Η προσευχή είναι το καμάρι, είναι η ομορφιά του χριστιανού και ιδιαίτερα του μοναχού, όταν προσεύχεται. Χριστιανός που δεν προσεύχεται, δεν έχει αυτήν την ομορφιά και το κάλλος στην ψυχή του, στον νου του.
Τι θα πει ομορφιά
του νου;
Η ομορφιά του
γνωρίζεται, όταν ο νους μετατίθεται κατά τον καιρό της αγρυπνίας και της
προσευχής προς τον Θεό και προς τον άλλο κόσμο, τον πνευματικό· τον κόσμο, που
δεν έχει καμμία συνάφεια και σχέσι με τούτον τον κόσμο τον υλικό. Όταν
επιφοιτησει το Πνεύμα το Άγιο, η μετάθεσις αυτή του νου βρίσκεται σε επαφή με
το θείο φώς και με τον θείον Παράδεισον. Περιπολεύει εις τα υπέρ φύσιν και εις
το υπερπέραν και αδολεσχεί και τρέφεται και ομορφαίνει και λαμπρύνεται και
στολίζεται και ευωδιάζει και γίνεται εκτός εαυτού. Όλα αυτά τα κάνει η
προσευχή.
Η βάσις, η
αφετηρία, ο τόπος της εκτοξεύσεως προς τον άλλο κόσμο είναι η ευλογημένη
προσευχή. Και τι δεν κάνει αυτή η προσευχή και τι δεν διορθώνει και τι δεν
βάζει στην θέσι του!
Γέροντος Εφραίμ
Φιλοθεΐτου
---------------------------------------------------------------------------
ΣΧΟΛΙΟ
".....ΚΑΙ ΠΟΙΟΥΣ ΔΕΝ ΒΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ"!!!
