Μια χούφτα ξεθυμασμένοι οικουμενιστές
Αγαπητοί,
Με αφορμή την απαντητική επιστολή γνωστού πανεπιστημιακού καθηγητή θεολόγου του ΑΠΘ προς τον π. Πορφύριο Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Βεροίας λόγω της ποιμαντικής του παρέμβασης για το μάθημα των θρησκευτικών με το άρθρο του "Τρικυμία, σαν μάθημα θρησκευτικών" [1], θα επιχειρήσω εισαγωγικά για μια ακόμη φορά να σας ξεναγήσω στο παλαιό αλλά και νέο σχολείο όπου οι παλαιότροποι καθηγητές με χρόνια εμπειρίας, διδακτικής και παιδαγωγικής, συνυπάρχουν μαζί με ψυχοπαιδαγωγούς, μεταπτυχιακούς 30αρηδες, που είναι πλήρως καταρτισμένοι στα Νέα Προγράμματα Σπουδών, διαθέτοντας πλούσιο Εκπαιδευτικό Υλικό και νέες εργαλειοθήκες με σύγχρονες ψυχο-Διδακτικές μεθόδους ανακάλυψης δήθεν της (κοινής) αλήθειας και μαζί του νοήματος της (άλλης - διαφορετικής) ζωής! Κύριε ελέησον!!!
Δυστυχώς σήμερα δεν υπάρχει ικανός αριθμός ΜΕΓΑΛΩΝ ΚΑΙ ΑΝΩΤΕΡΩΝ ΔΑΣΚΑΛΩΝ που να διδάσκουν με τα ΕΡΓΑ και να ΜΟΡΦΩΝΟΥΝ με τα λόγια! Αντίθετα υπάρχει μία χούφτα ξεθυμασμένοι Οικουμενιστές και δήθεν ορθόδοξοι που φροντίζουν για τον "θρησκευτικό ΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟ" των μαθητών καθώς στοχεύουν στον "πολιτιστικό εγκλιματισμό" αυτών εν έτει 2017 μ.Χ.!
Ο Ιερός Χρυσόστομος, ο αφορισμένος, ο διωγμένος και καθημαγμένος ένεκεν Δικαιοσύνης αν και υπερασπίζει ότι "ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ", οι ξεθυμασμένοι πανεπιστημιακοί και ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ της Παιδείας μετά από την ψευδοσύνοδο του Κολυμβαρίου και την αποδοχή των ψηφισμάτων αυτής από την Ιεραρχία της Ελλάδος και από την Πολιτεία, ξεσπούν καθώς ξεχνούν ότι έχουν διαφορετική γνώμη απ' αυτήν των Αγίων Πατέρων, επικαιροποιώντας "έτερα ευαγγέλια" και αλλότρια προγράμματα σπουδών τα οποία δεν έσπειρε ο Κύριος αλλά ο εγωισμός του Προσώπου και η υπερηφάνεια του Νοός! Τι κι αν ο ιερός Πατήρ λέγει: "Όταν λοιπόν διδάσκει κανείς και με τον προφορικό λόγο και με τον τρόπο της ζωής, είναι δάσκαλος ανώτερος από όλους. Διότι δασκάλους ονομάζει ο Απ. Παύλος εκείνους που καί διδάσκουν με τα έργα καί μορφώνουν με τα λόγια" [2]!
Το νέο πολιτικό και πιλοτικό πρόγραμμα Σπουδών ρητά αναφέρει για το νέο ΜτΘ ότι "Η διδασκαλία του απαιτεί επαγγελματίες εκπαιδευτικούς, με ισχυρή θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση που έχουν πλήρως κατανοήσει τον ρόλο τους και έχουν αναπτύξει στοχαστικοκριτικές δεξιότητες..." προκειμένου "...να υποστηρίξουν τόσο την προαγωγή του θρησκευτικού ΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΥ των μαθητών όσο και την προετοιμασία ελευθέρων, ενεργών και υπεύθυνων πολιτών" [3]. Στο νέο αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών (19 Ιουνίου 2017!) πάλι διαβάζουμε: "Στο Μτθ δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στις διαδικασίες μάθησης με βάση τις σύγχρονες γνωσιολογικές, παιδαγωγικές και διδακτικές θεωρίες, που μπορούν να υποστηρίξουν τόσο την προαγωγή του θρησκευτικού γραμματισμού των μαθητών όσο και την προετοιμασία ελεύθερων, ενεργών και υπεύθυνων πολιτών"[4]! Πρώτος βασικός άξονας στη διδασκαλία του Μτθ θεωρείται ο "Σεβασμός στον απαραβίαστο χαρακτήρα της προσωπικής ελευθερίας κάθε ανθρώπου και στη θρησκευτική ετερότητα..." [4].
