ΟΙ ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΟΙ ΝΕΟΙ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΟΥ ΝΩΕ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΡΟΧΩΡΗΤΟΙ - ΑΝΑΛΦΑΒΗΤΟΙ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΜΑΣ
ΘΕΜΑ: Η ΕΣΧΑΤΗ ΣΥΜΦΟΡΑ! "ΟΙ ΜΙΚΤΟΙ ΓΑΜΟΙ ΚΑΙ Η ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟΝ ΑΛΛΗΛΟΣΕΒΑΣΜΟ"
Αγαπητοί,
Πολλά είναι τα σημεία των καιρών στις ημέρες μας που επιβεβαιώνουν αλλά και φανερώνουν το αντίχριστο πρόσωπο των υποστηρικτών της παναίρεσης του Οικουμενισμού. Δεν μπορούμε να μιλάμε άλλο για αντίχριστο πνεύμα διότι οι άνθρωποι αυτοί σταθερά ενεργούν πράγματα με δημόσιο και εκκλησιαστικό τρόπο, τουτέστιν φανερά και ονομαστικά είτε ατομικά είτε εν συνόλω. Ένα ΣΗΜΕΙΟ των ημερών μας από τα πλέον επίκαιρα είναι η επιστολή των Επισκόπων των Ορθοδόξων Εκκλησιών της Γερμανίας προς τους νέους, με τίτλο «Αγάπη – Σεξουαλικότητα – Γάμος» [Δες εδώ: http://www.katanixis.gr/2017/ 12/blog-post_152.html?spref=bl ]. Την επιστολή αυτή πρόκειται να σχολιάσουμε εν τάχει με γνώμονα τα κοινά σημεία του ευρωπαϊκού καιρού μας με τους καιρούς του Νώε! Δικαιώνεται εδώ ο π. Σεραφείμ Ρόουζ που σε μια οικουμενική επιστολή του το 1977 σχετική με την μέλλουσα τρομακτική «Όγδοη Οικουμενική Σύνοδο» (ενν. της Κρήτης) έγραφε: «Κατά κάποιον τρόπο υποδεχόμαστε αυτήν τη ληστρική σύνοδο, διότι θα είναι ίσως τόσο ολοφάνερα αντι-Ορθόδοξη, ώστε κάποιοι θα τη δουν και θα αποστραφούν την ολέθρια αυτή οδό» [1].
Απ΄ την ολέθρια επιστολή των «Επισκόπων» της Γερμανίας προς τους νέους καταθέτουμε ένα τριπλό απόσπασμα: Α΄. ΔΙΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΙ ΓΑΜΟΙ: «Στην πολύμορφη κοινωνία της Γερμανίας οι γάμοι μεταξύ Ορθοδόξων και άλλων Χριστιανών (εν. αιρετικών και ετερόδοξων) δεν αποτελούν σπάνιο φαινόμενο. Οι γάμοι αυτοί ονομάζονται διαχριστιανικοί. Αυτοί οι γάμοι συνέβαλαν τις τελευταίες δεκαετίες σε μία καλύτερη γνωριμία και επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων. Εκτός αυτού απέδειξαν, ότι μία διαπαιδαγώγηση των παιδιών με βάση τον αλληλοσεβασμό είναι πραγματοποιήσιμη. Πρακτικές απορίες που αφορούν έναν διαχριστιανικό γάμο λύθηκαν στις συμφωνίες που υπογράψαμε μαζί με την Ρωμαιοκαθολική και την Προτεσταντική Εκκλησία στην Γερμανία…». Β΄. ΔΙΑΘΡΗΣΚΙΑΚΟΙ ΓΑΜΟΙ: «Ακόμα πιο πολύπλοκη είναι η ερώτηση για τον γάμο με έναν μη Χριστιανό. Αυτοί οι γάμοι ονομάζονται διαθρησκειακοί είναι... Στην περίπτωση των διαθρησκειακών γάμων η καλύτερη λύση είναι ο πολιτικός γάμος…». Γ΄. «ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΟΙ» ΓΑΜΟΙ: «Ένα καυτό θέμα σήμερα είναι το θέμα της ομοφυλοφιλίας και των ομοφυλοφίλων ζευγαριών. Το γεγονός ότι η κοινωνία μας συζητάει ανοιχτά για αυτό το θέμα μπορεί να χαρακτηριστεί σαν κάτι καλό... πρέπει να τους αντιμετωπίζουμε στις ενορίες μας με σεβασμό…] [1].
Αδελφοί, στο σημείο αυτό θα επιχειρήσω μια απλή μετάβαση από τη φράση «Σημεία των καιρών» στην ουσία της λέξης «ΣΗΜΕΙΟ»! Μέσα σε μία εξ ορισμού φράση όπου ερμηνεύεται η λέξη ΑΠΡΟΧΩΡΗΤΟ διαβάζουμε: «Απροχώρητο (ουδέτερο), το ΣΗΜΕΙΟ εκείνο από όπου πιο πέρα δεν μπορούμε να προχωρήσουμε»!
