Oι Λαϊκοί εν τη Εκκλησία του Δ.ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ
ΟΙ ΛΑΪΚΟΙ ΕΝ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ! Ὁ Διωγμός γιά τήν Ὀρθόδοξο Πίστη ἀρχίζει γιά τά καλά
Προς ενημέρωση του Χριστεπωνύμου πληρώματος.
<< Εξηγούμαι και απολογούμαι >>. «Η άνεση είναι χειρότερη από το διωγμό»!!!
Αγαπητοί αδελφοί, Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε. Το θέμα που θα μας απασχολήσει σήμερα είναι η Χαρά. Διαβάζουμε, βαθύς τίτλους ειδήσεων που συμπεριλαμβάνουν την λέξη ‘’Διωγμός’’, π.χ. << Ὁ Διωγμός γιά τήν Ὀρθόδοξο Πίστη ἀρχίζει γιά τά καλά>>, και θεωρήσαμε ως μεγάλη ανάγκη! μετά την αναφορά μας στον όρο ‘’Αγάπη’’ να μιλήσουμε για την ‘’Χαρά’’. Στην ‘’πορεία’’ αυτή του λόγου μας, βάζουμε εξ αρχής ως πυξίδα! το λόγο του Ιερού Χρυσοστόμου που « συμβουλεύει και προτρέπει πως πρέπει, καθημερινά, να γυμνάζουμε τον εαυτό μας με άσκηση, δηλαδή με νηστείες και σκληραγωγίες, με απλό φαγητό και λιτό τραπέζι, αποφεύγοντας παντού και πάντοτε την πολυτέλεια. Διαφορετικά, λέει, είναι αδύνατον να ευαρεστήσουμε τον Κύριο. Χαρακτηρίζει [ο άγιος] την «άνεση» στη ζωή μας χειρότερη και από αυτόν τον φοβερό διωγμό. Γιατί, η μεν άνεση αποχαυνώνει και ναρκώνει την ψυχή, ο δε διωγμός την αφυπνίζει και την στρέφει στον Θεό.» [http://www.romiosini.org.gr/6827C7D3.el.aspx ].
ΔΙΔΑΓΜΑ: «Ο δε διωγμός την (ψυχή) αφυπνίζει και την στρέφει στον Θεό»!!!
Θέμα: Η εν Χριστώ χαρά μας.
«Πρέπει να κάνουμε το παν για ν’ αποκτήσουμε το μεγάλο αυτό αγαθό»!!!
Είναι γνωστός ο αποστολικός λόγος του Παύλου: «Ο δε καρπός του Πνεύματός εστιν αγάπη,χαρά, ειρήνη…» (Γαλ. 5,22). Ο π. Μελέτιος Βαδραχάνης γράφει σχετικά με το θέμα αυτό και οι απαντήσεις που δίνει γίνονται για εμάς ένας χρυσός ‘’οδηγός’’.
Ο π. Μελέτιος, ένας καλός και έμπιστος φίλος και σύμβουλος, μας βοηθάει να βρούμε την ‘’Οδό’’ της χαράς! Και ρωτάει: «Γιατί ο απόστολος Παύλος είναι τόσο φορτικός στο θέμα της χαράς; Και γιατί μεταξύ άλλων θρησκευτικών αρετών και χαρισμάτων (όπως είναι η αγάπη, η ειρήνη, η πίστη, η ελεημοσύνη, η προσευχή, η εγκράτεια κ.τ.λ.) συμβουλεύει και απαιτεί και εύχεται ν’ αποκτήσουν οι χριστιανοί τη χαρά;
Διότι όπως λέγει ο ίδιος σε άλλα σημεία των επιστολών του, η χαρά είναι στοιχείο της Βασιλείας του Θεού και καρπός του Αγίου Πνεύματος. «Ου γαρ εστίν η βασιλεία του Θεού βρώσις και πόσις, αλλά δικαιοσύνη και ειρήνη και χαρά εν Πνεύματι Αγίω» (Ρωμ.14,18). «Ο δε καρπός του Πνεύματός εστιν αγάπη, χαρά, ειρήνη…» (Γαλ. 5,22). Συνεπώς εάν θέλουμε να δούμε αν κάποιος έχει Πνεύμα Άγιο και αν ζει από τώρα στην ατμόσφαιρα της βασιλείας του Θεού, ας μην ερευνήσουμε μόνο εάν νηστεύει, εάν προσεύχεται, εάν αγρυπνεί, εάν είναι ελεήμων, αγνός κ.τ.λ., αλλά και εάν είναι χαρούμενος. Και όταν πηγαίνουμε στο μυστήριο της εξομολογήσεως και αναφέρουμε τις ελλείψεις και τις πτώσεις μας, εάν υστερούμε στο θέμα της βιώσεως της χαράς, τότε να το αναφέρουμε με συντριβή και ταπείνωση αλλά και αποφασισμένοι να κάνουμε το παν για ν’ αποκτήσουμε το μεγάλο αυτό αγαθό.» [ http://pmeletios.com/ar_meletios/apostoloi/pantote_xerete.html ].
