Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2019

Σήμερα 01/10/2019 εορτάζουν: Άγιος Ανανίας ο Απόστολος...





Απολυτίκια και κοντάκια της ημέρας

1 Οκτωβρίου 2019

Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.

Ὡς σάλπιγξ θεόληπτος, τῶν οὐρανίων ᾠδῶν, ἐνθέως ἐφαίδρυνας, τὴν Ἐκκλησίαν Χριστοῦ, τοὶς θείοις σου ἄσμασι, σὺ γὰρ τῆς Θεοτόκου, ἐμπνευσθεῖς τὴ ἑλλάμψει, ἔνθεος ὑμνηπόλος, ἐγνωρίσθης ἐν κόσμῳ, διὸ σὲ πόθω τιμῶμεν, Ρωμανὲ Ὅσιε.

Ιωάννης Μηλιώνης, πρόσφατα (16 Ἰουνίου 2015) καὶ ἡ ἴδια ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μὲ Δελτίο Τύπου, ἀπεφάνθη γιὰ τὴν ἐπικινδυνότητα τῆς Γιόγκα καὶ τὸ ἀσυμβίβαστό της μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Χριστιανικὴ πίστη!




Γιόγκα – Ὅταν ἡ Θρησκεία γίνεται Γυμναστική.
κ. Ἰωάννης ΜηλιώνηςΕἰδικός ἐρευνητής τῆς Συνοδικῆς ἐπιτροπῆς ἐπί τῶν αἱρέσεων.
ΕΙΣΗΓΗΣΗ TOY ΣΤΗΝ ἡμερίδα μὲ θέμα: «Yoga; Εὐχαριστῶ δὲν θὰ πάρω!»
πού διοργανώθηκε ἀπὸ τὴν ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ ὑπὸ τὴν αἰγίδα τῆς Ἱ.Μ.Κηφισίας Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦμετὰ τοῦ ἀντιαιρετικοῦ  της Γραφείου
στὶς 14 Νοεμβρίου 2015 στὸ Δημοτικὸ Θέατρο Πεύκης.
Τὰ ὅσα θὰ ἀκούσουμε στὴ μικρὴ αὐτὴ εἰσήγηση δὲν ἀποτελοῦν μόνο καρποὺς ἔρευνας τοῦ εἰσηγητῆ, οὔτε μόνο ἐμπειρίες ἀπὸ προσωπικὴ βίωση σχετικὰ μὲ τὸ θέμα μας, ποὺ εἶναι ἡ γιόγκα. Τὰ στοιχεῖα, ποὺ θὰ παραθέσω στὴν ἀγάπη σας, ἀπότελοῦν καρπὸ ἔρευνας πολλῶν δεκαετιῶν, στὰ πλαίσια τῆς Π.Ε.Γ., τῆς «Πανελλήνιας Ἕνωσης Γονέων γιὰ τὴν Προστασία τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Πολιτισμοῦ τῆς οἰκογενείας καὶ τοῦ Ἀτόμου», φορέα ποὺ ἀποτελεῖ τὸ κοινωνικὸ σκέλος τῆς «Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπὶ τῶν Αἱρέσεων», δηλαδὴ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ κατ' ἐπέκταση, τυγχάνουν Πανορθοδόξου ἀποδοχῆς, ὁλόκληρου δηλαδὴ τοῦ Ὀρθόδοξου κόσμου, πόσο δέ μᾶλλον, ποὺ πρόσφατα (16 Ἰουνίου 2015) καὶ ἡ ἴδια ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μὲ Δελτίο Τύπου, ἀπεφάνθη γιὰ τὴν ἐπικινδυνότητα τῆς Γιόγκα καὶ τὸ ἀσυμβίβαστό της μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Χριστιανικὴ πίστη.


