Θαυμαστό σημείο του αγίου Νικολάου

 

                               Θαυμαστό σημείο του αγίου Νικολάου

 

Ο ΠΥΡΑΡΧΗΣ ΚΑΙ Ο «ΠΑΡΑΛΛΗΛΙΣΜΟΣ»

Πρόκειται για μόνιμο στρατιωτικό του πολεμικού ναυτικού, πυράρχης (υπεύθυνος για τον οπλισμό και τα πυρομαχικά τα οποία φροντίζει και ετοιμάζει καταλλήλως, ώστε όταν δοθεί το πρόσταγμα βολής, να εκτελεστεί επιτυχώς), που σε καιρό άσκησης έπρεπε να παραλληλίσει το πυροβόλο με το ραντάρ. «Παραλληλίζουμε, είπε, το πυροβόλο πάνω στο ραντάρ ώστε να βλέπουν-σημαδεύουν τον ίδιο στόχο». Και συνέχισε λέγοντας πως «Το ραντάρ όπου βλέπει, π.χ. εντοπίζει ένα αεροπλάνο και εφόσον το πυροβόλο είναι με ακρίβεια παραλληλισμένο με το ραντάρ, τότε το βλήμα βρίσκει τον στόχο. Αν όμως για ποικίλους λόγους (απορρύθμιση λόγω κραδασμών, κλπ.) το πυροβόλο δεν βλέπει ό,τι ακριβώς στοχεύει το ραντάρ, τότε ο πυράρχης με το επιτελείο του επαναλαμβάνει τη διαδικασία του παραλληλισμού.». Και συμπλήρωσε: «Καθώς ο χειριστής του ραντάρ σημαδεύει τον ήλιο, ως άλλο στόχο, το πυροβόλο αυτομάτως παραλληλίζεται με το ραντάρ (σημαδεύοντας κι αυτό τον ήλιο), αλλά όχι επακριβώς. Ο πυράρχης με μικροεργαλεία και συγκεκριμένη διαδικασία, σε συνεργασία με το επιτελείο του, ρυθμίζει πλήρως το πυροβόλο με τη βοήθεια διόπτρας (που φέρει στο μέσον της το σημείο του σταυρού και τοποθετείτε ως άλλο βλήμα εντός του πυροβόλου)».

ΜΙΑ ΕΜΜΕΣΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ... Εδώ είναι το φοβερότερο, φοβερότερο!

ΣΧΟΛΙΟ:

Αδελφοί και πατέρες, ακούσαμε τον π. Πέτρο Χιρς να λέγει τα παρακάτω λόγια (με καθολικό τρόπο, δηλαδή πουθενά δεν βάζει το "υπάρχουν και εξαιρέσεις", εννοείται εκτός των ορίων της μερίδος των "εκ δεξιών", όπως εκείνος ονομάζει τους ζηλωτές χωρίς επίγνωση). 

Ιδού τα λόγια του:

 «Εδώ είναι το φοβερότερο, φοβερότερο! Αρνούνται την αγιότητα των αγιοτέρων των ημερών μας. Αθετούν τις αμέτρητες μαρτυρίες ουρανού και γης, και όλα αυτά χάρη του ενός κριτηρίου αγιότητος που κατ’ αυτούς υπερνικά κάθε άλλο! Ποια; Η ανάγκη αποφυγής, η ανάγκη διακοπής, αποχωρισμού ακόμα και προσυνοδικής καταδίκης ως προϋπόθεση για να γίνει ο Πιστός κατοικητήριο του Θεού, δηλαδή ‘άγιος δεν υπάρχει περίπτωση [να γίνεις] αν δεν κόβεις κοινωνία και φεύγεις’.  Αυτά είναι τα κριτήρια των από δεξιών πειρασμό. Άρα όσοι έμειναν χωρίς να διακόψουν την μνημόνευση, την κοινωνία, αποκλείεται να είναι άγιοι, άρα ο άγιος Παΐσιος, ο άγιος Πορφύριος, ο άγιος Ιάκωβος, ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, ο μεγάλος καταπολεμιστής του Οικουμενισμού, [όλοι αυτοί] δεν μπορούν να είναι άγιοι, γιατί το παν, το πρώτο κριτήριο της αγιότητος είναι: Κόβεις-φεύγεις-δεν έχεις κοινωνία. Αυτά λένε οι εκ δεξιά και φαίνεται μ’ αυτόν τον τρόπο στους «καρπούς», ότι δεν βαδίζουν τη βασιλική οδό των Πατέρων. (52:45)»!

ΙΔΟΥ ΜΙΑ (ΠΡΩΤΗ) ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Δύο αληθινές ιστορίες. (Ανοιχτή επιστολή-ενημέρωση προς τον ορθόδοξο λαό της επαρχίας Εορδαίας / 25 Αυγ 2017)

ΩΦΕΛΙΜΩΣ ΔΙΗΓΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΣΙΝΑ. ΑΜΜΟΥΝ

                                  

ΩΦΕΛΙΜΩΣ ΔΙΗΓΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΣΙΝΑ.

ΑΜΜΟΥΝ

"Έλεγαν για τον αββά Αμμούν ότι έμεινε δύο μήνες μέσα σ' ένα κιβώτιο που μετρούσαν το κριθάρι. Συνάντησε κάποτε τον αββά Ποιμένα και του λέγει· « Αν πάω στο κελλί του γείτονά μου ή αν αυτός έλθει να με βρει για κάποια ανάγκη, φοβόμαστε να μιλήσουμε μεταξύ μας, μη τυχόν ξεπηδήσει ανάμεσά μας κανένας ανάρμοστος λόγος». Του απαντά ο γέροντας· «Καλά κάνεις, γιατί έχει ανάγκη η νεότητα από φραγμούς». Του λέγει ο αββάς Αμμούν· «Τι έκαναν λοιπόν οι γέροντες σ' αυτήν την περίπτωση;». Του απάντησε εκείνος· «Οι γέροντες επειδή πρόκοψαν στην πνευματική ζωή, δεν είχαν μέσα τους τίποτε άλλο ή τίποτε το ανάρμοστο στο στόμα τους για να το ξεστομίσουν». «Αν λοιπόν παραστεί ανάγκη», λέγει, «να συζητήσω με τον διπλανό μου, ποια είναι η γνώμη σου· να μιλήσω με τη γλώσσα των Γραφών ή με τα λόγια των γερόντων;». Του απαντά ο γέροντας· «Αν δεν μπορείς να κρατηθείς και να μη μιλήσεις, είναι προτιμότερο να χρησιμοποιήσεις τα λόγια των γερόντων κι όχι τα λόγια της Γραφής, γιατί υπάρχει μεγάλος κίνδυνος».

