Ἀπενοχοποίηση τῆς ὁμοφυλοφιλίας;
Τὸ νὰ νομοθετεῖ ἡ πολιτικὴ ἐξουσία ἀντίθεους νόμους εἶναι μὲν πρόβλημα μεγάλο, δὲν εἶναι ὅμως ἀκατανόητο, δεδομένης τῆς ἐξαρτήσεώς της ἀπὸ σκοτεινὰ κέντρα.
Ὅμως «τὰ κάστρα πέφτουν πάντα ἀπὸ μέσα». Κι ἐμεῖς μὲ θλίψη πολλὴ παρακολουθήσαμε διαδικτυακῶς τὴν παρουσίαση σὲ εἰδικὴ ἐκδήλωση στὴν Πάτρα, στὶς 10 τοῦ περασμένου Νοεμβρίου, ἑνὸς βιβλίου κληρικοῦ τῆς Ἐκκλησίας μας γιὰ τὴν ὁμοφυλοφιλία. Στὴν ἐκδήλωση αὐτὴ ὑποστηρίχθηκε ὅτι «ἡ ὁμοφυλοφιλία δὲν ἐντάσσεται στὰ πάθη μὲ τὴν κλασσικὴ ἔννοια τοῦ ὅρου στὴ χριστιανικὴ θεολογία». Θεωρήθηκε αὐτή, μὲ βάση σημερινὲς «ἐπιστημονικὲς» ἀντιλήψεις, ὡς μιὰ ἰδιαιτερότητα. Καμία ὑποψία γιὰ τὸν δαιμονικὸ πειρασμὸ ποὺ πλήττει μανιωδῶς σήμερα τὸν πλανήτη.
Ἡ παρουσίαση μᾶς ἐξέπληξε πρωτίστως γιὰ τὸ χαμηλὸ ἐπίπεδό της. Ἕνα ἀπίστευτο ὑβρεολόγιο κατὰ τῶν διαφωνούντων μὲ τὸν συγγραφέα. Αὐτοὶ εἶναι, ὅπως εἰπώθηκε ἀπὸ τοὺς εἰσηγητές, «ἀνώνυμοι ἀρουραῖοι τοῦ διαδικτύου», βρίσκονται στὸ «σκότος τῶν ὀχετῶν», εἶναι «ἀλυχτῶντα ὄντα τοῦ ταλιμπανισμοῦ» καὶ ἄλλα…
Ἡ ὅλη ἐκδήλωση ἀποσκοποῦσε νὰ ἀποδείξει ὅτι ὁ συγγραφέας ἀδίκως ἐπικρίνεται ἀπὸ πολλοὺς γιὰ τὸ περιεχόμενο τοῦ βιβλίου του. Ὡστόσο τὰ λεχθέντα ἐκεῖ, ἀπέδειξαν τὸ ἀντίθετο. Διότι ὁ ἴδιος ὁ συγγραφέας, μεταξὺ τῶν ἄλλων, ἰσχυρίσθηκε ὅτι τὸ πρῶτο κεφάλαιο τῆς πρὸς Ρωμαίους Ἐπιστολῆς, στὸ ὁποῖο ὁ ἀπόστολος Παῦλος καταδικάζει μὲ βαρύτατες ἐκφράσεις τὴν ὁμοφυλοφιλικὴ διαστροφή, δὲν περιέχει θεόπνευστη ἀλήθεια ἀλλὰ μεταφέρει ἁπλῶς τὶς τότε «ἱστορικὲς ἀντιλήψεις καὶ τὶς ἐπιστημονικὲς ἀντιλήψεις, οἱ ὁποῖες ἀλλάζουν μὲ τὸν καιρό». Θέλουμε νὰ πιστεύουμε ὅτι ἂν ὁ κληρικὸς συγγραφέας βρεῖ χρόνο νὰ ἀποσυρθεῖ σὲ ἥσυχο μέρος καὶ ἐπιχειρήσει αὐτοεξέταση, θὰ διαπιστώσει ὁ ἴδιος τὸ πρωτοφανὲς μέγεθος τοῦ ἀτοπήματός του, τὴν ἄρνηση ἐν προκειμένῳ τῆς θεοπνευστίας τῆς Γραφῆς.
Ἄλλο ἀτόπημα τοῦ συγγραφέα ὑπῆρξε ἡ γνώμη του ὅτι, ὅπως εἶπε, «ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει ὑποστεῖ μεγάλη ρύπανση ἰδεῶν καὶ χρειάζεται ἀποκάθαρση ἀρκετή». Καὶ θὰ τὴν ἀποκαθάρει ὁ ἴδιος; Δὲν ἀντιλαμβάνεται ὅτι ἔτσι ὁδηγεῖται στὰ χωρικὰ ὕδατα τοῦ ἐπαναστατημένου Προτεσταντισμοῦ;
Ἰσχυρίσθηκε ἀκόμη ὅτι τὰ Σόδομα δὲν καταστράφηκαν ἐξαιτίας τῆς ὁμοφυλοφιλίας τῶν κατοίκων τους. Διότι, καθὼς εἶπε, «ὁ Θεὸς εἶχε ἀποφασίσει τὴν καταστροφὴ τῶν Σοδόμων, πρὶν οἱ κάτοικοί τους ἐπιτεθοῦν ἀνήθικα σὲ κείνους τοὺς φιλοξενούμενους ποὺ πῆγαν». Καὶ δὲν καταλαβαίνει ὁ τόσο μορφωμένος κληρικὸς ὅτι τὸ συγκεκριμένο αὐτὸ περιστατικὸ ἦταν τὸ ἀποκορύφωμα τῆς ὁμοφυλοφιλικῆς διαστροφῆς τῶν κατοίκων, γιὰ τὴν ὁποία πράγματι ἀπὸ πρὶν εἶχε ἀποφασίσει ὁ Θεὸς τὴν καταστροφή τους;
Θλίψη πολλὴ προκαλεῖ σὲ κάθε Ὀρθόδοξο πιστὸ αὐτὸ τὸ ὀλίσθημα. Θλίψη, πόνο καὶ θρῆνο. Διότι ἄλλο εἶναι ἡ συμπάθεια πρὸς τὸν ἁμαρτωλό, ποὺ εἶναι χρέος ὅλων μας, καὶ ἄλλο ἡ ἀνατροπὴ τῆς ἀλήθειας τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὁ Θεὸς νὰ μᾶς λυπηθεῖ ὅλους.
Πηγή Ο ΣΩΤΗΡ
