Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2019

π. Ανδρέας Κονάνος: Και ένας με άκουσε, επειδή χώρισε με την κοπέλα που αγαπούσε. Ήτανε τέσσερα (4) χρόνια μαζί, είχανε μία σχέση και χωρίσανε! συμβαίνει αυτό, ε;



ΟΙ  "ΦΩΤΙΣΜΕΝΕΣ"  ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΟΝΑΝΟΥ:


"Η ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ"

"ΟΤΑΝ ΑΓΑΠΑΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΚΑΙ ΕΙΣΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΤΕΙΣ ΣΕ Ο,ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΚΑΝΕΙ"

"ΒΓΑΛΕ (ΕΣΥ) ΦΩΣ ΚΑΙ ΑΣΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ"

"ΤΟ ΤΙ ΘΑ ΦΑΣ ΘΑ ΤΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙΣ ΕΣΥ"

"ΤΕΤΑΡΤΗ ΕΓΩ ΕΦΑΓΑ ΦΑΚΕΣ, ΕΣΥ ΘΕΣ ΝΑ ΦΑΣ ΜΠΡΙΖΟΛΑ! ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΟΡΕΞΗ."

"ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΝΑ ΠΕΙΣ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΟΤΙ ΤΡΑΚΑΡΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΗΓΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑ: 
Αυτός τι Θεός είναι; 
Είναι σαν να του λες ότι:
Ο Θεός είναι τιμωρός,
Ο Θεός είναι εκδικητικός,
Ο Θεός έχει ψυχολογικά προβλήματα!
(Είναι σαν να του λες)
 Αφού δεν πας Εκκλησία σε τιμωρεί!
Μα ο Θεός δεν είναι τέτοιος. Κατάλαβες; (21:17)

"(Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ) ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΝΟΡΜΑΛ"

"ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΑΜΠΕΙ ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΟΥ:
(24:47) Βλέπεις τη γυναίκα σου βρε παιδί μου, γέλα! Το πρόσωπό σου πρέπει να λάμπει όταν βλέπει την γυναίκα σου. Αυτό είναι το φως! που σε φώτισε ο Θεός. Να της πεις:
Εσύ είσαι ο άνθρωπός μου,
Χάρις σε ΄σένα νιώθω τον αντρισμό μου,
Χάρις σε  ΄σένα είμαι πατέρας,
χάρις σε  ΄σένα νιώθω άντρας,
χάρις σε ΄σένα έχω αξία! μου δίνεις τιμή,
Δείξτω της αυτό! (25:11) 

"ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΟΥΤΕ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΑΝΤΡΑ"




Ομιλία του π. Ανδρέα Κονάνου στη Φλώρινα


12 Ιουν 2019


(9:50) Τελικά πως ο Θεός χρησιμοποιεί πράματα που δεν φαντάζεσθε! να σε πάει κάπου, να σε οδηγήσει κάπου. 

Και ένας με άκουσε, επειδή χώρισε με την κοπέλα που αγαπούσε. Ήτανε τέσσερα (4) χρόνια μαζί, είχανε μία σχέση και χωρίσανε! συμβαίνει αυτό, ε; Δεν ξέρω αν εδώ (ενν. στην Φλώρινα του Καντιώτη) χωρίζετε πρώτη φορά, στην Αθήνα χωρίζουνε. Ο κόσμος  τσακώνεται, χωρίζει…, αρραβώνες διαλύονται, γάμοι! τέλος πάντων. Αυτός μπήκε λοιπόν μες την κατάθλιψη και στο κλάμα, στα «πατώματα», κι έβαλε, ε, πως τόπε, τραγούδια, «πονεμένα  τραγούδια για απογοητευμένους και μελαγχολικούς»; Έψαξε τραγούδια, ήταν (ενν. τα τραγούδια) σε λίστα: «Τραγούδια για γλέντια», «τραγούδια θλιβερά», αυτός έβαλε για μελαγχολικούς και βγήκε μια ομιλία που είχα (ενν. με τίτλο): «Τα μελαγχολικά σου μάτια». Ακούει την ομιλία! έκλεγε αυτός για την κοπέλα που ‘χε χάσει, την πριγκίπισσα. Άκουγε την ομιλία! του φύγαν τα δάκρυα! Και λέει: Γιατί δεν κλαίω; Εγώ θέλω να κλαίω!  Ήθελα κάποιον να με κάνει να κλαίω κι άλλο! Γιατί μου λέει: Πάτερ, ξέρεις τι είναι να χωρίσεις; Μεγάλο πράμα να χωρίσεις, να μην στο δώσει ο Θεός!... Είναι (του) λέω δύσκολο! Είναι δύσκολο να χωρίσεις, να τσακώνεσαι, να πληγώνεσαι, να ξεριζώνεις την καρδιά σου, να, τέλος πάντων. (11:12)