ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ, «Αφού ο Θεός είναι ένας, μία είναι και η εικών του, δηλαδή ο Υιός»!

 

 

Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΑΣ…

«Έχουμε τον ίδιο ουράνιο Πατέρα όπως κι αν τον αποκαλούμε…Ο Θεός είναι ένας, ανεξάρτητα από το όνομα που του δίνουμε, Αλλάχ ή Γιαχβέ.» 

(Πατριάρχης Βαρθολομαίος)

 

«ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΝ ΝΙΚΑΙΑ ΣΥΝΟΔΟΥ»

Αγαπητοί, λίγες μέρες πέρασαν από την εορτή του Μεγάλου Αθανασίου και ό,τι διαβάσαμε (προς τιμή του λόγω της εορτής του) στην πραγματεία του με τίτλο: «ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΝ ΝΙΚΑΙΑ ΣΥΝΟΔΟΥ», αποδεικνύονται πλέον χρήσιμα προκειμένω να αντιληφθούμε α) το βάθος της πτώσης αλλά και το δυσθεώρητο ύψος της χριστομαχίας και πατρομαχίας του Οικουμενικού μας Πατριάρχη, εννοείται και όλων των ταλαίπωρων συνοδοιπόρων του, και β) το βάθος  της άγνοιας ημών αλλά και το ύψος της εωσφορικής έπαρσης αυτών που αν και γνωρίζουν επιμένουν να μνημονεύουν αυτόν (=τον κορανόπληκτο ή καλύτερα άθεο Πατριάρχη) ως ‘’Ορθοτομούντα τον Λόγον της αληθείας’’!

Πράγματι τα μεγάλα και ισχυρά βέλη του Αγίου μας φτάνουν μέχρι τις αυλές του σήμερα και χτυπούν τον του Βαρθολομαίου διεστραμμένο (οικουμενιστικό) νου, χάρη σωτηρίας πάντων ημών των πιστευόντων εις τον του Αθανασίου Θεόν.

Α’. «Ο Θεός είναι ένας, ανεξάρτητα από το όνομα που του δίνουμε, Αλλάχ ή Γιαχβέ. » (Πατριάρχης Βαρθολομαίος)…Τι απαντά ο Μέγας Αθανάσιος;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: «Αφού ο Θεός είναι ένας, μία είναι και η εικών του, δηλαδή ο Υιός»!

Εκπλήσσει ο λόγος αυτός του Πατρός, αλλ’ ακόμη περισσότερο το ότι η λέξη «εικών» δύναται να αντικατασταθεί π.χ. με τη λέξη «Λόγος», και να γίνει: «Αφού ο Θεός είναι ένας, ένας είναι και Λόγος του, δηλαδή ο Υιός».

Αλλά δύναται να αντικατασταθεί και με τις λέξεις «σοφία», «χειρ», «δύναμις»… Δηλαδή,

«Αφού ο Θεός είναι ένας, μία είναι και η σοφία του, δηλαδή ο Υιός»!

«Αφού ο Θεός είναι ένας, μία είναι και η χειρ του, δηλαδή ο Υιός»!

«Αφού ο Θεός είναι ένας, μία είναι και η δύναμίς του, δηλαδή ο Υιός»!

Ας δούμε όμως τι ακριβώς σημειώνει ο Μέγας άγιος Αθανάσιος:

«Πράγματι ο Υιός του Θεού, όπως δύναται τις να μάθη από τα λεγόμενα (της Γραφής), αυτός είναι ο Λόγος του Θεού, η σοφία, η εικών, η χειρ και η δύναμίς του· διότι εν είναι το γέννημα του Θεού και όλα αυτά είναι γνωρίσματα της γεννήσεως εκ του Πατρός.»!

Και εξηγεί: «Διότι με τον όρον Υιός καθιστάς φανεράν την ουσίαν· αν ενθυμηθής τον όρον Λόγος, φέρεις εις την σκέψιν σου πάλιν ότι προέρχεται εξ αυτού και ότι είναι αδιαίρετος από τον Πατέρα· όταν τον είπης σοφίαν, σκέπτεσαι πάλιν ότι δεν προέρχεται από έξω, αλλ’ ότι είναι εκ του Πατρός και εντός αυτού· αν χρησιμοποιήσεις δια τον Υιόν τους όρους δύναμις και χειρ, αναφέρεσαι εις την ταυτότητα της ουσίας· αν δε πάλιν αναφερθείς εις την εικόνα, εννοείς τον Υιόν. Διότι τι άλλο θα ηδύνατο να είναι όμοιον με τον Θεόν πλην του γεννήματός του;»!

Και προχωρεί στις βεβαιώσεις αλλά και στις αποδείξεις:

«Βεβαίως δε όσα έγιναν δια του Λόγου, αυτά εθεμελιώθησαν εις την σοφίαν· και όσα εθεμελιώθησαν εις την σοφίαν, όλα αυτά εδημιουργήθησαν δια της χειρός και έγιναν δια του Υιού.