Σεισμός στα Χανιά – ΜΑΡΤΥΡΙΑ

 ΜΑΡΤΥΡΙΑ: Είμασταν στο μπαλκόνι της βεράντας όταν στις 7:10 μ.μ. περίπου έγινε σεισμός. Το επίκεντρο του σεισμού ήταν κάτω από την πόλη που μας φιλοξενούσε, τα Χανιά, περίπου 5,2 ρίχτερ... Την άλλη μέρα πληροφορηθήκαμε για το "ΚΟΙΝΟ ΔΕΙΠΝΟ" ΚΑΣΣΕΛΑΚΗ-ΤΑΪΛΕΡ,! Την ώρα εκείνη ακριβώς οι καλεσμένοι υποδέχονταν το εν λόγω σοδομιτικόν ζεύγος. "Οι καλεσμένοι συγκεντρώθηκαν από νωρίς το απόγευμα με το ζεύγος να καταφθάνει στο εστιατόριο λίγο μετά τις 19:00."!!!

Ω του παραδόξου θαύματος! 

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ-ΦΩΤΕΙΝΗ

31/08/2024

                                                     ...............................................................

Στέφανος Κασσελάκης – Τάιλερ Μακμπέθ: Το δείπνο και το πάρτι στα Χανιά για τον γάμο τους

Διαβάζεται σε 2'

Οι λεπτομέρειες για το δείπνο και το πρώτο πάρτι που έγιναν χθες για τον τον εορτασμό του γάμου του Στέφανου Κασσελάκη με τον Τάιλερ Μακμπέθ.

Στο Ενετικό Λιμάνι των Χανίων με μοναδική θέα από την ταράτσα γνωστού μαγαζιού και γαστρονομικές νοστιμιές, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και ο σύντροφός του υποδέχθηκαν χθες τους καλεσμένους τους για να γιορτάσουν μαζί τους, την κοινή τους πορεία στη ζωή.

Οι καλεσμένοι συγκεντρώθηκαν από νωρίς το απόγευμα με το ζεύγος να καταφθάνει στο εστιατόριο λίγο μετά τις 19:00.

ΠΗΓΗ: https://www.news247.gr/ellada/stefanos-kasselakis-tailer-makmpeth-to-deipno-kai-to-parti-sta-xania-gia-ton-gamo-tous/

Δύο αληθινές ιστορίες. (Ανοιχτή επιστολή-ενημέρωση προς τον ορθόδοξο λαό της επαρχίας Εορδαίας / 25 Αυγ 2017)

 

                                                      

Δύο αληθινές ιστορίες.

Ανοιχτή επιστολή-ενημέρωση προς τον ορθόδοξο λαό της επαρχίας Εορδαίας.

Η ορθόδοξη αντιμετώπιση απέναντι στην παναίρεση του

 οικουμενισμού από τον Άγιο Παΐσιο

                                                                                                                              

©  

 Γεώργιος,                                                                                                                      

Μικροβιολόγος - Βιοπαθολόγος , Κατερίνη                                                                                            

Σε κάποια από τις εξόδους του Γέροντα Παΐσιου στη Σουρωτή - ήταν παραμονή του

Αγίου Νικολάου, θυμάμαι - πήγαμε, με τη μετέπειτα σύζυγό μου, να πάρουμε την ευχή του. 

Πολύς κόσμος εκεί, όπως πάντα, και ο Γέροντας Παΐσιος ήταν άρρωστος στο κρεβάτι. 

Κατά Θεία Οικονομία, καταφέραμε να περάσουμε κι εμείς στο δωμάτιο που ήταν ξαπλωμένος. 

Εγώ πήρα την ευχή του αλλά όταν πλησίασε και η μετέπειτα σύζυγός μου, που τότε ήταν

Ευαγγελική, ο Γέροντας της απαγόρευσε ακόμη και να τον πλησιάσει. 

Μόνο της είπε επιτακτικά να δώσει το όνομά της στην αδερφή, για να προσεύχεται γι' αυτήν. 

Την περίοδο εκείνη, η σύζυγός μου δεν 

συμφωνούσε με την ιδέα της βάφτισης, δεν το συζητούσε καν.  

"Τρεῖς γενναῖοι Ὀρθόδοξοι Μητροπολίτες, που εἶχαν τὸ Εὐαγγέλιο πάνω ἀπό τὸ κεφάλι τους..."!

 

Τρεῖς γενναῖοι Ὀρθόδοξοι Μητροπολίτες, που εἶχαν τὸ Εὐαγγέλιο πάνω ἀπό τὸ κεφάλι τους και δὲν τὸ εἶχαν κάνει πατητήρι, μετὰ τὶς παρακάτω ξεκάθαρες δηλώσεις τοῦ Ἀθηναγόρα ἔβαλαν ἐμπόδια στὴν κατηφορικὴ πορεια του και διέκοψαν τὴν μνημόνευσή του. Ἕνα χρόνο μετὰ πέθανε και δὲν μπόρεσε νὰ ολοκληρώση τὸ σατανικὸ σχέδιό του. ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ, ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΨΗΦΙΑ ΤΟΥΣ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ, ΜΕ ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ, ΜΕ ΑΓΑΠΟΛΟΓΙΕΣ, ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΔΙΑΦΟΡΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΟΙΩΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ, ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΝΑ ΕΠΙΦΕΡΕΙ Ο ΠΑΤΡ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ!!! Η ΜΑΣΟΝΙΑ ΑΛΩΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΔΕΣΠΟΤΙΚΕΣ ΕΔΡΕΣ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ, ΜΕ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΜΑΣ ΥΛΙΚΟ & ΟΔΕΥΟΥΜΕ, ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ, ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ

Ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης ζῆ και μᾶς προμηθεύει μὲ ὑλικὸ ποὺ δὲν μποροῦν, οὔτε νὰ τὸ φανταστοῦν οὔτε νὰ τὸ υπολογίσουν οἱ ἐχθροι τῆς Ὀρθοδοξίας!!!

 *  *  *

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΙΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ

ΑΘΗΝΑΓΟΡΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ «ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΒΟΡΡΑΝ»

Τρίτη 23 Μαρτίου 1971

Ουτε ενωσις ουτε ενοτης

(ΑΛΛΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ)

ΠΡΩΤΗ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΔΗΛΩΣΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΜΗΝΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑ, ΔΙΑ ΤΟ
ΚΟΙΝΟΝ ΑΓΙΟΝ ΠΟΤΗΡΙΟΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΠΕΣΤΑΛΜΕΝΟΝ ΜΑΣ κ. Ν. ΜΕΡΤΖΟΝ

…

• Ἡ Α.Θ.Π. ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ. Ἀθηναγόρας ἐδέχθη εἰς τὸ Φανάρι, εἰς δύο μακρὰς ἀκροάσεις, τὸν ἀπεσταλμένον τοῦ «Ἑλληνικοῦ Βορρᾶ» κ. Ν. Ι. Μέρτζον πρὸς τὸν ὁποῖον εἶχε τὴν καλωσύνην ὅπως παραχωρήση ἰδιαιτέρως ἐνδιαφέρουσαν συνέντευξιν. Ἡ συνέντευξις ἐδόθη ὑπὸ τὸ πρῖσμα τοῦ βαρυσημάντου μηνύματος τὸ ὁποῖον ἀπηύθηνε πρὸς τὴν κορυφὴν τῆς Ὀρθοδοξίας ὁ Πάπας Παῦλος ὁ 6ος καὶ ἀποτελεῖ τὴν πρώτην δημοσίαν ἐκδήλωσιν τοῦ Οίκουμενικοῦ Θρόνου, ἐπὶ τοῦ μηνύματος, διὰ χειλέων αὐτοῦ τούτου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου.

Ἡ πατριαρχικὴ δήλωσις, τὴν ὁποίαν ὁ «Ἑλληνικὸς Βορρᾶς» παραδίδει εἰς τὴν παγκόσμιον δημοσιότητα, ἔχει ὡς ἀκολούθως:

ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Πῶς ἐδέχθη ἡ Παναγιότης Σας τὸ μήνυμα, διὰ τοῦ ὁποίου ὁ Πάπας Παῦλος εὔχεται τὸ κοινὸν Ἅγιον Ποτήριον; Ἀποτελεῖ τοῦτο βῆμα πρὸς τὴν Ἕνωσιν ἤ πρὸς τὴν ἑνότητα τῶν δύο Ἐκκλησιῶν;
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Τὸ ἐδέχθημεν μετὰ πολλῆς χαρᾶς καὶ συγκινήσεως. Δὲν ὁμιλῶ περὶ Ἑνώσεως οὔτε περὶ Ἑνότητος, ἀλλὰ περὶ ἀποκαταστάσεως τῶν σχέσεων.

 

Πατήρ Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος και Ζηλωτισμός

Επιστολή του Πατρός Επιφανίου Θεοδωροπούλου σχετικά με τον παλαιοημερολογίτικο Ζηλωτισμό

Αθήνα, 22 Ιουλίου 1971
Προσφιλέστατε π. Νικόδημε
χαίρε εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών.

Πέρασε πάνω από ένας μήνας από τότε που έλαβα την επιστολή σου. Άργησα να απαντήσω, λόγω φόρτου απασχολήσεων. Παρακαλώ να με συγχωρέσεις. Απαντώ κάπως περιληπτικά, με την επιφύλαξη να επανέλθω, αν η Οσιότητά σου θελήσει νέες διευκρινήσεις.

Αρχικά, φίλτατε π. Νικόδημε, οφείλω να σου πω μια πικρή αλήθεια, που θα σου φανεί πολύ παράδοξη και θα σε εκπλήξει. Μέχρι σήμερα απέφευγα - κατ' οικονομία - να διατυπώσω αυτή τη θέση ή την διατύπωνα με έμμεσο τρόπο, αλλά από τη στιγμή που τα πράγματα έφτασαν στο μη περαιτέρω και εκλεκτά πρόσωπα- που έχουν όμως συνείδηση γεμάτη φόβο - προσχωρούν στους Παλαιοημερολογίτες, πέφτοντας θύματα μιας αδίστακτης προπαγάνδας κατά της Εκκλησίας, είναι καιρός να λεχθεί η αλήθεια δίχως περιστροφές κι επιφυλάξεις.

Λοιπόν, π. Νικόδημε, όσοι φοβούνται τον Οικουμενισμό και προσχωρούν στους Παλαιοημερολογίτες δεν κερδίζουν τίποτα άλλο, παρά μόνο αποφεύγοντας μια αίρεση, προσχωρούν σε μία άλλη. Βέβαια, δεν έχουν συνείδηση ότι προσχωρούν σε αίρεση, αλλά αυτό δεν αλλάζει καθόλου τα πράγματα. Μη νομίζεις ότι είμαι άδικος ή υπερβολικός. Θα σου αποδείξω αμέσως πόσο απολύτως αληθής είναι ο ισχυρισμός μου.

                                          

           Παλαιόν και Νέον Ημερολόγιον

ΙΩΗΛ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ (+)
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ


Πηγή: Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον

Ε' ΕΚΔΟΣΙΣ-ΑΘΗΝΑΙ 2002
ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Το «Ημερολογιακόν Ζήτημα» από ετών ταράσσει την Εκκλησίαν. Σημείον αντιλεγόμενον έχει καταστή.

 Οι Παλαιοημερολογίται διακηρύττουν απεριφράστως ότι ακολουθούν το «σωστόν», το «γνήσιον», εξ ου και αυτοκαλούνται «Γνήσιοι - Ορθόδοξοι - Χριστιανοί», Γ.Ο.Χ., φθάσαντες εις το σημείον να πιστεύουν και να διακηρύττουν ότι ο Παράδεισος είναι μόνον δι' αυτούς. Δι' ημάς δε τους υπολοίπους, τους Νεοημερολογίτας, τους «Φράγκους», τους «Σχισματικούς», τους «αιρετικούς» ως μας αποκαλούν, παραμένει η Κόλασις.

 Ακόμη διακηρύττουν απεριφράστως ότι τα Μυστήριά μας είναι άκυρα, καθ' ο «άχαρα», άνευ χάριτος.

 Οι του Νέου δε Ημερολογίου, ως επί το πλείστον, αδιαφορούν δια τα προαναφερθέντα, ωρισμένοι αντιδρούν, άλλοι περνούν και εις την αντεπίθεσιν και ολίγοι προβληματίζονται προ των κατηγοριών των Παλαιοημερολογιτών μη γνωρίζοντες τι να πράξουν.

 Υπάρχουν λοιπόν θέματα, κατά την γνώμην μας, εις αμφοτέρας τας παρατάξεις, που άλλοτε ολίγον άλλοτε πολύ κερδίζει εξ αυτών μόνον ο Διάβολος.

 Το παρόν, έργον ανέκδοτον, απάντησις εις τινα Θεολόγον Μοναχόν, του αειμνήστου Πατρός Ιωήλ Γιαννακόπουλου, γνωστού απολογητού των Ορθοδόξων θέσεων, έρχεται να ρίξη άπλετον φως εις το εν προκειμένω αντιλεγόμενον ζήτημα του Ημερολογίου και να καταστήση αναπολογήτους όλους εκείνους, οίτινες καταδικάζουν την ενέργειαν της Εκκλησίας, (ενός ζωντανού Οργανισμού), ώστε να διορθώση το Ημερολόγιον, αλλά και να διαφωτίση τους θέλοντας, ίνα ούτω ειρηνεύσουν αι συνειδήσεις και μη κερδίζη πλέον ο Διάβολος.

Μὲ τοὺς ἀντίχριστους ἀμετανόητους φραγκοπαπικοὺς κοιναὶ ἑορταί ;

 

            

                                                                                                             Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 14/27.7.2024.

                                                                                           Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου.

                                                                                             

Μὲ τοὺς ἀντίχριστους ἀμετανόητους  φραγκοπαπικοὺς κοιναὶ ἑορταί ;

Π ο τ έ !  Π ο τ έ !

 

 

Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Ἀμήν.

 

Τῶν «ὑπέρ- ὑπερηχητικῶν» μαχητικῶν πυραύλων τὴν καταστροφικὴ μανία μιμούμενοι οἱ θιασῶτες τῆς καταστροφικῆς νέας ἐποχῆς, ἀνακοινώνουν νέους νόμους καὶ πρακτικές.

