Εἶπε ὁ κ. Θεόκλητος:
«Από χτες το βράδυ σκέφτομαι αν πρέπει να μιλήσω ή όχι. Δεν
ομίλησα χτες το βράδυ, μίλησε ο Πρωτοσύγγελός μας. Σήμερα δεν ομίλησα, μίλησε ο
Ιεροκήρυξ. Αλλά δεν μπορώ, πρέπει να πω λίγα πράματα διότι διαχέονται στην
κοινωνία της Πτολεμαΐδας και γενικώς της Εορδαίας, και συνταράσσουν τους Πιστούς.
Αυτὲς τις ημέρες είχαμε επάνω στην
Φλώρινα τον Πρόεδρο της
Δημοκρατίας. Τον υποδέχτηκε
ο λαός, τον
υποδέχτηκαν οι αρχὲς και
οι
εξουσίες,
όλα τα κόμματα, διότι δείχνουν σεβασμό σ’ εκείνον ο οποίος εκπροσωπεί το Έθνος μας,
την Πατρίδα μας. Έτσι αντίστοιχο υπάρχει
και στην Ἐκκλησία.
Ότι, όπως αν,
τρόπον τινά, Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι ὁ
Πατριάρχης, ὁ Αρχιεπίσκοπος, ἡ Ἱ.
Σύνοδος κ.λπ.
Αλλά υπάρχουν μερικοί άνθρωποι, και δυστυχώς
και εδώ, κινούνται κοντά σας, οι οποίοι έκαναν επανάσταση, κληρικοί, και οι οποίοι
θέλουν να μην μνημονεύουμε τον
Πατριάρχη, να μην μνημονεύουμε τὴν Ι.
Σύνοδο, δηλαδή να είμεθα «ακέφαλοι», σαν να μη έχουμε
Πρόεδρο Δημοκρατίας.
Και να ξέρετε ότι όποιος ιερεὺς δεν
μνημονεύει τον Μητροπολίτη του, τον Επίσκοπό του, στην Λειτουργία,
είναι άκυρος η Θ.
Λειτουργία. Κι όποιος Αρχιερεὺς δεν
μνημονεύει την προϊσταμένη του αρχή, ποὺ είναι εν προκειμένω εις τις νέες
χώρες ο
Πατριάρχης, είναι άκυρος η Θ.
Λειτουργία.
Εκεί θέλουν να μας οδηγήσουν. Και μαζεύονται, και
κατηγορούν, και λένε χίλια-δυό. Δεν λέγω ότι! είπα ότι σεβόμεθα τον
Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ασχέτως αν μερικά
κόμματα, μερικοὶ σαν άνθρωποι
να έχουν «διαφορά».
Άλλο το ένα και άλλο το άλλο. Δεν παύει
να είναι ο θεσμὸς του Έθνους
μας. Έτσι δεν παύει
ο Πατριάρχης μας
και ο εκάστοτε Επίσκοπος να είναι ο θεσμὸς της Εκκλησίας.
Γι’ αυτό μη
παρασύρεστε, μην ακούτε τι λέγει ο καθένας από αυτούς, αυτοί δυστυχώς
βαδίζουν τον «κατήφορο». Και ο
κατήφορός τους είναι οι μεν κληρικοί να οδηγηθούν
στην καθαίρεση,
οι δε λαϊκοὶ να αποκοπούν απὸ την Εκκλησία.
Λυπούμαι βαθύτατα γι’ αυτό, διότι δικά μου πρόσωπα, δικοί
μου άνθρωποι με τους οποίους συνεργάστηκα (…), και τους αγαπώ και τους αγαπούσα
και θα τους αγαπώ, αλλά άλλο «αγαπώ» και άλλο «διαφωνώ».
Δυστυχώς, λοιπόν, μη παρασυρθείτε (…). Φωνάζουν, τσιρίζουν,
βρίζουν. Ημείς όμως να μείνουμε σταθεροί στην Πίστη μας, σταθεροί στην Εκκλησία
μας. Κυβερνάτε η Εκκλησία, και ασχέτως αν έχουμε «διαφορές», επαναλαμβάνω με το
Α, Β, με τον κυβερνήτη ή με τον Πατριάρχη! Δεν παύει όμως να είναι ο Πατριάρχης
η κορυφή της Εκκλησίας μας επί της γης. Δεν παύει να είναι και ο Επίσκοπος, να
είναι αυτός ο οποίος πρέπει να μνημονεύουμε και πρέπει να υποτασσόμεθα, όπως υποτασσόμεθα
στο κράτος, στις αντίστοιχες Αρχές. Αυτὰ
συμβαίνουν και σε
κυβερνήσεις, καὶ σε
διοικήσεις κ.λπ. (…) ο καθένας μπορεί να
διαφωνεί αλλά δεν παύει, πρέπει να υπακούμε για να μην υπάρχει αναρχία. Διότι διαφορετικά θα καταντήσουμε την
Εκκλησία στην αναρχία, θα γίνουν αιρέσεις, αναστατώσεις και αποτέλεσμα θα φτάσουμε
στους πρώτους χριστιανικούς χρόνους που υπήρχαν διωγμοί.
Αυτά ήθελα να σας πω. (…) Πρέπει να σας ενημερώσω, διότι ο Επίσκοπος ίσταται πάνω (για) να
ενημερώνει επί των θρησκευτικών θεμάτων και των εθνικών θεμάτων, να ενημερώνει τους
πιστούς. Σας εύχομαι όλους, σήμερα (…), χρόνια πολλά, ευλογημένα και ο Τίμιος
Πρόδρομος τον οποίο πάνε να μιμηθούνε μερικοί! Δεν είμαστε Πρόδρομοι, ούτε εγώ,
ούτε αυτοί, ούτε κανείς άλλος. Βλέπω απέχουμε παρασάγγας. Λοιπόν, δεν μπορούμε
να τον μιμηθούμε. Ο Θεός επέτρεπε κατά καιρούς, και τον Πρόδρομο, και άλλους Αγίους
και Πατέρες, για να ελέγχουν, να διδάξουν και να κατηχήσουν, αλλά δεν επέτρεπε στον καθένα να λέει ό,τι
θέλει χωρίς να έχει ευθύνη αυτών που λέει.
Ο Θεός να είναι μαζί σας. Χρόνια πολλά και ευλογημένα. «Δι’
ευχών…».»
https://www.youtube.com/watch?v=AUi-qlhIIS4&feature=emb_logo
