ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2- Η κρίση του Θεού κατά των ιερέων. Μικτοί γάμοι και διαζύγια.
[...]Οἱ παροξύναντες τὸν Θεὸν ἐν τοῖς λόγοις ὑμῶν καὶ εἴπατε· ἐν τίνι παρωξύναμεν αὐτόν; ἐν τῷ λέγειν ὑμᾶς· πᾶς ποιῶν πονηρόν, καλὸν ἐνώπιον Κυρίου, καὶ ἐν αὐτοῖς αὐτὸς εὐδόκησε· καὶ ποῦ ἐστιν ὁ Θεὸς τῆς δικαιοσύνης;
Σεις παροργίζετε τον Θεόν με τους λόγους σας και ερωτάτε· εις τι πρωργίσαμεν τον Θεόν; Τον παρωργίσατε διότι λέγετε, ότι κάθε άνθρωπος, ο οποίος διαπράττει το κακόν, ευρίσκει καλόν ενώπιον του Κυρίου και στους παρανόμους και αμαρτωλούς αυτούς ευαριστείται ο Κύριος. Και που λοιπόν είναι ο Θεός της δικαιοσύνης; (Μαλ. 2,17)
ΜΕΛΛΟΥΣΑ ΚΡΙΣΗ
 |
| ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ |
Α' ) ΤΙ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΚΑΤΑ ΤΗ ΜΕΛΛΟΥΣΑ ΚΡΙΣΗ
ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΗΣ ΜΑΚΡΟΘΥΜΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Σ' ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ.
ΣΤΗ ΜΕΛΛΟΥΣΑ ΚΡΙΣΗ ΘΑ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕΙ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
''Μόνον στην παρούσα ζωή δείχνω τη μακροθυμία μου. Θα έλθει καιρός, που θα κλείσει η πόρτα της αγαθότητάς μου αυτής. θα έλθει καιρός, που τα δάκρυα των αμαρτωλών που θα χύνονται δεν θα ωφελήσουν. θα έλθει καιρός, που θα ηχούν από όλες τις μεριές οι σάλπιγγες, που θα ειδοποιούν για την Δευτέρα Παρουσία μου, που θα διατρέχουν όλη τη γη άγγελοι και θα φέρνουν τις μυριάδες των νεκρών για να κριθούν, που θα στηθεί βήμα για να καθήσω Εγώ και θα με μεταφέρουν οι Ουράνιες Δυνάμεις, που θα με συνοδεύουν τιμητικά οι αρχές και οι εξουσίες, που τα φώτα της Βασιλείας μου θα φωτίζουν άπλετα όλον τον κόσμο, που θα ανοίγονται τα βιβλία, στα οποία είναι γραμμένα τα έργα του καθενός, που θα εφαρμοστούν με ακρίβεια οι θείοι νόμοι και θα λογοδοτήσουν με κάθε λεπτομέρεια οι δαίμονες, που θα στέκεται ο υπόδικος έχοντας για συντροφιά του μόνο τα έργα του, που θα είναι κατήγοροί μας οι λογισμοί μας και ελεγκτής η συνείδησή μας, που τα πονηρά πνεύματα θα ακούνε με προσοχή τα λόγια του Δικαστή, που το καμίνι θα περιμένει την απόφαση του Κριτή, που το, Κύριε ελέησον, θα είναι λόγια ανώφελα σ' εκείνον που θα τα λέει δυνατά. Ελάτε, λοιπόν, πριν κλείσω καλά την πόρτα της εσπλαχνίας μου... Μετανοείστε, προτού να αρχίσω να κρίνω, γιατί αν καθήσω να δικάσω, δεν θα χαρίζομαι πλέον.... Ας ντύσουμε τις ψυχές μας με αγαθές πράξεις και ελεημοσύνες.... Ας στολίσουμε τις ψυχές μας με αγνότητα και ας αποκτήσουμε επί πλέον το πολύτιμο μαργαριτάρι της καθαρής πίστεως'' [1]
[1] (Εις αγ. Βάσσον, 3, MG 50, 723-724)