Ὅπως οἱ πύραυλοι αὐτοί, ξαφνικά, μὲ κρότους καὶ συμφορὲς κάνουν τὴν παρουσία τους, τὸ ἴδιο ἀκριβῶς συμβαίνει καὶ μὲ τὸν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο.

Μὲ νέα ἀνακοίνωσή του, ἐμφανίζεται καὶ πρωταγωνιστεῖ γιὰ ἄλλη μιὰ φορὰ στὸ προσκήνιο τῆς ἀντίχριστης ἐπικαιρότητας.

Διακήρυξε μὲ πολὺ αὐταρχισμὸ καὶ κομπασμό, τὴν ἡμέρα τοῦ πάσχα τῶν παπικῶν τοῦ τρέχοντος ἔτους (2024 ), πὼς τὸ ἑπόμενο ἔτος (2025 ), τὸ Ὀρθόδοξο Χριστιανικὸ Πάσχα θὰ εὐθυγραμμισθεῖ καὶ συνεορτασθεῖ μὲ αὐτό τῶν Λατίνων.*

Ωφέλιμος διήγηση "ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ"

 

Ωφέλιμος διήγηση

Σε μία σύναξη πιστών χριστιανών, και εν μέσω αυτών ένας γνωστός Έλλην παπικός. Είπε λοιπόν ο γέρων· <Πείτε μου, σας παρακαλώ, εάν ποτέ βρεθείτε μπροστά σε έναν άνθρωπο που καίγεται ολόκληρος και συμβαίνει δίπλα σας να είναι μια δεξαμενή με πόσιμο νερό, τι θα κάνατε; Θα βρέχατε και τα δέκα δάκτυλά σας και θα τον ραντίζατε έως ότου σβήσει η φωτιά ή θα τον πιάνατε και θα τον βάζατε ολόκληρο μέσα στο νερό, μια και δυο και τρεις φορές, ώστε και την αναπνοή να μη στερηθεί; >.  

24 Αυγούστου 2013, Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΚΩΣΤΑΣ ΝΟΥΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΑΝΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ "ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗΣ" [δηλ. 3 χρόνια πριν την ιερά αποτείχιση των τριών σύγχρονων γερόντων, ιερέων, μοναχών και λαίκών]

 ΣΧΟΛΙΟ ΠΡΟΣ ΔΟΚΙΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΔΟΚΙΜΟΥΣ-ΒΙΑΣΤΙΚΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ: Άρα γε γινώσκεις α αναγινώσκεις;

«ποία έσται η ευθύνη ημών, αν υποκαταστήσωμεν ημείς την κρίσιν της Εκκλησίας, επειδή νομίζομεν ότι γνωρίζομεν την κρίσιν του Θεού;»

 Ο κ. Κώστας Νούσης, ο λαϊκός είπε ότι,

ΟΙ ιερείς, μοναχοί και λαϊκοί [ΠΟΥ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΤΟΎΝ] αποκόπτουν εαυτούς από το σωτήριο Σώμα του Κυρίου, την Εκκλησία. ΚΑΙ ΟΤΙ, πρόκειται περί εκούσιας απομάκρυνσης από τα όρια της Εκκλησίας [δηλ. αυτοκαθαιρούνται και αυτοαφορίζονται από μόνοι τους, αυτόματα! χωρίς εξέταση-δική-απολογία-καταδίκη Συνοδική!!!]. 

Αλήθεια, η κρίση αυτή είναι κρίση της Εκκλησίας ή η κρίση του ενός; 

Και πάλι, τα παρακάτω λόγια (προς επίσκοπο Σεραφείμ) δεν είναι λόγια του ενός προσώπου που φέρει το όνομα, Κώστας; Ιδού: «Οὐαὶ τῷ ἑνί» (Εκκλ. 4:10). Βλέπουμε δυστυχώς να (προ)τρέχει μόνον ένας. Για ποιον λόγο; Είμαι σιγουρότατος πως υπάρχουν και άλλοι Επίσκοποι, τουλάχιστον στην καθ’ ημάς Εκκλησία, που είναι του αυτού πνεύματος και των αυτών αγωνιών με τον Σεραφείμ. Αναφέρομαι ενδεικτικά στον Αιτωλίας, στον Κονίτσης, στον Γόρτυνος, στον Σταγών και λοιπούς…     

Αλήθεια, η εν λόγω κρίση είναι κρίση της Εκκλησίας ή η κρίση του ενός, π.χ. του Πειραιώς;

Μήπως υπάρχει κανείς, εννοείται "στην καθ’ ημάς Εκκλησία, που είναι του αυτού πνεύματος και των αυτών αγωνιών με τον Σεραφείμ" που να αγνοεί τα Πορίσματα της ημερίδας με θέμα "15ος Κανών της Πρωτοδευτέρας Συνόδου και διακοπή της εκκλησιαστικής κοινωνίας" ή πάλι που αγνοεί π.χ. ότι ο πρώτος εισηγητής στην εν λόγω ημερίδα ήταν ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ και ότι το θέμα του ήταν «Η αποτείχιση υπό το φώς της ζωής και των αγώνων του οσίου Θεοδώρου του Στουδίτου»;;;

Αμήν.

Σάββατο 24 Αυγούστου 2013

Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΚΩΣΤΑΣ ΝΟΥΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΑΝΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ "ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗΣ"

Η πλάνη της σύγχρονης Αποτείχισης 

(υπό την αγιοπνευματική ιεροκανονική ερμηνευτική ματιά του γέροντος Επιφανίου Θεοδωρόπουλου)

ΜΕΡΟΣ Α' 

Α. Εν είδει εισαγωγής 

Έγραψε επί λέξει σε πρόσφατο σχόλιό του φρέσκος αποτειχισθείς χριστιανός: «δεν αγωνίζονται οι πλείστοι επίσκοποι απλούστατα διότι οι λιγοστοί αγωνιστές ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΖΟΝΤΑΙ μα κάθονται κι οραματίζονται Σύνοδο. ΥΠΟΘΕΣΗ-ΠΡΟΚΛΗΣΗ: Ας προχωρήσει επιτέλους ο Πειραιώς στην Ευλογημένη Διακοπή της Μνημονεύσεως και την θεάρεστη Αγιοπατερική Αποτείχιση και τότε θα δούμε κυριολεκτικά ΘΑΥΜΑΤΑ!!! ΤΟΤΕ θα λυθεί και Ημερολογιακό Ζήτημα αλλά και το πρόβλημα της Μ. Εσφιγμένου. ΤΟΤΕ ΟΛΑ θα λυθούν και θα γίνουν όπως πριν από το Σχίσμα! Τότε θα αναλάμψει η Ορθοδοξία! Τα δε λοιπά εκ του πονηρού! Ιδού ο Πειραιάς ιδού και το πήδημα! Μόνο που το πήδημα θα είναι εντός και όχι εκτός των τειχών». Για να δούμε, ωστόσο, αν συμφωνεί με αυτήν τη λογική και τούτο το πνεύμα ο γέρων Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος. 

