ΠΡΟΣ ΤΟΝ Κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟ, [ΦΕΡΟΜΕΝΟ] ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ
ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗ ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ
τῆς Σιλβάνας Δεπούντη
Κεφαλονιά, 11 Δεκεμβρίου 2017
Του Οσίου Δανιήλ του Στυλίτη
Του Αγίου Νικηφόρου Φωκά, αυτοκράτορα του Βυζαντίου
«ΦΗΣΙΝ ὁ παράνομος τοῦ ἁμαρτάνειν ἐν ἑαυτῷ, οὐκ ἔστι φόβος Θεοῦ ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ· ὅτι ἐδόλωσεν ἐνώπιον αὐτοῦ τοῦ εὑρεῖν τὴν ἀνομίαν αὐτοῦ καὶ μισῆσαι. τὰ ῥήματα τοῦ στόματος αὐτοῦ ἀνομία καὶ δόλος, οὐκ ἠβουλήθη συνιέναι τοῦ ἀγαθῦναι» (Ψαλμ. 35, 2-4)
«ΑΝΑΣΤΗΤΩ ὁ Θεός, καὶ διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ, καὶ φυγέτωσαν ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ οἱ μισοῦντες αὐτόν. ὡς ἐκλείπει καπνός, ἐκλιπέτωσαν· ὡς τήκεται κηρὸς ἀπὸ προσώπου πυρός, οὕτως ἀπολοῦνται οἱ ἁμαρτωλοὶ ἀπὸ προσώπου τοῦ Θεοῦ. καὶ οἱ δίκαιοι εὐφρανθήτωσαν, ἀγαλλιάσθωσαν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, τερφθήτωσαν ἐν εὐφροσύνῃ. (Ψαλμ. 67, 2-4)
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
Όπως –πολύ καλύτερα και από τα λογικά πρόβατα που ποιμαίνετε– γνωρίζετε, εδώ και έναν περίπου αιώνα, γίνεται προσπάθεια άλωσης της Ορθοδοξίας και αποκοπής των Ορθοδόξων από την Αλήθεια, όπως τη βίωσαν οι Πατέρες, όπως την εξέφρασαν οι Οικουμενικές Σύνοδοι, όπως την περιχαράκωσαν οι Ιεροί Κανόνες και την διέσωσε η Ιερή Παράδοση.
–Το 1920, εν τω μέσω Ελληνο-τουρκικού πολέμου, το Οικουμενικό Πατριαρχείο εξέδωσε Συνοδική Εγκύκλιο προς τις απανταχού “εκκλησίες” του Χριστού, με την οποία δήλωσε ότι η προσέγγιση και κοινωνία των διαφόρων χριστιανικών “εκκλησιών” είναι αναγκαία και χρήσιμη στην παρασκευή και διευκόλυνση της πλήρους “ευλογημένης ενώσεως” και ότι επιβάλλεται η αναζωπύρωση της αγάπης μεταξύ των “εκκλησιών” οι οποίες είναι συγκληρονόμοι της επαγγελίας του Θεού (δηλ. ένωση των αιρέσεων με την ορθοδοξία).
–Το 1948, εν τω μέσω εμφυλίου πολέμου, η Εκκλησία της Ελλάδος και το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως υπήρξαν ιδρυτικά μέλη του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (ΠΣΕ), μιας οικουμενιστικής οργάνωσης που αποτελείται από 348 “εκκλησίες” με σκοπό την προώθηση της χριστιανικής ενότητας βασιζόμενης στα σημεία συμφωνίας και όχι διαφωνίας των μελών.
–Το Δεκέμβριο του 1965, έτος πρωτοφανούς πολιτικής [και εκκλησιαστικής] αστάθειας στην Ελλάδα, αλλά και στον κόσμο, γίνεται η “άρση” των αναθεμάτων ή “άρση ακοινωνησίας” κατά το ξενόγλωσσο κείμενο, που οδηγεί στην ένωση των εκκλησιών.
(Γεννάται η εξής απορία: Η Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος που επέβαλε τα αναθέματα και αναθεματίζει όλες τις αιρέσεις και τους αρχηγούς των αιρέσεων έκανε λάθος;)
–Το 1990-1991, εν τω μέσω κοσμογονικών ανακατατάξεων στους κόλπους των, μέχρι πρότινος 1989–, υπό κομμουνιστικού καθεστώτος κοινωνιών, στο Σαμπεζύ της Γενεύης, αναγνωρίζονται οι μονοφυσίτες ως εκκλησία.
(Γεννάται η εξής απορία: Οι Δ΄ και Ε΄ Οικουμενικές Σύνοδοι έκαναν λάθος;)
–Το 1993, τη χρονιά που το Ισραήλ εγκαθιδρύει διπλωματικές σχέσεις με την Αγία Έδρα, στο Μπάλαμαντ του Λιβάνου, αναγνωρίζονται τα μυστήρια των Λατίνων ως έγκυρα.