Ο ΘΕΟΣ ΕΠΕΤΡΕΨΕ ΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΑΥΤΗ!
Η εν Χριστώ χαρά μας.
Όπως ήδη γνωρίζουμε, ο Άρειος (αλλά και κάθε άλλος αιρετικός) έγινε η καλή αφορμή για να γραφτεί το «Πιστεύω»! το ένα και μεγάλο ‘’Μνημείο’’ τέχνης που χάραξαν, στην Ορθόδοξη σελίδα της ζωής μας, οι άγιοι Πατέρες που συμμετείχαν στις δύο πρώτες Οικουμενικές Συνόδους. Το ΠΙΣΤΕΥΩ αυτό που αποτελεί το Σύνταγμα της Πίστης και που διασώζει (εν χρόνω!) αιώνες τώρα η Εκκλησία μας, η Ορθόδοξη, γράφτηκε εξ αιτίας ενός υπερήφανου ανθρώπου! Έτσι τώρα και η ‘’Νέου Είδους’’ αυτή Σύνοδος της Κρήτης’ ας γίνει για όλους εμάς, η καλή αφορμή, για μία ακόμη φανερή μαρτυρία και ομολογία της Πίστης μας, της Ορθόδοξης!
Μπορεί όμως αυτή η ομολογία να γίνει με ανορθόδοξους τρόπους;
Μελετώντας για λίγο το βιβλίο του Π. Τρεμπέλα με τίτλο «Οι λαϊκοί εν τη Εκκλησία», ο αείμνηστος δάσκαλος της Δογματικής Θεολογίας, κάνει ξεκάθαρο πως η πρόθεση «εν» στη φράση «εν τη Εκκλησία», έχει να κάνει τόσο με τον χρόνο, όσο και με τον χώρο αλλά και με το εξ ίσων σημαντικό’ με τον τρόπο! δηλαδή: το σύστημα, τη μέθοδο, και γενικά με ‘’το πώς γίνεται κάτι’’…. (μεταφορικά) το φέρσιμο, τη διαγωγή κ.ο.κ. Επαναλαμβάνουμε λοιπόν, << Μπορεί αυτή η Ορθόδοξη Ομολογία Πίστεως, να γίνει με ανορθόδοξους τρόπους;>>!!!
Ο Ιερός Χρυσόστομος λέει: << Ο Θεός επέτρεψε τα θλιβερά γεγονότα και μας παρέδωσε σαν σε παιδαγωγούς και δασκάλους στην παρούσα δοκιμασία, ώστε
- αφού εκπαιδευτούμε και
- σωφρονιστούμε μ’ αυτά
- να δείξουμε κάθε υπομονή,
- να μάθουμε σ’ όλες τις λεπτομέρειες τη χριστιανική φιλοσοφία και,
- αφού ασκηθούμε και
- σταθεροποιηθούμε, έπειτα (!)
στην πνευματική ζωή, να κληρονομήσουμε τη βασιλεία των ουρανών >> (Β. Χαρώνη, Ουρ. Λαναρά. ‘’ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΙΩ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΤΟΜΟΣ Γ’ ΑΘΗΝΑ 1995 ΣΕΛ. 171).
ΔΙΔΑΓΜΑ: « Έπειτα (!) στην πνευματική ζωή, να κληρονομήσουμε τη βασιλεία των ουρανών» (Ιερός Χρυσόστομος), και «η χαρά είναι στοιχείο της Βασιλείας του Θεού και καρπός του Αγίου Πνεύματος» (Απόστολος Παύλος).
