ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ Π. ΝΙΚΟΛΑΟ ΜΑΝΩΛΗ 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2017
Χαίρε εν Κυρίω πάντοτε, π. Νικόλαε, εσύ και η οικογένειά
σου, η κατά σάρκα αλλά και εν Χριστώ.
Μαζί με την αμέριστη συμπαράστασή μου ψάχνω από
καρδιάς, λόγο αγαθό, για να προσφέρω
στην οικογένειά σου, αλλά και κυρίως προσωπικά σε εσάς σεβαστέ μου πάτερ.
Ο άγιος γέροντάς μας, ο επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης,
στην γνωστή επιστολή του προς τον Αθηναγόρα-που έγραψε όταν ακόμη ήταν απλός
Ιερομόναχος- αναφέρει μια σκάλα, μία αγία κλίμακα με την οποία, αν και μικροί
και ασήμαντοι άνθρωποι που είμαστε, φτάνουμε σε μεγάλα ύψη. Λέγει λοιπόν, ότι
του ήταν αδύνατον να πιστέψει ότι ένας πατριάρχης (ενν. των ημερών του)
καταλύει τον νόμο του Θεού, το Άγιον Ευαγγέλιον. Και δι’ αυτό λέγει: μελέτησα,
ερεύνησα, βεβαιώθηκα, και, και λύνω την σιωπή μου!
Ευλογημένη η ημέρα αυτή, πράγματι «Πανήγυρεως ημέρα».
Πάτερ, σας θυμίζω και λόγο του ιερού Χρυσοστόμου
προκειμένου, και εγώ προσωπικά αλλά και όλοι μας να στηριχθούμε στον αγώνα μας
εναντίον του αντιχρίστου των ημερών μας, αλλά και κατά των «αγρίων των
Εκκλησίων κυβερνητών», δηλαδή των αιρετικών επισκόπων, όπως τους αποκαλεί ο
άγιος Γρηγόριος ο θεολόγος (αν δεν
λανθάνω).
Ο Ιερός Χρυσόστομος
λέγει: «Για δύο λόγους ή μάλλον για τρεις δεν είναι ακριβής η κρίση μας’
ο πρώτος λόγος είναι ότι, κι αν ακόμη η συνείδησή μας δεν
μας κατηγορεί για τίποτε, εν τούτοις έχουμε ανάγκη από κάποιον που θα ελέγχει με
ακρίβεια τις αμαρτίες μας και θα μας τις υποδεικνύει’ ο δεύτερος λόγος είναι ότι τα περισσότερα από
όσα συμβαίνουν μας διαφεύγουν και μένουν κρυφά’
και ο τρίτος λόγος επί πλέον (μαζί με τους προηγούμενους) ότι πολλές
πράξεις των άλλων μας φαίνονται καλές, δεν είναι όμως καλές, γιατί δεν έγιναν
με καλή πρόθεση…. Όταν λοιπόν, και όταν ακόμη η συνείδηση δεν μας ελέγχει για
τίποτε κακό, εν τούτοις δεν μπορούμε να είμαστε καθαροί από κάθε ενοχή, ακόμη
κι’ όταν πράττουμε κάτι καλό, όχι όμως με αγαθή πρόθεση, και είμαστε επομένως
άξιοι τιμωρίας, σκέψου, πόσο απατώνται οι άνθρωποι στις κρίσεις τους»
(ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΙΩ.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, ΤΟΜΟΣ Γ’ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ-ΠΙΣΤΗ, ΑΘΗΝΑ 1995, ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Δ. ΧΑΡΩΝΗ,
ΟΥΡΑΝΙΑΣ Α. ΛΑΝΑΡΑ Σελ. 414)
Τίμιε πάτερ, κανείς μα κανείς από το λαό του Θεού, δεν
αμφιβάλει –ειδικότερα με το ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ, μήνυμα της ΙΣΙ- ότι η αίρεση του
Οικουμενισμού είναι ανάμεσά μας! Ο Θεός μόνο είναι σε θέση να υπολογίσει την
κατάρα που έπεσε πάνω μας, μιας και όλα Αυτός τα υπέμεινε πάνω στο Σταυρό, για
χάρη μας, και εννοώ για χάρη των «εκλεκτών», που παραμένουν τέτοιοι πάλι με την δική Του δύναμη, όπως και ημείς.
Πάτερ τίμιε, μην θαυμάζεται με τις επιστολές όλων μας, αλλά
μάλλον ετοιμάζεται τον εαυτό σας και
τους οικείους σου για να βαδίσουν από
την δόξα της «Αποτειχίσεως» και το «Θαβώρ», στο ταπεινό Γολγοθά. Είθε ο Θεός να
δώσει στον καθένα κατά την καρδία του, αμήν.
Σας αγαπούμε, και θα θέλαμε το δικό σας χαμόγελο στο πρόσωπό
μας όταν θα υποδεχτούμε τον Μεγάλο Βασιλέα, τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό.
Χαίρετε εν Κυρίω