(Γεννάται η εξής απορία: Οι Η΄ και Θ΄ με οικουμενικό κύρος Σύνοδοι του Αγίου Φωτίου και του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά έκαναν λάθος;)
–Στις 24/5/2014, εν τω μέσω της σφοδρότερης παγκόσμιας και εφ’ όλης της ύλης κρίσης, ο Oικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος δήλωσε, στην προσφώνησή του προς τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων, ότιΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙ “εις Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία” αφού αυτή είναι διεσπαρμένη και διηρημένη σε κατά τόπους εκκλησίες οι οποίες είναι ταμιούχοι χάριτος!
(Συνεπώς το Σύμβολο της Πίστεως κάνει λάθος καθώς και οι δύο πρώτες Οικουμενικές Σύνοδοι οι οποίες το διατύπωσαν;).
Ο, πλέον, φερόμενος ως Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο οποίος προέβη, το 1993, σε άρση των αναθεμάτων των μονοφυσιτών, ονομάζοντας τα αναθέματα της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου προς αυτούς “παρεξηγήσεις του παρελθόντος”, ΠΙΣΤΕΥΕΙ, όμως, τα εξής:
–4/11/94. –Δηλώνει, στην 6η Παγκόσμια Συνάντηση Θρησκείας και Ειρήνης, ότι οι θρησκευτικοί ηγέτες πρέπει να φέρουν τον οικουμενισμό, την αδελφοσύνη και την ειρήνη ενωμένοι στο πνεύμα ενός θεού: ρωμαιοκαθολικοί, ορθόδοξοι, προτεστάντες, εβραίοι, μουσουλμάνοι, ινδοί, βουδιστές...
–Γενεύη, 1995. –Δηλώνει ότι όλες οι θρησκείες είναι οδοί σωτηρίας διαφωνώντας με τον ίδιο τον Κύριό μας Ιησού Χριστό που ενσαρκώθηκε και σταυρώθηκε για να μας διδάξει πως Αυτός είναι η μόνη Οδός της σωτηρίας.
–13/1/2002. –Δηλώνει ότι το κοράνιο είναι άγιο.
Επιπλέον, ενδεικτικά:
* Ονομάζει ευλογημένη την συναγωγή των εβραίων διαφωνώντας με τον Άγιο Ιωάννη Χρυσόστομο που την αποκαλεί χώρο δαιμονίων όπου συνάζονται οι σταυρωτές του Χριστού και οι θεομάχοι.
* Πιστεύει πως η παπική “εκκλησία” είναι κανονική και ο πάπας είναι κανονικός επίσκοπος.
* Αναγνωρίζει τις χειροτονίες των αγγλικανών, το βάπτισμα των λουθηρανών και των προτεσταντών.
* Πιστεύει και κηρύττει ότι οι εντολές του Θεού είναι προσωρινές.
* Ονομάζει τους Άγιους Πατέρες της Εκκλησίας “ατυχή θύματα του αρχέκακου όφεως”.
* Ονομάζει τους Ιερούς Κανόνες “τείχη του αίσχους”.
* Πιστεύει και κηρύττει την βασική αρχή της μασονίας “καθένας να λατρεύει τον Θεό που προτιμά”.
* Συμπροσεύχεται με θρησκευτικούς ηγέτες (αιρετικούς)αντίθετα με τον 45ο και τον 65ο Αποστολικό Κανόνα, τον 6ο, 32ο και 33ο της εν Λαοδικεία Συνόδου – βλέπε: Ιερό Πηδάλιον –(το 2014 ο πάπας απήγγειλε το “Πάτερ ημών” στο Φανάρι).
Με την Σύνοδο της Κρήτης (Ιούνιος 2016), νομιμοποιήθηκε δε, συνοδικά ο Οικουμενισμός, αναγνωρίζοντας ως “εκκλησίες” τις ετερόδοξες ομολογίες-αιρέσεις, επικυρώθηκε το σύνολο των αποφάσεων του συμβουλίου “Πίστις και Τάξις” του ΠΣΕ (Παγκόσμιου Συμβούλιου των Εκκλησιών), έγιναν αποδεκτοί οι μεικτοί γάμοι (αντίθετα με τον 72ο κανόνα της πενθέκτης συνόδου 692), και η κατάλυση της νηστείας.
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΥΝΟΔΟ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ, ΕΙΜΑΣΤΕ, ΚΑΙ ΕΠIΣΗΜΑ, ΣΕ ΚΑΙΡΟ ΑΙΡΕΣΕΩΣ!