Ο π. Μελέτιος Βαδραχάνης ρίχνει τον κουβά του, αφήνοντας το σχοινί (το χρυσό σχοινί που είναι πλεγμένο από τα τρία αυτά: Πίστη, αγάπη, ελπίδα!) να ξετυλίγεται λόγω του βάθους του πηγαδιού και με τον τρόπο αυτό αντλεί το ‘’ζων ύδωρ’’, για να μας ξεδιψάσει! Και λέγει: « Πως όμως θα επιτευχθεί η χαρά και μάλιστα «πάντοτε», όπως ζητά ο απόστολος Παύλος, όταν μύρια κακά υπάρχουν; Όταν αυτά που προξενούν τη χαρά δεν εξαρτώνται από εμένα; Ούτε έχω τη δυνατότητα εγώ να τα ρυθμίσω και να τα τροποποιήσω;
(Και απαντά) Ο Μ. Βασίλειος διευκρινίζει ότι όταν λέγει ο Παύλος «Πάντοτε χαίρετε», δεν απευθύνεται στον οποιονδήποτε, αλλά σε εκείνον που ζει όπως και ο Παύλος. Που ζει εν Χριστώ και όχι κατά σάρκα (Γαλ. 9,20). Έχει νεκρώσει τα μέλη τα επί της γης (Κολ. 3,5). Έχει την νέκρωση του Ιησού στο σώμα του (Β΄ Κορ. 4,10). Που θεωρεί σκοπό της ζωής του το Χριστό και το ν’ αποθάνει κέρδος, αφού θα βρεθεί πιο γρήγορα κοντά του (Φιλιπ. 1,21). Αυτόν τον άνθρωπο, η λύπη δεν μπορεί όχι μόνο να τον κυριεύσει και να τον γονατίσει, αλλά ούτε καν να τον αγγίξει. Διότι δεν είναι τα γεγονότα που δημιουργούν χαρά ή λύπη αλλά η διάθεση που τα αντιμετωπίζουμε. Δεν υπόκειται η ευτυχία ή η δυστυχία στις εξωτερικές συνθήκες που αντιμετωπίζουμε, αλλά στο πια θεώρηση έχουμε για τη ζωή. Ποια είναι τα οράματα και τα ιδανικά μας, οι στόχοι μας και οι σκοποί μας. Το ίδιο πράγμα να πάθουν 100 άτομα θα νοιώσουν διαφορετικά αισθήματα και θ’ αντιδράσουν διαφορετικά» [ http://pmeletios.com ].
ΟΧΙ ΜΟΝΟ Η ΑΓΑΠΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ «η χαρά είναι στοιχείο της Βασιλείας του Θεού και καρπός του Αγίου Πνεύματος» (Απόστολος Παύλος).
Η εν Χριστώ χαρά μας.
Συχνές πυκνές είναι οι αναφορές των σύγχρονων συγγραφέων του κόσμου, στον όρο αγάπη! Ο όρος αυτός δεν είναι μία απλή λέξη με κάποιο ίσως βαθύ ή αρκετά βαθύ νόημα, αλλά αποτελεί (εν χρόνω) αιώνες τώρα! το θεμέλιο και τις γερές κολόνες, αποτελεί την σκεπή με την καλή υγρομόνωση και μαζί και με τα λοιπά σκέπαστρα-κτίσματα που υπάρχουν στον περιβάλλοντα χώρο…. όλα αυτά μαζί αποτελούν τον ένα χώρο της Εκκλησίας (εν χώρω), που μαζί και με την περίφραξη (το σύνορο) της οικίας, αποτελούν’ τον εν Άγιο Οίκο του Θεού!
Και εν ολίγοις η «εν χρόνω και χώρω και τρόπω» αντίληψη του όρου ‘’αγάπη’’ (= αγάπη για την Εκκλησία) σημαίνετε ως* η περιφρούρηση και η διαφύλαξη των όσων υπάρχουν μέσα από αυτόν τον φράκτη, ή αλλιώς* ως η περιφρούρηση και η διαφύλαξη των υπαρχόντων στοιχείων που υπάρχουν εντός του συνόρου και έχουν ανακηρυχτεί ‘’διατηρητέα’’… και εν τέλει* ως η περιφρούρηση και η διαφύλαξη του συνόλου των νόμων (των δογμάτων!), που εμπεριέχονται στο γνωστό ‘’Πηδάλιο’’ μας ή απλά στο ‘’Σύνταγμα’’ μας, δηλαδή στο «Πιστεύω»… που το γνωρίζει και ο απλός λαός του Θεού, ακόμη και τα μικρά (μωρά του Θεού) παιδιά, αυτά, που δεν γνωρίζουν πολλά από ‘’Θεωρίες νέων δογμάτων’’, αλλά γνωρίζουν πολύ καλά τους αγίους και τους αγώνες που αυτοί έδωσαν (μαζί με τα κορμιά τους) αιώνες τώρα’ εναντίον των αιρετικών ανθρώπων! Αυτούς και μόνο αυτούς εμπιστεύονται, του ‘’νεκρούς’’!!!
ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ’ Ο ΠΕΡΙΟΥΣΙΟΣ ΛΑΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!
Η εν Χριστώ χαρά μας.
Με άλλα λόγια η λέξη αυτή (Αγάπη) αποτελεί μία σύνοψη που συμπεριλαμβάνει ή καλύτερα που κλείνει μέσα της μία ολόκληρη περιουσία, ή οποία πάλι αποτελεί π.χ. την νόμιμη ιδιοκτησία ενός συγκεκριμένου προσώπου - ανθρώπου…. Και φυσικά όπως συμβαίνει με κάθε ιδιοκτησία, ως νόμιμοι δικαιούχοι του ενός π.χ. πατέρα, καθίστανται μόνο’ οι φυσικοί απόγονοι του, δηλαδή οι υιοί του ή και οι ‘’νομίμως αθλήσαντες’’ (δηλ. όσοι από τον Πατέρα έχουν κατασταθεί, νόμιμοι δικαιούχοι (συν-κληρονόμοι) της περιουσίας του’ και έτσι συγκληρονόμοι)!
Είναι γνωστό πάλι σε όλο τον κόσμο, ότι και εμείς οι Έλληνες (οι εθνικοί και άλλοτε ειδωλολάτρες) δεν θεωρούμαστε’ ως τα φυσικά κλαδιά του δέντρου, γι’ αυτό και θα πρέπει διπλά και τριπλά να προσέξουμε το «Νομίμως αθλήση» (που συνεπάγεται ‘’νόμιμοι και μόνιμοι δικαιούχοι της περιουσίας Του’’)!
Η λέξη αγάπη τέλος, λίγα μας αποκαλύπτει για τον Θεό, και πολλά και ουσιώδη, για τον άνθρωπο ή καλύτερα για τους αγίους ανθρώπους… μας αποκαλύπτει και τον «εν τρόπω» ζωής της Εκκλησίας (των αγίων μας) που πάντοτε διέκριναν’ την ψευτοαγάπη του κόσμου από την αληθινή. Η λέξη λοιπόν αυτή αποτελεί, μία σύνοψη από νόμους (Υπεράσπισης του ασώτου!)! Αποτελεί ένα Σύνταγμα θα λέγαμε, όπου η κοινωνία των ουρανοπολίτων το έχει αποδεχτεί, ως είναι - αναλλοίωτο! «Εν χρόνω, εν χώρω και εν τρόπω», μέσα στο διάβα της Εκκλησιαστικής Ιερής Ιστορίας Του!!!
ΔΙΔΑΓΜΑ: ΑΛΛΟ ΔΙΑΒΑ(ΣΗ) ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ…..ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΓΙΟΦΥΡΗ!!!
Η εν Χριστώ χαρά μας. Ο Θεός αγάπη εστί! Και «Τότε θα δούμε το Θεό πρόσωπο με πρόσωπο (Α΄ Κορ. ιγ΄ 12).
