ANOIKTH EΠΙΣΤΟΛΗ
Προς Μητροπολίτη κ.κ.
Ιερόθεο Βλάχο
Επίσκοπο Ναυπάκτου
Bόλος 4/9/2021
Σεβασμιώτατε
Σήμερα,
με τις θέσεις σας (διαστρεβλώσεις) περί εγκληματικής – φονικής ευθύνης των μη
εμβολιασθέντων έναντι του Κορονοϊού, επικαλούμενος σχόλιο του Αγ. Νικοδήμου του
Αγιορείτου, που συνιστά στους νοσούντες εκ πανώλης τη μη επαφή τους με
υγιείς συνανθρώπους τους, συνειδητοποιήσαμε (για μία ακόμη φορά) το μεγάλο
ανάμεσα, ως πείρα πικρή, μεταξύ παλαιών Ορθοδόξων Πατέρων και σύγχρονων
οικουμενιστών επισκόπων.
Λειτουργείτε,
σεβασμιώτατε, θεολογικά – θεωρητικά, στην οργάνωση εκκλησιολογικού μεταιχμίου,
επιδιώκοντας το «οικουμενιστικό πράττειν», ως πνευματικό μετασχηματισμό στην
εκκλησία. Το αποδείξατε έμπρακτα με τη συμπαράστασή σας στη «σύνοδο» της
Κρήτης, η οποία συνιστά πηγή διασποράς πνευματικής νόσου (αιρέσεως), βαρύτερης
της πανώλης και του Κορονοϊού.
Καθίσταται φανερό το μέγεθος των ευθυνών σας έναντι του υγιούς σώματος των ορθοδόξων που δεν ασπάσθηκαν τον οικουμενισμό.
Μην
λησμονείτε, σεβασμιώτατε, ότι πολλοί πνευματικοί Πατέρες αποτρέπουν τον
εμβολιασμό έναντι του Κορονοϊού.
«Είναι
το ίδιο σαν να ετοιμάζονται στο σπίτι δύο τραπέζια, ένα για τα παιδιά και ένα
για τους μεγάλους, πράγμα που διασπά την ενότητα της οικογένειας» (Αρχιμ.
Ιερόθεος Βλάχος – Οσμή γνώσεως, σελ. 181).
Ο
Αγ. Νικόδημος στον Παρακλητικό Κανόνα «Εις τον Άγιον Ιερομάρτυρα και
Θαυματουργόν Χαραλάμπη», έχει δημιουργήσει προστατευτικό – πνευματικό πλέγμα
έναντι των λοιμών, υποδεικνύοντας τα βαθύτερα αίτιά τους και την εξουδετέρωσή
τους. Ενδεικτικά αναφέρουμε (εκ της Ι. Παρακλήσεως):
Α.
Αίτια λοιμού (Αμαρτία, οργή Θεού).
α)
«Προσευχών σου δε Πάτερ (Χαράλαμπε), προσενεγκών το θυμίαμα, την οργήν του
Κυρίου κατάπαυσον»
β)
«Σωφρονίζων, ως δούλους ατακτούντας, ο Δεσπότης, ημάς λοιμώ μαστίζει…».
Β.
Μέσα θεραπείας
α)
Η μετάνοια
-
«Εάν λοιπόν σωφρονισθώμεν άπαντες, λύσει την παιδείαν, ως Θεός ελέους, πρεσβείαις
Χαραλάμπου»
-
«Παρέβημεν Κυρίου τας εντολάς, τας ζωήν προξενούσας τοις πράττουσι, πάντες
ημείς∙ δια τούτο πρόστιμον και ποινήν, τον θάνατον νυν εύρημεν, και την του
πανώλους διαφθοράν∙ θάνατος γαρ υπάρχει, καθώς βοά ο Παύλος, της αμαρτίας τα
οψώνια».
β)
Προσφυγή στους Αγίους
-
«Του Χαραλάμπους τω Ναώ νυν προσδράμωμεν, και τη εικόνι τη αυτού
προσκυνήσωμεν…».
-
«Καιρός κακών, καιρός οργής κατέλαβε τους ταλαιπώρους ημάς∙ ο λοιμός γαρ πάντας
χλόην ώσπερ εκειρε, Μαρία Μητροπάρθενε, δράμε πρόφθασον τάχος…».
Γ.
Ο ρόλος του Ι. Ναού και των αγίων Εικόνων
-
«Έχοντες Ναόν σου τον Ιερόν, τούτον αθλοφόρε ως προπύργιον οχυρόν, προσφεύγομεν
τούτω, καιρώ τω του πανώλους, και επηρείας πάσης αυτού λυτρούμεθα».
-
«Πάντας τους την θείαν και σεπτήν, σου ασπαζομένους εικόνα, μάρτυς
Χαράλαμπες, πάσης απολύτρωσαι, οργής και θλίψεως».
Οφείλω
(παραλλήλως) να τονίσω, ότι η διοίκηση της εκκλησίας έπραξε τα αντίθετα στην
περίοδο της επιδημίας, απ’ όσα τονίζει ο Αγ. Νικόδημος στην Ι. Παράκληση του
Αγίου Χαραλάμπους.
Σεβασμιώτατε
«Νιώθουμε
την Εκκλησία σαν θεραπευτήριο, γι’ αυτό οι αμαρτωλοί αισθανόμαστε άνετα, ενώ οι
«ευσεβείς» αναζητούν άλλους τόπους, άλλες ανθρώπινες οργανώσεις για να
εκφράσουν την «ευσέβειά» τους (κοινωνική – φιλανθρωπική εργασία κ.λ.π.) (Αρχιμ.
Ιερόθεος Βλάχος – «ΟΣΜΗ ΓΝΩΣΕΩΣ», σελ. 88).
Με αγάπη Χριστού
ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ
