1η (Έμμεση) Απάντηση στον π. Ηρακλή Φίλιο για μία «σκανδαλιστική» προσέγγισή του, σχετικά με το πρόσωπο της Θεοτόκου
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Δεν είναι λίγες οι φωνές εκείνες που εδώ και καιρό μαρτυρούν, βεβαιώνουν, ότι η μεγάλη αποστασία ήλθε. Όπως στον καιρό του Νώε έτσι και σήμερα, οι υπερήφανοι άνθρωποι κατάντησαν σάρκες. Και πάλι όπως στον καιρό των Σοδόμων οι φιλαμαρτήμονες άνθρωποι είχαν υποταχθεί στο πάθος της ομοφυλοφιλίας έτσι και τώρα, το πάθος αυτό εξουσιάζει, δηλ. κυβερνάει, κυριαρχεί και εν τέλει δεσπόζει στις καρδιές μικρών και μεγάλων, όλων εκείνων που αναμασούν και αναμεταδίδουν «σκανδαλιστικές» φράσεις του τύπου: «Είμαι κύριος, εξουσιάζω το σώμα μου» ή «γίνομαι κύριος, αποκτώ εξουσία σε άλλα σώματα» (Μία δεσπόζουσα ιδεολογία που δυστυχώς «κυριαρχεί και επιβάλλεται» δια νόμου π.χ. της «Νομικής αναγνώρισης της ταυτότητας φύλου»/Νόμος 4491/2017, της εισαγωγής του μαθήματος της σεξουαλικής - έμφυλης αγωγής στο ελληνικό σχολείο, της «Ισότητας στον πολιτικό γάμο» των ομοφυλόφιλων/Νόμος 5089/2024, και όχι μόνο).
Πράγματι, όπως τότε «Οἱ Σοδομῖται περικύκλωσαν τὴν οἰκίαν» του Λωτ, «ἀπὸ νεανίσκου ἕως πρεσβυτέρου, ἅπας ὁ λαὸς ἅμα.» (Γεν. 19,4), έτσι και σήμερα οι νυν Σαρκολάτρες, περικύκλωσαν τη Βουλή των Ελλήνων φωνάζοντας προς τον Πρωθυπουργό να παραδώσει στα χέρια τους, νόμους και δικαιώματα, δηλαδή εξουσία (ελευθερία) να ασελγούν επάνω εις εαυτούς και αλλήλους, δηλ. «να ασελγούν επάνω εις αυτούς» (Γεν. 19,5) που φιλοξενούνται εντός του Πανδοχείου του Χριστού που λέγετε Ελλάς, και πάλι επάνω εις αυτούς που την 11η ώρα (της ιστορίας) εισήλθαν μετανοημένοι στην οικία του άνδρα Χριστού, δηλ. στην μία, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία Του, για να σωθούν από τον κατακλυσμό των αιρέσεων και της αμαρτίας. «Και έξω από αυτήν εφώναζον προς τον Λωτ και του έλεγαν· “πού είναι οι άνδρες, οι οποίοι κατά την εσπέραν εισήλθον στο σπίτι σου; Βγάλε τους προς ημάς έξω, δια να ασελγήσωμεν επάνω εις αυτούς”» (Γεν. 19,5).
Ο ΧΛΕΥΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ
Να προσθέσουμε το επίσης σπουδαίο, ότι ένα ακόμη γνώρισμα της σοδομικής εποχής (μας) είναι η υποτίμηση ή καλύτερα ο χλευασμός της παρθενίας. Βγήκε λοιπόν ο Λωτ και στάθηκε ως άλλος θυρωρός και τείχος μπροστά από την θύρα, την οποία έκλεισε ασφαλώς οπίσω του, και είπε προς αυτούς: «Αδελφοί, κατ' ουδένα τρόπον και λόγον δεν πρέπει να πραγματοποιήσετε το πονηρόν τούτο. Εντός του σπιτιού μου υπάρχουν αι δύο, θυγατέρες μου, παρθένοι, αι οποίαι δεν εγνώρισαν άνδρα. Θα τας φέρω προς σας και χρησιμοποιήσατέ τας, όπως σας αρέσει. Μόνον στους άνδρας αυτούς μη θελήσετε να κάμετε κάτι το κακόν, διότι εισήλθον υπό την στέγην μου και ως φιλοξενούμενοι ευρίσκονται υπό την προστασίαν μου» (Γεν. 19, 7-8)… Και εκείνοι, μήπως πείσθησαν; Όχι! Αλλ’ ως αμετανόητοι και πλήρεις θυμού: «Ώρμησαν εξηγριωμένοι και εχειροδίκουν εναντίον του Λωτ, τον απωθούσαν βιαίως και επλησίασαν δια να συντρίψουν την θύραν.» (Γεν. 19, 9). Αλήθεια, και ποια είναι η «θύρα» που οι Σοδομίτες όρμησαν για να συντρίψουν; … «Εγώ ειμί ή θύρα' δι' εμού εάν τις εισέλθη, σωθήσεται, και εισελεύσεται και εξελεύσεται, και νομήν ευρήσει» (Ίωάν. 10,9).