Έτσι, όσοι τώρα έχουν εγκατασταθεί στα όρια αυτού του ‘’κράτους’’ ή καλύτερα του Οίκου του Θεού που έχει να κάνει πάλι και πάλι με το «εν», με τον ένα και μοναδικό λατρευτικό τρόπο της Ορθοδόξου Λατρείας μας (της Βυζαντινής Εκκλησιαστικής λατρευτικής μας τάξης και ευταξίας), όσοι τώρα έχουν εγκατασταθεί στα όρια αυτά….. μεταξύ άλλων ας περιμένουν και την τελική εκδήλωση αγάπης του Κυρίου μας που είναι η ανάσταση των νεκρών’ και η ζωή «του μέλλοντος αιώνος». Αμήν.
Μακάριος είναι όποιος περιμένει και κράζει: Προσδοκώ! Αυτός πάλι που περιμένει να ακούσει ‘’εν ημέρα’’ Κρίσεως, από το στόμα του Σωτήρα μας, το «Δεύτε οι ευλογημένοι του πατρός μου,κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου» (Ματθ. κε΄ 34).
Ο Θεόδωρος Αντωνιάδης θα μας πει τα παρακάτω ωραία λόγια: << Με τη Δευτέρα παρουσία του Κυρίου ολοκληρώνεται το σωτηριολογικό έργο του Ιησού. Όλες οι υποσχέσεις υλοποιούνται και ο άνθρωπος δε θα βλέπει πια το Θεό «θαμπά σαν μέσα από μεταλλικό καθρέπτη», αλλά τότε θα δούμε το Θεό πρόσωπο με πρόσωπο (Α΄ Κορ. ιγ΄ 12). Αυτό το γεγονός αποτελεί και την κορύφωση της αγάπης του Θεού προς εμάς τους ανθρώπους, με μόνη προϋπόθεση την αντίστοιχη αγάπη του ανθρώπου προς το συνάνθρωπο και που χαρακτηρίζεται σήμερα σαν «άσημος αδελφός» του. Μέσα από την αγάπη θα εξουδετερωθεί η αμαρτία και ο διάβολος και θα επικρατήσει αιώνια η βασιλεία του θεού, η «ζωή του μέλλοντος αιώνος» κατά το σύμβολο της πίστεως>> [ http://aktines.blogspot.gr/2016/03/blog-post_27.html ].
ΔΙΔΑΓΜΑ: «Η χαρά είναι στοιχείο της Βασιλείας του Θεού και καρπός του Αγίου Πνεύματος». Ω, τι χάνει λοιπόν και τι έχει να χάσει ο κόσμος της απιστίας, των αιρέσεων και της ‘’σιωπής’’!
Η ΘΕΣΗ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΕΝ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
Η εν Χριστώ χαρά μας, είναι καρπός του Αγίου Πνεύματος, που ζει και κινείται μόνο «εν τη Εκκλησία», ‘’τελώντας’’ και όλα τα μυστήρια, και τα επτά (μυστήρια)!
Φυσικά τα πράγματα εδώ αλλάζουν λίγο έως πολύ.. καθώς και οι αντιλήψεις αυτών που λένε ότι μένουν «εν τη Εκκλησία»!
Ο κόσμος που δεν γνωρίζει από άγιο Πνεύμα, που δεν ψάλει το «Άγιος αθάνατος» και αγνοεί ότι πρόκειται για έναν Πατέρα Αθάνατο ή καλύτερα όταν θέλουμε εμείς οι ανόητοι άνθρωποι να ‘’ Κληρονομήσουμε’’ μάλλον τον θάνατο του Θεού παρά την ζωή Του, και επιδιώκουμε να μοιραστούμε την κληρονομία Του! και όχι απαραίτητα και την Ανάστασή Του! την Ανάληψή Του! την αποδοχή του αγίου Πνεύματός Του! την προσμονή της Δευτέρας πάλι Παρουσίας του! της Μεγάλης και τελικής Κρίσης Του!....