1. Λίγα εἰσαγωγικὰ στοιχεῖα.
Μὲ τὸ ὄνομα γιόγκα (Yoga) νοοῦνται οἱ σωματικές, νοητικὲς καὶ πνευματικὲς πρακτικές, ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὴν ἀρχαία Ἰνδία κι᾿ ἔχουν σὰ στόχο, ὅπως δηλώνουν οἱ ὀπαδοί της, τὴν ἐπίτευξη μίας μόνιμης εἰρήνης τοῦ νοῦ, ὥστε νὰ βιώσει τὸν ἀληθινό του ἑαυτό. Ἀκόμη, ἡ γιόγκα πρεσβεύει τὴν ἕνωση τῆς ψυχῆς μὲ τὸ θεὸ ὅπως τουλάχιστον ὁ ἰνδουϊσμὸς ἀντιλαμβάνεται τὸ θεό, μέσω συγκεκριμένων μεθόδων, κυρίως τοῦ διαλογισμοῦ.
Τὴ γιόγκα συστηματοποίησε ὁ περίφημος Ἰνδὸς Γιόγκι Πατάντζαλι (Patanjali), 2 ἢ κατ' ἄλλους 4 αἰῶνες πρὶν τὴ γέννηση τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὶς μέχρι τότε προφορικὰ μεταδιδόμενες διδασκαλίες, συγγράφοντας τὶς περίφημες 196 Sutras, τοὺς «ἀφορισμούς», δηλαδή, τοῦ Πατάντζαλι.
2. Ἡ γιόγκα στὴ Δύση.
Ἡ γιόγκα ἀπέσπασε τὴν προσοχὴ τοῦ κοινοῦ τῆς Δυτικῆς διανόησης στὰ μέσα τοῦ 19ου αἰώνα, μαζὶ μὲ ἄλλα χαρακτηριστικὰ στοιχεῖα τῆς ἰνδικῆς φιλοσοφίας. Ὅμως ὁ κυρίως ὑπεύθυνος γιὰ τὴ διείσδυση τῆς γιόγκα στὴ Δύση ὑπῆρξε ὁ Ἰνδὸς Σουάμι Βιβεκανάντα. Ὁ Βιβεκανάντα συμμετεῖχε στὸ «Ἀ' Κοινοβούλιο τῶν Θρησκειῶν τοῦ Κόσμου», στὸ Σικάγο 1893, ὅπου μίλησε γιὰ τὴν ἑνότητα τῶν θρησκειῶν καὶ προσφώνησε τοὺς συνέδρους ὡς ἑξῆς:
«ἂν κάποιος ἀπὸ αὐτὸ τὸ ἀκροατήριο ἐλπίζει ὅτι αὐτὴ ἡ ἑνότητα θὰ ἔρθει μὲ τὸ θρίαμβο μίας ὁποιασδήποτε θρησκείας καὶ τὸν ἀφανισμὸ τῶν ἄλλων, σ' αὐτὸν δὲν ἔχω παρὰ νὰ πῶ: Ἀδερφέ μου οἱ ἐλπίδες σου θὰ διαψευσθοῦν. Μήπως ἐπιθυμῶ οἱ Χριστιανοὶ νὰ γίνουν Ἰνδουϊστές; Πρὸς Θεοῦ! Μήπως ἐπιθυμῶ οἱ Ἴνδουϊστὲς ἢ οἱ Βουδιστὲς νὰ γίνουν Χριστιανοί; Πρὸς Θεοῦ! ... Οἱ Χριστιανοὶ δὲν πρέπει νὰ γίνουν Ἰνδουϊστές, οὔτε Βουδιστὲς οὔτε καὶ αὐτοὶ νὰ γίνουν Χριστιανοί. Ἀλλὰ κάθε θρησκεία θὰ πρέπει νὰ ἀφομοιώσει τὸ πνεῦμα τῶν ἄλλων θρησκειῶν, διατηρώντας ὡστόσο τὶς ἰδιαιτερότητές της, προκειμένου νὰ ἀναπτυχθεῖ σύμφωνα μὲ τοὺς δικούς της νόμους».
Ἡ ὑποδοχὴ ποὺ ἐπιφύλαξαν οἱ Δυτικοὶ στὸ Βιβεκανάντα ὑπῆρξε ἰδιαίτερα θερμή.
Ἂν κι᾿ ὁ λόγος τοῦ Βιβεκανάντα, ὅπως καὶ πολλῶν ἄλλων συγχρόνων «δασκάλων» τῶν ἀνατολικῶν θρησκειῶν καὶ τοῦ ἀποκρυφισμοῦ, ἀκούγεται λογικὸς καὶ πανανθρώπινος στὸν ἀνυποψίαστο ἀκροατή, ἡ συνέχεια ἀποδεικνύει ὅτι ὁ Ἰνδὸς Γκουροὺ δὲν ὑπῆρξε καὶ τόσο εἰλικρινής. Χαρακτηριστικό, ἄλλὰ καὶ ἀποκαλυπτικὸ εἶναι τὸ ἀκόλουθο ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸν πύρινο λόγο του σὲ φοιτητὲς στὸ Madras κατὰ τὴν ἐπιστροφή του στὴν Ἰνδία, ὅπου τοῦ ἔγινε ἀποθεωτικὴ ὑποδοχή:
«... αὐτὸ εἶναι τὸ μεγάλο ἰδανικὸ ποὺ βρίσκεται μπροστά μας, καὶ ὁ καθένας πρέπει γι' αὐτὸ νὰ ὁπλιστεῖ ἡ ἅλωση τοῦ κόσμου ἀπὸ τὴν Ἰνδία τίποτε τὸ λιγότερο ἀπὸ αὐτό, καὶ ὅλοι ἐμεῖς πρέπει νὰ ὁπλιστοῦμε καὶ νὰ τεντώσουμε γι' αὐτὸ τὸ σκοπὸ κάθε νεῦρο... σήκω, Ἰνδία, καὶ κυρίευσε τὸν κόσμο μὲ τὴν πνευματικότητά σου... Αὐτὸ ποὺ πρέπει νὰ κυριεύσει τὴ Δύση εἶναι ἡ πνευματικότητα...».
Ἕνας ἄλλος ὑπεύθυνος γιὰ τὴ διάδοση τῆς γιόγκα στὴ Δύση καὶ ὄχι μόνο, εἶναι καὶ ἡ θεοσοφία. Ἡ θεοσοφία εἶναι ἕνα σύστημα ἀποκρυφιστικῶν δοξασιῶν μὲ ἔντονα συγκρητιστικὸ χαρακτήρα, τὸ ὁποῖο στηρίζεται στὴν πεποίθηση ὅτι ψήγματα τῆς θεϊκῆς ἢ αἰώνιας ἀλήθειας μποροῦν νὰ ἀναζητηθοῦν σὲ ὅλες τὶς θρησκεῖες τῆς ἀνθρωπότητας. Τὸ σύστημα αὐτὸ ἀναπτύχθηκε κυρίως μέσα ἀπὸ τὰ γραπτά τῆς Ἕλενας Μπλαβάτσκυ, ποὺ ὑπῆρξε μέντιουμ καὶ ἀποκρυφίστρια καὶ ποὺ ἵδρυσε τὸ 1875 τὴ «Θεοσοφικὴ Ἑταιρεία», ἀλλὰ καὶ τῶν διαδόχων της: Ἄννυ Μπεζάν καὶ Ἀλίκης Μπέιλη.