Η ΓΡΑΦΗ ΚΑΝΕΙ ΛΟΓΟ ΓΙΑ «ΔΥΟ ΑΓΓΕΛΟΥΣ»
«Ἦλθον δὲ οἱ δύο ἄγγελοι εἰς Σόδομα ἑσπέρας·» (Γεν. 19,1)
Ως επίλογο, στα παραπάνω εισαγωγικά σχόλια να πούμε το επίσης διδακτικό, ότι οι πονηροί Σοδομίτες περικύκλωσαν την οικία του Λωτ φωνάζοντας και ρωτώντας τον, όχι πού είναι οι δύο άγγελοι, αλλά «πού είναι οι άνδρες», οι οποίοι κατά την εσπέρα εισήλθαν στο σπίτι σου. «Ποῦ εἰσιν οἱ ἄνδρες οἱ εἰσελθόντες πρὸς σὲ τὴν νύκτα;» (Γεν. 19,5). Και πάλι, όταν απώθησαν βιαίως τον Λωτ και πλησίασαν «δια να συντρίψουν την θύραν», τότε και πάλι η Γραφή κάνει λόγο για «δύο άντρες» και όχι για δύο αγγέλους. «Οι δύο άνδρες», άπλωσαν τότε τα χέρια τους και «ετράβηξαν προς τον εαυτόν των και έβαλαν τον Λωτ στον οίκον και έκλεισαν ασφαλώς την θύραν του σπιτιού.» (Γεν. 19,10). Και πάλι, δύο στίχους πιο κάτω η Γραφή σημειώνει: «Εἶπαν δὲ οἱ ἄνδρες πρὸς Λώτ·» (Γεν. 19,12).
Γεννάται εδώ ένα ακόμη θεολογικό (και όχι «σκανδαλιστικό»[1]) ερώτημα: Για ποιο λόγο οι Άγγελοι (που ο Κύριος απέστειλε - εν εξουσία - για να καταστρέψουν και να εξαφανίσουν εξ ολοκλήρου τους Σοδομίτες και τον τόπο τους / Γεν. 19,13), ονομάζονται άνδρες; Και πάλι: Για ποιο λόγο ο (άνδρας) Χριστός ονομάζεται εικόνα του Θεού;
1η «Έμμεση» απάντηση στο τεθέν διπλό ερώτημα δίνει ο ιερός Χρυσόστομος… Ας τον ακούσουμε. «Για ποιο λόγο λοιπόν ο άνδρας ονομάζεται εικόνα του Θεού και η γυναίκα όχι; Γιατί δεν εννοεί την εικόνα που αφορά τη μορφή, αλλά την εικόνα που αφορά την εξουσία, την οποίαν έχει μόνον ο άνδρας, όχι όμως και η γυναίκα. Ο μεν άνδρας δηλαδή δεν έχει υποταχθεί σε κανένα, η γυναίκα όμως έχει τεθεί κάτω από την εξουσία του άνδρα, σύμφωνα με την εντολή του Θεού∙ «θα εξαρτάσαι από τον άνδρα σου, και αυτός θα είναι κύριός σου» (Γεν. 3,16). Γι’ αυτό ο μεν άνδρας είναι εικόνα του Θεού, επειδή δεν έχει κανένα ανώτερο, όπως ακριβώς και ο Θεός δεν έχει κανένα ανώτερό Του, αλλά είναι Κύριος όλων, η δε γυναίκα αποτελεί δόξα του ανδρός, επειδή έχει υποταχθεί στον άνδρα.» [2].
2η Άμεση απάντηση παίρνουμε
Β) Από τον Υιό της Παρθένου που λέγει, ότι «Εδόθη μοι πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης» (Ματθ. 28,20)…
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ, Ιεροψάλτης
Πτολεμαΐδα 17 Μαρτίου 2024
Υ.Γ.
Αλήθεια αδελφοί μου, γίνεται μέσα σε μία οικογένεια να υπάρχουν δύο «άνδρες», δηλαδή δύο εξουσίες; Ή αλλιώς «δύο εξουσίες» εντός της Αγίας Τριάδας; Και πάλι γίνεται να υπάρχουν δύο ή περισσότερες «γυναίκες» μέσα σε μία οικεία και να συναποτελούν μία, αγία οικογένεια, όπως π.χ. οι «εκκλησίες» μέσα στο ΠΣΕ; Τι εν τέλει θέλουν να μας πουν οι υπάκουοι μαθητές και ακόλουθοι του «σκανδαλοποιού» θεολόγου Χ. Σταμούλη;
[1] Η Θεομήτωρ και ο Ευσεβισμός της Αίρεσης
«… Οφείλω να κινηθώ προς μία «σκανδαλιστική» προσέγγιση σχετικά με το πρόσωπο της Θεοτόκου. Συγχωρέστε με όμως η αλήθεια των πραγμάτων, επιτάσσει επισημάνσεις ιδιαιτέρως σημαντικές για το ζήτημα μας. Δυστυχώς στην ορθόδοξη θεολογία, όταν κάποιες στιγμές γίνεται λόγος για την Παναγία, εκείνο το οποίο επισημαίνεται «εκστατικώς» πολλές φορές, είναι το «αειπάρθενο» της Παναγίας. Ομολογώ πως μία τέτοια ομολογία απέχει μακράν από το μέγα μυστήριο που έχει συντελεσθεί στη μήτρα της. Αν η Παναγία δεν ήταν Παρθένος αλλά μία γυναίκα που είχε συνάψει νόμιμη σχέση, ο Θεός δεν θα μπορούσε να γεννηθεί στην μήτρα της; Δηλαδή το μέγα μυστήριο είναι το α ε ι π ά ρ θ ε ν ο της Θεοτόκου;»
https://www.pemptousia.gr/2015/08/i-theomitor-ke-o-efsevismos-tis-eresis/