Όταν πάλι θέλουμε και εμείς οι χριστιανοί! στο τέλος, τέλος (ως νόμιμοι αλλά όχι και μόνιμοι δικαιούχοι της περιουσίας Του)……. (όταν) Θέλουμε λοιπόν και εμείς την αποδοχή της ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ ΤΟΥ…… και όταν πάλι εμείς! αντί << ν’ αποκτήσουμε «νουν Χριστού» >>, καταφεύγουμε στη δαιμονική σύγχρονη θεώρηση (και σιωπηλή αποδοχή!) του όρου αγάπη… τότε, ποια άλλη θυσία υπάρχει ή δύναται να υπάρξει για να μας βγάλει από τα βαθιά πηγάδια της πλάνης, δηλαδή των αιρέσεων;
ΔΙΔΑΓΜΑ: Μήπως αγνοούν κάποιοι ότι πρόκειται ορισμένοι να κληρονομήσουν κατάρα;
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί «πάντοτε χαίρετε»! «αδιαλείπτως προσεύχεσθε, εν παντί ευχαριστείτε»!!!
« Ο απόστολος Παύλος λέγοντας «πάντοτε χαίρετε», δεν κάνει τίποτα άλλο, από το να μας καλεί ν’ αποκτήσουμε «νουν Χριστού» και να βιώσουμε τις «παράλογες» για την ανθρώπινη λογική εντολές του ευαγγελίου(!). Είναι χαρακτηριστικό ότι ένα χωρίο πριν πει το «πάντοτε χαίρετε» λέγει το εξής· «Να προσέχετε να μην ανταποδώσει κανείς σε κάποιον κακό για κακό, αλλά πάντοτε να επιδιώκετε το καλό και μεταξύ σας και προς όλους» (Α΄ Θεσ. 5,16).
Όποιος έχει τη δύναμη και την ψυχική ανωτερότητα, να ζει και να εφαρμόζει την εντολή αυτή, μπορεί πάντοτε να είναι χαρούμενος. Και αμέσως μετά αφού πει «πάντοτε χαίρετε» συνεχίζει λέγοντας· «αδιαλείπτως προσεύχεσθε, εν παντί ευχαριστείτε». Δηλαδή η συνεχής χαρά, είναι συνδεδεμένη με τη συνεχή προσευχή και τη συνεχή ευχαριστία προς το Θεό, ασχέτως εξωτερικών συνθηκών και γεγονότων που αντιμετωπίζουμε.
Παρατηρεί ο ιερός Χρυσόστομος· «Αφού έδωσε την εντολή ‘πάντοτε χαίρετε’ δίνει και τον τρόπο που θα πετύχουμε την εφαρμογή της. Ο τρόπος είναι συνεχής προσευχή και συνεχής ευχαριστία». Όπως λέγει ο ευαγγελιστής Ιωάννης «αιτείτε και λήψεσθε, ίνα η χαρά υμών η πεπληρωμένη» (Ιω. 16,24). Και όπως συνιστά πάλι ο Παύλος στην προς Φιλιππησίους επιστολή του, όπου αμέσως μετά την προτροπή «Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε. πάλιν έρω, χαίρετε», λέγει· «Να μην έχετε καμία αγωνία (κανένα άγχος), αλλά σε κάθε περίσταση να απευθύνετε τα αιτήματα σας στο Θεό με την προσευχή και τη δέηση, που θα συνοδεύονται με ευχαριστία» (Φιλιπ. 4,6)» [ π. Μελέτιος http://pmeletios.com/ar_meletios/apostoloi/pantote_xere ].
ΔΙΔΑΓΜΑ: Η ΥΠΕΡΗΦΑΝΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΑΣ ΓΙΝΕΙ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΚΑΛΗ ΑΦΟΡΜΗ… ΔΙΟΤΙ: «Ου γαρ εστίν η βασιλεία του Θεού βρώσις και πόσις, αλλά δικαιοσύνη και ειρήνη και χαρά εν Πνεύματι Αγίω» (Ρωμ.14,18).
ΕΠΙΜΕΤΡΟ
Επαναλαμβάνουμε πως ο όρος αγάπη είναι μία βαθιά υπόθεση ‘’Κληρονομίας και Δικαιωμάτων’’ και θα πρέπει στην παρούσα δοκιμασία, που έφερε η κακόδοξη Σύνοδος, « αφού εκπαιδευτούμε και σωφρονιστούμε μ’ αυτά να δείξουμε κάθε υπομονή, να μάθουμε σ’ όλες τις λεπτομέρειες τη χριστιανική φιλοσοφία και, αφού ασκηθούμε και σταθεροποιηθούμε, έπειτα (!) στην πνευματική ζωή, να κληρονομήσουμε τη βασιλεία των ουρανών» (Ιερός Χρυσόστομος).