Κώστας Νούσης, Εμείς οι άλλοι ας μείνουμε πιστοί στο Σώμα του Χριστού και ας κλείνουμε τα αυτιά στις σειρήνες της αποτείχισης...Ο σκανδαλισμός και ο διχασμός των πιστών χριστιανών υφίσταται, όπως ακριβώς ταυτόχρονα πληθαίνουν οι δαιμονιώδεις κραυγές μιας άτακτης αποτείχισης από το Σώμα της Εκκλησίας (!!!)

 Σχόλιο: Για το ερπετό της πλάνης, άκουσε τι λέγει ο π. Αθανάσιος Μυτιληναίος! 

"Η πλάνη είναι μέθοδος..."

Σάββατο 3 Αυγούστου 2013

Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΚΩΣΤΑΣ ΝΟΥΣΗΣ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ

 

Μια πρόταση στον Σεβασμιώτατο Πειραιώς μέσα από την εκκλησιολογική 

ερμηνευτική του π. Επιφάνιου Θεοδωρόπουλου 

Του θεολόγου - φιλολόγου Κώστα Νούση

Πριν εισέλθω στην ουσία του παρόντος, θα ήθελα να αναφερθώ στην αφορμή του. Πρόκειται για τον μακαριστό γέροντα Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο (+1989), ο οποίος κατά την ταπεινή γνώμη του γράφοντος δεν απέχει πολύ, σύμφωνα πάντα με μια αντικειμενική και θεολογική θεώρηση, από το να καταταγεί επισήμως στους Αγίους της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Πρόκειται σαφέστατα για έναν μέγα Κανονολόγο της σύγχρονης Εκκλησία και άριστο κάτοχο και ερμηνευτή του Πηδαλίου στις δυσχερείς εκκλησιολογικώς μέρες που διανύουμε. Δεν χρειάζεται, άλλωστε, να επιτελεί τέρατα και σημεία ένας Άγιος, προκειμένου να αναγνωριστεί επίσημα από την Πατριαρχική Σύνοδο, χωρίς αυτό να αφήνει υπονοούμενα για την απουσία τέτοιων υπερφυών γεγονότων στον γέροντα Επιφάνιο, τόσο εν τη ζωή όσο και μετά τον θάνατό του. 

ΩΦΕΛΙΜΟΣ ΔΙΗΓΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΣΙΝΑ. ΑΒΒΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΣΑΒΒΑΪΤΗΣ

 

ΩΦΕΛΙΜΩΣ ΔΙΗΓΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΣΙΝΑ.

ΑΒΒΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΣΑΒΒΑΪΤΗΣ

Η΄

« Ο ίδιος ο αββάς Ιωάννης ο Σαββαΐτης διηγήθηκε τα εξής: « Όταν καθόμουν στην πιο μακρινή έρημο, μου ήλθε κάποιος αδελφός από το μοναστήρι να με επισκεφθεί. Τον ρώτησα λοιπόν· < Πως είναι οι πατέρες; >. Και λέγει· < Με τις ευχές σου, καλά >. Τον ρώτησα λοιπόν και για κάποιον αδελφό, που είχε κακή φήμη και όνομα. Και μου απαντά  αυτός· < Πίστεψέ με, πάτερ, ακόμη δεν έχει απαλλαγεί απ' εκείνη τη φήμη >. Όταν το άκουσα αυτό είπα. < Ούφ >. Και μόλις είπα το < Ούφ > έπεσα σαν σε μιά έκσταση ύπνου και βλέπω τον εαυτό μου να στέκεται μπροστά στον άγιο Κρανίου τόπο και έβλεπα τον Κύριο σταυρωμένο ανάμεσα στους δύο ληστές.  Όρμησα λοιπόν να προσκυνήσω και να τον πλησιάσω. Και μόλις το είδε αυτό ο Χριστός, διέταξε με δυνατή φωνή τους αγγέλους που ήταν εκεί, λέγοντας· «Πετάξτε τον έξω, γιατί μου είναι αντίχριστος, γιατί πριν εγώ κρίνω αυτός κατέκρινε τον αδελφό του». Όταν λοιπόν με έδιωχναν και έφθασα να βγω από την πόρτα, πιάστηκε το ράσο μου όταν έκλεινε και το άφησα εκεί κι αμέσως ξύπνησα. Λέγω λοιπόν στον αδελφό μου, που με είχε επισκεφθεί· < Η ημέρα αυτή μου είναι κακή >. Κι αυτός μου λέγει· < Εξ αιτίας ποιού πράγματος, πάτερ; >. τότε του διηγήθηκα αυτά που είδα και είπα· < Πίστεψέ με, ότι το ράσο συμβολίζει τη σκέπη του Θεού, που ήταν επάνω μου και την στερήθηκα >.

Κώστας Νούσης, Η αποτείχιση εδράζεται στον 15ο Ιερό Κανόνα της ΑΒ’ Συνόδου και αφορά ένα κανονικό μέτρο εξάπαντος προληπτικού και θεραπευτικού της προάσπισης της πίστεως έναντι των οιωνδήποτε αιρετικών παρεκκλίσεων! Αλλά και μία νεοαιρετική ομώνυμη εκκλησιολογική τάση και στάση…

 

ΣΧΟΛΙΟ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ

 

ΠΛΗΝ ΣΑΦΩΣ Ο κ. Νούσης (12 Φεβρουαρίου 2015) μας είπε ότι,

Η αποτείχιση έχει όνομα και θέση στο ιεροκανονικό δίκαιο της μίας, αγίας, καθολικής και αποστολικής Εκκλησίας εφόσον εδράζεται στον 15ο Ιερό Κανόνα της ΑΒ’ Συνόδου και αφορά ένα κανονικό μέτρο εξάπαντος [= οπωσδήποτε, σε οποιαδήποτε περίπτωση, όπως και να έχει, βεβαιότατα] προληπτικού και θεραπευτικού της προάσπισης της πίστεως έναντι των οιωνδήποτε αιρετικών παρεκκλίσεων, αλλά παράλληλα και μία νεοαιρετική ομώνυμη εκκλησιολογική τάση και στάση… [που] συνιστά πλάνη.

Είπε ότι,

ΟΙ ιερείς, μοναχοί και λαϊκοί [ΠΟΥ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΤΟΎΝ, ενν. μετά 2015 μ. Χ.] αποκόπτουν εαυτούς από το σωτήριο Σώμα του Κυρίου, την Εκκλησία. ΚΑΙ ΟΤΙ, πρόκειται περί εκούσιας απομάκρυνσης από τα όρια της Εκκλησίας [δηλ. αυτοκαθαιρούνται και αυτοαφορίζονται από μόνοι τους, αυτόματα! χωρίς εξέταση-δική-απολογία-καταδίκη!!!]

