ΤΟΝ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΤΟΥ 2025 ΛΕΜΕ ΤΟ "Ανάθεμα" (Τρις) ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΠΩΝΥΜΟΥΣ ΠΟΥ [ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 1990] ΑΦΟΡΙΣΕ Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΑΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

 

ΣΧΟΛΙΟ: Ο "Ποιητής" είπε: "Όλη αυτή η δυστοπία γίνεται διεθνώς γνωστή και αποτελεί μια μαύρη στιγμή στην καλλιτεχνική ιστορία της Ελλάδας αλλά και στην ζωή της εποχής εκείνης.".

Αρά γε γινώσκεις α αναγινώσκεις;

Αλήθεια, όλη αυτή η δυστοπία (του τόπου ανάρτησης) δεν γίνεται ΔΙΕΘΝΩΣ γνωστή και ΔΕΝ αποτελεί μια μαύρη σελίδα, όχι στην καλλιτεχνική ιστορία

(είδαμε και την γυμνόστηθη καλλιτέχνη έξω από την Βιβλιοθήκη της πόλη μας, να είναι καλά ο χριστιανός Δήμαρχός μας… βλέπουμε και τις αντιρατσιστικές σας μαγκιές -των καλλιτεχνών- με τους Μωαμεθανούς, κ.ο.κ),

της Ελλάδος, ΑΛΛΑ στην ιστορία των ηρώων της Πατρίδος μας ή καλύτερα και τα δύο! Γιατί ο Καντιώτης ήταν ήρωας αλλά και άγιος τρανός! και δεν είναι υπερβολή, αλλά μάλλον η ώρα να επικαιροποιήσουμε εκείνο το «καλλιτεχνικό ρητό» (που πρώτος είπε ο Φιλίπ Νόελ Μπέικερ την ώρα που έτρωγε βασιλικό φαγί μετά του Βρετανού Πρωθυπουργού), για πολέμους, ήρωες και Έλληνες («Οι Έλληνες δεν πολεμούν σαν ήρωες, οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες»)… Λοιπόν, δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ήλθε η ώρα και νυν εστί όπου οι Έλληνες πλέον δεν θα πολεμούν σαν ήρωες, με σπαθιά και με όπλα, αλλά οι ήρωες θα πολεμούν σαν Καντιώτιδες! Με σταυρούς και Εσταυρωμένους μιας και γεμίσαμε δαιμονισμένους,

κληρικούς λαϊκούς κι από δαύτους του καλλιτεχνικούς,

 που θέν με τους πίνακες τους πολυχρωμικούς,

και με τα στήθη απ’ έξω…

κι άλλοτε γυμνοί, σε παρέλαση αξιοπρέπεια-κοινοτική,

χωρίς στολή και όπλο,

την φτώχεια να παλέψουν,

τους ανεπιθύμητους και τρομοκράτες να βάλουν φυλακή,

στον Άρη εξορία να τους στείλουν.

Κύριε ελέησον ημάς. Σώσον ημάς από τέτοιο είδος ανθρώπων, υπερανθρώπων ή καλύτερα μετανθρώπων, μετά και πάνω από τον Θεόν θεούς!

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.

Δημήτριος Β. Εμμανουήλ

Υ.Γ. 

ΑΝ γνωρίζεται τούτον τον ξένον αρθρογράφο-ιστορικό, πείτε του πως όποιος αγωνίζεται  «για μία ιδανική κοινωνία χωρίς εγκληματικότητα ή φτώχεια» είναι κάτι περισσότερο από ΑΦΡΩΝ. ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ, εφόσον ο Χριστός μας μάς είπε πως΄ πάντοτε θα έχετε τους φτωχούς.

ΟΠΟΙΟΣ "ΑΔΙΚΕΙ" ΤΟΝ π.ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ ΚΑΝΤΙΩΤΗ, ΑΔΙΚΕΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ! ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΚΑΙ ΠΑΛΙ «ΑΝΑΘΕΜΑ, ΑΝΑΘΕΜΑ, ΑΝΑΘΕΜΑ»

[Δυστοπία (από το ελληνικό δυς- και τόπος) ονομάζεται η κοινότητα ή κοινωνία που είναι ανεπιθύμητη ή τρομακτική.[1][2] Θεωρείται ως ένα κακό μέρος, και πρόκειται για το αντίθετο της ουτοπίας, η οποία είναι το υπόδειγμα για μία ιδανική κοινωνία χωρίς εγκληματικότητα ή φτώχεια.]

