Οἱ ἀναφορές μας στὴ λειτουργία τοῦ Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ δὲν εἶναι συμπτωματικές. Ὅταν ἕνα πανεπιστημιακὸ ἵδρυμα συμπληρώνει 80 χρόνια ὕπαρξης, ὀφείλει νὰ κάνει ἀπολογισμοὺς καὶ ἀναφορές, ὥστε ἡ ὕπαρξή του νὰ συνεχίσει νὰ ἔχει λόγο.
Στὴν προοπτικὴ αὐτή, ὀρθοῦ κριτικοῦ λόγου, σημειώσαμε ὅτι τὰ τελευταῖα χρόνια ὑπῆρξαν καταγγελίες γιὰ τὴν κακὴ λειτουργία τοῦ Τμήματος αὐτοῦ, γεγονὸς ποὺ ἔχει συνέπειες καὶ στὴν ἐξέλιξη μελῶν ΔΕΠ, δηλαδὴ Καθηγητῶν, ποὺ δὲν ψήφισαν -τηρώντας τοὺς ἐπιστημονικοὺς λόγους- ὑπὲρ τῆς ἵδρυσης τοῦ Τμήματος Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν μέσα στὸ Τμῆμα Θεολογίας ΑΠΘ.
Ἡ ἀρχὴ τῆς ἐλεύθερης ἔκφρασης, τῆς γνώμης καὶ στάσης εἶναι ἀπαραίτητο νὰ γίνει κέντρο γιὰ τὴν κριτική, ποὺ ὀφείλεται νὰ ἀσκηθεῖ σχετικὰ μὲ αὐτὸ τὸ Τμῆμα, τοῦ ὁποίου μέλη φαίνεται νὰ μὴ σέβονται τὴ διαφορετικὴ ἄποψη.
Θέτουμε, λοιπόν, τὰ ἀκόλουθα, ἐπιστημονικοῦ καὶ διοικητικοῦ χαρακτῆρος, ἐρωτήματα:
– Οἱ καθηγητὲς ποὺ εἶναι ἐξειδικευμένοι σὲ ἀντικείμενα χριστιανικοῦ ἐνδιαφέροντος, πῶς στέκονται ὡς διδάσκαλοι σὲ ἀμφιθέατρα ποὺ διδάσκονται ἀντικείμενα ἰσλαμικῶν σπουδῶν;
-Πῶς γίνονται κρίσεις γιὰ πρόσληψη προσωπικοῦ στὸ Τμῆμα Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν, ὅταν οἱ κρίνοντες καὶ ἀξιολογοῦντες δὲν γνωρίζουν βασικὰ θέματα ἰσλαμικοῦ ἐπιστημονικοῦ ἐνδιαφέροντος;
-Γνωρίζουν τὰ μέλη ΔΕΠ τοῦ Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ, ποὺ διδάσκουν παράλληλα καὶ στὸ Τμῆμα Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν ἔστω βασικὲς γνώσεις τῆς ἀραβικῆς γλώσσας;
-Πῶς ἐπιτρέπουν οἱ ἀρχὲς ἑνὸς τόσο ἔγκριτου Πανεπιστημίου τὴν παροχὴ μὴ ἔκριτης γνώσης καὶ ἐκπαίδευσης, ποὺ ὁδηγεῖ σὲ διαφθορὰ τόσο τὴν ἴδια τὴ μορφὴ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς ΑΠΘ, ὅσο καὶ τοῦ Τμήματος Θεολογίας εἰδικότερα;
-Ἐνδιαφέρθηκαν οἱ Ἀρχὲς τοῦ ΑΠΘ γιὰ τὶς ἀναφορὲς καὶ καταγγελίες ποὺ δείχνουν τὶς ἔκνομες διοικητικὲς διαδικασίες τοῦ Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ;
-Ἐνδιαφέρθηκαν γιὰ τὸ γεγονὸς ὅτι στὸ πλαίσιο Συνεδριάσεων ἔλαβαν χώρα ἐπιθέσεις καὶ ἐκφοβιστικὲς πράξεις, ἔναντι ἐκείνων ποὺ ἔχουν διαφορετικὴ γνώμη;
-Πῶς προστατεύεται στὴν περίπτωση αὐτὴ ἡ ἐργασιακὴ ἀσφάλεια, μὲ βάση τὴν προστασία τῆς ἐλεύθερης γνώμης, ἐφόσον στὸ Τμῆμα Θεολογίας ΑΠΘ δὲν ἐκδίδονται οὔτε ἐγκρίνονται Πρακτικὰ Συνεδριάσεων;
Τίθεται ἐντέλει καὶ τὸ ἐξειδικευμένο στὸ ἔπακρο, πλέον, ἐρωτηματολόγιο:
-Πῶς γίνεται ὁ Πρόεδρος τοῦ Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ νὰ ἔχει στὴ Γραμματεία ἀποσπασμένο συγγενῆ του; Εἶναι αὐτὸ θεμιτό;
-Μήπως, ὁ Πρόεδρος τοῦ Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ, γιὰ τὶς ἔκνομες πράξεις ποὺ συμβαίνουν στὸ Τμῆμα, ποὺ προΐσταται, λαμβάνει ὑπόψη του τὴ συγγένειά του μὲ δικαστὴ τῶν Δικαστηρίων τῆς Θεσσαλονίκης;
-Εἶναι, ἐξάλλου, τυχαῖο ὅτι, ἐνῷ ὑπάρχουν συγγενικὲς σχέσεις ἐντὸς τοῦ Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ, ταυτόχρονα λαμβάνουν χώρα προσλήψεις καὶ ἐξελίξεις μελῶν ΔΕΠ, ἐνῷ δηλαδὴ στὰ ἐκλεκτορικὰ σώματα αὐτῶν συμμετέχουν συγγενεῖς τους;
Ὁ δικός μας ρόλος ἐρευνητικὰ εἶναι νὰ παράσχουμε πληροφόρηση, μὲ στόχο τὴν πρόληψη τῆς πλέον ἀκραίας διαφθορᾶς ἑνὸς χώρου, ὅπου κινδυνεύουν νὰ ὑφίστανται συνεχὲς ἐργασιακὸ ἐκφοβισμὸ ἐπιστήμονες καὶ συνεπεῖς ἐργαζόμενοι, οἱ ὁποῖοι καταπιέζονται ἐκφραζόμενοι ὑπὲρ τοῦ δικαίου.
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ
