Χείλη ιερέως, ΟΥ ΨΕΥΔΟΝΤΑΙ!

 

Χείλη ιερέως, ΟΥ ΨΕΥΔΟΝΤΑΙ! όμως Χείλη Επισκόπου ουουουου…, ΨΕΥΔΟΝΤΑΙ!

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,

Από την 24^η Σεπτεμβρίου, ημέρα κοίμησης του π. Μαξίμου Καραβά πέρασαν 40+16 ημέρες σιωπής, προσευχής και νηστείας.

Έχοντας κατά νου το πως «Ο Προφήτης Ησαΐας περιγράφει τον πυρήνα της αληθινής νηστείας: “Λύε – λέγει - όλα τα δεσμά της αδικίας λύσε τους κόμπους των καταπιεσμένων άφησε ελεύθερους όσους κακοποιούνται και σύντριψε κάθε ζυγό. Μοίρασε τον άρτο σου σε όσους πεινούν και φέρε στο σπίτι σου τους άστεγους φτωχούς. Όταν δεις κάποιον γυμνό ένδυσέ τον και μην αδιαφορείς για τον αδελφό σου” (Ησαΐας 58, 6–7)», καταθέτουμε ολίγα (δημόσια) λόγια που ξεστόμισαν τα χείλη του Φλωρίνης κ. Ειρηναίου αμέσως μετά την «καταπάτηση» της ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου…

ΕΙΠΕ: «Μπαίνοντας στο μοναστήρι, υπήρχε ένας μοναχός και ένας λαϊκός.

Ο κανονισμός της μονής και ο νόμος του κράτους λέει πως υπεύθυνος για το μοναστήρι είναι ο μητροπολίτης όταν δεν υπάρχει αδερφότητα. Βλέπω ανθρώπους εκεί που δεν ήταν γραμμένοι στο μοναχολόγιο και βλέπω ένα μοναστήρι διαλυμένο και κατεστραμμένο εσωτερικά. Όχι ο ναός, οι γύρω χώροι. Ο μοναχός εκεί μου είπε ότι τον λένε Ιγνάτιο. Στην ερώτηση μου τι είναι ο ίδιος, μου απάντησε με αγένεια, «εσύ ποιος είσαι; Αν είσαι ο Μητροπολίτης δεν σε αναγνωρίζω». Ωστόσο με αναγνωρίζει η εκκλησία της Ελλάδος και η πολιτεία. Τρεις φορές του ζήτησα να φύγει και εννοείται ότι δεν ήθελε να φύγει. Είχα το δικαίωμα να διατάξω τη σύλληψη...» https://www.youtube.com/watch?v=9lBmk-60f6s&t=3s

Ας επανέλθουμε όμως στην του Προφήτου προτροπή: «Λύε όλα τα δεσμά της αδικίας… και μην αδιαφορείς για τον αδελφό σου», και μαζί στην δική μας μαρτυρία! ως αυτόπτες και αυτήκοοι των λόγων τόσο του Επισκόπου, όσο και του Μοναχού Ιγνατίου. Λοιπόν,

Λέγει ο Επίσκοπος προς τον Μοναχό: «Εσύ ποιος είσαι, τι είσαι εδώ;». Ο Μοναχός απάντησε: «Είμαι μοναχός∙», και πριν προλάβει να ολοκληρώσει ακούει τον κ. Ειρηναίο να του λέγει: «Όχι, δεν είσαι μοναχός. Εγώ θα σε κάνω κουρά για να γίνεις (ενν. μοναχός)». Όταν άκουσε αυτόν τον λόγο ο Μοναχός απάντησε: «Εγώ δεν είμαι μοναχός; Και θα με κάνετε κουρά; Εδώ και 30 χρόνια είμαι μοναχός με κουρά και σεις λέτε ότι δεν είμαι μοναχός;».

Για τη συνέχεια του πράγματος, επειδή απομακρύνθηκα από το εν λόγω σημείο «συνάντησής» μας με τον Δέσποτα, θα σας μεταφέρω ό,τι άκουσα από τον ίδιο τον Μοναχό κατά την παραμονή μας στο Αστυνομικό Τμήμα Πτολεμαΐδας.

Εν σχέσει με την ερώτηση προς τον Μοναχό: «τι είναι ο ίδιος;», ο Δέσποτας λέγει πρώτον ότι του «απάντησε με αγένεια», και κατά δεύτερον ότι ο Μοναχός του ΑΝΤΙείπε: «εσύ ποιος είσαι; Αν είσαι ο Μητροπολίτης δεν σε αναγνωρίζω». Λοιπόν,

Αυτό που άκουσα από τα χείλη του Μοναχού είναι ότι ο Δέσποτας έβαλε το θέμα: «δεν με αναγνωρίζεις»! ενώ εκείνος του είπε: «Εσάς σας αναγνωρίζω, αλλά το φρόνημά σας δεν ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ». Τότε -μου είπε ο Μοναχός-, πως ο Δέσποτας γύρισε και κοίταξε με απορία τον π. Νικηφόρο Μανάδη… Ο νοών νοείτω!

Αυτά αρκούν!

Δημήτριος Β. Εμμανουήλ

Πτολεμαΐδα 19 Νοεμβρίου 2025

 

Υ.Γ.

Υποθέτω, αδελφοί, πως όταν ο Δέσποτας κοίταξε στα μάτια τον π. Νικηφόρο, αυτό που είχε στο νου του ήταν το της Γραφής ρητό: «Χείλη ιερέως ου ψεύδονται»!!!

Να πούμε κι αυτό. Ότι ο παραπάνω διάλογος έγινε ενώπιον δεκάδων μαρτύρων, μεταξύ των οποίων δύο αποτειχισμένοι αδελφοί, Βασίλειος και Ζήκος. Δηλαδή, ακόμη και το «Μπαίνοντας στο μοναστήρι, υπήρχε ένας μοναχός και ένας λαϊκός.», του Μητροπολίτη… είναι ψέμα!!! Είμασταν 4+1=5.

Τέλος, ο Δέσποτας της Φλώρινας είπε πως «Τρεις φορές του ζήτησα να φύγει και εννοείται ότι δεν ήθελε να φύγει.», αλλά αυτό που εν προκειμένω του διαφεύγει είναι ότι ΤΑ ΚΑΣΤΡΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΔΟΝΤΑΙ, ΑΛΛΑ «ΠΕΦΤΟΥΝ»…! [ΣΧΕΤΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ: Κάποιος Αστυνόμος φώναζε: «Άνοιξε την πόρτα! να μη φέρουμε βαριά να την σπάσουμε»… και τελικά μπήκαν εντός του κυρίως Ιερού Ναού από την «κερκόπορτα» του Αγίου Μαξίμου! Ποιος ο «προδότης», αυτός που υπέδειξε αυτήν; Ο Θεός σίγουρα γνωρίζει…]

Να πούμε και τούτον τον λόγο, δηλαδή ποια ήταν η τελευταία φράση του Δέσποτα (που όντως είχε το νομικό δικαίωμα να διατάξει τη σύλληψή μας) με την οποία έκλεισε ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ του με τον Μοναχό... ΤΟΥ ΕΙΠΕ: «Σε κελί ήσουν σε "κελί" θα πας», εννοώντας το κελί του Αστυνομικού Τμήματος Πτολεμαΐδας!