Η Εκκλησία ως κοινότητα – (Πρεσβυτέρου) Ιωάννου Μέγιεντορφ. Δημοσιεύθηκε την 10 Οκτωβρίου 2016.... [ΔΗΛΑΔΗ, ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΨΕΥΔΟΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ;]

 

( Πρόκειται για εισήγηση του πρωτοπρεσβυτέρου Ιωάννου Μέγιεντορφ (1926-1990), σπουδαίου πατρολόγου και ιστορικού της Εκκλησίας, στο θεολογικό Συνέδριο «Έφεσος» που συνήλθε το θέρος του 1961 στην Αγία Παρασκευή Αττικής και είχε ως θέμα «Η Εκκλησία Σώμα Χριστού». Το κείμενο παραχωρήθηκε από τον π. Ηλία Μαστρογιαννόπουλο και η γλωσσική επιμέλειά του στη δημοτική έγινε από τον Σταύρο Γιαγκάζογλου.)

Η Εκκλησία ως κοινότητα – (Πρεσβυτέρου) Ιωάννου Μέγιεντορφ.

Δημοσιεύθηκε την 10 Οκτωβρίου 2016

«Ου εισί δύο ή τρεις συνηγμένοι εις το εμόν όνομα, εκεί ειμι εν μέσω αυτών» (Ματθ. 18,20). Τα λόγια αυτά του Χριστού αποτελούν ένα από τα βασικότερα εκκλησιολογικά κείμενα της Καινής Διαθήκης. Διδάσκουν σαφώς ότι η σύναξη των πιστών, η συγκέντρωση ενός αριθμού χριστιανών, αποτελεί την προϋπόθεση της παρουσίας του Χριστού. Δεν έχει σημασία αν ο αριθμός αυτών που συγκεντρώνονται είναι μικρός ή μεγάλος. εκείνο που έχει πράγματι σημασία είναι το γεγονός της σύναξης. Εφόσον μία σύναξη γίνεται «εις το όνομα του Χριστού», παύει να είναι απλή συνάθροιση ανθρώπων και γίνεται ένωση με τον Χριστό, πραγμάτωση της αρχαίας προφητείας, σύμφωνα με την οποία ο Θεός θα σκηνώσει αληθινά και πραγματικά εν μέσω του λαού του και «αυτοί λαός αυτού έσονται και αυτός ο Θεός έσται μετ’ αυτών, ο Θεός αυτών» (Απ. 21,3. Ιεζ. 43,7).

"Η Β’ Σύνοδος του Βατικανού έφερε μια μεγάλη αλλαγή, όσον αφορά τη σύλληψη της Εκκλησίας. " (του σεβ. Ιωάννη Σπιτέρη)

 ΣΧΟΛΙΟ / ΑΠΟΡΙΑ: 

Ο ΟΡΟΣ "ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ" ΕΙΝΑΙ ΤΑΥΤΟΣΗΜΟΣ με τον όρο "ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ"; ΑΝ ΝΑΙ, ΤΟΤΕ ΣΤΟ "ΣΥΜΒΟΛΟ" ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ... ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ π.χ. "(Πιστεύω) Εἰς μίαν, ἁγίαν, ΚΟΙΝΟΤΙΚΗΝ καὶ ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν";;;;;;;;;;;;;;;;; 

(Συνεχίζεται)

Δημήτριος

................................

"Αρχικά, καλούμαστε ως ποιμένες και πατέρες, αγαπητέ κ. Λυκούδη, να καταθέσουμε υγιή και ισχυρή μαρτυρία, να αγωνιστούμε, με κόπο και προσευχή, υπομονή, κατανόηση και διακριτικότητα, ώστε να γνωρίσουμε σε όλες και όλους την ενορία και την εκκλησία ως κοινότητα."  (ψευδ-Επίσκοπος Φλωρίνης Ειρηναίος)

Μόνοι ή σε “Κοινωνία”; Η Εκκλησία ως Κοινότητα -“Κοινωνία Προσώπων” του σεβ. Ιωάννη Σπιτέρη

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Στα κείμενα μας, που αναρτώνται σε διάφορες ιστοσελίδες, κάνουμε συχνά αναφορά στην Εκκλησία ως Μυστήριο Κοινωνίας. Είναι τόσο σπουδαία αυτή η πραγματικότητα για τη ζωή της Εκκλησίας, ώστε είναι χρήσιμο να εμβαθύνουμε περαιτέρω σε αυτό το θέμα.          

Αν και ανέκαθεν, θεωρήθηκε ως μια  βιβλική και πατερική διδασκαλία, συχνά ωστόσο, αναφέρεται ως μία από τις μεγαλύτερες θεολογικές «ανακαλύψεις» των τελευταίων πενήντα χρόνων. Πρόκειται για την Εκκλησία ως «ιερό Μυστήριο  κοινωνίας» σε παγκόσμιο επίπεδο  (συνοδικότητα) και σε σχέση με όλες τις άλλες  τοπικές πραγματικότητες της Εκκλησίας, που βιώνονται ως κοινότητες (επισκοπές, ενορίες, μοναχικές κοινότητες, οικογένεια…).

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης, Καὶ τώρα μὲ τὸν Οἰκουμενισμὸ σχεδιάζεται παρόμοια καὶ χειρότερη ἀποστασία, θεωροῦν ὅτι μέγα ἐμπόδιο στὰ σχέδιά τους εἶναι οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας καὶ θέλουν νὰ τοὺς ὑπερβοῦν.

 

Τῶν Ἀποστόλων τὸ κήρυγμα καὶ τῶν Πατέρων τὰ δόγματα ὑφαίνουν ἀπὸ κοινοῦ τὸν χιτῶνα τῆς Ἀληθείας,
Λυπούμεθα, διότι ὁ Παπισμός, ὁ Προτεσταντισμὸς καὶ ὁ Διαφωτισμός, ποὺ ἐμείωσαν πρῶτοι τοὺς Ἁγίους Πατέρες, ἀπέκτησαν καλοὺς μαθητὰς καὶ ὀπαδοὺς καὶ ἐκ τῶν Ὀρθοδόξων, κυρίως μεταξὺ τῶν ὑποστηρικτῶν τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, στοὺς ὁποίους ἀνήκει καὶ ἡ προκαλέσασα τὴν συζήτησιν «Ἀκαδημία Θεολογικῶν Σπουδῶν τοῦ Βόλου», μὲ τὸ πατρομαχικό της συνέδριο γιὰ τὴν «μεταπατερικὴ» καὶ «συναφειακὴ» Θεολογία. 

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης
Πρὸς ὅλους δὲ τοὺς μεταπατερικοὺς καὶ ἀντιπατερικοὺς τοῦ συγχρόνου Οἰκουμενισμοῦ καὶ πανθρησκειακοῦ Συγκρητισμοῦ, ποὺ ἐκτὸς τῶν ἄλλων διακατέχονται ἀπὸ ἐγωισμὸ καὶ φιλοσοφικὴ ἔπαρση ἐπαναλαμβάνουμε τὸ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Νύσσης: «Παυσώμεθα τοῦ θέλειν εἶναι τῶν διδασκάλων διδάσκαλοι. Μισήσωμεν τὸ λογομαχεῖν ἐπὶ καταστροφῇ τῶν ἀκουόντων. Πιστεύσωμεν ὡς οἱ Πατέρες ἡμῶν παραδεδώκασιν. Οὑκ ἐσμὲν τῶν Πατέρων σοφώτεροι· οὐκ ἐσμὲν τῶν διδασκάλων ἀκριβέστεροι».