 

ΤΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΤΙΤΛΟΥ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝ ΛΟΓΩ "ΚΡΙΣΗ" ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΜΑΣ [ΠΟΥ ΚΑΚΟΦΗΜΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΥΣ Ο.Χ.] ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΔΙΗΓΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΌ ΤΟΥ ΣΙΝΑ. Ιδού:

" Ο ίδιος ο αββάς Ιωάννης ο Σαββαΐτης διηγήθηκε τα εξής: "Όταν καθόμουν στην πιο μακρινή έρημο, μου ήλθε κάποιος αδελφός από το μοναστήρι να με επισκεφθεί. Τον ρώτησα λοιπόν· < Πως είναι οι πατέρες; >. Και λέγει· < Με τις ευχές σου, καλά >. Τον ρώτησα λοιπόν και για κάποιον αδελφό, που είχε κακή φήμη και όνομα. Και μου απαντά  αυτός· < Πίστεψέ με, πάτερ, ακόμη δεν έχει απαλλαγεί απ' εκείνη τη φήμη >. Όταν το άκουσα αυτό είπα. < Ούφ >. Και μόλις είπα το < Ούφ > έπεσα σαν σε μιά έκσταση ύπνου και βλέπω τον εαυτό μου να στέκεται μπροστά στον άγιο Κρανίου τόπο και έβλεπα τον Κύριο σταυρωμένο ανάμεσα στους δύο ληστές.  Όρμησα λοιπόν να προσκυνήσω και να τον πλησιάσω. Και μόλις το είδε αυτό ο Χριστός, διέταξε με δυνατή φωνή τους αγγέλους που ήταν εκεί, λέγοντας· «Πετάξτε τον έξω, γιατί μου είναι αντίχριστος, γιατί πριν εγώ κρίνω αυτός κατέκρινε τον αδελφό του». Όταν λοιπόν με έδιωχναν και έφθασα να βγω από την πόρτα, πιάστηκε το ράσο μου όταν έκλεινε και το άφησα εκεί κι αμέσως ξύπνησα. Λέγω λοιπόν στον αδελφό μου, που με είχε επισκεφθεί· < Η ημέρα αυτή μου είναι κακή >. Κι αυτός μου λέγει· < Εξ αιτίας ποιού πράγματος, πάτερ; >. Τότε του διηγήθηκα αυτά που είδα και είπα· < Πίστεψέ με, ότι το ράσο συμβολίζει τη σκέπη του Θεού, που ήταν επάνω μου και την στερήθηκα >." (Πηγή: "ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΣΙΝΑ", ΕΚΔΌΣΕΙΣ Ι. ΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΒΑΔΙΣΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΣΙΝΑ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1988, ΣΕΛ. 161)

(Συνεχίζεται)

Αμήν!

                                            ............................................................................

Οι σύγχρονοι Άγιοι ως κανόνας μη αποτείχισης 

 

12 Φεβρουαρίου 2015

Κώστας Νούσης, Θεολόγος – Φιλόλογος 

Αποτείχιση ορίζεται η εκούσια απομάκρυνση από τα όρια της επίσημης Εκκλησίας εξαιτίας δογματικών ή κανονικών αποκλίσεων του ανώτερου, προπαντός, ιερατείου της. Στο όνομα της αποτείχισης,[1] ωστόσο, κανονικού μέτρου εξάπαντος προληπτικού και θεραπευτικού της προάσπισης της πίστεως έναντι των οιωνδήποτε αιρετικών παρεκκλίσεων, παρατηρείται τελευταία μια νεοαιρετική ομώνυμη εκκλησιολογική τάση και στάση, σύμφωνα με την οποία και στο όνομα τού δήθεν γενικού οικουμενιστικού μαγαρισμού των Ορθοδόξων Επισκόπων ιερείς, μοναχοί και λαϊκοί αποκόπτουν εαυτούς από το σωτήριο Σώμα του Κυρίου, την Εκκλησία. Και αυτό δεν μπορεί παρά να συνιστά πλάνη.

Οι σημερινοί αποτειχισθέντες, διακατεχόμενοι από το γνωστό σύνδρομο της κολοβής αλεπούς, θέλουν, ομοτρόπως με την αισώπεια πρωταγωνίστρια, να παρασύρουν και άλλους στην πλάνη τους, την οποία φυσικά και βαπτίζουν ορθοδοξία γνήσια, όπως προ αιώνος έγινε με το έτερο μεγάλο Σχίσμα των Παλαιοεορτολογιτών. Στην έκνομη εκ πνευματικής επόψεως προσπάθειά τους, χρησιμοποιούν και τα σύγχρονα όπλα της τεχνολογίας, ασκούντες την προπαγανδιστική τους τακτική μέσα από δικά τους sites, στρατευμένα στον «αγώνα» κατά της παναίρεσης του Οικουμενισμού, όπως φυσικά τη φαντασιώνονται εκείνοι εξαπλούμενη σε παγκόσμιο επίπεδο.

Αφορμή του παρόντος αποτέλεσε ένα άρθρο[2] δια του οποίου ο συντάκτης του προσπάθησε να αναιρέσει το κύριο και καίριο ακανθώδες επιχείρημα σε βάρος των αποσχισθέντων αδερφών: τη μη αποτείχιση εκ των κόλπων της επίσημης και Κανονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας των σύγχρονων Αγίων και ηγιασμένων χαρισματούχων Γερόντων. Όταν γράφαμε προ καιρού[3] για τη στάση τους αυτήν αναφερόμενοι ως εις παραδειγματικό εκκλησιολογικό άξονα, επί του οποίου δύνανται απλανώς να βαδίζουν οι χριστιανοί των εσχάτων, το βασικό αντεπιχείρημα των αποτειχισθέντων ήταν πως δεν πρόκειται για Αγίους, αλλά απλά και μόνο για γέροντες, ει και χαρισματικούς. Σήμερα που δύο εξ αυτών αγιοκατετάγησαν επίσημα (Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης και Παΐσιος Αγιορείτης) τολμάνε – φευ – ακραίοι εξ αυτών να προβαίνουν σε βλάσφημες δηλώσεις περί ενός δήθεν οικουμενιστικού σχεδίου αγιοποίησης ανθρώπων, που υποστηρίζουν έμμεσα το οικουμενιστικό οικοδόμημα της εποχής. Τα αυτά, άραγε, δεν κάνουν εδώ και χρόνια και οι Παλαιοημερολογίτες αναφερόμενοι στην Εκκλησία των νεοημερολογιτών; Σε όλες δε τις περιπτώσεις τούτες είναι είτε υποδόρια είτε προφανής η διολίσθηση στο αμάρτημα της βλασφημίας του Αγίου Πνεύματος (Μαρκ. 3:20-30, Λουκ. 12:10).

Η αλήθεια είναι ότι το υπό εξέτασιν άρθρο είναι πιο προσεχτικό και, ενώ πάει να υποπέσει στο ως άνω σοβαρότατο αμάρτημα, κάπως το σώζει και παραδέχεται την αγιότητα των ανδρών. Το βασικό του επιχειρηματολογικό, εντούτοις, οικοδόμημα ερείδεται επί αυτών ακριβώς των σύγχρονων αγίων, ήτοι περί της αποδόμησης του κύρους και της αμφισβήτησης της ορθότητος των πεπραγμένων και λεγομένων τους. Προσπαθεί να μας πείσει ότι όλοι αυτοί οι γεροντάδες – ένιοι εξ αυτών, σημειωτέον, και Άγιοι πλέον – δεν ακολούθησαν τη διαχρονική παράδοση της Εκκλησίας, που κατ’ αυτόν είναι η υποχρεωτική αποτείχιση στις περιπτώσεις των αιρέσεων.