Ἡ θεοσοφία εἶχε εἰδικὰ μεγάλη ἐπιρροὴ στὴν προβολὴ τῆς γιόγκα στὸ ἀμερικανικὸ κοινό. Οἱ Η.Π.Α., λόγω τῆς θρησκευτικῆς των πολυμορφίας καὶ τῆς ἔκπτωσης τῶν παραδοσιακῶν Χριστιανικῶν ὁμολογιῶν, ὑπῆρξαν καὶ τὸ πιὸ πρόσφορο ἔδαφος γιὰ τὴν ἐξάπλωση τοῦ ἰνδουϊσμοῦ ἀπὸ τοὺς δεκάδες ἰνδοὺς γκουρού, ποὺ ἀπὸ τὴ δεκαετία τοῦ 1960, ἑλκόμενοι ἀπὸ τὸ «ζεστό» τότε ἀμερικανικὸ χρῆμα, ἔπαιρναν πίσω τὸ αἷμα τους ἐκδικούμενοι παράλληλα τοὺς δυὸ καὶ πλέον αἰῶνες βρετανικῆς ἀποικιοκρατίας.
3. Βασικὰ στάδια τῆς γιόγκα
Ἡ πρακτική τῆς γιόγκα διδάσκεται σὲ μακρὰ σειρὰ μαθημάτων. Μολονότι ὑπάρχουν πολλὲς παραλλαγές, ποὺ διαμορφώθηκαν στὴν πάροδο τοῦ χρόνου, τὰ συνηθέστερα στάδια τῶν μεθόδων αὐτῶν εἶναι ὀκτώ, κωδικοποιήθηκαν γιὰ πρώτη φορά, ἀπὸ τὸν Πατάντζαλι, τὸν ὁποῖο ἤδη ἀναφέραμε, καὶ ἔχουν ὡς ἑξῆς :
1) Ἡ Γιάμα (Yama: Οἰκουμενικὴ ἠθική, ἐντολές, ποὺ ἀφοροῦν στὴ σχέση μὲ τοὺς ἄλλους).
2) Ἡ Νιγιάμα (Niyama: Τήρηση κανόνων, ποὺ ἀφοροῦν στὴ σχέση μὲ τὸν ἑαυτό μας).
3) Ἡ Ἀζάνα ἢ Ἀσάνα (Asanas: στάσεις τοῦ σώματος).
4) Ἡ Πραναγιάμα (Pranayama: Οἱ ἀσκήσεις ἀναπνοῆς καὶ ὁ ἔλεγχος τῆς «πράνα»).
5) Ἡ Πρατιακάρα ἢ Πρατιαχάρα (Pratyahara: Ἔλεγχος τῶν αἰσθήσεων).
6) Ἡ Νταράνα (Dharana: Συγκέντρωση καὶ καλλιέργεια τῆς ἐσωτερικῆς ἀντίληψης καὶ συνειδητότητας).
7) Ἡ Ντυάνα (Dhyana: Ἀφιέρωση, Διαλογισμὸς στὸ Θεῖο).
8) Ἡ/τὸ Σαμάντι (Samadhi: Ἕνωση μὲ τὸ Θεῖο).
Ἐνῶ στὶς πρῶτες φάσεις διατηροῦνται ὁρισμένα στοιχεῖα συνειδητότητας, στὴν τελευταία, ὁ γιόγκι καταλήγει σὲ μία κατάσταση ὑπέρβασης κι᾿ αὐτῆς ἀκόμη τῆς αὐτοσυνειδησίας. Δὲν ἀντιλαμβάνεται πιὰ οὔτε χρῶμα, οὔτε ὀσμή, οὔτε ἦχο, οὔτε ἁφή, οὔτε τὸν ἑαυτό του, οὔτε κανέναν ἄλλο. Τὸ πνεῦμα του «ἐλευθερώνεται» σύμφωνα μὲ τὴν ἔκφραση τῶν μυημένων ἀπὸ τὴ μνήμη καὶ τὴ λήθη. Αὐτὸ θεωρεῖται ἐπίγνωση, φωτισμός.
Πρόκειται, τελικά, γιὰ μία τεχνικὴ ποὺ ἀποσκοπεῖ στὴν ἐκμηδένιση τοῦ προσώπου καὶ στὴ σύνδεση μὲ τὸ «Ἀπόλυτο». Γι᾿  αὐτὴν ὅμως δὲν ἔχουν κανένα νόημα οἱ κεντρικὲς χριστιανικὲς ἀλήθειες περὶ ΧριστοῦΣωτήρα, περὶ χάριτος, περὶ ἀνιδιοτελοῦς ἀγάπης, περὶ ΣταυροῦἈνάστασης.
Βασικὴ τεχνικὴ γιὰ τὴν πραγμάτωση στὴ γιόγκα εἶναι, ὅπως εἴδαμε, ὁ διαλογισμός, τὸ ἀκριβῶς ἀντίθετο τῆς προσευχῆς, καθὼς γιὰ τὴν προσευχὴ χρειάζονται δυὸ πρόσωπα, τὸ ἐγὼ τοῦ προσευχομένου ἀνθρώπου καὶ τὸ Ἐσὺ τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἔτσι ἐπιτυγχάνεται ἡ διαπροσωπικὴ σχέση, ἐνῶ στὸ διαλογισμό, παραμένει ἕνα πρόσωπο, τὸ ἐγὼ τοῦ διαλογιζόμενου ἀνθρώπου, ποὺ προσπαθεῖ νὰ «συνειδητοποιήσει» ὅτι τελικὰ εἶναι ἕνα Ἐγώ, ποὺ ταυτίζεται μὲ «τὰ πάντα ἐν πᾶσι», «τὸ σύμπαν καὶ τοὺς θεούς»...
Ἀπὸ τὰ ὅσα εἴδαμε ὡς τώρα, γίνεται κατανοητὸ ὅτι ἡ ἄσκηση τῆς γιόγκα δὲν περιορίζεται στὶς Asanas, ἀλλὰ ἀποτελεῖ ἀναπόσπαστο σύνολο, ποὺ περιλαμβάνει ἄσκηση, διαλογισμὸ καὶ τελετουργία καὶ ἀπευθύνεται στὸν «ὅλο ἄνθρωπο», δηλαδὴ στοχεύει στὴν ψυχοσωματικὴ καὶ στὴν πνευματικὴ ὑπόσταση τοῦ ἀνθρώπου. Αὐτό, τὴν καθιστᾶ ἀπολύτως ἀσυμβίβαστη μὲ τὴν χριστιανικὴ πίστη.
Μὲ βάσει τὰ ἀνωτέρω, εὔκολα διακρίνουμε ὅτι ἡ γιόγκα εἶναι ἕνα ὑπαρξιακὸ σύστημα, ποὺ βασίζεται στὴ φιλοσοφία τῆς ἀνατολικῆς πνευματικότητας, συμπλέκεται δὲ μὲ τὸν δυτικὸ ἀποκρυφισμὸ καὶ σήμερα μὲ τὸ σύνδρομο τῆς «Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ὑδροχόου»· εἶναι δηλαδὴ ἕνα θρησκευτικὸ σύστημα, ποὺ διεισδύει σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου, καθώς ἔχει δική του θεολογία, κοσμολογία καὶ ἀνθρωπολογία, δηλαδὴ ἔχει συγκεκριμένη διδασκαλία γιὰ τὸ τί εἶναι ὁ θεός, ὁ κόσμος καὶ ὁ ἄνθρωπος, ἐκ διαμέτρου ἀντίθετα ὅλα αὐτὰ μὲ τὴν Ὀρθόδοξη καὶ Χριστιανικὴ κοσμοαντίληψη.