Η   ΣΗΜΑΣΙΑ   ΤΩΝ   ΠΑΤΕΡΩΝ   ΤΗΣ   ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΚΑΙ   ΟΙ   ΠΑΤΡΟΜΑΧΟΙ   ΑΡΝΗΤΑΙ   ΤΗΣ

Περίληψη τῆς ὁμιλίας τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Ὁμ. Καθηγητοῦ π. Θεοδώρου Ζήση
στὴν ἡμερίδα τῆς Ἱ.Μ. Πειραιῶς μὲ θέμα «Πατερικὴ Θεολογία καὶ μετα-πατερικὴ αἵρεση»

«Η ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ: ΜΙΑ ΑΙΡΕΣΗ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΜΑΣ ΣΤΟΥΣ ΚΟΛΠΟΥΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» (καθηγ. Ἰω. Κορναράκης)

 

«Η ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ:
ΜΙΑ ΑΙΡΕΣΗ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΜΑΣ ΣΤΟΥΣ ΚΟΛΠΟΥΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ»

[Α´]

Ὁμιλία τοῦ ὁμοτ. καθηγ. κ. Ἰω. Κορναράκη

στὸ Σεμινάριο Ὀρθοδόξου Πίστεως
τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, 04.03.2012

Ἀπομαγνητοφώνηση Γ . K. & Δ. M.
Ἐπιμέλεια «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»

[…] Ὅπως ξέρετε τὰ πράγματα ἔχουν δυσκολέψει, ἐδῶ στὴν πατρίδα μας, καὶ θὰ ἤθελα νὰ κάνω μία ἀναδρομή, πῶς φθάσαμε σήμερα νὰ ἔχουμε θεολόγους κληρικοὺς καὶ λαϊκοὺς ποὺ νὰ ἀπεχθάνονται τοὺς Πατέρες, ποὺ νὰ θέλουν νὰ τοὺς βγάλουν στὸ περιθώριο, ποὺ λένε ὅτι πέσανε στὸ τέλμα, γιατί οἱ Πατέρες δὲν ἤξεραν, λένε, (παίρνουν στοιχεῖα ἀπὸ κάποιες θεωρίες συγχρόνων), δὲν εἶχαν προβλέψει τὴν ἐποχή μας, καὶ ἑπομένως, δὲν ἤξεραν ὅλα ὅσα θὰ συμβοῦν σήμερα. Ποιὰ πράγματα δηλαδή; Τὴν ἐξέλιξη τῶν ἐπιστημῶν τῶν κοινωνικῶν, τῶν ψυχολογικῶν, τῆς τεχνολογίας, τὶς πολιτιστικὲς ἐξελίξεις κτλπ. Αὐτά, λέει, δὲν τὰ ἤξεραν καὶ ἑπομένως, αὐτοὶ ἔμειναν τελματωμένοι στὸ χρόνο ποὺ ἔζησαν, καὶ δὲν μποροῦν νὰ μᾶς δώσουν τώρα τίποτα ἄλλο. Ἐμεῖς  λοιπὸν πρέπει νὰ ἐπαναδιατυπώσουμε τώρα τὴν θεολογία τῶν Πατέρων μὲ τὸν δικό μας τρόπο ἢ νὰ τὴν ἀκυρώσουμε ἐντελῶς καὶ νὰ κάνουμε μία καινούργια θεολογία ποὺ νὰ τὴ λέμε μεταπατερική.

[…] Ἡ  Ὀρθοδοξία γιὰ νὰ βρεῖ τὸν δρόμο της, πρέπει νὰ ἐγκαταλείψει τὴν πατερικὴ θεολογία, νὰ μὴ γίνει μία νέα σύνθεσις, ἐπαναδιατυπωμένη θεολογία, ἀλλὰ μία νέα μεταπατερικὴ θεολογία, μία θεολογία μετὰ τοὺς Πατέρες. Νὰ ἀπορρίψουμε τοὺς Πατέρες διότι, λέει, ἔχουνε «μουχλιάσει», ἔχουν φτάσει σὲ καθεστὼς μοιρολατρίας καὶ νὰ ἀσχολοῦνται μὲ πράγματα τὰ ὁποῖα δὲν ἰσχύουν σήμερα στὸν πολιτισμένο κόσμο.