 Τον Δεκέμβριο του 1990 ο Μητροπολίτης Φλώρινας Αυγουστίνος Καντιώτης αφορίζει τον Θόδωρο Αγγελόπουλο, όλους τους ηθοποιούς, ανάμεσα τους και τον Μαρτσέλο Μαστρογιάννι και Ζαν Μορό, αλλά και την 14χρονη Δώρα Χρυσικού, μαζί με ολόκληρο το καστ της ταινίας «Το μετέωρο βήμα του πελαργού» που γυρίζεται στην περιοχή της Φλώρινας. Ο «επίσημος» λόγος ήταν ότι η ταινία περνά αντιχριστιανικά και ανθελληνικά μηνύματα.

 

Πριν τον αφορισμό προσπάθησε να σταματήσει την ταινία με ποικίλες μορφές μίσους. Οργάνωσε ομάδες φανατικών θρησκόληπτων οπαδών του που έδρασαν σαν όχλος βγαίνοντας στους δρόμους με μαύρες σημαίες, πανό με ακραία συνθήματα ενώ οι καμπάνες των εκκλησιών χτυπούσαν πένθιμα και από μεγάφωνα ακούγονταν εθνικά εμβατήρια. Οι «πιστοί» προπηλακίζουν και βρίζουν συντελεστές της ταινίας. Όλη αυτή η δυστοπία γίνεται διεθνώς γνωστή και αποτελεί μια μαύρη στιγμή στην καλλιτεχνική ιστορία της Ελλάδας αλλά και στην ζωή της εποχής εκείνης. Σε τέτοια θέματα ο Αυγουστίνος Καντιώτης είχε πλούσιο βιογραφικό. Π.χ στα τέλη της δεκαετίας του 1950 οργάνωνε διαμαρτυρίες εναντίον καλλιτεχνών, αλλά και εκκλησιαστικών αξιωματούχων, που θεωρούσε ότι έθιγαν την Εκκλησία ή την πατρίδα. Ανέπτυξε δράση για να απαγορευτεί το καρναβάλι, τα καλλιστεία, οι γυμναστικές επιδείξεις και η ψήφος των γυναικών. Χειροτονήθηκε Μητροπολίτης από την χούντα, απέκτησε τεράστια εξουσία και επιρροή σε όλο το πολιτικό φάσμα και στην Εκκλησία της Ελλάδος. Διαδραμάτισε σκοτεινό ρόλο στα ευαίσθητα εθνικά θέματα της περιοχής, συμβάλλοντας σε εθνικιστικές πολιτικές, προσπάθησε να «σβήσει» ακόμη και την χριστιανική ιστορία κατεδαφίζοντας ναούς με σλαβικές τοιχογραφίες και πήρε μέρος σε κάθε μορφή καταπίεσης του τοπικού πληθυσμού που αποτελούνταν από πολίτες διαφορετικών εθνικοτήτων και γλωσσών. 

Στο ηχητικό ντοκιμαντέρ του Άρη Δημοκίδη παρουσιάζεται αναλυτικά όλη η ιστορία, τα γεγονότα, η ατμόσφαιρα της εποχής, πως βίωσαν οι συντελεστές «τον αφορισμό», πως έδρασαν οι ακραίοι, πως στάθηκαν οι υποστηρικτές. 

Μιλούν: 

-  Η Δώρα Χρυσικού, ηθοποιός που έπαιζε στην ταινία και αφορίστηκε 

-  Ο διευθυντής φωτογραφίας του φιλμ Γιώργος Αρβανίτης 

-  Η δημοσιογράφος Βένα Γεωργακοπούλου 

-  Ο κριτικός κινηματογράφου Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος 

-  Ο σκηνοθέτης Γιάννης Σακαρίδης 

-  Ο θεολόγος Παναγιώτης Ανδριόπουλος. 

Συνεργάτις περιεχομένου: Ελένη Καλέση 

Μουσική επένδυση: Pan Pan / New*Deal / Teo x3 / Petros Satrazanis / Epidemic Sound

Τα αποσπάσματα από την ΕΡΤ προέρχονται απ' το Αρχείο της ΕΡΤ. 

Ακούστε το podcast στη συνέχεια. 

http://panagiotisandriopoulos.blogspot.com/2025/02/podcast.html

 ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