Το άρθρο, αν και δομημένο σε (θεο)λογικές βάσεις ως προς το φαίνεσθαι τουλάχιστον, έχει, ωστόσο, εγγενώς πολλά προβλήματα. Για παράδειγμα, δεν μας ξεκαθαρίζει το αν παραδέχεται πως οι σύγχρονοι γέροντες είναι απλοί χαρισματούχοι ή και Άγιοι (οι δύο είπαμε ήδη αναγνωρίστηκαν και επίσημα και έπεται η συνέχεια). Επίσης συγχέει την έννοια της Παράδοσης, την οποία αποδίδει γενικά και αόριστα στην Εκκλησία, από την οποία εν προκειμένω εμμέσως πλην σαφώς εξαιρεί τους γέροντες και Αγίους, οι οποίοι, κατ’ αυτόν, δεν είναι αλάθητοι. Να παρενθέσουμε εδώ ότι δεν δίνεται καμιά επαρκής επεξήγηση επί της παραδοχής των παλαιοτέρων Αγίων, η οποία, ως και επί των συγχρόνων, δεν είναι τίποτε περισσότερο από καθαρό θέμα πίστης…

Φυσικά και δεν έχουμε καμιά πρόθεση ούτε να απαντήσουμε διεξοδικά ούτε να αποδομήσουμε τα επιχειρήματα του γράφοντος. Αυτό που θέλουμε να καταδειχθεί είναι μια προφανής αλήθεια, την οποία τεχνηέντως παρακάμπτει εκείνος: πως δεν πρόκειται για μεμονωμένες απόψεις ενίων γερόντων, αλλά για ένα άτυπο consensus partum, στο οποίο ακριβώς εδράζεται και η Ορθόδοξη Πατερική Παράδοση.

Οι σύγχρονοι Γέροντες και Άγιοι εξάπαντος δεν πρέπει να συγκρίνονται με τους αρχαιότερους με βάση την παλαιότητα (!), καθώς έτσι αδιοράτως ακυρούται η διαχρονικότητα της δύναμης της Εκκλησίας να παράγει Αγίους. Έπειτα, αναφορικά με το εν λόγω άρθρο έχουμε να κάνουμε τρεις ακόμη ενδεικτικές παρατηρήσεις. Πρώτον, ότι αναφέρεται στη διαχρονική αποτειχιστική πρακτική της Εκκλησίας, χωρίς να αναφέρει παραδείγματα, πλην ενός επουσιώδους περιστατικού αντίδρασης σε παρεξήγηση εκλατίνισης ιερέως τινος. Δεύτερον, πως για τους γεροντάδες που αναφέρει ότι δεν αποτειχίστηκαν, δεν είναι έτσι ακριβώς τα πράγματα και προβάλλει τη μισή αλήθεια. Ενδεικτικά και μόνον, ο π. Ιερώνυμος Αιγίνης είχε πολλές επαφές με άτομα του νέου εορτολογίου και δεν αμφισβήτησε ποτέ τη σωτηριολογική δύναμη της Εκκλησίας μας, παρά το γεγονός ότι εορτολογικά επέστρεψε στο «πάτριο» εορτολόγιο μάλλον για προσωπικούς λόγους. Τρίτο και τελευταίο, μιλάει για το υποχρεωτικό της αποτείχισης με βάση μια «εντολή» του οσίου Παϊσίου σε αγιορείτικη μονή να αποτειχιστεί, χωρίς να μας εξηγεί γιατί ο ίδιος ο όσιος τελικά εκοιμήθη σε κοινωνία με την «αίρεση»! Και ο μακρύς κατάλογος των αυτοαναιρέσεών του θα μας φάει πολύ χρόνο…

Όλοι όσοι προσπαθούν να αμφισβητήσουν παντοιοτρόπως τους σύγχρονους γεροντάδες (ακόμη και για πιθανότητα φοβιών τους, έγραψε!) δεν μπορούν να μας εξηγήσουν για ποιον λόγο υπάρχει περίπτωση να πλανήθηκαν εκείνοι (και καλά δεν είχαν πληροφόρηση καλή, αναφέρει, λες και τους έλειπε η θεία τοιαύτη, την οποία συνεπαγωγικά διεκδικεί ο κύριος δι’ εαυτόν) και όχι οι σημερινοί αποτειχισθέντες, οι αυτόκλητοι «φορείς» της Παράδοσης, ώστε να ακολουθούμε το πεπλανημένο παράδειγμα των τελευταίων.

Είναι αληθές ότι ακόμη και η στάση των όποιων γερόντων και Αγίων κρίνεται από την Ορθόδοξη Παράδοση, τη βιβλική και πατερική και ασκητική και ευχαριστιακή. Από το σύνολο σώμα της Εκκλησίας και δη από τον λαό του Θεού. Δεν ειδωλοποιούμε τη στάση του α ή β γέροντα, αλλά και δεν μπορούμε να παρακάμψουμε έτσι απλά και ελαφρά τη καρδία την προκείμενη σύμφωνη εκκλησιολογική στάση τους, γνωρίζοντες σαφέστατα την κοινωνία τους με τον Θεό και το πνευματικό ύψος στο οποίο είχαν φτάσει.[4] Δεν θα πρέπει, επίσης, να ξεχνάμε ότι δεν είδαμε ούτε στην περίπτωση των εν λόγω γερόντων ούτε στην πρόσφατη εκκλησιαστική μας ιστορία κάποια επίσημη πράξη αιρετικού χαρακτήρα, όπως για παράδειγμα κάποια παράνομη ένωση και λειτουργική κοινωνία με τους Ρωμαιοκαθολικούς. Το θέμα του Οικουμενισμού, χωρίς να εθελοτυφλούμε ότι δεν είναι υποστατό σε κάποιες περιπτώσεις, σίγουρα αποτελεί μια συγκεχυμένη και απροσδιόριστη αφορμή, εκ της οποίας μπορεί να αρπαχτεί ο οιοσδήποτε θέλει να δημιουργήσει ένα υπερορθόδοξο αντάρτικο φονταμενταλιστικής υφής και προέλευσης. Πού θα οδηγήσει, όμως, και πού θα τελειώσει όλη αυτή η ακαταστασία; Αυτά τα έκτροπα προβλέποντας οι σύγχρονοι Πατέρες εν Πνεύματι, τήρησαν οι ίδιοι και προέτρεψαν σε συνετή παραμονή εντός των κόλπων της Εκκλησίας, μακριά από ζηλωτικές και αντικανονικές ενέργειες και αποσχίσεις, χωρίς, επαναλαμβάνουμε, σε καμιά περίπτωση να παρακάμπτουν τη δογματική ακρίβεια της Ορθόδοξης πίστης και πράξης.