Αιρετικοί δεν είναι μόνο οι ιεράρχες που συνυπέγραψαν τα τελικά κείμενα της συνόδου της Κρήτης, αλλά και όσοι συμμετέχουν στην αίρεση με την μνημόνευση του πατριάρχη και όσοι έχουν εκκλησιαστική επικοινωνία με αυτόν ταυτίζοντας την πίστη τους με την οικουμενιστική Σύνοδο της Κρήτης, όσοι αποκοιμίζουν τους ακατήχητους πιστούς μη διδάσκοντας την Αλήθεια, όσοι τους παραπλανούν αποπροσανατολίζοντάς τους με κείμενα όπως το “Προς τον λαό”, όσοι διδάσκουν με λόγια και με έργα την αίρεση του οικουμενισμού και τέλος όσοι κατηγορούν και εκδιώκουν όσους εφαρμόζουν τον ΙΕ' Κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου οι οποίοι είναι άξιοι τιμής γιατί προφυλάσσουν την Εκκλησία από σχίσματα.
Εδώ, επισυνάπτω φωτογραφικό υλικό από το συλλείτουργό που πραγματοποιήθηκε στη εορτή του Αγίου Γερασίμου, τον περασμένο Αύγουστο. Παρόντες ήταν, μεταξύ άλλων, ο κ. Αναστάσιος Αλβανίας –που είχε μετάσχει στη ληστρική σύνοδο της Κρήτης και υπόγραψε τις αποφάσεις αυτής – και ο ιερέας που υπηρετεί τον παπικό ναό στο Αργοστόλι.
Πηγή: http://www.inkefalonia.gr/koinonia/55062-agios-gerasimos
Θεωρώντας πως σε καιρό αιρέσεως δεν μπορούμε ούτε να σιωπούμε ούτε να κάνουμε υπακοή στους συμβιβασμένους με την αίρεση «ιερωμένους», διότι σε θέματα πίστεως υπακούμε μόνο τον Κύριό μας και επειδήμόνο με την εφαρμογή του ΙΕ' Κανόνα παραμένουμε εντός της Εκκλησίας, τηρώντας πιστά τον λόγο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού «πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον ή ανθρώποις» (Πράξεις κεφ. ε΄ στ. 29), επισημοποιώ την αποτείχισή μου, έχοντας, ουσιαστικά, διακόψει, από το περασμένο Δεκέμβριο, κάθε εκκλησιαστική κοινωνία με όσους αποδέχονται, φανερά ή σιωπηλά, την ληστρική σύνοδο της Κρήτης και την ονομασία των αιρέσεων ως “εκκλησίες”.
Όπως μας λέγουν οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας, η Χάρις του Θεού και ο φύλακας Άγγελος του Ναού έχουν αναχωρήσει από τους Ναούς όπου μνημονεύονται αιρετικοί επίσκοποι.
Εσείς κατέχετε τους οίκους, εμείς που αποτειχιζόμεθα από σας, τους ακολουθούντας την παναίρεση του οικουμενισμού ψευδεπισκόπους και από όσους σας ακολουθούν, εμείς, φυλάσσοντες την καθαρότητα της Ορθοδόξου πίστεως, έχουμε τον Ένοικο, τον Χριστό.
Η απομάκρυνση από τους αιρετικούς αποτελεί σωτηριολογικό ζήτημα. Γίνεται με βάση την Πίστη, το Ορθόδοξο δόγμα.
Πιστεύω, λοιπόν, εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν η οποία είναι αδιαιρέτως και μοναδική διότι είναι το σώμα του ενός και μοναδικού Χριστού. Φυλάττω την Πίστη όπως μας την έχουν διδάξει οι Πατέρες, την διετύπωσαν οι Σύνοδοι και την περιχάραξαν οι Ιεροί Κανόνες διότι:ἐγγὺς Κύριος πᾶσι τοῖς ἐπικαλουμένοις αὐτόν, πᾶσι τοῖς ἐπικαλουμένοις αὐτὸν ἐν ἀληθείᾳ.(Ψαλ. 144, 18).
Με την ευχή να σας φωτίσει ο Θεός να γνωρίσετε την Αλήθεια και μέχρι αυτό να συμβεί, κάνω αποτείχιση ώστε να σας καταστήσω γνωστή την αντίθεση μου ως προς την θέση σας και για να παραμείνω στο μυστηριακό Θεανθρώπινο Σώμα της Εκκλησίας του Χριστού, αποκομμένη από την αίρεση, χωρίς όμως να προσχωρώ σε κάποια από τις παρατάξεις των σχισματοαιρετικών Γ.Ο.Χ.
''...και αναθεματισθήναι πάσαν αίρεσιν''
(Β' Οικουμενική Σύνοδος, Κανών Α')
Με βαθειά θλίψη,
Σιλβάνα Δεπούντη