Αλήθεια τι γίνεται με τους Γονείς και Κηδεμόνες των ελληνοπαίδων; Μία φράση κλειδί που θα βοηθήσει στην υπόθεσή μας και αποδίδει επαρκώς τη θέση και τον ρόλο του ΜτΘ στον 21ο αιώνα τον απατεώνα γράφτηκε πρόσφατα με τον πλέον επίσημο τρόπο από την Αγγλικανική "εκκλησία" (ΑΕ) με αφορμή την αντιμετώπιση του "ομοφοβικού εκφοβισμού" που έχει σχέση με τον αμαρτωλό ερωτισμό γενικότερα και ειδικότερα με τους ομοφυλόφιλους και όχι μόνον. Απευθυνόμενος προς τους γονείς η ιεραρχία της ΑΕ μεταξύ άλλων τόνισε "πως τα σχολεία θα πρέπει να αποτελούν ένα ασφαλές καταφύγιο για "ΕΞΕΥΡΕΥΝΗΣΗ ΚΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙ" [5]. Η έκθεση των Αγγλικανών ως γνωστόν εστάλη με τις ευλογίες του Αρχιεπισκόπου του Καντέρβουρι σε 4.700 σχολεία και περιγράφει διάφορους ΜΕΘΟΔΟΥΣ ή αλλιώς "καλές πρακτικές" για να παταχθεί ο εκφοβισμός όχι μόνον εις βάρος ομοφυλοφίλων, αμφιφυλοφίλων, και διεμφυλικών μέσα στις σχολικές αίθουσες αλλά έξω από αυτές, π.χ. μέσα σε επισκοπές ή και Αρχιεπισκοπές [6]!!! Αν και οι εν λόγω μέθοδοι δεν είδαν το φως της εν Ελλάδι δημοσιότητος η απαντητική επιστολή γνωστού αναπληρωτή καθηγητή του ΑΠΘ προς τον π. Πορφύριο αποτελεί ασφαλές καταφύγιο για "εξερεύνηση και παιχνίδι"...
(Συνεχίζεται)
Μετά τιμής
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
Εκπαιδευτικός ΠΕ11
Υ.Γ.
Αδελφοί, ο λόγος που γίνεται από πολλούς εν Χριστώ αδελφούς μας, κληρικούς και λαϊκούς, αφορά κυρίως το περιεχόμενο των φακέλων, δηλαδή το Διδακτικό Υλικό, αγνοώντας ίσως τη σχέση αυτών με τις μνημειώδεις κοινές δηλώσεις -δεσμεύσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος προς το Παγκόσμιο Συμβούλιο "Εκκκλησιών" (ΠΣΕ) που ιδρύθηκε τις 23 Αυγούστου 1948 και που στα ιδρυτικά μέλη του συμπεριλαμβάνονταν το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, η Εκκλησία της Ελλάδος και η Εκκλησία της Κύπρου! Επίσης, το πώς αυτές οι δεσμεύσεις επηρέασαν αρνητικά τα νέα ΠΣτΘ, δηλ. τα νέα Προγράμματα Σπουδών των Θρησκευτικών αλλά και τις νέες ΜΔτΘ, δηλ. τις νέες Μεθόδους Διδασκαλίας των Θρησκευτικών! Ο αναπληρωτής καθηγητής σωστά επισήμανε ότι ο π. Πορφύριος α) "εξαπολύει μια δριμεία κριτική εναντίον του νέου Προγράμματος Σπουδών του Μαθήματος των Θρησκευτικών, ενός Προγράμματος που από την φετινή σχολική χρονιά εφαρμόζεται σε όλα τα δημόσια σχολεία..." διότι η υπόθεση του υλικού των φακέλων είναι θέμα Προγράμματος Σπουδών και αυτό αποτέλεσμα της Κρητικής Υπερηφάνειας - Προδοσίας (ΚΥ-Π)!
[2] "ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΙΩ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ" ΤΟΜΟΣ Γ', ΧΑΡΩΝΗ-ΛΑΝΑΡΑ,ΣΕΛ. 644
[3]http://www.minedu.gov.gr/