Η ύπαρξη ομολογητών και αγωνιστών που μάχονται υπέρ πίστεως και πατρίδας, ήταν, είναι και θα είναι μία καλή αφορμή για να χαρούν* τόσο εκείνοι που κατοικούν εις τον ουρανό όσο* πάλι και εμείς που αγωνιζόμαστε εδώ κάτω στη γη. Η χαρά όλων μας όμως μεγεθύνεται όταν οι ομολογητές αυτοί είναι από τις Μοναστικές Κοινότητες! Έχουμε πει πως’ φως των λαϊκών είναι οι Μοναχοί! Μετά λοιπόν την εκδίωξη των τεσσάρων μοναχών από την Μονή Χιλανδαρίου έχουμε τώρα και μία ακόμη καταδίκη’ την καταδίκη του γέροντα Σάββα Λαυριώτη.
« Εξηγούμαι και απολογούμαι…»
Από την απολογία του πατρός Σάββα, προς το Ηγουμενοσυμβούλιο της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας καταθέτουμε μόνο το εξής: << Εξηγούμαι και απολογούμαι…. Έχω δηλώσει άπειρες φορές και στην Γεροντία και σε προσωπικές συζητήσεις, πώς σε θέματα Πίστεως και ανηθικότητας, δεν κάνουμε υπακοή, αλλά ακολουθούμε τις επιταγές των Πατέρων, και κατ’ επέκτασιν του Ευαγγελίου. Εμένα Πατέρες, με καταδικάζετε άλλη μία φορά για αντιεκκλησιαστική συμπεριφορά, διότι ευθαρσώς δηλώνω την αντίθεσή μου με τα αιρετικά φρονήματα του Πατριάρχου Βαρθολομαίου >> [ πηγή: http://www.pentapostagma.gr/2016/07/%ce%bf-%ce% ].
ΔΙΔΑΓΜΑ: Φαίνετε καθαρά πως η Φαναριώτικη θρησκευτική πολιτική έχει να κάνει με την μισή εφαρμογή του ‘’ρητού’’, << η βασιλεία του Θεού βρώσις και πόσις>> ή διαφορετικά: ‘’Όλα πάνε καλά (με τις Εκκλησίες)’’!!! Η άνεση όμως ακούσαμε πως είναι χειρότερη και από το διωγμό!!!
- Ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος λέγει: «…μην θεωρείς αληθινά ενάρετον αυτόν που είναι ¨δεμένος¨ με τηναγάπη της παρούσης ζωής». Γι αυτό και ο Μέγας Αντώνιος αναφέρει ότι πρώτη αρετή του ανθρώπου είναι η περιφρόνηση του σώματος.
-Ο Ιερός Χρυσόστομος (πάλι και πάλι) συμβουλεύει και προτρέπει πως πρέπει, καθημερινά, να γυμνάζουμε τον εαυτό μας με άσκηση, δηλαδή με νηστείες και σκληραγωγίες, με απλό φαγητό και λιτό τραπέζι, αποφεύγοντας παντού και πάντοτε την πολυτέλεια. Διαφορετικά, λέει, είναι αδύνατον να ευαρεστήσουμε τον Κύριο. Χαρακτηρίζει την «άνεση» στη ζωή μας χειρότερη και από αυτόν τον φοβερό διωγμό. Γιατί, η μεν άνεση αποχαυνώνει και ναρκώνει την ψυχή, ο δε διωγμός την αφυπνίζει και την στρέφει στον Θεό….» [ http://www.romiosini.org.gr/68 ].
ΜΕ ΤΙΜΗ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Β. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ,ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ / ΙΕΡΟΨΑΛΤΗΣ
ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 30 ΙΟΥΛΙΟΥ 2016 (+Αγίων Αποστόλων ΣΙΛΑ, ΣΙΛΟΥΑΝΟΥ, ΕΠΑΙΝΕΤΟΥ, ΚΡΗΣΚΕΝΤΟΣ και ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ: Ήσαν εκ των εβδομήκοντα αποστόλων).
[30 IOYLIOY 2016 http://ptolemaidalive.blogspot.gr/2016/07/o_30.html ].