4. Εἶναι ἡ γιόγκα γυμναστική; Εἶναι ἄσκηση γιὰ τὴ βελτίωση τῆς ὑγείας;
Ἀφοῦ ἅλωσε τὴ Δύση, ἡ γιόγκα διαφημίζεται σήμερα ἀπὸ ἑκατοντάδες ἱστοσελίδες τοῦ διαδικτύου σὰν γυμναστική, ποὺ προσφέρει χαλάρωση, εὐεξία ψυχοσωματική, διώχνει τὸ ἄγχος, δυναμώνει τὸ ἀνοσοποιητικὸ σύστημα τοῦ ὀργανισμοῦ καθὼς καὶ τὸ νευρικὸ σύστημα. Ἀκόμα, ὅτι βελτιώνει τὴν κυκλοφορία τοῦ αἵματος, ἐξισορροπεῖ τὴ λειτουργία τοῦ ἐγκεφάλου, αὐξάνει ἀκόμη καὶ τὸν «δείκτη νοημοσύνης» (IQ). Ὑπάρχουν ἰσχυρισμοὶ ὅτι θεραπεύει ἀκόμη καὶ τὸν καρκίνο. Ὅμως, ὅλα αὐτὰ παραμένουν ἰσχυρισμοί, χωρὶς ἐπιστημονικὴ τεκμηρίωση, ποὺ καθιστοῦν τὴ γιόγκα ἕνα ὁλιστικὸ σύστημα, ποὺ προϋποθέτει πίστη σὲ ξένες θεότητες, ποὺ ὑπόσχεται τὴν αὐτοθέωση τοῦ ἀνθρώπου.
Τὰ τελευταῖα χρόνια αὐξάνονται στὴ χώρα μας τὰ διάφορα κέντρα «γιόγκα». Οἱ γνώσεις ὅμως καὶ οἱ ἀντιλήψεις γι’ αὐτὴν παραμένουν πενιχρές, γενικὲς καὶ συγκεχυμένες στὸν ἁπλὸ ἄνθρωπο. Δημόσια, ἡ γιόγκα προβάλλεται σὰν «εἶδος γυμναστικῆς» καὶ συνήθως γίνεται λόγος ἀποκλειστικὰ καὶ μόνο γιὰ τὶς ἀσκήσεις τῶν μυϊκῶν καὶ νευροφυτικῶν κέντρων, γιὰ τὶς ἀσκήσεις ἀναπνοῆς καὶ τὰ παρόμοια. Δηλαδή, ἀπὸ τὰ στὰδια ποὺ ἀναφέραμε προηγουμένως περιορίζονται στὸ τρίτο, στὶς «στάσεις τοῦ σώματος», καὶ στὸ τέταρτο, στὶς «ἀσκήσεις ἀναπνοῆς», ἐνῶ μερικὲς φορὲς προχωροῦν καὶ στὸ πέμπτο στάδιο, στὸν «ἔλεγχος τῶν αἰσθήσεων», καὶ στὸ ἕκτο, στὴ «συγκέντρωση τῆς ἐσωτερικῆς ἀντίληψης».
Ἀρκετὲς ἰδιωτικὲς σχολὲς προσπαθοῦν νὰ παρουσιάσουν αὐτὰ τὰ γυμνάσματα χωρὶς τὸ θρησκευτικὸ χαρακτήρα τους, χωρὶς τὸ ἰνδουϊστικὸ φιλοσοφικὸ περιεχόμενό τους, ὥστε νὰ γίνονται εὐκολότερα ἀποδεκτὰ ἀπὸ τὸν μέσο Ἕλληνα. Ἄλλοι ἐπιχειροῦν νὰ βεβαιώσουν ὅτι ἡ «γιόγκα» δὲν εἶχε ποτὲ οὔτε καὶ ἔχει θρησκευτικὸ χαρακτήρα καὶ μιλοῦν ἁπλῶς γιὰ «ἐπιστήμη», «πνευματικὴ ἐπίγνωση», «ψυχοσωματικὴ ἄσκηση». Ὅσο ὅμως κι᾿ ἂν ἐπιστρατεύονται ἰδιόμορφες καὶ μεγαλόστομες ἐκφράσεις, γιὰ νὰ καλύψουν τὴν πραγματικότητα, γεγονὸς παραμένει ὅτι ὁ καθ' ὁλοκληρίαν προσανατολισμὸς τῆς ἰνδικῆς αὐτῆς τεχνικῆς ἦταν καὶ εἶναι θρησκευτικὸς ἢ παραθρησκευτικός.
Αὐτὸν τὸν «θρησκευτικὸ πυρήνα» ἀποσιωποῦν καὶ καλύπτουν τὰ διάφορα καταστατικὰ τῶν Κέντρων γιόγκα μὲ γενικὲς φράσεις. Ἰσχυρίζονται π.χ. ὅτι σκοπὸς τους εἶναι «ἡ δημιουργία ἀνθρώπων ὁλοκληρωμένων φυσικά, διανοητικὰ καὶ πνευματικά».
5. Ἔπειτα ἀπὸ τὰ ἀνωτέρω, μποροῦμε νὰ χαρακτηρίσουμε τὴ γιόγκα ἀθῶα;
Ἡ γιόγκα, σύμφωνα μὲ τὴν ἱστορία, τὶς μεθόδους καὶ τοὺς στόχους της, ὅπως αὐτοὶ παρουσιάζονται ἀπὸ πηγὲς τοῦ χώρου, ἀποτελεῖ ὄχι σωματικὴ ἄσκηση, ἀλλὰ θρησκευτικὴ πρακτική, ἡ ὁποία ἔχει σήμερα ἐξαπλωθεῖ στὸν δυτικὸ κόσμο. Ἐκτὸς ἀπὸ τὶς ἀποκρυφιστικὲς ὁμάδες ἀνατολικῆς προέλευσης, ἡ γιόγκα κατόρθωσε νὰ μπεῖ καὶ στὰ γυμναστήρια, στὶς σχολὲς χοροῦ, ἀκόμα καὶ στὰ σχολεῖα. Ὁ ἰσχυρισμὸς τῶν ὀπαδῶν εἶναι ὅτι ἡ γιόγκα ἀπευθύνεται σὲ ἀνθρώπους κάθε φυλῆς, θρησκείας ἢ δόγματος, ἀποκρύπτουν ὅμως ὅτι ἐπὶ τῆς οὐσίας πρόκειται γιὰ ἀποδοχὴ συγκεκριμένων θρησκευτικῶν θέσεων, καὶ κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπο στερεῖ ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο τὴν δυνατότητα τῆς ἐλεύθερης ἐπιλογῆς σὲ θέματα πίστης. Ἡ γιόγκα εἶναι ἀσυμβίβαστη μὲ τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, καθὼς προσανατολίζει τὴν πίστη σὲ ἀπρόσωπο θεό, διδάσκοντας συγχρόνως τὴν μετενσάρκωση καὶ τὴν αὐτοσωτηρία μὲ τὴ χρήση τεχνικῶν, ἀλλὰ καὶ τὴν χειραγώγηση τῆς «πράνα», ἐνέργειας πού, δῆθεν, ἐνυπάρχει στὸ σύμπαν, δόγματα ἀντίθετα, ὅλα αὐτά, μὲ τὰ ὅσα ὁ Κύριος καὶ οἱ ἅγιοι δίδαξαν.