Όπως ορθά προφήτεψε ο όσιος Παΐσιος, αν αρχίσουμε να αποτειχιζόμαστε, θα κομματιαστούμε όπως οι Προτεστάντες, συστήνοντας έκαστος μια δική του Εκκλησία, όπως βλέπουμε ήδη στη Σερβία (Αρτέμιος)  και στην περιοχή της Λάρισας (Ευθύμιος). Θα καταντήσουμε σε πολλά μικρά συνοδικά σχήματα, αντιμαχόμενα αλλήλοις, όπως μας δίδαξε το πρόσφατο παράδειγμα του παλαιοημερολογιτισμού. Πρόκειται για εκκλησιολογικές πλάνες και τίποτε περισσότερο. Τώρα, αν θέλει ο καθένας να βρει ιστορικά και πατερικά «παραδείγματα» να δικαιώσει εαυτόν, μπορεί να το πράξει και να σχίσει την Εκκλησία. Εμείς, ωστόσο, δεν αφιστάμεθα της συνετής εκκλησιαστικής διαχρονικής παράδοσης, όπως άριστα και διακριτικότατα εξεφράσθη προσφάτως υπό των ηγιασμένων Γερόντων της εποχής μας, όσιο Πορφύριο, όσιο Παΐσιο, Ιάκωβο, Σωφρόνιο, Αμφιλόχιο, Φιλόθεο, Σίμωνα, Βησσαρίωνα, Ευμένιο, Γαβριηλία, Μακαρία, Επιφάνιο, άγιο Ιουστίνο… Ας ακολουθήσουμε την ωραία «πλάνη τους», να ζεις την πνευματική ζωή ορθοδόξως και χωρίς φανατισμούς και εκκλησιολογικές υποχονδρίες, μέσα στους κόλπους της Μίας, Αγίας, Αποστολικής και Καθολικής Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας του Χριστού.

 

[1] Κανών ΙΕ’ της Πρωτοδευτέρας Συνόδου.

[2] http://apotixisi.blogspot.gr/2015/02/blog-post_54.html#more

[3] Νούση Κώστα, Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης, Εκκλησιολογία – Θεολογία, εκδ. Γρηγόρη 2014, σσ. 177 κ. εξ.

[4] http://aktines.blogspot.gr/2014/11/15_28.html

ΠΗΓΗ:https://www.pemptousia.gr/2015/02/i-sigchroni-agii-os-kanonas-mi-apotichisis/

Επίσκοπος Φλωρίνης Πρεσπών και Εορδαίας, Πρέπει να καταλάβουμε ότι για να έχουμε γνώμη πρέπει να έχουμε γνώση.

 Ιερά Πανήγυρις [Εσπερινός] Αγίας Μαρίνης στον Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού Πτολεμαΐδας (επίσκοπος Φλωρίνης Πρεσπών και Εορδαίας, 16/7/2024)

Αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές εν Χριστώ,

Οι Χριστιανοί έχουμε μια ιδιαίτερη σχέση με τους αγίους, κι έχουμε ιδιαίτερη σχέση με τους αγίους επειδή αυτοί με τον βίο τους έγιναν άνθρωποι αγάπης και θυσίας. Και ο άνθρωπος που θυσιάζεται και που αγαπά μένει πολύ εύκολα στην ψυχή και στη μνήμη μας. Ιδιαίτερα δε, όταν αυτός αγαπήσει και θυσιάσει την ζωή του και όλη την ανθρώπινη υπόσταση και οντότητά του για τον Ιησού Χριστό. Τότε μένει η μνήμη του εις τους αιώνας των αιώνων. Έτσι λοιπόν, οι Χριστιανοί όλοι μας ακόμη περισσότερο έχουμε και κάποιες σχέσεις ιδιαίτερες με κάποια ξεχωριστά πρόσωπα από τους αγίους, όπως είναι η σήμερα εορταζομένη αγία μεγαλομάρτυς Μαρίνα, η οποία παρότι έζησε 1700 χρόνια πριν από εμάς, η μνήμη της και η παρουσία της στη ζωή μας είναι πολύ δυνατή και ισχυρή μέσα στη καρδιά αλλά και στη σκέψη μας.  Κι αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που προστρέχουμε σήμερα εδώ, στο ναό της, για να την παρακαλέσουμε να μεσιτεύσει στο Χριστό, πρώτον για την σωτηρία της ψυχής μας και δεύτερον για να μας δώσει δύναμη να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες της ζωής μας.

ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ: ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ, ΝΕΑ ΜΟΡΦΗ ΑΙΡΕΣΗΣ (;)

 ΕΝ ΕΙΔΕΙ ΣΧΟΛΙΟΥ,

Α Κορ. 1,10               Σας παρακαλώ δε, αδελφοί μου, στο όνομα και εξ ονόματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού να είσθε όλοι ομόφωνοι και να λέγετε σαν από μια καρδία, την ίδια ομολογία της πίστεώς σας και να μη υπάρχουν μεταξύ σας σχίσματα και διαιρέσεις, αλλά να είσθε συγκρατημένοι, κατηρτησμένοι και ενωμένοι μεταξύ σας με τα αυτά φρονήματα και με την αυτήν γνώμην.

                                     .......................................................................

" (...) Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, και το βιώνουμε αυτό τα τελευταία χρόνια που η πίστη τους δεν είναι ορθή, αλλά είναι ορθολογιστική, δηλαδή πιστεύουν οι ίδιοι ότι είναι πολύ πιο σωστοί και διδάσκουν καλύτερα τον Χριστό και τον βιώνουν, ακόμη κι απ’ το σώμα της Εκκλησίας. Που το σώμα της Εκκλησίας είναι στη γη, όλοι εμείς οι Χριστιανοί, όπως είμαστε εδώ, και κεφαλή ορατή έχει την ανώτερη εκκλησιαστική αρχή, που σε μας είναι τοπικά ο επίσκοπος και συνολικά οι Σύνοδοι. Αοράτως, είναι ο ίδιος ο Χριστός. Είναι δε, τόσο σημαντικό οι άνθρωποι να υπακούμε στην Εκκλησία, που ακόμη και θαύματα να κάνουμε, εάν δεν υπακούμε τότε λατρεύουμε τον Διάβολο, όπως λέγει ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος. Μάλιστα αυτούς τους ανθρώπους σήμερα, που νομίζουν ότι έχουν ορθή πίστη και θέτουν τον εαυτό τους πάνω από την Εκκλησία, τους ονομάζουμε αιρετικούς και η Εκκλησία επί αιώνες αγωνίστηκε μ’ αυτούς και πάντα εμφανίζονται με νέες μορφές, όπως είναι σήμερα τα σχίσματα και οι λεγόμενοι αποτειχισμένοι, οι οποίοι είναι αλαζόνες άνθρωποι που οδηγούν και τον εαυτό τους, την ψυχή τους, και άλλους ανθρώπους στην καταστροφή και στον πνευματικό θάνατο."

Ιερά Πανήγυρις [Εσπερινός] Αγίας Μαρίνης στον Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού Πτολεμαΐδας (επίσκοπος Φλωρίνης Πρεσπών και Εορδαίας, 16/7/2024)