Και η Νικαράγουα στις χώρες που απαγορεύουν την Βίβλο
ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟΣ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟΣ
Και η Νικαράγουα στις χώρες που απαγορεύουν την Βίβλο
Στον 21ο αιώνα, όπου η ελευθερία της έκφρασης και η θρησκευτική συνείδηση θεωρούνται από πολλούς ως αυτονόητα κεκτημένα, μια σειρά από απολυταρχικά καθεστώτα έρχονται να υπενθυμίσουν στην παγκόσμια κοινότητα ότι ο σκοταδισμός παραμένει ένα ισχυρό εργαλείο πολιτικής επιβίωσης.
Η πρόσφατη είδηση από τη Νικαράγουα, όπου η κυβέρνηση του Ντανιέλ Ορτέγκα απαγόρευσε την εισαγωγή της Βίβλου, εφημερίδων και καμερών από διεθνείς επισκέπτες, είναι η κορύφωση μιας συστηματικής εκστρατείας εξόντωσης κάθε ανεξάρτητης φωνής και πνευματικής εστίας που δεν ευθυγραμμίζεται με τις επιταγές του καθεστώτος.
Η διολίσθηση της Νικαράγουας προς τον ολοκληρωτισμό δεν συνέβη εν μια νυκτί, αλλά επιταχύνθηκε βίαια μετά τις λαϊκές εξεγέρσεις του 2018. Αυτό που ξεκίνησε ως διαμαρτυρία κατά των περικοπών στην κοινωνική ασφάλιση, μετατράπηκε γρήγορα σε μια παλλαϊκή απαίτηση για τον τερματισμό της μακρόχρονης παραμονής του Ορτέγκα στην εξουσία. Η απάντηση των αρχών ήταν αμείλικτη: πάνω από 300 νεκροί, εκατοντάδες συλλήψεις και καταγγελίες για βασανιστήρια.
Σήμερα, η χώρα μετατρέπεται σε μια «κλειστή φυλακή». Η απαγόρευση θρησκευτικών κειμένων, βιβλίων κάθε είδους και ενημερωτικού υλικού στα σύνορα αποτελεί την πλέον απτή απόδειξη του φόβου που διακατέχει το καθεστώς απέναντι στις ιδέες. Όταν μια κυβέρνηση απαγορεύει τη Βίβλο και τις κάμερες, ουσιαστικά επιχειρεί να τυφλώσει τους πολίτες της και να εμποδίσει τη μαρτυρία του υπόλοιπου κόσμου. Σύμφωνα με την οργάνωση Christian Solidarity Worldwide (CSW), οι πινακίδες στους τερματικούς σταθμούς λεωφορείων είναι ξεκάθαρες: «Η Νικαράγουα δεν επιτρέπει την είσοδο Βίβλων, εφημερίδων, περιοδικών, βιβλίων οποιουδήποτε είδους, drones και καμερών».
Η κατάσταση αντικατοπτρίζεται και στους διεθνείς δείκτες. Ενώ για χρόνια η Νικαράγουα απουσίαζε από τη λίστα της Open Doors με τις 50 χώρες όπου οι Χριστιανοί υφίστανται τις μεγαλύτερες διώξεις, το 2023 εισήλθε στη θέση 50, για να εκτοξευθεί σύντομα στη θέση 30. Πάνω από 5.000 οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών έχουν κλείσει, μεταξύ των οποίων και 1.300 θρησκευτικά σώματα. Πρόκειται για έναν πλήρη θρησκευτικό και κοινωνικό διωγμό.
Η Παγκόσμια Χάρτα του Διωγμού: Χώρες που «Φοβούνται» τη Βίβλο
Η Νικαράγουα, ωστόσο, δεν είναι η μόνη. Αποτελεί μέρος μιας σκοτεινής λίστας κρατών που θεωρούν τη Βίβλο —και κατ’ επέκταση τη χριστιανική πίστη— ως απειλή για την κρατική ασφάλεια ή την ιδεολογική καθαρότητα.
Βόρεια Κορέα: Στη Βόρεια Κορέα, η κατοχή μιας Βίβλου αποτελεί «έγκλημα κατά του κράτους» που συχνά τιμωρείται με θάνατο ή ισόβια κάθειρξη σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Το καθεστώς των Κιμ απαιτεί την απόλυτη λατρεία προς το πρόσωπο του ηγέτη. Οποιοδήποτε θρησκευτικό κείμενο θεωρείται ανατρεπτικό υλικό που μπορεί να δηλητηριάσει το μυαλό των πολιτών με ιδέες περί μιας ανώτερης αρχής από το κράτος.