Ἐκτὸς ὅμως ἀπὸ τὰ θεολογικὰ προβλήματα, ἡ γιόγκα ἐνέχει καὶ σωματικοὺς κινδύνους. Γιὰ παράδειγμα, ἡ Ἕνωση Γιόγκα στὶς Η.Π.Α. ἀναφέρει σὲ ὁδηγία της ὅτι παιδιὰ κάτω τῶν 16 ἐτῶν δὲν πρέπει νὰ κάνουν γιόγκα, καθὼς διατρέχουν κινδύνους σωματικῆς βλάβης. Αὐτὸ ἐπιβεβαιώνεται καὶ ἀπὸ ἀρχαῖα κείμενα τοῦ ἰνδουϊσμοῦ, τὰ ὁποῖα προειδοποιοῦν ὅτι ἀκόμα καὶ ἡ χάθα γιόγκα μία ἀπὸ τὶς πιὸ «ἀθῶες» μορφὲς γιόγκα εἶναι ἕνα ἐπικίνδυνο ἐργαλεῖο. Τὸ γεγονὸς ὅτι ὁρισμένες ὁμάδες κάνουν εἰδικὰ σεμινάρια γιόγκα γιὰ ἐγκύους καὶ γιὰ παιδιὰ σχολικῆς καὶ προσχολικῆς ἡλικίας δημιουργεῖ πολλὰ ἐρωτηματικά ὡς πρὸς τὸ πόσο σοβαρὰ λαμβάνονται ὑπόψη οἱ κίνδυνοι αὐτοί.
Ἀλλὰ αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι ἡ γιόγκα εἶναι ἀσφαλὴς γιὰ τοὺς ἐνήλικες. Οἱ ἐπιπτώσεις ποὺ ἔχει ἡ γιόγκα στὸν ἄνθρωπο περιλαμβάνουν, σύμφωνα μὲ ἔρευνες: διαταραχὲς συναισθηματικές, αἴσθηση ἔντονου φόβου, ἀλλαγὲς χαρακτηριστικὲς στὴ διάθεση, κατάθλιψη, ξεσπάσματα ἔντονου θυμοῦ, σωματικοὺς πόνους, αἴσθηση ἀπώλειας τοῦ σώματος, ἀπώλεια, προσωρινὴ ἢ μόνιμη, τῆς λογικῆς κ.ἄ.
Ὁ γκουροὺ Μουκτανάντα, ἕνας ἀπὸ τοὺς ἰνδουϊστὲς «δασκάλους», περιγράφει τὴν τρομακτικὴ κατάσταση στὴν ὁποία βρέθηκε κατὰ τὴ διάρκεια διαλογιστικῆς πρακτικῆς. Ἀναφέρει ὅτι ἄλλαξε ὁ τρόπος τῆς φυσικῆς ἀναπνοῆς κι᾿ ὅτι ἐνῶ εἰσέπνεε δὲν μποροῦσε νὰ ἐκπνεύσει μὲ ἀποτέλεσμα νὰ γεμίζει ἡ κοιλιὰ του ἀέρα. Ὅτι εἶχε ἀρρωστήσει ἀπὸ τὸ φόβο του κι᾿ ὅτι ἄρχισε νὰ παραληρεῖ «βλέποντας μικρὰ ἀνθρωπάκια» καὶ παρακολουθώντας τὸν ἑαυτό του νὰ τρελαίνεται. Ἀντιλαμβανόταν ὅτι πλέον δὲν ἔλεγχε τὴν κατάσταση, πὼς δὲν ἦταν ὁ ἴδιος ποὺ διαλογιζόταν, ἀλλὰ ὅτι «ὁ διαλογισμὸς τοῦ ἐπιβαλλόταν». Ἔνοιωθε τὸ σῶμα του νὰ τινάζεται καὶ εἶχε τὴν αἴσθηση ὅτι καίγεται. Ὅταν κάποια στιγμὴ τελείωσαν ὅλα αὐτά, ὁ Μουκτανάντα ἔβγαλε τὸ συμπέρασμα ὅτι εἶχε φτάσει στὸν φωτισμό. Φαίνεται τελικὰ ὅτι ὁ «φωτισμός» τῆς γιόγκα ὁδηγεῖ τὸν ἄνθρωπο σὲ καταστάσεις, ποὺ ἡ μὲν ἐπιστήμη μπορεῖ νὰ χαρακτηρίσει «σχιζοφρένεια», ἀλλά, ποὺ ἡ γνώση τῆς Ἐκκλησίας τὶς προσδιορίζει ὡς «δαιμονισμό».
Ὁλοκληρώνοντας θὰ ὑπογραμμίσουμε ὅτι γιὰ ὅποιον θέλει νὰ ἀθληθεῖ, ὑπάρχουν καταξιωμένα συστήματα γυμναστικῆς, μὲ μεγάλη ποικιλία σωματικῶν ἀσκήσεων, ὅπως ἡ Σουηδικὴ Γυμναστική, ἡ Ἀεροβικὴ Ἄσκηση (aerobics) κ.ἄ, ποὺ δὲν συνδέονται μὲ θρησκευτικὲς πρακτικές, οὔτε ἀποτελοῦν κίνδυνο γιὰ τὴ λογικὴ ἢ καὶ τὴ ζωὴ τοῦ ἀσκουμένου. Ὅποιος θέλει νὰ ἀθληθεῖ, μπορεῖ κάλλιστα νὰ ἐπιλέξει ἕνα ἀπὸ αὐτά.
Βέβαια δὲν μποροῦμε, οὔτε καὶ εἶναι σωστό, νὰ ἐπιβάλλουμε σὲ κανέναν νὰ μὴν ἀκολουθήσει τὰ «μονοπάτια» τῆς γιόγκα, τοῦ ἰνδουϊσμοῦ, τοῦ βουδισμοῦ ἢ τῆς «Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ὑδροχόου» (New Age), ἐὰν τὸ ἐπιλέξει «συνειδητά». Πρέπει ὅμως, ἐὰν θέλει νὰ κάνει σωστὴ ἐπιλογή, νὰ γνωρίζει τὰ πάντα σχετικὰ μὲ τὸ θέμα καὶ ὄχι μόνο ὅσα παρουσιάζουν οἱ διάφοροι «δάσκαλοι» τοὺς ὁποίους σεβόμαστε ὡς πρόσωπα καὶ οἱ σχολὲς τῆς γιόγκα, ποὺ παρουσιάζουν τὴν γιόγκα μόνο σὰν «γυμναστική», ἀποσιωπώντας τὸ θεολογικό της ὑπόβαθρο καὶ τοὺς σωματικοὺς καὶ πνευματικοὺς κινδύνους της.
Από orthros.eu
Δείτε και:

