Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2018

Δωρεά «ζώντων» και «νεκρών» οργάνων

Δωρεά «ζώντων» και «νεκρών» οργάνων



«Υποκριταί, το μεν πρόσωπον του ουρανού γινώσκετε διακρίνειν, τα δε σημεία των καιρών ου δύνασθε;» (Ματθ. 16,3)
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Σήμερα περισσότερο από ποτέ άλλοτε οι άνθρωποι φροντίζουν όταν ψωνίζουν από τις αγορές (καταστήματα) να προμηθεύονται προϊόντα με σφραγίδα, σφραγισμένα και πιστοποιημένα από κάθε άποψη, υγιεινής, λειτουργικότητας, αντοχής, κ.λ.π. Είναι γνωστό πάλι το μαρκάρισμα των προϊόντων με ειδικούς αριθμούς που δηλώνουν την ταυτότητα του καθ΄ ενός προϊόντος, δηλ. τον τόπο και την ημέρα προέλευσή του, τον παραγωγό, κ.α. Ας μην ξεχνούμε τέλος και την ημερομηνία λήξης (και απόσυρσης) αυτών διότι πέραν αυτής το περιεχόμενο καθίσταται άχρηστο, βλαπτικό, επικίνδυνο για τον άνθρωπο, είτε τροφή είτε φάρμακο.
Σήμερα λοιπόν γνωρίζουμε ότι υπάρχουν ποικίλες αγορές όπως’  οι «λαϊκές» με ποικίλα προϊόντων της γης, της θάλασσας και του ουρανού, πλούσια σε φυτικές και ζωικές ουσίες, οι «ηλεκτρονικές» με απίθανα τεχνολογικά προϊόντα, όπως και «εκπαιδευτικές» αγορές με άπιαστα λόγω τιμής μεταπτυχιακά και ειδικεύσεις, και όχι μόνον!
Στο σημείο αυτό ας κάνουμε ένα μικρό διάλειμμα για να επισκεφτούμε μια ξεχωριστή-μοναδική «αγορά»! Ο αείμνηστος π. Αυγουστίνος Καντιώτης μάς ξεναγεί: «Όπως οι βοσκοί έχουν συνήθειαν εις τα πρόβατα που αγοράζουν να βάζουν κάποιο σημάδι, δια να ξεχωρίζουν από τα ξένα ποίμνια, κατά παρόμοιον τρόπον και ο ιδικός μας βοσκός, ο ποιμήν ο καλός, ο μοναδικός, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, εις τα ιδικά του λογικά πρόβατα, τας υπάρξεις, δηλαδή, που δια του τιμίου αίματός Του ηγόρασεν από τας αγοράς της ειδωλολατρείας και απιστίας, σφραγίζει δια να διακρίνωνται από τους απίστους. Τας σφραγίζει κατά την ιεράν και εξόχως συγκινητικήν ώραν του βαπτίσματος. Ο ιερεύς κάμνει το σημείον του Σταυρού και σφραγίζει τον βαπτιζόμενον εις το μέτωπον, το στήθος, το στόμα, την μύτην, τα αυτιά, τα χέρια, τα πόδια, τα πέλματα, από κορυφής μέχρι άκρων, ολόκληρον τον άνθρωπον. Σφραγίς εις όλας τας αισθήσεις. Έκτοτε ο βαπτιζόμενος δεν ανήκει εις εαυτόν, ούτε εις τον κόσμον, ούτε εις τον Εωσφόρον, τον κοσμοκράτορα, αλλά ανήκει εξ ολοκλήρου εις τον Κύριον. Είναι κτήμα του, πρόβατον της αγίας του ποίμνης. Φέρει επ΄αυτού την σφραγίδα του.»[1]!
Αδελφοί, αν, «Έκτοτε ο βαπτιζόμενος δεν ανήκει εις εαυτόν, ούτε εις τον κόσμον, ούτε εις τον Εωσφόρον, τον κοσμοκράτορα, αλλά ανήκει εξ ολοκλήρου εις τον Κύριον», ποιος θα αποφασίσει από μόνος του να δωρίσει τα όργανά του ή των παιδιών του; Αλήθεια ποιός είναι αυτός που δύναται να αποφασίζει για τον εαυτό του ή για τα παιδιά του, αν όχι ο άπιστος, δηλαδή, αυτός που θεωρεί ότι είναι «κύριος» του εαυτού του και των παιδιών του; Δεν καταλαβαίνουμε ότι και στην περίπτωση αυτή (δηλ. της δωρεάς «τιμίων» οργάνων, σφραγισμένων ένα προς ένα δια του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού) καταπατείται ο Σταυρός, δηλαδή η Θυσία του Θεανθρώπου;
Αδελφοί, ας αφήσουμε τις ψευτοευγένειες κι ας εννοήσουμε ότι όπως η καταπάτηση του Σταυρού είναι άρνησις Χριστού, το αυτό είναι και η δωρεά οργάνων! Προσοχή λοιπόν, γιατί είναι πολλοί οι «νεκροί», οι ψυχικά δηλαδή νεκρωμένοι άνθρωποι! Ας δώσουν αυτοί, οι εγκεφαλικά νεκροί, τα σώματά τους προς σωτηρίαν των βιολογικά «νεκρών» τους. Ας καταλάβουμε επιτέλους ότι εξουσία πάνω μας δεν έχει ο κόσμος και οι νόμοι του, ούτε αυτός ο Εωσφόρος! ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ! Στόχος μας και σύνθημά μας ας γίνει τέλος ο λόγος του π. Αυγουστίνου: Θα είναι ευτύχημα να μαζευτούν σε μια πόλη διακόσιοι-τριακόσιοι πιστοί και να πουν: -Εμείς θέλουμε να ζήσουμε χριστιανικά!
ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΩΡΕΑ «ΖΩΝΤΩΝ» ΟΡΓΑΝΩΝ ΑΠΟ «ΖΩΝΤΕΣ» ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ
ΟΧΙ, Ο ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΕΝ ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΝΟΥ, ΔΗΛΑΔΗ ΜΕ ΤΗΝ «ΝΕΚΡΩΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ»!
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΡΠΑΓΗ «ΖΩΝΤΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ» ΑΠΟ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ!
ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΝΕΟΥ ΤΥΠΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΕΣ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΨΕΥΤΟΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΨΕΥΤΟΣΩΤΗΡΙΑΣ  
Μετά τιμής
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
Πτολεμαΐδα 25 Οκτωβρίου 2018
Υ.Γ Αν έτσι φερθούμε ο Κύριός μας, ο Ιατρός των ψυχών και των σωμάτων ημών, θα δώσει λύσεις και για τη δικής μας ανεπάρκεια σε «όργανα», αμήν. «Κύριος ποιμαίνει με και ουδέν με υστερήσει…» (22 Ψαλμ.).
[1] «ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ», Επισκόπου ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
Μητροπολίτου Φλωρίνης, ΕΚΔΟΣΙΣ (Β’) «Ο ΣΤΑΥΡΟΣ», ΑΘΗΝΑΙ 1993, Σελ. 188-189