εμείς τουλάχιστον που γνωρίζουμε ότι είμαστε ανθρωπάκια πτωτικά φθαρτά και θνησιγενή ας μένουμε πιστοί σε ΑΥΤΟΝ που είναι «η οδός και η αλήθεια και η ζωή» (Ιωαν ΙΔ,6) για να γίνουμε άνθρωποι στην Βασιλεία Του.