Δημήτρης Νατσιός, Τι σημαίνει Παιδεία; Απάντηση. Να είναι τον Σεπτέμβριο οι δάσκαλοι και τα βιβλία στα σχολεία. Να μην παρατηρούνται «κενά και ελλείψεις». Το περιεχόμενο των βιβλίων; ... Το ποιών των δασκάλων;

Δημήτρης Νατσιός, 

Ας το καταλάβουμε.  Σήμερα το σχολείο καλλιεργεί το μίσος για το παρελθόν.  Το φανερώνει αυτό η πολεμική κατά της Γλώσσας, της Ιστορίας και των Θρησκευτικών. 

Αποτέλεσμα εικόνας για μαθητεσ σχολειο
Παιδεία…λειτουργικώς αναλφάβητη
«Στοιχεία σοκ», έγραφαν πριν από λίγο καιρό οι εφημερίδες.  «Λειτουργικά αναλφάβητοι» οι μισοί μαθητές των Λυκείων.  Και τι σημαίνει λειτουργικώς αναλφάβητοι;  Παρένθεση:  Το σωστό είναι λειτουργικώς» και όχι οι νεοφανείς σολοικισμοί του τύπου «ομολογουμένα» και «λειτουργικά».

  Πώς να εξηγήσεις στους ημιμαθείς κονδυλοφόρους ότι άλλο το επίρρημα αδιακρίτως (χωρίς διάκριση) και άλλο το αδιάκριτα (χωρίς διακριτικότητα, λεπτότητα).  Άλλο το περιέργως (παραδόξως) και άλλο το περίεργα (παράξενα, ακατανόητα).  Άλλο το τελείως (εντελώς, και είναι κυρίως ποσοτικό) και άλλο το τέλεια (με τελειότητα, και είναι ποιοτικό).  Εδώ ισχύει το «ιατρέ, θεράπευσον σεαυτόν». 

ΑΝ "είναι άγνωστη στους ανθρώπους η ώρα του θανάτου" ΤΟΤΕ ΠΩΣ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΤΡΕΙΣ ΙΑΤΡΟΥΣ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ ΟΤΙ Ο ΤΑΔΕ Ή Η ΤΑΔΕ ΕΙΝΑΙ "ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΆ ΝΕΚΡΟΣ"; ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΘΕΙ ΚΑΘΕ ΟΡΓΑΝΟ ΚΑΙ ΙΣΤΟΣ;

ΣΧΟΛΙΟ:  "Να έχεις λοιπόν, αγαπητέ, πάντοτε στον νου σου την ημέρα του τέλους σου, όταν θα είσαι ξαπλωμένος στο στρώμα σου και θα ψυ­χορραγείς. Αλίμονο..." (αγίου Εφραίμ του Σύρου). Αλίμονο , αδελφοί, γιατί προ ημερών μας έλεγε ένας αδελφός που εργάζεται σε Μ.Ε.Θ. ότι ένα γεροντάκι παρακαλούσε να πάει στο σπίτι του, να ξεψυχήσει στο στρώμα των δακρύων του. Όχι, του έλεγαν, πρέπει να μείνεις διασωληνωμένος, για το καλό σου! Και ο άνθρωπος "κοιμήθηκε" εκεί μέσα... Βλέπεις στο σπίτι χάνεται ο άνθρωπος και «τον τρώνε τα σκουλήκια» (όπως είπε κάποιος στην Κοζάνη που διαφήμιζε την Δωρεά οργάνων!), ενώ στις ΜΕΘ τους προλαβαίνουν...

Αγίου Εφραίμ του Σύρου, Αλίμονο στους απροετοίμαστους!

Κάθε μέρα να περιμένεις τον θάνατό σου και να ετοιμάζεσαι για εκείνη την πορεία. Γιατί το φοβερό πρόσταγμα θα έρθει την ώρα που δεν το περιμένεις, και αλίμονο σε όποιον βρεθεί απροετοίμαστος. Αν μάλιστα είσαι νέος, πολλές φορές ο εχθρός σου ψιθυρίζει: «Νέος είσαι ακόμη· απόλαυσε τις ηδονές σου, και στα γεράματα μετανοείς. Γνωρίζεις βέβαια πολλούς που και εδώ απόλαυσαν τις ηδονές και έπειτα μετανόησαν και κέρδισαν τα ουράνια αγαθά. Τί θέλεις λοιπόν από αυτή την ηλικία να ταλαιπωρείς το σώμα σου; Δεν σκέφτεσαι μήπως αρρωστήσεις
Εσύ όμως να αντισταθείς στον εχθρό και να πεις: «Διώκτη και εχθρέ των ψυχών! Πάψε να μου ψιθυρίζεις τέτοια πράγματα. Αν ο θάνατος με βρει στα νιάτα μου και δεν προλάβω να γεράσω, τί θα απολογηθώ μπροστά στο δικαστικό βήμα του Χριστού;
Γιατί βλέπω πολλούς νέους να πεθαίνουν και γέρους να ζουν πολλά χρόνια, και είναι άγνωστη στους ανθρώπους η ώρα του θανάτου.

ΑΝ «Το γαρ εμπνέον ουκ έστι νεκρόν · το μη αισθανόμενον ουκ έστι ζων» (Θείος Χρυσόστομος) ΤΟΤΕ ΠΩΣ ΑΦΑΙΡΟΥΝ ΖΩΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΟΣΟ ΑΥΤΟΙ ΑΝΑΠΝΕΟΥΝ ΚΑΙ ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ;


ΑΝ ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ των λαλούντων ή των περιπατούντων ΕΙΝΑΙ "ΝΕΚΡΟΣ", ΤΟΤΕ, ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΕΙΝΑΙ "ΠΕΘΑΜΕΝΟΣ";
                                                                             

Κεκοιμημένοι, όχι νεκροί


Το παν έγκειται σ’ αυτήν τη λέξη, σ’ αυτό τον χαρακτηρισμό, εδώ υπάρχει όλη η φιλοσοφία κι όλη η υπόθεσης του νεκρού!