Όλα αυτά δε δεν τα γνωρίζομεν από αλλού, αλλά εκ της διαβεβαιώσεως της αγίας Γραφής. Έτσι ο ίδιος ο Θεός λέγει δια του προφήτου Ησαΐου· «Η χειρ μου εθεμελίωσε την γην και η δεξιά μου εστερέωσε τον ουρανόν» (Ησ. 48,13). Εις άλλο δε σημείον λέγει· «Και υπό την σκιάν της χειρός μου σκεπάσω σε εν η έστησα τον ουρανόν και εθεμελίωσα την γην» (Ησ. 51,16). Ο Δαυίδ δε, όταν το έμαθε και επειδή εγνώριζε ότι η χειρ αυτή ήτο η σοφία του Θεού, έψαλλε· «Πάντα εν σοφία εποίησας· επληρώθη η γη της κτίσεώς σου» (Ψαλ. 103,24). Ο δε Σολομών, όταν έλαβε την σοφίαν από τον Θεόν, έλεγεν· «Ο Θεός τη σοφία εθεμελίωσε την γην» (Παροιμ. 3,19). Και ο Ιωάννης γνωρίζων ότι ο Λόγος είναι η χειρ και η σοφία (του Θεού), εκήρυττεν το χαροποιόν μήνυμα· «Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ην ο Λόγος· ούτοςην εν αρχή προς τον Θεόν. Πάντα δι’ αυτού εγένετο και χωρίς αυτού εγένετο ουδέν» (Ιω. 1, 1-3). Ο δε απόστολος Παύλος, γνωρίζων ότι η χειρ, η σοφία και ο Λόγος είναι ο ίδιος ο Υιός, λέγει· «Πολυμερώς και πολυτρόπως πάλαι ο Θεός λαλήσας τοις πατράσιν εν τοις προφήτες επ’ εσχάτου των ημερών τούτων ελάλησεν ημίν εν Υιώ, ον έθηκεν κληρονόμων πάντων· δι’ ου και εποίησε τους αιώνας» (Εβρ. 1, 1-2). Εις άλλο δε χωρίον λέγει· «Εις Κύριος Ιησούς Χριστός, δι’ ου τα πάντα και ημείς δι’ αυτού» (Α’ Κορ. 8,6). ».

Επιμένει ο Μέγας Αθανάσιος να οχυρώνει τον ακατήχητο νου μας και μαζί να υψώνει τείχη για χάρη μας (σύμφωνα με λόγο του ιερού Χρυσοστόμου ότι «οι επιστολές του Παύλου είναι τα υψηλά τείχη της Εκκλησίας»!)…

«Γνωρίζων δε πάλι ότι ο Λόγος, η σοφία, ο ίδιος ο Υιός είναι η εικών του Πατρός, λέγει εις την προς Κολοσσαείς επιστολήν· «Ευχαριστούμεν τον Θεόν και Πατέρα, ο οποίος μας αξίωσε να έχωμεν μερίδιον της κληρονομίας των αγίων εις το φως· αυτός μας ελύτρωσεν από την εξουσίαν του σκότους και μας μετατόπισεν εις το βασίλειον του αγαπητού του Υιού, δια του οποίου έχομεν την απολύτρωσιν, δηλαδή την συγχώρησιν των αμαρτιών. Αυτός είναι η εικών του αοράτου Θεού, πρωτότοκος όλης της κτίσεως, διότι δι’ αυτού εδημιουργήθησαν τα πάντα, τα επουράνια και τα επίγεια, τα ορατά και τα αόρατα, θρόνοι, κυριότητες, αρχαί, εξουσίαι· όλα εδημιουργήθησαν δι’ αυτού και δι’ αυτόν και αυτός υπάρχει πριν από όλα και τα πάντα συνέχονται δι’ αυτού» (Κολ. 1, 12-17).».

Φτάσαμε στο τέλος των της Γραφής αποδείξεων…

Ο Μέγας Αθανάσιος καταλήγει:

«Όπως δηλαδή δια του Λόγου εδημιούργήθησαν τα πάντα, έτσι και δι’ αυτόν εκτίσθησαν τα πάντα, επειδή είναι εικών του Θεού. Κατ’ αυτόν τον τρόπον δεν θα σκοντάψη εις τον λίθον του [σ.σ. Βαρθολομαίου] προσκόμματος (Βλ. Ρωμ. 9,32) όποιος ερευνά δια του νου τα κατά του Κυρίου, αλλά αντιθέτως θα πορευθή προς την λάμψιν του φωτός της αληθείας.

Διότι, πράγματι εκεί οδηγεί το ευσεβές φρόνημα, έστω και αν σκάσουν από τον κακόν των οι αιρετικοί, οι οποίοι φιλονικούν και ούτε τον Θεόν σέβονται ούτε τον έλεγχον των αποδείξεων ντρέπονται».

Δημήτριος Β. Εμμανουήλ, Αναγνώστης

ΠΗΓΗ: «ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, Μ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, ΕΡΓΑ 9, ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ‘’ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ’’, Σελ. 73-75