Αλήθεια, ποιος είναι αυτός που δεν μπορεί να προχωρήσει (ενν. μαζί μας) πιο πέρα από ένα ορισμένο σημείο; Μην είναι ο Χριστός, το Άγιο Πνεύμα, η Παναγία Τριάς; Δυστυχώς αδελφοί, Αυτός που αποφασίζει να μας εγκαταλείψει είναι ο Θεός! Έτσι έγινε στον καιρό του Νώε: «Και είπε Κύριος ο Θεός ου μη καταμείνη το πνεύμα μου εν τοις ανθρώποις τούτοις εις τον αιώνα δια το είναι αυτούς σάρκας, έσονται δε αι ημέραι αυτών εκατόν είκοσιν έτη» (Γεν. 6, 3)… Και ο Π. Τρεμπέλας σημειώνει: «οι υιοί του Θεού… διεφθάρησαν και διεστράφησαν σε ΣΗΜΕΙΟ ΑΠΡΟΧΩΡΗΤΟ… Θα τους εγκαταλείψω, λέγει, γιατί είναι σάρκες. Είναι τελείως διεφθαρμένοι. Δεν έμεινε καμιά σκέψη πνευματική μέσα τους. Είναι εξ ολοκλήρου σάρκες. Σκέπτονται σαρκικά και φιλήδονα. Και δεν υπάρχει καμιά ελπίδα να διορθωθούν…»[2]! Έτσι ακριβώς γίνεται και σήμερα στους οικουμενιστικούς καιρούς μας! Οι υιοί του Θεού… διεφθάρησαν και διεστράφησαν σε ΣΗΜΕΙΟ ΑΠΡΟΧΩΡΗΤΟ. Το "σημείο" αυτό ως γνωστό δεν είναι άλλο από την ονομαζόμενη «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος», τη ληστρική και ακάθαρτη, που έγινε στην Κρήτη τον Ιούνιο του 2016 μ.Χ., και το ΣΗΜΕΙΟ εκείνο στο οποίο στεκόμαστε -με τη χάρη του Θεού- και απ’ όπου πιο πέρα δεν μπορούμε να προχωρήσουμε (ενν. οι αποτειχισμένοι) λόγω ειρήνης και ασφάλειας όλων μας, μικρών και μεγάλων, είναι ο 15ος ιερός Κανόνας της ΑΒ επί Μεγάλου Φωτίου (861)!
Ο Παναγιώτης Τρεμπέλας μας βοηθάει να εντοπίσουμε την εστία του εσχάτου μολυσμού που ακούει στο διπλό όνομα «Μικτοί γάμοι - Οικουμενιστική διαπαιδαγώγηση των νέων», και επίσης να κατανοήσουμε το γιγαντιαίο εμπόδιο των μικτών γάμων α) στην εν Χριστώ ζωή των παράνομων συντρόφων και β) στη άνευ Χριστώ «ζωή» των τέκνων τα οποία νοσούν εκ γενετής από το σύνδρομο του Γιγαντισμού! Ο αείμνηστος μιλάει για τη γιγάντωση της κακίας, για τους ονομαστούς γίγαντες της εποχής εκείνης και απαντάει στους οικουμενιστές των ημερών μας (που συνολικά 117 έτη καταταλαιπωρούν το Σώμα της Εκκλησίας του Χριστού): «Αλλά και η αναβολή (ενν. τα 120 χρόνια) που δίνει στους αμετανόητους εκείνους ο Θεός, δεν φέρνει κανένα αποτέλεσμα. Από τον παράνομο γάμο των απογόνων του Σήθ και των θυγατέρων του γένους του Κάιν γεννήθηκε μια γενιά ανθρώπων που διακρινόταν για το μεγάλο ανάστημά τους και την τεράστια δύναμή τους. Ήταν η γενιά των γιγάντων. Ήταν όμως και παιδιά γονέων που τους συνέδεσε μεταξύ τους η αμαρτία και γι’ αυτό δεν μπορούσαν παρά να φέρουν μέσα στα σπλάχνα τους ζυμωμένο το κακό σπέρμα της πονηριάς και της ανομίας… Είδε (ο Θεός) ότι η αμαρτία πλήθυνε ότι το κακό πλεόνασε. Είδε όμως και κάτι άλλο, που μάτι ανθρώπινο δεν μπορεί να δει. Είδε και την πηγή από την οποία προερχόταν ο κατακλυσμός αυτός του κακού. Είδε δηλαδή και τις καρδιές των ανθρώπων εκείνων που ενεργούσαν και έκαναν τα τόσα κακά… Είδε ο Θεός ότι «πας τις διανοείται εν τη καρδία αυτού επιμελώς επί τα πονηρά πάσας τας ημέρας» (Γεν. ς’ 5)… Δεν ήταν δε μόνο μια μερίδα ανθρώπων που σκέπτονταν, επιθυμούσαν και ήθελαν το κακό. Ήταν το σύνολο, διότι «πας τις διενοείτο» μέσα στην καρδιά του το πονηρό… (ΚΑΙ) δεν υπήρχε καμιά άλλη μερίδα που ο Θεός μπορούσε να χρησιμοποιήσει σαν ΠΡΟΖΥΜΙ για να μεταβάλει σιγά - σιγά με το παράδειγμά τους τις κακές συνήθειες των πολλών»[2]… ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΜΙΑ «ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ», ΑΜΗΝ.
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
Ιεροψάλτης
Υ.Γ.
Καλά Χριστούγεννα, σε όλους τους νέους. Αγωνιστικά Χριστούγεννα με τις πιο θερμές ευχές μου στα παιδιά της γνωστής οικογένειας που εργάζεται μεν στην Γερμανία αλλά ζει και αναπνέει την εν Χριστώ ελευθερία - παιδαγωγία.
[2] «Ο ΝΩΕ», Π.Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ, ΕΚΔΟΣΙΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ «Ο ΣΩΤΗΡ» (ΕΚΔΟΣΗ ΔΕΚΑΤΗ), ΑΘΗΝΑΙ 2011, ΣΕΛ. 14-19