(22:15) Έχει λοιπόν ο Θεός πολλά  γύρω από το θέμα ότι ο άνθρωπος όταν πεθάνει,  που λέμε στη γλώσσα μας, πέφτει σ’ ένα μεγάλο ύπνο. Σας ρωτώ, τι είναι ο ύπνος αυτός που όλοι μας τον χρησιμοποιούμε; Και πολλές φορές και το μεσημέρι; Τι είναι ο ύπνος; Ένας μικρός θάνατος!  Και ο θάνατος τι είναι; Ένας μεγάλος ύπνος! Μα ο ύπνος είναι θάνατος; Ασφαλώς! Πως θα μας το αποδείξεις; Να μην στο αποδείξω εγώ, να στο αποδείξει  ο Θείος Χρυσόστομος… Όταν ο άνθρωπος, λέει, πέφτει να κοιμηθεί του υπενθυμίζει τον θάνατο. «Μάθε άνθρωπε (και φρόντισε να μάθεις) τίς εί, θνητός εί, ύπνω δουλεύεις;»! Είσαι πεθαμένος λέγει όταν κοιμάσαι;  Και συνεχίζει και λέει: Ρώτησε τον αιρετικόν: «Τί έστι; ζών ή νεκρός;» (έναν που δεν πιστεύει, που αδιαφορεί , εδώ λέει αιρετικόν !) «Και εάν μεν είπη, Ζών (ζωντανός είναι) είπε. Διατί ούν ουκ αισθάνεται των λαλούντων ή περιπατούντων;»!

Ξέρετε πολλές φορές

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ, Ο Άγιος Αλέξανδρος του Σβίρ και οι μεταμοσχεύσεις


Αποτέλεσμα εικόνας για ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΩΝ

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΩΝ

Θέμα: Ο Άγιος Αλέξανδρος του Σβίρ και οι μεταμοσχεύσεις οργάνων και ιστών από «πεθαμένους» ανθρώπους

«Εξηγέρθη ως ο υπνών Κύριος» (Κοινωνικόν Μ. Σαββάτου)

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Νιώθω την ανάγκη να καταθέσω ως στεφάνι τιμής στον άγιο της ημέρας, τον άγιο Αλέξανδρο του Σβίρ (30 Αυγούστου 1533) λίγες σκέψεις που έχουν σχέση με τους εν Χριστώ κεκοιμημένους αδελφούς μας. Η μικρή αυτή εργασία σκοπό έχει να προσθέσει νέα επιχειρήματα κατά της δωρεάς οργάνων, δηλαδή κατά της αφαίρεσης ζωτικών οργάνων από δήθεν «πεθαμένους» ή αλλιώς από «εγκεφαλικά νεκρούς»!  Ως γνωστό ο ονομαζόμενος «εγκεφαλικός θάνατος» είναι μία ακόμη επινόηση ανθρώπων (Harvard 1967) που μετρούν τα πάντα με το χρήμα. Η μανία του ανθρώπου να παράγει χρήμα (ας μην ξεχνούμε τον ορισμό του όρου «χρήμα» που σημαίνει χρήσιμα πράγματα) οδήγησε την ad hoc Επιτροπή του Πανεπιστημίου του Harvard των Η.Π.Α. να ταυτίσει τον βιολογικό θάνατο (παύση αναπνευστικής και καρδιακής λειτουργίας) με τον «εγκεφαλικό θάνατο» για καθαρά οικονομικούς - χρησιμοθηρικούς λόγους.

Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος...Ο Χριστός εν τέλει μόνον τους ενοχλεί... (έθνος και Ορθοδοξία υπό διωγμόν).

Οι σύγχρονοι εφιάλτες- η χαίνουσα και χρόνια πυορροούσα πληγή του έθνους μας.


Αποτέλεσμα εικόνας για ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ
Οι σύγχρονοι εφιάλτες- η χαίνουσα και χρόνια πυορροούσα πληγή του έθνους μας.
Οι κλειδούχοι της Κερκόπορτας καθίστανται οι Δούρειοι ίπποι του συστήματος!
H φαιά προπαγάνδα του συστήματος καθίσταται σαφής και πολλάκις δεδομένη, όμως δέον όπως συνειδητοποιήσουμε εναργώς, το τι μέλλει γενέσθαι εις την Πατρίδα μας, αναφορικώς με τα τεκταινόμενα.
Εις τα προηγούμενα άρθρα ανέφερα την εμμονή ορισμένων κύκλων, «γνωστών- αγνώστων τοις πάσι» , οι οποίοι εντελώς άκαιρα, υπό τον μανδύα της νομιμοφάνειας, επιδιώκουν να αποδομήσουν το έθνος, αφενός εξαιτίας και συνεπεία της ανέλεγκτης ροής μεταναστεύσεως και αφετέρου με τα αλλεπάλληλα πλήγματα προς την Ορθόδοξη παράδοση μας, ως συστατικό δομικό στοιχείο του Ελληνισμού μας.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ, ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΩΝ ΣΟΔΟΜΩΝ ΣΗΜΕΡΑ Θέμα: Η θεωρία του «Κοινωνικού φύλου»



ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΩΝ ΣΟΔΟΜΩΝ ΣΗΜΕΡΑ

Θέμα: Η θεωρία του «Κοινωνικού φύλου»

«Μην τολμήσετε τα έργα των Σοδόμων, διά να μην πάθετε τα παθήματα των Σοδόμων» (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Σήμερα που γράφω, Πέμπτη 29 Αυγούστου, είναι η μνήμη του αγίου Ιωάννου του Προδρόμου. Xθες το βράδυ ψάλαμε τον Εσπερινό κατανυκτικά στο μοναδικό μοναστήρι αποτειχισμένων Πατέρων, και ήτανε μοναχά δυο - τρεις άνδρες και μία γυναίκα. Σήμερα το πρωί ψάλαμε τη λειτουργία πάλι με λίγους προσκυνητές.  Αν και τα μαγαζιά στην πόλη της Πτολεμαΐδας δεν ήτανε ανοιχτά - ο άγιος τυγχάνει πολιούχος αυτής - η προσέλευση ήταν μικρή, σαν να μην ήτανε η γιορτή του πιο μεγάλου αγίου της Εκκλησίας μας του οποίου το κύριο έργο ήταν ο έλεγχος της αμαρτίας και μαζί της υποκρισίας - αποστασίας του λαού του Θεού από τις πατρογονικές του εστίες και αιώνιες αξίες.  

Αγαπητοί, δανείστηκα αρκετά λόγια του μακαριστού Φώτη Κόντογλου και ένωσα μ’ αυτά την φωνή μου λόγω του ότι περισσότερο από ποτέ άλλοτε έχουμε ανάγκη της προστασίας των αγίων Πατέρων μας, μιας και στις ημέρες μας οι εργάτες της ανομίας εργάζονται φανερά τα έργα των Σοδόμων.  Τα έργα δηλαδή των «ασεβών» που δογματίζουν υπέρ της ανηθικότητας και των ομοφυλοφίλων, που δειγματίζουν τη νέα θεωρία του κοινωνικού φύλου ακόμη και μέσα στα ελληνικά σχολεία εν είδει θεματικής εβδομάδας.