Αφγανιστάν: Μετά την επικράτηση των Ταλιμπάν, το Αφγανιστάν έχει καταστεί μία από τις πιο επικίνδυνες περιοχές για τους Χριστιανούς. Η Σαρία εφαρμόζεται με απόλυτη αυστηρότητα και η κατοχή χριστιανικής λογοτεχνίας ή Βίβλου θεωρείται αποστασία. Οι έλεγχοι στα κινητά τηλέφωνα για θρησκευτικές εφαρμογές είναι συχνοί, και η ανακάλυψη μιας φυσικής Βίβλου ισοδυναμεί με θανατική καταδίκη.
Σομαλία: Στη Σομαλία, η ισλαμιστική οργάνωση Αλ-Σαμπάαμπ και το κοινωνικό περιβάλλον καθιστούν αδύνατη την ύπαρξη της Βίβλου. Οι Χριστιανοί ζουν σε απόλυτη μυστικότητα, καθώς η ανακάλυψη οποιουδήποτε χριστιανικού συμβόλου οδηγεί σε άμεση εκτέλεση, συχνά χωρίς καν τη μεσολάβηση κρατικών οργάνων.
Κίνα: Παρόλο που η Κίνα ισχυρίζεται ότι σέβεται τη θρησκευτική ελευθερία, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Το Κομμουνιστικό Κόμμα έχει απαγορεύσει την πώληση της Βίβλου σε ηλεκτρονικές πλατφόρμες (όπως το Taobao και το JD.com). Επιπλέον, προωθείται η «σινοποίηση» του Χριστιανισμού, όπου τα βιβλικά κείμενα επανερμηνεύονται ή και παραποιούνται για να ταιριάζουν με τη σοσιαλιστική ιδεολογία. Η εισαγωγή Βίβλων από το εξωτερικό θεωρείται λαθρεμπόριο παράνομου υλικού.
Μαλδίβες : Στις Μαλδίβες, η εισαγωγή οποιουδήποτε μη ισλαμικού θρησκευτικού υλικού απαγορεύεται αυστηρά.
Λιβύη: Στη Λιβύη, η κατάρρευση της κεντρικής εξουσίας έχει παραδώσει τη χώρα στον έλεγχο ισλαμιστικών πολιτοφυλακών που δρουν με απόλυτη ατιμωρησία. Η κατοχή της Βίβλου ή οποιουδήποτε χριστιανικού συμβόλου θεωρείται «προσβολή προς το Ισλάμ» και οδηγεί συχνά σε απαγωγές, βασανιστήρια, ακόμα και σε δημόσιες εκτελέσεις από εξτρεμιστικές ομάδες. Οι χριστιανοί μετανάστες από την υποσαχάρια Αφρική αποτελούν τους κύριους στόχους, καθώς το καθεστώς ανομίας επιτρέπει στους διώκτες τους να ποινικοποιούν την πίστη τους χωρίς καμία νομική συνέπεια, μετατρέποντας τη χώρα σε μια ζώνη θανάτου για τη θρησκευτική ελευθερία.
Ερυθραία: Η Ερυθραία παραμένει ένα από τα πιο σκοτεινά παραδείγματα ολοκληρωτισμού παγκοσμίως, όπου το κράτος αναγνωρίζει μόνο τέσσερις θρησκευτικές ομάδες και απαγορεύει όλες τις υπόλοιπες. Όποιος εντοπιστεί με μια Βίβλο που δεν ανήκει στις «εγκεκριμένες» εκδόσεις ή συμμετέχει σε μυστικές προσευχές, αντιμετωπίζει τη φρίκη των φυλακών. Χιλιάδες πιστοί κρατούνται για χρόνια χωρίς δίκη μέσα σε μεταλλικά εμπορευματοκιβώτια (κοντέινερς) στην έρημο, υπό ακραίες θερμοκρασίες, στερούμενοι αέρα, φωτός και ιατρικής περίθαλψης, σε μια απάνθρωπη προσπάθεια του καθεστώτος να κάμψει το φρόνημά τους.
Υεμένη: Στην Υεμένη, η θρησκευτική ελευθερία είναι ανύπαρκτη, καθώς η χώρα σπαράσσεται από έναν εμφύλιο πόλεμο όπου ο ισλαμικός νόμος εφαρμόζεται με τη μέγιστη σκληρότητα. Η κατοχή Βίβλου θεωρείται πράξη αποστασίας, ένα έγκλημα που τιμωρείται με θάνατο σύμφωνα με τον κρατικό νόμο και τις πρακτικές των ανταρτών Χούθι. Η ελάχιστη χριστιανική κοινότητα που έχει απομείνει αναγκάζεται να ζει σε συνθήκες απόλυτης μυστικότητας, καθώς η αποκάλυψη της πίστης τους οδηγεί σε άμεση εκτέλεση, όχι μόνο από τις αρχές αλλά και από τις ίδιες τις τοπικές κοινωνίες που υποκινούνται από φανατισμό.
Σαουδική Αραβία: Η Σαουδική Αραβία παραμένει ένα από τα ελάχιστα κράτη στον κόσμο όπου η δημόσια άσκηση οποιασδήποτε θρησκείας πλην του Ισλάμ απαγορεύεται διά νόμου. Παρά τις προσπάθειες εκσυγχρονισμού της εικόνας της προς τη Δύση, η εισαγωγή και διανομή της Βίβλου παραμένει παράνομη και τιμωρείται αυστηρά. Η θρησκευτική αστυνομία και το δικαστικό σύστημα διασφαλίζουν ότι δεν θα υπάρξει κανένα ίχνος χριστιανικής λογοτεχνίας σε δημόσια θέα, επιβάλλοντας έναν απόλυτο θρησκευτικό αποκλεισμό που δεν αφήνει περιθώρια για καμία παρέκκλιση από την κρατική θεοκρατική γραμμή.
Γιατί όμως ένα καθεστώς, όπως αυτό της Νικαράγουας, να φοβάται ένα βιβλίο; Η απάντηση βρίσκεται στη φύση της εξουσίας. Τα αυταρχικά καθεστώτα επιδιώκουν τον πλήρη έλεγχο της πληροφορίας και της συνείδησης. Η Βίβλος, με το μήνυμά της περί αξιοπρέπειας του ανθρώπου, δικαιοσύνης και υπακοής σε έναν Θεό που ίσταται πάνω από τους επίγειους τυράννους, αποτελεί κίνδυνο. Όταν ο Ορτέγκα απαγορεύει τις εφημερίδες και τις κάμερες, στοχεύει στην αντικειμενική αλήθεια των γεγονότων. Όταν απαγορεύει τη Βίβλο, στοχεύει στην εσωτερική ελευθερία του ατόμου. Η καταστολή της θρησκευτικής ελευθερίας είναι πάντα ο προάγγελος του πλήρους ολοκληρωτισμού.
Η Ανάγκη για Διεθνή Αντίδραση
Η Anna Lee Stangl της CSW υπογραμμίζει την ανάγκη η διεθνής κοινότητα να βρει δημιουργικούς τρόπους στήριξης των ανεξάρτητων φωνών στη Νικαράγουα. Η σιωπή μπροστά σε τέτοια φαινόμενα εκλαμβάνεται από τους δικτάτορες ως συναίνεση. Η απαγόρευση της Βίβλου στη Νικαράγουα είναι μια ευθεία επίθεση στις θεμελιώδεις αρχές του δυτικού πολιτισμού και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι χρέος των διεθνών οργανισμών και των κυβερνήσεων να ασκήσουν τις μέγιστες δυνατές πιέσεις. Η επιβολή κυρώσεων και η διπλωματική απομόνωση καθεστώτων που ποινικοποιούν τη σκέψη και την πίστη είναι το ελάχιστο που μπορεί να γίνει. Αν επιτρέψουμε στη Νικαράγουα να γίνει μια νέα Βόρεια Κορέα στο δυτικό ημισφαίριο, το κόστος σε ανθρώπινες ζωές και αξίες θα είναι ανυπολόγιστο.
Η ιστορία έχει διδάξει ότι όσοι επιχείρησαν να κάψουν ή να απαγορεύσουν βιβλία, τελικά ηττήθηκαν από τη δύναμη των ιδεών που προσπάθησαν να καταπνίξουν. Η Νικαράγουα σήμερα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Η απαγόρευση της Βίβλου, των εφημερίδων και της τεχνολογίας καταγραφής της αλήθειας (κάμερες) είναι η κραυγή αγωνίας ενός καθεστώτος που γνωρίζει ότι η εξουσία του στηρίζεται στον τρόμο και όχι στη λαϊκή αποδοχή. Η πνευματική αντίσταση, ωστόσο, δεν κάμπτεται με διατάγματα. Όσο υπάρχουν εκείνοι που τολμούν να μιλήσουν, ακόμα και με κίνδυνο της ζωής τους, το σκοτάδι του ολοκληρωτισμού δεν θα είναι ποτέ απόλυτο.
ΠΗΓΕΣ & ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ:
•https://www.opendoorsuk.org/persecution/world-watch-list/nicaragua/
• Nicaragua: Authorities ban tourists from bringing in Bibles | ICN
•Nicaragua’s media uprising challenges President Ortega – ICIJ
•China: Bible App removed from App store – Open Doors Youth
