Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2017

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ, Ο ''ΥΙΟΣ'' ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΣΜΟΥ! ''[...]Μήπως όμως πλειοδοτούμεν επί το χριστιανικώτερον;''


                                        
Α'/  [απλός] Πνευματισμός...

             Β'/  θρησκευτικός Πνευματισμός....[Συγκριτικήν Θεολογίαν...]

                               Γ'/  επιστημονικός Πνευματισμός....[ η Κοινωνία των Θρησκειών.....]


                                                      [...] επί τη βάσει των δεδομένων και πορισμάτων του επιστημονικού Πνευματισμού....

                                      



+ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

Ο

ΠΝΕΥΜΑΤΙΣΜΟΣ

[…]Σύμφωνα λοιπόν προς τας διακηρύξεις των διασημοτέρων πνευματιστών, ο Πνευματισμός δεν είναι απλούν τι φιλοσόφημα. Διεκδικεί να αντικαταστήση και όλας τας θρησκείας, μηδ’ αυτού του Χριστιανισμού εξαιρουμένου. Έχει τας ρίζας του εις την θρησκείαν εκείνην την μυστικήν, από την οποίαν ενεπνεύσθησαν όλαι αι αρχαίαι θρησκείαι και αυταί αι ειδωλολατρικαί, τα δε περίφημα μαντεία της αρχαιότητος και τα ιερά και οι τόποι των μυστηρίων ήσαν αι εστίαι και τα διδασκαλεία, εις τα οποία εστεγάσθη η αγνή διδασκαλία και την οποίαν ο Πνευματισμός έρχεται να αναστήση.
Δεν υπερβάλλομεν λοιπόν, όταν λέγωμεν, ότι ο Πνευματισμός δεν είναι μόνον διδασκαλία φιλοσοφική και ηθική, αλλ’ είναι και πίστις και αποκάλυψις και θρησκεία. Θρησκεία δε παλαιοτάτη και αρχαιοτάτη.’’

ΤΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ;

[…] Υποστηρίζων δε ότι «ο άνθρωπος προϋπήρχε της γεννήσεώς του ως πνεύμα και συνεπώς δεν του εζητήθη η γνώμη εις ποίον έθνος επί της γης θα γεννηθή, εάν δηλαδή θα είναι ειδωλολάτρης ή Ισραηλίτης ή Μωαμεθανός ή Χριστιανός’ και επειδή εις κάθε σημείον του ορίζοντος ο άνθρωπος έχει αναπτύξει και ιδιαίτερον θεολογικόν σύστημα, το οποίον κληροδοτεί εις τους απογόνους του δίκην μιας απαράβατου διαθήκης ως το απαραίτητον και μοναδικόν μέσον προς σωτηρίαν της ψυχής του, συνάγει το συμπέρασμα, ότι κανένα θρησκευτικόν δόγμα δεν δύναται να αξιοί, ότι κατέχει το μονοπώλιον της ψυχικής σωτηρίας των επί της γης ανθρώπων». Θεωρεί δε, ότι «είναι προφανές, ότι εις όλα τα θρησκευτικά δόγματα υπάρχει πυρήν αλήθειας και ότι ταύτα μεταδόθησαν δια προφητών (Διαμέσων*), αλλά η θεία αλήθεια εκαλύφθη με ανθρωπίνους επινοήσεις αναλόγως της πνευματικής αναπτύξεως εκάστου λαού» (Δεν υπάρχει θάνατος σελ. 246-247).
Εντεύθεν και ως προς τα δόγματα του Χριστιανισμού υποστηρίζει κατά τον Χάρνακ, ότι «το δόγμα ως διεμορφώθη εν τη Εκκλησία είναι δημιούργημα καθαρώς Ελληνικόν, αλλά δια τούτο ξένον προς την αληθινήν διδασκαλία του Ευαγγελίου». Ως προς δε την κατηγορία ότι «ο Πνευματισμός διορθώνει και συμπληρώνει την Χριστιανικήν Θρησκείαν» αντιτάσσει: «Σας ερωτώμεν επί το χειρότερον ή επί το καλύτερον; Εάν ήτο επί το χειρότερον, θα είμεθα αιρετικοί και ως τοιούτοι κατακριταίοι και αφοριστέοι. Μήπως όμως πλειοδοτούμεν** επί το χριστιανικώτερον;» (Ο Πνευματισμός και αι Χριστιανικαί Εκκλησίαι σελ. 15 και 17).


ΛΕΞΙΚΟΝ

[Διάμεσα* 

«Και ο ιατρός Β. Τσινούκας, ως θέλομεν εκθέσει λεπτομερέστερον εν τω οικείω τόπω, ανάγει εις αρχαιοτάτους χρόνους την ιστορίαν του Πνευματισμού (Δεν υπάρχει θάνατος σελ. 63 και εξής). Ταυτίζων τα σημερινά διάμεσα προς τους μάγους των αρχαιγόνων λαών, χαρακτηρίζων δε και την Πυθίαν του μαντείου των Δελφών ως διάμεσον (σελ. 80), διακρίνων δ’ εν τω Πνευματισμώ και τον θρηκευτικόν Πνευματισμόν θέτει μεταξύ των σκοπών τούτου την ίδρυσιν της Κοινωνίας των Θρησκειών***.]

[Πλειοδοτώ**

δίνω ανώτερη τιμή σε δημοπρασία]


[Ίδρυσιν της Κοινωνίας των Θρησκειών***

Επιζητεί δηλαδή ο θρησκευτικός Πνευματισμός, «όπως οι ειδικοί εκπαιδευθέντες εις την Συγκριτικήν Θεολογίαν και κατά προτίμησιν οι επιστήμονες θεολόγοι και οι ιερωμένοι εκάστου δόγματος και θρησκείας μελετήσουν τα κείμενα των Γραφών εκάστης θρησκείας επί τη βάσει των δεδομένων και πορισμάτων του επιστημονικού Πνευματισμού. Και όταν γίνη η Συγκριτική μελέτη των πορισμάτων, τα οποία θα προκύψουν προς τα νυν εγνωσμένα εκ της Συγκριτικής Θεολογίας τοιαύτα και θα ιδρυθή ούτως η Κοινωνία των Θρησκειών» (Ο Πνευματισμός και αι Χριστιανικαί Εκκλησίαι, Αθήναι 1954 σελ. 23)]

ΠΗΓΗ: "Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΣΜΟΣ", ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ, Έκδοσις Αδελφότητος Θεολόγων "Ο ΣΩΤΗΡ" ΣΕΛ. 12,13