ΠΕΘ προς την Υπουργό: όπως εφαρμόσατε την απόφαση της Ανεξάρτητης Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων για την μη-αναγραφή του θρησκεύματος και της ιθαγένειας στους τίτλους σπουδών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, να πράξετε και για τις προειρημένες αποφάσεις του ΣτΕ για το μάθημα των Θρησκευτικών


Επιστολή της ΠΕΘ προς την Υπουργό Παιδείας

Προς:
Ερίτιμον Κα. Νίκη Κεραμέως,
Υπουργόν Παιδείας και Θρησκευμάτω
Αθήνα 30 Σεπτεμβρίου 2019
Αριθμ. Πρωτ.  65
Κοινοποίηση:
1) Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος (Μακαριώτατον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών και πάσης Ελλάδος και άπαντες τους Σεβασμιωτάτους Αγίους Αρχιερείς),
2) Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κρήτης (Σεβασμιώτατον Αρχιεπίσκοπον και άπαντες τους Σεβασμιωτάτους Αγίους Αρχιερείς),
3) Ερίτιμον Κα. Σοφία Ζαχαράκη, Υφυπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων Αρμόδια για την Πρωτοβάθμια & Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,
Μετά και τις τελευταίες σημαντικές εξελίξεις, τις σχετικές με το μάθημα των Θρησκευτικών (αποφάσεις 1749 & 1750/20-9-2019 του ΣτΕ) και μέχρι την εκ του σύνεγγυς συνάντησή μας άλλά και επειδή διαφαίνεται μέσα από τις δηλώσεις, ότι σκέπτεστε να προχωρήσετε σε αποφάσεις για το μάθημά μας, ενώ εμείς αναμέναμε -σύμφωνα με την επιθυμία που εκφράσατε κατά την ανάληψη των καθηκόντων σας, να κάνετε διάλογο με τους φορείς-  να μας καλέσετε σε διάλογο, ως Επιστημονική Ένωση, που εκφράζει την συντριπτική πλειονότητα των Θεολόγων της χώρας, υποχρεούμαστε εξ όλων των προειρημένων, να σας απευθύνουμε ανοικτή επιστολή, με την οποίαν εκθέτουμε τα αυτονόητα και δίκαια αιτήματά μας, με την παράκληση για την ικανοποίησή τους. Συγκεκριμένα:

Για τους ΠΑΡΑΚΑΤΩ λόγους επιστρέφουμε για τρίτη συνεχή χρονιά ως απαράδεκτα τα βιβλία (φακέλους μαθητή) στο υπουργείο σας.

Επιστολή υπερπολύτεκνου πατέρα προς την Υπουργό Παιδείας


Θεσσαλονίκη 30/9/2019   
Αγαπητή κυρία Υπουργέ,                                                     
Με την χάρη του Θεού. είμαι ένας υπερπολύτεκνος πατέρας 10 παιδιών εκ των οποίων τα 7 είναι μαθητές Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου και έχουν παραλάβει τα βιβλία (τους φακέλους) μαθητή τον θρησκευτικών.

Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2019

Σήμερα 30/09/2019 εορτάζουν: Άγιος Γρηγόριος ο Ιερομάρτυρας επίσκοπος της Μεγάλης Αρμενίας...





Απολυτίκια και κοντάκια της ημέρας

30 Σεπτεμβρίου 2019

Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.

Θείας πίστεως, τὴ γεωργία, ἐνεούργησας, βροτῶν καρδίας, κατασπείρας τὴν τοῦ Λόγου ἐπίγνωσιν, καὶ λαμπρυνθεῖς μαρτυρίου τοὶς στίγμασιν, ἱεραρχία Γρηγόριε ἔφανας. Πάτερ ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.

Δημήτριος Παναγόπουλος , Κεκοιμημένοι, όχι νεκροί

Κεκοιμημένοι, όχι νεκροί

Το παν έγκειται σ’ αυτήν τη λέξη, σ’ αυτό τον χαρακτηρισμό, εδώ υπάρχει όλη η φιλοσοφία κι όλη η υπόθεσης του νεκρού!
Ο μακαριστός ιεροκήρυκας Δημήτριος Παναγόπουλος μιλάει για το μεγάλο μυστήριο του θανάτου, τονίζοντας ότι οι κεκοιμημένοι δεν είναι νεκροί, αλλά θα εγερθούν κατά την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, που σταυρώθηκε και αναστήθηκε για να χαρίσει την Ανάσταση σε όσους έζησαν σύμφωνα με τις Ευαγγελικές εντολές.



(13:00) «Αδελφοί, τι δηλαδή; Για ποιο θέμα θέλει να πει (ενν. ο απόστολος Παύλος);

«Περί των κεκοιμημένων θέλω να σας μιλήσω»!
 Περί των κεκοιμημένων, όχι περί των νεκρών;
«Όχι περί των νεκρών»!
 Όχι περί των πεθαμένων, που λέμε εμείς;
 «Όχι περί των πεθαμένων»!
Αλλά τι;
«Περί των κεκοιμημένων θέλω να σας μιλήσω»!
Μεγάλο θέμα. Το παν έγκειται σ’ αυτήν τη λέξη, σ’ αυτό τον χαρακτηρισμό, εδώ υπάρχει όλη η φιλοσοφία κι όλη η υπόθεσης του νεκρού (13:30).
Εμείς: «Πού θάψατε;»!
Στο Α’ Νεκροταφείο! Συ; Στο Β’…
Σοβαρά; Τα μετονόμασαν τα κοιμητήρια σε νεκροταφεία. Είναι τέχνασμα του Σατανά κι αυτό (13:53).
Η Εκκλησία δεν δέεται υπέρ νεκρών, αλλά υπέρ κεκοιμημένων! Κι αυτά λέγονται «Κοιμητήρια», «Υπνοδωμάτια»! Κοιμητήρια, υπνοδωμάτια, διότι πίσω από το «κοιμούμαι» υπάρχει ξύπνησμα! «Τι κάνει αυτός;»: Κοιμάται! Δώστου μια κλωτσιά να σηκωθεί επάνω! «Κοιμάται… θα ξυπνήσει… θα σηκωθεί…!
Αλλά δεν το «πιάνουμε» εμείς (14:26)!
Αλλά δεν παρεξηγώ, γιατί δεν το ‘πιασαν οι Απόστολοι! Οι απόστολοι δεν το ‘χαν πιάσει αυτό το θέμα! Το θυμόσαστε που;
Στην περίπτωση του Λαζάρου (14:37)
Τι είπε ο Χριστός μας στους μαθητές;